svenn15
Active member
Ben hier ook in bezig nog maar net gestart.
Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?
- Onderwerp starter coldplayke
- Startdatum
Vandaag de opvolger uitgelezen; Vengeful
Een goed boek. Leest eveneens heel vlot weg. Nu ik Vicious/Vengeful allebei heb gelezen, deze duologie vind ik tot nu toe haar beste werk. Ik denk dat een iets donkere toon en meer moreel grijze en ambigue personages me gewoon echt aanspreken in een boek.
Hellsdinner
Crew Member
Troy - Stephen Fry
Nu dus ook het derde deel van Fry's Griekse Mythologie reeks uitgelezen over het verhaal van Troy.
Fry neemt ons mee in dit alombekende verhaal dat nog steeds zeer tot de verbeelding spreekt.
Zelfs na recent het boek "A Song for Achilles" gelezen te hebben vond ik dit nog steeds zeer interessant en bleef ik nieuwe delen ontdekken die ik nog niet kende.
Nu dus ook het derde deel van Fry's Griekse Mythologie reeks uitgelezen over het verhaal van Troy.
Fry neemt ons mee in dit alombekende verhaal dat nog steeds zeer tot de verbeelding spreekt.
Zelfs na recent het boek "A Song for Achilles" gelezen te hebben vond ik dit nog steeds zeer interessant en bleef ik nieuwe delen ontdekken die ik nog niet kende.
Hoe vond je a song for Achilles? Staat hier al een hele tijd stof te happen in de boekenkast
Hellsdinner
Crew Member
Hoe vond je a song for Achilles? Staat hier al een hele tijd stof te happen in de boekenkast
True Believer (2e van de serie)van Jack Carr uit. Geen hoogstaande literatuur maar topvertier à la Jason Bourne. Na de eerste (Terminal List) direct begonnen aan de tweede in de serie, na een iets trager begin was ik terug enorm invested.
Alle personages en verhaallijnen zijn goed (soms iets te goed) uitgewerkt, ook enorm veel achtergrondinformatie over de tactieken en wapens bij de revue passeren. De momenten waar het hoofdpersonage van een doodgewone mens met dezelfde gevoelens of onzekerheden die elk van ons heeft in een split second overschakelt naar een meedogenloze killer zijn fantastisch.
Ik heb deze 50/50 gelezen op m'n Kindle en in de wagen beluisterd via audiobook (Kindle/Audible syncen perfect je progressie), de narrator Jay Porter (ook van Project Hail Mary) is echt meesterlijk.
Alle personages en verhaallijnen zijn goed (soms iets te goed) uitgewerkt, ook enorm veel achtergrondinformatie over de tactieken en wapens bij de revue passeren. De momenten waar het hoofdpersonage van een doodgewone mens met dezelfde gevoelens of onzekerheden die elk van ons heeft in een split second overschakelt naar een meedogenloze killer zijn fantastisch.
Ik heb deze 50/50 gelezen op m'n Kindle en in de wagen beluisterd via audiobook (Kindle/Audible syncen perfect je progressie), de narrator Jay Porter (ook van Project Hail Mary) is echt meesterlijk.
Ik ben Eleanor Oliphant (en met mij gaat alles goed) - Gail Honeyman.
Een verhaal over eenzaamheid, trauma, vriendschap en je plaats vinden in de wereld.
Leest vlot en je kan zowel huilen als lachen met dit boek.
Zeker een aanrader!
Een hof van doorns en rozen - Sarah J. Maas.
YA fantasy en eigenlijk een soort Belle en het Beest verhaal.
Leest makkelijk weg, maar is vrij oppervlakkig en zeker voorspelbaar. Het hoofdpersonage maakt de domste beslissingen ooit en leert echt niets.
Zeker niet één van de toppers, maar wel een welkome afwisseling tussen de eerder emotionele en zwaardere boeken die ik graag lees.
Een verhaal over eenzaamheid, trauma, vriendschap en je plaats vinden in de wereld.
Leest vlot en je kan zowel huilen als lachen met dit boek.
Zeker een aanrader!
