Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[Dyer Hunt]

Brisingr - Christopher Paolini
Derde deel in de Erfgoed reeks, en ik vind ze eigenlijk steeds een tikkeltje beter worden. Zeker geen meesterwerk, maar zeer genietbaar.
Het boek had wel iets korter gekund, vooral het middenstuk is bij momenten nogal langdradig. Het voelde soms wat teveel aan als filler. Maar naar het einde toe ben ik er echt doorgevlogen. Benieuwd naar het vierde en laatste deel, al zal ik eerst wat anders lezen tussendoor. Ik heb het wel eventjes gehad nu met Eragon.

Spoiler

By far mijn favoriete stuk uit het boek is het smeden van zijn nieuwe zwaard. Het is een klassieke fantasy trope, maar het wordt hier echt geweldig omschreven en naar toe gewerkt, dit voelde echt heel episch aan.

 

[El professor]

Nadat ik in een reclameblaadje van een boekenwebsite had gelezen dat Eva García Sáenz De Urturi 'de stijl van Carlos Ruiz Zafon' hanteerde, kocht ik de trilogie van de Witte Stad'.

Eerste twee boeken al gelezen. Vond het tweede (riten van het water) beter dan het eerste boek. Persoonlijk vind ik de reeks rond 'De schaduw van de wind' nog beter. Maar tot nu toe vond ik de 1ste twee boeken aangenaam lezen en zaten ze goed in elkaar kwa spanning en opbouw.

 

[Hellsdinner]

Fall of Hyperion - Dan Simmons (Hyperion Cantos)
Iets minder van genoten dan van het voorgaande boek maar nog steeds een meer dan degelijk science fiction verhaal.
Het is natuurlijk ook gewoon een ander soort boek. Waar het eerste boek zich focust op de pelgrims en hun verhalen, wordt de scope hier een stuk groter en focussen we ons meer op de gebeurtenissen in het universum.

Simmons doet het nog steeds heel goed, als dit niet volgde op een boek als Hyperion had ik het misschien nog hoger ingeschat maar nu zorgt de schok van het verschil in focus ervoor dat ik wat meer tijd nodig had om me hier echt in te verliezen.

Ga nu wel gewoon verder met Endymion.

 

[Avondland]

Jandorie, Project Hail Mary van Andy Weir is goed! Ik denk dat ik hem morgen wel uit ga hebben. Iemand nog tips in deze richting?

Spoiler

Soms iets teveel "Let's science my way outta this". Het voelt soms aan alsof Weir promotie maakt voor meer STEM in het onderwijs. Anderzijds wel interessant zodat ik wat kan opsteken. Ook benieuwd hoeveel wetenschappers hij heeft gecontacteerd om het allemaal op punt te krijgen.

 

[Dyer Hunt]

De genezer - Toni Coppers
Deel 15 alweer in de Liese Meerhout reeks, en er zit nog geen sleet op, integendeel. Dit was misschien wel het beste tot nu toe! Een boek dat ik met plezier heb uitgelezen en maar moeilijk kon wegleggen. Zoals steeds weet Coppers feilloos de verschillende verhalen door elkaar heen te laten vloeien, en levert hij andermaal een spannende misdaadroman af. NIets meer, niets minder.

Soms voelt het allemaal wat formulaisch aan, met zowat alle typische personages uit een politie/detective reeks erin, maar Coppers weet het toch boeiend en gevarieerd te houden. Zijn hoofdpersonages evolueren ook mee doorheen de verhalen. Hij maakt er echte mensen van vlees en bloed van, voor wie je na verloop van tijd alleen maar sympathie kan hebben. Zijn boeken lezen altijd erg vlot, en hij weet meestal een sterk plot uit te werken. Het doet me soms wat denken aan de betere afleveringen van televisiereeksen als Flikken of Witse.

Coppers is een vakman, punt.

