Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

[coldplayke]

Sometimes A Great Notion - Ken Kesey

Kesey behaalde wereldwijde faam met zijn debuutroman One Flew Over the Cuckoo's Nest. Voor zijn tweede boek ruilde hij de setting van een psychiatrisch instituut in voor een houthakkersstadje in Oregon. De context spreekt misschien minder tot de verbeelding, maar waar Cuckoo nog tamelijk traditioneel is qua narratief en verhaalstructuur, breekt Kesey hier meer uit de vaste stramienen en experimenteert hij met wisselende perspectieven op een manier die voor mij als grote fan van modernistische en postmodernistische literatuur nog steeds vernieuwend aanvoelde.

De roman draait dus rond een kleine gemeenschap waar naar aanleiding van een staking onderlinge spanningen uitbreken. Het grootste conflict speelt zich echter af tussen de gezinsleden van één familie die de spil van het hele gebeuren vormen.

Na de eerste bladzijden, waar Kesey met een welgekozen en welbeschreven beeld meteen de toon voor de rest van de roman zet, was ik al helemaal verkocht. Er zijn meer dan een paar zeer memorabele passages die mij lang gaan bij blijven en eentje waar ik bij het lezen ervan een baksteen in mijn maag gedropt kreeg, maar dan op de best mogelijke manier.

 

[Aprella]

The Final Empire - Brandon Sanderson (Mistborn #1)

Dit is de derde of vierde keer dat ik dit boek lees. Dit keer als audioboek. Ik heb Brandon Sanderson via dit boek leren kennen en hoewel ik Stormligt Archive ook erg goed vind, blijft de eerste Mistborn trilogie toch mijn favoriete fantasy serie van deze schrijver. Het heeft alles wat ik leuk vind in de perfecte dosis: leuke en redelijk diverse personages, vrouwelijke protagonist, leuk magie systeem, beetje politiek, beetje romantiek en een boeiende wereld. En hoewel het verhaal redelijk wat diepte heeft, is het niet te complex of te groots.

The Seven Sisters - Lucinda Riley

De adoptieve vader van Maia en haar vijf zussen is gestorven. Hij laat voor elk van hen een hint achter zodat ze, als ze willen, kunnen ontrafelen vanwaar ze komen. En het lijkt erop dat elk boek een zus zal volgen.
Leuk boek. Stukken historische fictie die verbonden zijn met het heden. Leest gemakkelijk weg, ook al is het verhaal best traag. Het duurde wel even voor ik er echt helemaal in zat. Ik ben zeker van plan om de andere boeken in de reeks te lezen.

 

[Général Zantas]

Steven Erikson - Blood Follows (The Tales of Bauchelain and Korbal Broach #1)
Steven Erikson - The Lees of Laughter's End (The Tales of Bauchelain and Korbal Broach #3)
Steven Erikson - The Wurms of Blearmouth (The Tales of Bauchelain and Korbal Broach #5)

Et voila, begonnen aan mijn Malazan-tripje. Begonnen met de chronologische 3 eerste Bauchelain en Korbal Broach novella's, maar eerlijk gezegd was dat nutteloos. Hun impact op het main verhaal is 0, ik had ze dus even goed net voor Memories of Ice kunnen lezen wanneer ze hun intrede doen in de main cannon.

Toch teleurgesteld. Alle 3 zijn ze heel kort (100-200 pagina's) en Erikson heeft blijkbaar besloten om vooral te focussen op humor (die voor mij overigens veel te geforceerd overkwam om echt grappig te zijn) (bv: in boek 3 heten 3 personages Briv en dan is het "grappig" dat sommige dommere personages niet weten over welke Briv het gaat etc.)
Boek 1 beviel me nog het meest, we leren vooral Emancipor Reese kennen waarin hij kennis maakt met Bauchelain (en in mindere mate met Korbal). We leren zijn achtergrond kennen en hoe hij bij die magiers is aanbelandt.
Boek 3 was echt gewoon een what tha fuck meestal. Enerzijds omdat het plot niet genoeg aandacht krijgt en er vooral veel verwarring heerst, zowel in het boek als in mijn hoofd, anderzijds dus omwille van de te geforceerde, iet-wat slapstick achtige humor.
Boek 5 was weer iets beter maar introduceert een hoop nieuwe personages die vooral heel vergankelijk zijn, terwijl onze hoofdpersonages heel, heel weinig aandacht krijgen. Je vraagt je af waarom je een kortverhaal over Bauchelain en Korbal Broach leest, terwijl ze amper in 20% van het verhaal voorkomen.