Een hof van doorns en rozen - Sarah J. Maas.
YA fantasy en eigenlijk een soort Belle en het Beest verhaal.
Leest makkelijk weg, maar is vrij oppervlakkig en zeker voorspelbaar. Het hoofdpersonage maakt de domste beslissingen ooit en leert echt niets.
Zeker niet één van de toppers, maar wel een welkome afwisseling tussen de eerder emotionele en zwaardere boeken die ik graag lees.
Ik vond dit echt zo'n goed boek! Er waren toch wel wat herkenbare puntjes voor mij.
Harry Potter and the Half-Blood Prince & Harry Potter and the Deathly Hallows
Ik was vergeten hoe goed deze boeken zijn ten opzichte van de films.
Hoewel ik de Harry Potter boeken regelmatig herlees (nu was het al weer enkele jaren geleden) heeft het me toch verrast hoe ze, en zeker bij de laatste, toch veel gevoelens losmaakten.
Ik kan met niet herinneren dat de voorgaande leesbeurt dit heeft gedaan. Het voelde ook enorm nostalgische. Ik kon tijdens het lezen perfect herinnering hoe ik mij voelde toen ik een bepaalde scene voor het eerst las en soms zelf waar ik die scène heb gelezen. En ik moet eerlijk toegeven dat de laatste pagina omdraaien toch moeilijk was.
Deze reeks is toch meer dan jeugd nostalgie denk ik..
Nu is dit de eerste keer dat ik de boeken heb herlezen sinds mijn vader is overleden. En hoewel hij niet de grootste Harry Potter fan was, had hij ze wel allemaal gelezen. En hij was ook de grootste lezer toen ik opgroeiede. Misschien dat het daarmee te maken heeft.
Misschien dat het daarom allemaal weer wat emotioneler aanvoelt.
stowaway
Active member
Ik heb dit boek vorige week ook gelezen. Ik vond het wat magertjes: de plottwist zag je al van mijlenver aankomen en wat 'wokeness' betreft vond ik het ook maar zo-zo. Ik had het gevoel dat de schrijfster te veel wou aantonen dat ze echt wel openminded en ja, 'woke' was, maar tegelijkertijd ook niet tegen te veel hoofden wou stoten en een deel van haar lezers wou kwijt geraken.
Heel mooi boek inderdaad!
Zwemmen in het donker - Tomasz Jedrowski
Soms kom je zo'n boek tegen dat je sprakeloos achterlaat... Dit is er zo eentje. Eén van de beste boeken die ik ooit al heb gelezen. Het is prachtig geschreven en er komen geweldige beschrijvingen van sfeer, emoties, enzovoorts in voor.
Het is een kort verhaal van twee mannen in Polen rond 1980 die proberen te leven in een wereld waar de politiek en maatschappij niet klaar is voor hun liefde. Zeker een aanrader voor iemand die eens iets wil lezen over niet-hetero liefde, want de thema's van verliefdheid en verdriet zijn uiteraard gewoon universeel.
Soms kom je zo'n boek tegen dat je sprakeloos achterlaat... Dit is er zo eentje. Eén van de beste boeken die ik ooit al heb gelezen. Het is prachtig geschreven en er komen geweldige beschrijvingen van sfeer, emoties, enzovoorts in voor.
Het is een kort verhaal van twee mannen in Polen rond 1980 die proberen te leven in een wereld waar de politiek en maatschappij niet klaar is voor hun liefde. Zeker een aanrader voor iemand die eens iets wil lezen over niet-hetero liefde, want de thema's van verliefdheid en verdriet zijn uiteraard gewoon universeel.
Collected Stories - Lydia Davis
Ik ben hier vijf maanden aan bezig geweest, maar het was een bewuste keuze om het leesproces over een langere periode te spreiden. Dit was mijn "tussendoor"-boek, waar ik enkel in las als ik korte momenten op te vullen had.