 

[Général Zantas]

Steven Erikson - Dust of Dreams (Malazan Book of the Fallen #9)

Begin vorige week eigenlijk al uitgelezen maar er niet toe gekomen dit hier te posten. Net zoals het vorige deel is het toch een stuk beter dan ik me herinner van mijn eerste leesbeurt een 10 jaar terug. Er zijn nog altijd een hoop dingen die me niet bevallen. Teveel filler, teveel nieuwe personage's in een voorlaatste boek, teveel Deux Ex Machina's eveneens.
Maar het blijft toch een heel aangename en positieve leeservaring. Erikson blijft je meeslepen in zijn wereld, de point-of-view's blijven beknopt dus je moet je niet door ellenlange saaie stukken heenworstelen etc.

Momenteel bezig in het laatste boek uit de hoofdserie, al staat mijn activiteit wat op een lager pitje wegens een opflakkerende drang om EU4 te spelen.

 

[Conradus]

Zit nu ergens op een derde van Dust of Dreams en kan enkel zeggen dat Erikson weer goed bezig is.

 

[FlyingHorseman]

NK Jemisin - The Obelisk Gate

Ok maar minder dan het eerste deel. De wereld die Jemisin oproept, is nog altijd heel leuk om in te vertoeven maar qua verhaal had ik hier een beetje een “tweede deel van een trilogie” gevoel bij. Er gebeurt eigenlijk niet zo heel veel en het lijkt vooral allemaal voorbereiding voor de (hopelijke) climax in het derde boek. Dat komt deels doordat er nu gelijktijdig twee perspectieven gevolgd worden die zich allebei op één plaats afspelen, waardoor er niet echt zoveel momentum in het boek is. Ik kijk nog wel uit naar The Stone Sky.


Emily St. John Mandel - Station Eleven

Goed boek! Niet zoveel over te zeggen eigenlijk


Italo Calvino - If on a winter’s night a traveler

Mijn tweede boek van Calvino en opnieuw een experimentele roman waarin hij speelt met structuur. Het boek bestaat uit het begin van meerdere romans, in verschillende stijlen, die telkens vroeg afgebroken worden. Daarrond zit een raamvertelling van de lezer die de boeken tracht te lezen, die geleidelijk evolueert naar iets dat op een detective- en een liefdesverhaal trekt. Heel meta (aangezien Calvino ook tussendoor commentaar geeft op het lezen zelf) en daar moet je voor zijn, kan me voorstellen dat dit boek andere lezers kan irriteren. Ik heb er alvast van genoten, ik ben dan ook een sucker voor postmoderne romans en zelden heb ik er al gelezen die zo speels waren als deze.

 

[Saxa]

The handmaid's tale - Margaret Atwood

De eerste 100 pagina's ofzo vond ik het boek werkelijk saai, ik heb meermaals er aan gedacht om te stoppen met lezen. Ik vond die samenleving ook niet geloofwaardig overkomen, maar dat is ook denk ik omdat je nog niet zoveel achtergrondinformatie hebt op dat punt in het boek. Daarna werd het eindelijk wat boeiender en geloofwaardiger, en is het me dus gelukt om het boek uit lezen. Het is een redelijk oke boek, maar dat is het dan ook.

Sea of tranquility - Emily St. John Mandel

Vrij dun boek, zo'n tweehonderd pagina's ofzo. Ik vond het maar meh. Sommige personages boeiden me gewoon niet, anderen wel maar die kwamen dan minder aan bod. En die verklaring voor de anomalie, daar had ik meer van verwacht.

Koningin op blote voeten - Ildefonso Falcones

Historische fictie. Nog maar net halfweg in het boek. De auteur heeft eventjes nodig om op dreef te komen, maar ik had een ander boek van hem gelezen (De kathedraal aan de zee) dus dat wist ik al. Een heel goede schrijfstijl, ik kan me alles zo inbeelden. Je merkt dat de schrijver zijn werk doet om alles zo realistisch mogelijk te maken. Maar die passiviteit van Caridad blijft me storen.
Ik zit nog maar halfweg, dus mijn mening verandert misschien nog maar voorlopig vind ik 'De kathedraal aan de zee' het betere boek van de twee.