Goed, deze teleurstelling aan het doorspoelen met het eerste echte boek Gardens of the Moon. Hoewel het opvalt dat sommige dingen inderdaad niet echt overeenkomen met hoe ze achteraf voorkomen in de serie, is het toch een zeer sterk boek. Het feit dat de finale al begint op amper 75% van het boek, weergaloos.
Jarenlang niet gelezen, wat een heerlijk weerzien met Ganoes Paran, Rake, Shadowthrone, Cotillion, de Hounds of Shadow, Crokus, Rallick Nom, Kalam, Quick Ben en uiteraard, uiteraard Kruppe.

 

[GemaneDude]

I, Q - John de Lancie, Peter David

Star Trek boekje met de legendarische Q in de hoofdrol. Geflankeerd door Picard en Data moet Q de ondergang van het universum zien tegen te gaan.

 

[coldplayke]

I, Q - John de Lancie, Peter David

Star Trek boekje met de legendarische Q in de hoofdrol. Geflankeerd door Picard en Data moet Q de ondergang van het universum zien tegen te gaan.

Die auteurs hebben nachten lang zitten gniffelen over hun titel, ik voel het gewoon.

 

[Pion]

Slaughterhouse-Five - Kurt Vonnegut
Een verhaal over het bombardement (of oorlogsmisdaad) op Dresden in WO2. Dit is een gebeurtenis van de oorlog die onderbelicht is en daarom altijd interessant om literatuur erover te lezen. Ik denk dat de gemiddelde mens bv Hiroshima zeker kent, maar Dresden niet. (afgaand op mijn omgeving als ik Dresden vernoem)
Het boek heeft een heel absurd plot, verwacht je niet aan een klassieke oorlogsroman. Door die structuur vond ik het boek bij vlagen geniaal, maar verloor ik soms ook de interesse. Uiteindelijk dus geslaagd, maar niet een echte voltreffer.

 

[Général Zantas]

Steven Erikson - Gardens of the Moon (The Malazan Book of the Fallen #1)

Gisterenavond even in hoge versnelling doorheen die finale gevlogen, die dus reeds op 70-75% van het boek van start gaat. Onmogelijk weg te leggen, de ene na de andere actiescene, onthulling, suspense, etc volgden elkaar op.
Het begin van het boek is vrij chaotisch en leest niet echt vlot, maar de tweede helft is gewoon een rollercoaster. Fantastische personages, geweldige actiescenes, humor, spanning, mysterie, ontzagwekkende omvang van de geschiedenis en de wereld op zich. Opmerkelijk hoe ik tijdens het lezen dingen tegenkwam waarvan ik me herinnerde dat die nog aan bod komen 7-8 boeken later.

Op naar boek 2.

 

[Creeping Death]

Ben er momenteel in bezig en ik moet je gelijk geven: wat minder dan zijn vorige boeken.
Het stuk met DEATH/Bill Door is boeiend om volgen, het stuk met de wizards en undead in de stad een pak minder.

Ik heb em eindelijk uit. Het stuk met de wizards blijft zeer meh doorheen het boek. Maar de DEATH verhaallijn maakt alles goed, prachtig einde imo. Je had helemaal gelijk:

It gets better!

In de bib gepasseerd en daar Project Hail Mary meegenomen. Op een week tijd bijna in de helft. Lang geleden dat ik dat tempo heb gehaald.
Zeer leuk en vlot boek.

 

[JorisBlack]

The Trial - Franz Kafka

Moet toegeven dat ik het helemaal niks vond. Veel lange passages die echt nergens over gaan, bijna gewoon paginavulling.
Maar bon, op zich is het opzet van het boek dus misschien wel geslaagd: de onzin van bureaucratie tentoonspreiden. Zinloos, langdradig, nodeloos ingewikkeld...
Dit boek is quasi de definitie van 'kafkaiaans', dus toch blij dat ik het gelezen heb.