Davis is bekend geworden omwille van haar microverhalen, die zo summier zijn dat ze zelfs niet meer onder de noemer van kortverhalen geplaatst kunnen worden. De meeste van haar teksten zijn hoogstens een alinea lang, soms zelfs maar 1 zin. Ze zoekt daarmee erg de grens van het genre op, en hoewel ik niet alles even de moeite waard vind om te publiceren, heeft ze toch wel mijn ogen doen opengaan voor wat "schrijven" nog zoal kan inhouden. Eigenlijk zou dit voor eenderwelke auteur een goede oefening zijn: hoe kort kan ik mijn verhaal maken, en toch nog ervoor zorgen dat er iets boeiend op papier verschijnt?
Het is haar zelfs gelukt mij op 1.5 bladzijde tijd tot tranen te bewegen, iets waar voordien enkel Herman de Coninck in zo weinig woorden in was geslaagd. En daarom ben ik ook blij dat ik uitgebreid de tijd heb genomen om dit boek tot mij te nemen, zodat ik iedere tekst de aandacht kon geven die het nodig had om tot zijn recht te komen, zonder overprikkeld te raken.
Ik ben hier vijf maanden aan bezig geweest, maar het was een bewuste keuze om het leesproces over een langere periode te spreiden. Dit was mijn "tussendoor"-boek, waar ik enkel in las als ik korte momenten op te vullen had.
Davis is bekend geworden omwille van haar microverhalen, die zo summier zijn dat ze zelfs niet meer onder de noemer van kortverhalen geplaatst kunnen worden. De meeste van haar teksten zijn hoogstens een alinea lang, soms zelfs maar 1 zin. Ze zoekt daarmee erg de grens van het genre op, en hoewel ik niet alles even de moeite waard vind om te publiceren, heeft ze toch wel mijn ogen doen opengaan voor wat "schrijven" nog zoal kan inhouden. Eigenlijk zou dit voor eenderwelke auteur een goede oefening zijn: hoe kort kan ik mijn verhaal maken, en toch nog ervoor zorgen dat er iets boeiend op papier verschijnt?
Het is haar zelfs gelukt mij op 1.5 bladzijde tijd tot tranen te bewegen, iets waar voordien enkel Herman de Coninck in zo weinig woorden in was geslaagd. En daarom ben ik ook blij dat ik uitgebreid de tijd heb genomen om dit boek tot mij te nemen, zodat ik iedere tekst de aandacht kon geven die het nodig had om tot zijn recht te komen, zonder overprikkeld te raken.
svenn15
Active member
Ik heb tijd geleden de steen der wijzen en geheime kamer herlezen blijft toch nostalgie.
Liefde in de grote stad - Sang Young Park
Het boek was genomineerd voor de International Booker Prize en werd aangeraden door een 'boek influencer' met een zeer vergelijkbare smaak als de mijne. Ik had ook nog nooit iets van een Zuid-Koreaanse schrijver gelezen en ik was benieuwd om te kijken hoe de cultuur zich toont in een boek. De verwachtingen waren dus redelijk hoog, maar het boek kon deze toch niet helemaal inlossen.
Het boekt gaat, niet bepaald verrassend, over liefde vinden in een grote stad
. Het is ook in de beschrijvingen van deze liefde dat het boek uitblinkt. Zowel liefde tussen vrienden en familieleden komt aan bod, maar voornamelijk de romantiek heeft de hoofdrol. Het is eigenlijk eerder een collectie van 4 kortverhalen die verweven zijn in één groot boek en ook nog eens non-linear verteld worden.
Er zijn enkele mooie passages, maar ik heb me op geen enkel moment verbonden gevoeld met personages. De hoofdpersoon was voor mij met momenten zelfs onuitstaanbaar. Hij maakt geen enkele groei door en staat vooral stil bij alles wat hij mist, zonder enige zelfreflectie.
Er worden heel wat onderwerpen aangeraakt en personages geïntroduceerd, die helemaal niet verder worden uitgewerkt of waarvan later in het boek niet meer gesproken wordt. Het voelt daarom een beetje aan als een boek dat net niet helemaal af is.
