Vrijwillig kindvrij

[Deleted member 95]

Daar geloof ik dus niet in.
Ik geloof dat als we zien waar we van komen en aan welk versneld tempo we oplossing vinden voor problemen die zich stellen (en zullen blijven stellen). We hebben dat als mensheid al vaak gedaan en zullen dat blijven doen.

En maatschappijen hebben ook al vaak gefaald, dat vergeet iedereen precies. Het verschil is dat we deze keer wereldwijd als één maatschappij problemen hebben en er niemand klaar staat om het gat te vullen als we zouden falen.

Wat niet wil zeggen dat we ons niet bewust moeten zijn van de problemen die er zijn, integendeel.

Maar goed, we zullen binnen (hoeveel jaar denk je?) zien of we hier nog rondlopen ofwel zoals jij zegt alle welvaart kwijt zijn.

Dat kan 20, 30 of 100 jaar zijn, weet ik veel hoe lang men zal kunnen blijven aanmodderen. De eerste gevolgen zijn er nu al maar zolang het anderen zijn die zonder thuis vallen door het klimaat en er bij ons frisco's in de winkelrekken blijven liggen, kunnen we nog wel even doen alsof het allemaal zo dringend niet is.

Hoe dan ook, ik wil het risico niet lopen dat ik aan een beteuterd kleutertje moet uitleggen waarom papa is kunnen opgroeien in paleizen met drank en drugs en lekkere biefstukken en quasi gratis onderwijs, maar hijzelf het zal moeten stellen met een heel andere toekomst. Vandaar: vrijwillig kindvrij.

Puur uit interesse, kan je dit even uitleggen?

Ik zie niet in wat daaraan uit te leggen valt?
"We zijn met veel en het gaat goed" is niet hetzelfde als "Het gaat goed omdat we met veel zijn."

 

[kay-gell]

Het probleem dat @Nahrtent ook aanhaalt is dat je onze bevolkingsgroei en vooruitgang met een causaal verband linkt en lijkt te besluiten dat er geen vooruitgang zou mogelijk zijn met een krimpende bevolking. Cru gezegd werd vooruitgang bijna altijd op gang gebracht door een minderheid, vaak een kapitaalkrachtige of toch welvarende minderheid, die zich met iets anders kon bezighouden dan "hebben we morgen nog wel iets te eten?"

Oh nee, dat is een misverstand denk ik.
Het punt dat ik daarmee wil maken is vooral een hoofd te bieden aan dat cynisme en nihilisme over de mensheid. Alsof alles wat we gedaan hebben en doen zo verschrikkelijk is.
Terwijl we ivl met 200 jaar geleden als mensheid net enorme schreden vooruit hebben gemaakt.

Een kleinere bevolking kan zeker een oplossing bieden/zijn aan de problemen. Maar zoals ik zei zou die krimping eraan zitten te komen.
En op dat vlak ook liever een bevolking van 5 miljard (gemiddeld gezien) hoger opgeleide mensen dan 15 miljard arme/minder ontwikkelde/.... mensen die door een gebrek aan welvaart en ontwikkeling zich 0.0 bewust zijn van de problemen.

Lijkt me dat we dus niet plots naar armoede en kindersterfte zouden overgaan moesten we met wat minder zijn, mits uiteraard een soort van plan/omwenteling, aangezien ons economisch systeem draait rond groei en bomen die tot aan de hemel groeien.

Exact. Dat bedoel ik ook. Hoe beter ontwikkeld, hoe minder kinderen vandaar oa ook de voorspelling van de VN dat we binnen x-aantal jaar naar een krimping zullen gaan.
Dat terwijl 30-40 jaar geleden men ook nog dacht dat de bevolking exponentieel zou blijven toenemen.