 

[Hellsdinner]

Endymion - Dan Simmons (Hyperion Cantos)
Boek 3 en ik begin wat te vrezen voor het vierde (en laatste) boek...
Endymion is geen slecht boek, Simmons is nog steeds een uitstekend schrijver met een hoop talent.
Als ik het echter vergelijk met Hyperion en Fall of Hyperion is het gewoon minder goed. Niet vreselijk ofzo, maar het verhaal is minder meeslepend.

Ik vond de chapters in het perspectief van Father Soya ook een stuk interessanter dan die van het titulaire karakter Raul Endymion...

 

[Avondland]

Bezig in Ik Jan Cremer. Een typische schelmenroman waarover in zijn tijd heel wat schande werd gesproken door brave, al dan niet gelovige burgers van Nederland. Ik begrijp de ... euhm ... charme wel van dit soort literatuur, maar na verloop van tijd is het een nevenschikking van schelmenstreken, seks en kolderieke toestanden. Bijna driekwart ver, maar ik begin meer en meer diagonaal te lezen dus die gaat wel vrij snel uit zijn. Of ben ik te oud geworden om dit te appreciëren?

Hyperion van Dan Simmons lonkt, maar ik weet niet of ik die hierna ga lezen. Als Jan Cremer uit is, zal ik nog eens goed kijken in de kast.

 

[Aprella]

Bezig in Ik Jan Cremer. Een typische schelmenroman waarover in zijn tijd heel wat schande werd gesproken door brave, al dan niet gelovige burgers van Nederland. Ik begrijp de ... euhm ... charme wel van dit soort literatuur, maar na verloop van tijd is het een nevenschikking van schelmenstreken, seks en kolderieke toestanden. Bijna driekwart ver, maar ik begin meer en meer diagonaal te lezen dus die gaat wel vrij snel uit zijn. Of ben ik te oud geworden om dit te appreciëren?

Ik heb deze moeten lezen op de unief voor Nederlandse letterkunde en hoewel ik dit een leuke afwisseling vond van Boon, kon het mij ook niet echt bekoren. Ik vond het boek gewoon te lang. Zoals je zegt, al de seks en kolderieke toestanden beginnen gewoon te vervelen.

 

[coldplayke]

Naked Lunch - William S. Burroughs

Trippy en grotesk, dit is Gravity's Rainbow in het klein. Dat "in het klein" hielp hier wel om de vele afstotelijke seks- en drugsscènes verteerbaar te houden. Ik kreeg er een heel onbehaaglijk gevoel van, maar dat is ook deels het opzet van deze roman, dus missie geslaagd? Het is niet het ideale boek om tijdens een drukke periode met veel stress te lezen en ik denk dat ik het op een ander moment wel meer zou hebben kunnen waarderen omwille van de bijtende satire op homofobie en de war on drugs. Toch verraste Burroughs mij ook regelmatig met dichterlijke zinnen als "the junky sits with needle poised to the message of blood", waardoor ik toch steeds verder wou lezen.

 

[Avondland]

Ik heb deze moeten lezen op de unief voor Nederlandse letterkunde en hoewel ik dit een leuke afwisseling vond van Boon, kon het mij ook niet echt bekoren. Ik vond het boek gewoon te lang. Zoals je zegt, al de seks en kolderieke toestanden beginnen gewoon te vervelen.

Ik heb me er snel doorgeworsteld, het begon allemaal wat eentonig te worden.

Nu De Tijgerkat van G. Tomasi di Lampedusa. Herlezing.

 

[JorisBlack]

The Violent Bear It Away - Flannery O'Connor

Aangename verrassing! Ik vond de schrijfstijl uitstekend: vlot leesbaar maar ook niet te simplistisch. Origineel verhaal en interessante setting (de religieuze zuidelijke staten in Amerika). Ik zet alvast een volgend boek van O'Connor op mijn leeslijstje.

 

[coldplayke]

The Violent Bear It Away - Flannery O'Connor

Aangename verrassing! Ik vond de schrijfstijl uitstekend: vlot leesbaar maar ook niet te simplistisch. Origineel verhaal en interessante setting (de religieuze zuidelijke staten in Amerika). Ik zet alvast een volgend boek van O'Connor op mijn leeslijstje.