Het gemak waarmee de schrijver alles verteld en met enige humor alles aan elkaar weeft + de kleine inkijk in de Zuid-Koreaanse cultuur maakt wel dat ik helemaal geen spijt heb van dit boek gelezen te hebben.
Het boek was genomineerd voor de International Booker Prize en werd aangeraden door een 'boek influencer' met een zeer vergelijkbare smaak als de mijne. Ik had ook nog nooit iets van een Zuid-Koreaanse schrijver gelezen en ik was benieuwd om te kijken hoe de cultuur zich toont in een boek. De verwachtingen waren dus redelijk hoog, maar het boek kon deze toch niet helemaal inlossen.
Het boekt gaat, niet bepaald verrassend, over liefde vinden in een grote stad
. Het is ook in de beschrijvingen van deze liefde dat het boek uitblinkt. Zowel liefde tussen vrienden en familieleden komt aan bod, maar voornamelijk de romantiek heeft de hoofdrol. Het is eigenlijk eerder een collectie van 4 kortverhalen die verweven zijn in één groot boek en ook nog eens non-linear verteld worden.Er zijn enkele mooie passages, maar ik heb me op geen enkel moment verbonden gevoeld met personages. De hoofdpersoon was voor mij met momenten zelfs onuitstaanbaar. Hij maakt geen enkele groei door en staat vooral stil bij alles wat hij mist, zonder enige zelfreflectie.
Er worden heel wat onderwerpen aangeraakt en personages geïntroduceerd, die helemaal niet verder worden uitgewerkt of waarvan later in het boek niet meer gesproken wordt. Het voelt daarom een beetje aan als een boek dat net niet helemaal af is.
Het gemak waarmee de schrijver alles verteld en met enige humor alles aan elkaar weeft + de kleine inkijk in de Zuid-Koreaanse cultuur maakt wel dat ik helemaal geen spijt heb van dit boek gelezen te hebben.
Hellsdinner
Crew Member
The Mist - Stephen King
Kort, maar goed.
Film is beter.
Kort, maar goed.
Film is beter.
Hellsdinner
Crew Member
Jurassic Park - Michael Crichton
Leest als een trein maar op zich geen geweldig boek vond ik.
De karakters zijn vrij 1 dimensioneel en het plot is ook vrij vanzelfsprekend.
Wel leuk om de veranderingen tov de film te zien.
Leest als een trein maar op zich geen geweldig boek vond ik.
De karakters zijn vrij 1 dimensioneel en het plot is ook vrij vanzelfsprekend.
Wel leuk om de veranderingen tov de film te zien.
Hellsdinner
Crew Member
The Lost World - Michael Crichton
Beter dan de film, Sarah Harding is een badass.
Beter dan de film, Sarah Harding is een badass.
Haha, weet je dat raadsel? Ik wist direct het antwoord, en ze deden in het boek precies alsof dat zo een moeilijk raadsel was.
Ik heb ook eens twee van de opvolgers gelezen, omdat ik ergens had gelezen dat de erop volgende boeken wat afwijken ten opzichte van het eerste boek. Heel entertainende boeken, zolang je maar in je achterhoofd houdt dat het een (oppervlakkige) romance met fantasy als achtergrond is. De personages blijven vrij statisch met weinig karakterontwikkeling. Ook in de opvolgers neemt het hoofdpersonage nog van die domme beslissingen, hoor.
Wasp van Eric Frank Russell
Science fiction boek uit 1957. Dit boek werd heel kortelings vermeld in het non-fictie boek Endless forms: the secret world of wasps. Ik heb die naam toen genoteerd. Terry Pratchett zou ervan hebben gezegd dat hij "can't imagine a funnier terrorists' handbook". Het speelt zich ergens in de toekomst af en er is een oorlog tussen aarde en het Sireense rijk. Het hoofdpersonage wordt als geheim agent van de aarde naar één van de planeten van het Sireense rijk gestuurd om daar dan geheime acties te ondernemen met een destabiliserend effect. Ik was in het begin van het boek niet zo goed mee, ik dacht eerst dat ik een paar pagina's had overgeslagen met het lezen, maar eens het boek op dreef komt zijn er wel grappige scènes in en is het wel fijn im te lezen. Entertainend om te lezen, maar het moest ook zeker niet langer van lengte zijn dan het nu is.