 

[CerumenCrevice]

Nihilisme en frivoliteit sluiten elkaar niet meteen uit (van wikipedia):

Mensen die geen kinderen willen zitten wat vast in een wereld die niet echt werkt zoals ze willen dat het werkt.
(heb ik met meerdere zaken, zoals bv. ouder worden en fysiek aftakelen)

Karen L. Carr describes Nietzsche's characterization of nihilism "as a condition of tension, as a disproportion between what we want to value (or need) and how the world appears to operate."[31]: 25  When we find out that the world does not possess the objective value or meaning that we want it to have or have long since believed it to have, we find ourselves in a crisis.[68] Nietzsche asserts that with the decline of Christianity and the rise of physiologicaldecadence,[clarification needed] nihilism is in fact characteristic of the modern age,[69] though he implies that the rise of nihilism is still incomplete and that it has yet to be overcome.[70] Though the problem of nihilism becomes especially explicit in Nietzsche's notebooks (published posthumously), it is mentioned repeatedly in his published works and is closely connected to many of the problems mentioned there.

Nietzsche characterized nihilism as emptying the world and especially human existence of meaning, purpose, comprehensible truth, or essential value. This observation stems in part from Nietzsche's perspectivism, or his notion that "knowledge" is always by someone of some thing: it is always bound by perspective, and it is never mere fact.[71] Rather, there are interpretations through which we understand the world and give it meaning. Interpreting is something we can not go without; in fact, it is a condition of subjectivity. One way of interpreting the world is through morality, as one of the fundamental ways that people make sense of the world, especially in regard to their own thoughts and actions. Nietzsche distinguishes a morality that is strong or healthy, meaning that the person in question is aware that he constructs it himself, from weak morality, where the interpretation is projected on to something external.

Ivm de Paus,

Nietzsche discusses Christianity, one of the major topics in his work, at length in the context of the problem of nihilism in his notebooks, in a chapter entitled "European Nihilism."[72] Here he states that the Christian moral doctrine provides people with intrinsic value, belief in God (which justifies the evil in the world) and a basis for objective knowledge. In this sense, in constructing a world where objective knowledge is possible, Christianity is an antidote against a primal form of nihilism, against the despair of meaninglessness. However, it is exactly the element of truthfulness in Christian doctrine that is its undoing: in its drive towards truth, Christianity eventually finds itself to be a construct, which leads to its own dissolution. It is therefore that Nietzsche states that we have outgrown Christianity "not because we lived too far from it, rather because we lived too close".[73] As such, the self-dissolution of Christianity constitutes yet another form of nihilism. Because Christianity was an interpretation that posited itself as the interpretation, Nietzsche states that this dissolution leads beyond skepticism to a distrust of all meaning.[74][31]: 41–2 

overtuigd zijn van waardeloosheid ja, maar dat betekent niet meteen dat je geen plezier kan hebben. alles kan en mag, het maakt gewoon niet uit.

Stanley Rosen identifies Nietzsche's concept of nihilism with a situation of meaninglessness, in which "everything is permitted." According to him, the loss of higher metaphysical values that exist in contrast to the base reality of the world, or merely human ideas, gives rise to the idea that all human ideas are therefore valueless. Rejecting idealism thus results in nihilism, because only similarly transcendent ideals live up to the previous standards that the nihilist still implicitly holds.[75] The inability for Christianity to serve as a source of valuating the world is reflected in Nietzsche's famous aphorism of the madman in The Gay Science.[76] The death of God, in particular the statement that "we killed him", is similar to the self-dissolution of Christian doctrine: due to the advances of the sciences, which for Nietzsche show that man is the product of evolution, that Earth has no special place among the stars and that history is not progressive, the Christian notion of God can no longer serve as a basis for a morality.

de onontsnapbare paradox, houdt mij niet wakker nachts

One such reaction to the loss of meaning is what Nietzsche calls passive nihilism, which he recognizes in the pessimistic philosophy of Schopenhauer. Schopenhauer's doctrine, which Nietzsche also refers to as Western Buddhism, advocates separating oneself from will and desires in order to reduce suffering. Nietzsche characterizes this attitude as a "will to nothingness", whereby life turns away from itself, as there is nothing of value to be found in the world. This mowing away of all value in the world is characteristic of the nihilist, although in this, the nihilist appears inconsistent: this "will to nothingness" is still a form of valuation or willing.[77]

 

[kay-gell]

En maatschappijen hebben ook al vaak gefaald, dat vergeet iedereen precies. Het verschil is dat we deze keer wereldwijd als één maatschappij problemen hebben en er niemand klaar staat om het gat te vullen als we zouden falen.