 

[Conradus]

Ringwereld intussen uitgelezen. Het einde was voor mij iets te snel gerusht maar geeft nu wel zin om boek twee van de reeks te lezen.

Eerst wel begonnen in Reaper’s Gale

 

[pablohoney]

Niels Van Droogenbroeck - Limonade Met Pulp

Gaat over een brave huisvader die het verdriet van een slecht huwelijk probeert door te spoelen in het backpack leven van de Filipijnen.

vrij doorsnee verhaal, niet speciaal. Setting is op zich wel nog leuk, maar ook niets dat niet eerder, beter gedaan is.
manier van vertellen maakt het op zich wel nog speciaal.

 

[Hellsdinner]

Stephen King - IT
Na de twee films gezien te hebben deze maand, begonnen aan het boek op aanraden van @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield !
Goh waar te beginnen.
Ten eerste is het boek absoluut beter dan de twee films. De structuur van het boek waar we door zowel de tijdlijn van 1958 en 1985 gaan tegelijkertijd zorgt ervoor dat de spanning er een stuk langer in blijft. Het boek toont de ziel van het verhaal ook een stuk beter. Niet zomaar een horror verhaal maar een vertelling van kindertijd, opgroeien en vrienschap. Niet dat er niets mis is met het boek. Het is eigenlijk te lang met onnodige stukken en beslissingen door King imo. Ik ben ook niet overtuigend fan van het einde maar dat is een gekend King probleem geloof ik? Niet dat het ipv 1000 naar 500 paginas moest gaan, maar er hadden echt wel een 100-200 paginas uit gehaald kunnen worden.

Ik moest wel constant aan de verfilmingen denken omdat het zo kort na elkaar was en ik bleef denken dat iemand zoals Mike Flanagan hier een gigantische goede serie uit zou kunnen puren. Als je kijkt naar Haunting of Hill House, waar we ook de tegelijk opgaande kindertijd en volwassenen verhaallijn hebben, zou dat ook perfect kunnen werken voor IT. Hij weet ook hoe angst te creëeren zonder enkel op jumpscares te leunen. Anyway, nog een verfilming is absoluut niet nodig, maar ik moest er gewoon aan denken tijdens het lezen.

Nu aan The Shining beginnen om nog in het thema van 'Spooktober' en film-boek vergelijkingen te blijven.

 

[kay-gell]

Notes from underground - Dostojevski

Weer een fantastisch boek, héél kort voor een keertje.
Persoonlijk kon het op geen beter moment komen dat ik dit boek las. Note to self : nooit zo verbitterd worden in het leven dat je iedereen wegduwt en niet meer kan genieten van het leven.

 

[coldplayke]

Leaving the Atocha Station - Ben Lerner

Een Amerikaanse dichter komt met een beurs in Madrid terecht, waar hij zich steeds minder van de indruk kan ontdoen dat hij een fraudeur is - niet alleen op dichterlijk vlak, maar ook in zijn relaties met vrienden, familie en geliefden.

Best geinig tussendoortje, zonder veel diepgang. Moet ook niet altijd.

 

[The Magical Taz]

Necroscope - Brian Lumley

Verbazend dat dit zo lang onder mijn radar is gebleven.

Moeilijk om the beschrijven.

Een mix van dark fantasy, horror en scifi in een koude oorlog setting.

Het is de eerste van een serie. Ben nu aan deel 2 bezig.