Gezien de domme beslissingen van dat hoofdpersonage schrok ik er niet van dat ze dat raadsel niet meteen kon oplossen
.Ik ben nu toch halverwege het tweede boek. Ook omdat ik gehoord had dat die het beste van de reeks zou zijn. Qua entertainment zijn ze inderdaad gewoon erg goed.
Ik heb ook eindelijk de knoop doorgehakt om Een Klein Leven te lezen en ik dacht dat dat boek wel ideaal kon zijn om nog even wat positiviteit en romantiek binnen te krijgen voordat ik het trauma over me heen laat komen...
Hof van Mist en Woede - Sarah J. Maas
Ok, ik neem het bericht van hierboven terug. Er was uiteindelijk maar weinig entertainend aan dit boek. Vooral ongelofelijk veel frustraties 
.
Ik snap alle positieve reviews oprecht niet. Ik denk dat ze vooral ingegeven zijn vanuit een sociale media hype, zonder echt kritisch naar het boek te kijken.
Het hele verhaal leest eigenlijk eerder als een soort fanfictie op het eerste boek. De personages zijn zo ongelofelijk vlak. Het lijkt alsof ze telkens heel uitgebreid omschreven worden, maar eigenlijk wordt er 600 bladzijden lang gespeeld met variaties van steeds dezelfde karaktertrekken. Het hoofdpersonage blijft ook een zeer egoïstisch kind.
Net als in het eerste boek is het eigenlijk pas in de laatste 100 bladzijden dat er echt wat vaart in het verhaal komt. Er gebeuren dan een aaneenschakeling van onlogische gebeurtenissen waarbij het hele magiesysteem van eerder ook weer niet meer lijkt te kloppen en alle geloofwaardigheid verdwijnt. Het boek had 50% korter kunnen zijn...
Dan heb je daarbij ook nog een zeer onlogische en toxische relatie vol met manipulatie en leugens, maar die blijkbaar wel vele lezersharten sneller doet slaan. De seksscènes zijn véél te expliciet en wanneer een persoon 'bergen laat schudden' wanneer hij een orgasme heeft, kan ik echt niet meer doen dan met mijn ogen rollen.
Daartegenover staat wel dat het ongelofelijk vlot is geschreven. Voor een boek van 600 bladzijden leest het ongelofelijk snel en daardoor snap ik het succes misschien ietsje beter.
.Ik snap alle positieve reviews oprecht niet. Ik denk dat ze vooral ingegeven zijn vanuit een sociale media hype, zonder echt kritisch naar het boek te kijken.
Het hele verhaal leest eigenlijk eerder als een soort fanfictie op het eerste boek. De personages zijn zo ongelofelijk vlak. Het lijkt alsof ze telkens heel uitgebreid omschreven worden, maar eigenlijk wordt er 600 bladzijden lang gespeeld met variaties van steeds dezelfde karaktertrekken. Het hoofdpersonage blijft ook een zeer egoïstisch kind.
Net als in het eerste boek is het eigenlijk pas in de laatste 100 bladzijden dat er echt wat vaart in het verhaal komt. Er gebeuren dan een aaneenschakeling van onlogische gebeurtenissen waarbij het hele magiesysteem van eerder ook weer niet meer lijkt te kloppen en alle geloofwaardigheid verdwijnt. Het boek had 50% korter kunnen zijn...
Dan heb je daarbij ook nog een zeer onlogische en toxische relatie vol met manipulatie en leugens, maar die blijkbaar wel vele lezersharten sneller doet slaan. De seksscènes zijn véél te expliciet en wanneer een persoon 'bergen laat schudden' wanneer hij een orgasme heeft, kan ik echt niet meer doen dan met mijn ogen rollen.
Daartegenover staat wel dat het ongelofelijk vlot is geschreven. Voor een boek van 600 bladzijden leest het ongelofelijk snel en daardoor snap ik het succes misschien ietsje beter.