Ik weet dat je niet graag kortverhalen leest, maar ons flanneke is de alleenheerser op dat front wat mij betreft.

 

[JorisBlack]

Ik weet dat je niet graag kortverhalen leest, maar ons flanneke is de alleenheerser op dat front wat mij betreft.

Op zich lees ik idd zelden kortverhalen, maar Everything That Rises Must Converge staat op mijn lijstje nu

 

[Avondland]

Vrijdag de vertaling van de nieuwste Houellebecq!

Maar nu nog intens genieten van De Tijgerkat. Prachtig verhaal van bloei en verval in een Siciliaanse aristocratenfamilie ten tijde van de Italiaanse eenmaking onder Garibaldi in 1860.

 

[FlyingHorseman]

Emily Brontë - Wuthering Heights

Het is me bij mijn derde poging eindelijk gelukt dit boek uit te lezen! Om met het goede te beginnen: Wuthering Heights oversteeg op een bepaalde manier mijn verwachtingen (of vooringenomenheid) dat dit voornamelijk een relaas van een tragische liefdesgeschiedenis zou zijn. Ik was verbaasd dat het eigenlijk eerder een relatief diepe studie is over hoe slechte karakters generationeel gevormd kunnen worden en over hoe moeilijk het is om uit een toxische relatie te ontsnappen en er niet door aangetast te worden. Veel donkerder dan de klassieke romance die ik verwacht had.

Maar vond ik het los daarvan leuk om te lezen? Eh, niet echt over de hele lijn eerlijk gezegd. Wuthering Heights is een boek bevolkt door grotendeels shitty vervelende mensen die niet echt interessante dingen doen. Misschien logisch dat alle personages zo zuur zijn, levend in een tijd waar ontspanning moest gezocht worden in misvieringen van drie uur of lange wandelingen in zompige heiden.
Al bij al vond ik het wel goed geschreven, hoewel geregeld zo breedsprakerig en lyrisch dat ik niet lang aan een stuk kon lezen. Als Brontë de bediende Joseph opvoerde met een fonetisch dialect, heb ik waarschijnlijk ook telkens luidop moeten zuchten. Ik vind die Brontë zusters sowieso al een beetje irritant omdat ik altijd de umlaut eerst op de o zet en dan mezelf moet corrigeren.

 

[Avondland]

Emily Brontë - Wuthering Heights

Het is me bij mijn derde poging eindelijk gelukt dit boek uit te lezen! Om met het goede te beginnen: Wuthering Heights oversteeg op een bepaalde manier mijn verwachtingen (of vooringenomenheid) dat dit voornamelijk een relaas van een tragische liefdesgeschiedenis zou zijn. Ik was verbaasd dat het eigenlijk eerder een relatief diepe studie is over hoe slechte karakters generationeel gevormd kunnen worden en over hoe moeilijk het is om uit een toxische relatie te ontsnappen en er niet door aangetast te worden. Veel donkerder dan de klassieke romance die ik verwacht had.

Maar vond ik het los daarvan leuk om te lezen? Eh, niet echt over de hele lijn eerlijk gezegd. Wuthering Heights is een boek bevolkt door grotendeels shitty vervelende mensen die niet echt interessante dingen doen. Misschien logisch dat alle personages zo zuur zijn, levend in een tijd waar ontspanning moest gezocht worden in misvieringen van drie uur of lange wandelingen in zompige heiden.
Al bij al vond ik het wel goed geschreven, hoewel geregeld zo breedsprakerig en lyrisch dat ik niet lang aan een stuk kon lezen. Als Brontë de bediende Joseph opvoerde met een fonetisch dialect, heb ik waarschijnlijk ook telkens luidop moeten zuchten. Ik vind die Brontë zusters sowieso al een beetje irritant omdat ik altijd de umlaut eerst op de o zet en dan mezelf moet corrigeren.

Ik ben er van de eerste keer doorgeraakt, maar het verhaal belandde ver onder mijn verwachtingen. Ooit geef ik het wel eens een kans, maar misschien wanneer ik zelf een zure mens ben geworden.