 

[Buon]

Net Hell Divers III: Deliverance uit (audioboek, engels). Vond het wel een redelijk awesome sci-fi verhaal. Goed tempo en redelijk wat damn-momenten. Het eerste boek heeft me niet overtuigd maar nu ben ik wel all in. En het toffe aan beginnen met een reeks die al efkes loopt is dat er nog een hoop staan te wachten ^^

 

[Général Zantas]

Steven Erikson - Deadhouse Gates (The Malazan Book of the Fallen #2)

Ah mannekens, wat een boek. Beklijvend van begin tot einde. Vette, maar geloofwaardige personages. Ook enkele echt goed geschreven vervelende personages. Uiteindelijk was Duiker zelfs nog het minst interessante personage om te volgen, maar gezien we via zijn POV de Chain of Dogs binnen krijgen, was dat ook gewoon bladzijde na bladzijde omslaan zonder problemen. Dat einde, nog altijd kippenvel ondanks dat het een reread is.
Stormy en Gesler, heerlijk. Iskaral Pust, Baudin, Kulp, Coltaine, Kalam, weer een weelde aan fantastische personages om te volgen.

En dan te denken dat er nog zoveel betere boeken aankomen. Te beginnen met het volgende boek, Memories of Ice.

 

[FlyingHorseman]

Yukio Mishima - The Temple of the Golden Pavilion
Een fictieve vertelling van de waargebeurde brandstichting van de Gouden Tempel in Kyoto rond 1950 door een boeddhistisch monnik. Geen gemakkelijke roman. Enerzijds alweer heel goed geschreven met een paar schitterende passages, zoals dat ook bij The Sailor Who Fell From Grace With The Sea het geval was. Anderzijds was dit een claustrofobisch boek omdat het volledig verteld wordt vanuit het standpunt van een incel-achtig hoofdpersonage waar ik weinig sympathie voor kon opbrengen. Mishima neemt wel de tijd om de beweegredenen van de monnik uit te werken en geeft daardoor de psychische problemen van hem goed weer. Maar uiteindelijk is het een personage waar niet echt vat op te krijgen is.

Don DeLillo - Libra
Meesterlijke speculatieve fictie over de moord op JFK. Dat de uitkomst al op voorhand geweten is, geeft elke kleine gebeurtenis in de roman een donker gewicht, alsof elk personage door het noodlot voort gestuwd wordt om zijn of haar rol uit te voeren. En het zijn heel wat personages die DeLillo opvoert, allemaal cirkelend rond Lee Harvey Oswald als middelpunt, waardoor het soms moeilijk is het overzicht te bewaren. Parallel aan het complot is het boek een soort fictieve biografie van Oswald en DeLillo maakt van hem een fantastisch personage, complex en menselijk. Schitterende roman, op een paar avonden door gevlogen.

William Gibson - Burning Chrome
Begin dit jaar heb ik The Sprawl trilogie van Gibson gelezen en sindsdien ben ik toch wel fan geworden. Dit is een verzameling kortverhalen die hij veelal schreef voor die invloedrijke romans en bevat veel verbindingen ermee, zowel thematisch als qua setting of soms zelfs door terugkerende personages. De kortverhalen hier zijn vaak ook geschreven in dezelfde zeer losse stijl van The Sprawl, een stijl die soms een beetje surreëel aandoet, maar door de kortere lengte van de verhalen is het wat makkelijker verteerbaar.

 

[Timberwinter]

The Blade Itself - Joe Abercrombie
Ik dacht dat ik het een paar jaar geleden gelezen had, het einde niet goed vond en dus daarom de tweede en derde uit de trilogie niet gelezen heb. Na het opnieuw gelezen hebben (na aanradingen op het forum) blijkt nu dat ik de vorige keer op een vrij raar punt gestopt ben (vraag me niet waarom ).
Maar ben heel erg blij dat ik het nog eens een kans heb gegeven, want de tijd is voorbij gevlogen en heb er met volle teugen van genoten. Op naar de tweede!

 

[Avondland]

Kompas van Mathias Enard. Een oeverloze erudiete uitweiding over oriëntalisme, gehangen aan een kapstok van een liefdesverhaal met enkele zéér beklijvende passages. Enorm boeiend bij momenten, maar het komt tegelijk ook nogal nevenschikkend voort alsof de auteur zijn eruditie op een exhibitionistische wijze wil vertonen. Héél interessant als oriëntalisme behoort tot je interesseveld, maar allicht niet voor iedereen.

Nu begonnen in Malina van Ingeborg Bachmann en hierna zal het mogelijk Karamazov-Zeit zijn!