Dat kan 20, 30 of 100 jaar zijn, weet ik veel hoe lang men zal kunnen blijven aanmodderen. De eerste gevolgen zijn er nu al maar zolang het anderen zijn die zonder thuis vallen door het klimaat en er bij ons frisco's in de winkelrekken blijven liggen, kunnen we nog wel even doen alsof het allemaal zo dringend niet is.

Hoe dan ook, ik wil het risico niet lopen dat ik aan een beteuterd kleutertje moet uitleggen waarom papa is kunnen opgroeien in paleizen met drank en drugs en lekkere biefstukken en quasi gratis onderwijs, maar hijzelf het zal moeten stellen met een heel andere toekomst. Vandaar: vrijwillig kindvrij.

Kijk, dat geloof ik dus absoluut niet.
Klimaat en milieu ed is een complex gegeven met 101 verschillende factoren. Maar als je bijvoorbeeld kijkt naar de europese C02 uitstoot dan zie je die ook steeds versnellend zakken (corona jaar moet je natuurlijk wel in het oog houden).

Zoals ik zei: betere welvaart = meer bewustzijn van milieuproblematiek.

Ik ontken ook niet dat er problemen zijn. Ik ben gewoon helemaal niet zo pessimistisch, er zal wel misschien nog een relapse zijn maar binnen de tijdspanne die je geeft zullen we als wereld en mensheid er opnieuw weer beter voor staan imo.
Decennia geleden dacht men ook dat de wereld grotendeels ging vergaan door oa exponentiële bevolkingsgroei, wereldwijd tekort aan grondstoffen, gewassen,... en kijk we zijn er nog.

 

[Avondland]

Het zit ook in de (post-)moderne mens om steeds naar meer te streven en dat is ons faustische karakter: steeds verder, steeds meer, steeds sneller, ... Dat gaat gepaard met groeipijnen die ons mogelijk fataal kunnen worden, want we botsen continu op grenzen die niet straffeloos worden doorbroken. Op 200 jaar tijd hebben we inderdaad ongelofelijke technologische revoluties meegemaakt maar zijn we ook gesofisticeerder geworden om elkaar van kant te maken. Zonder Verlichting geen Holocaust, om het met een boutade te zeggen. Er zijn genoeg potentiële brandhaarden die op ieder moment kunnen uitslaan in een verwoestende oorlog. We zijn niet succesvol in het beteugelen van ons eigen geweld, maar dat gaat wellicht een worsteling blijven zolang we irrationele driften hebben. Dat is eigen aan het mens-zijn.

Ik kijk voorbij pessimisme en optimisme omdat het beperkte visies zijn. De mens is er maar even. Slechts een scheet waard op de kosmische klok, een voetnoot in de geologische geschiedenis van de aarde. Het is twijfelachtig dat onze soort het veel langer gaat uitzingen dan een aantal miljoen jaar en het kan plots gedaan zijn door de uitbarsting van een supervulkaan of de komst van een uit de kluiten gewassen meteoriet. Of we doen onszelf de das om, ook een mogelijkheid. Dat zet alles wat in perspectief, al geef ik grif toe dat het alles ook kan kapotrelativeren.

 

[kay-gell]

Nihilisme en frivoliteit sluiten elkaar niet meteen uit (van wikipedia):

Mensen die geen kinderen willen zitten wat vast in een wereld die niet echt werkt zoals ze willen dat het werkt.
(heb ik met meerdere zaken, zoals bv. ouder worden en fysiek aftakelen)



Ivm de Paus,

overtuigd zijn van waardeloosheid ja, maar dat betekent niet meteen dat je geen plezier kan hebben. alles kan en mag, het maakt gewoon niet uit.

de onontsnapbare paradox, houdt mij niet wakker nachts

Nja, nihilisme en Nietzsche blijft natuurlijk boeiend.
Wie weet zijn we binnen 150 jaar wel übermenschen en is alles opgelost.

 

[kay-gell]

Het zit ook in de (post-)moderne mens om steeds naar meer te streven en dat is ons faustische karakter: steeds verder, steeds meer, steeds sneller, ... Dat gaat gepaard met groeipijnen die ons mogelijk fataal kunnen worden, want we botsen continu op grenzen die niet straffeloos worden doorbroken. Op 200 jaar tijd hebben we inderdaad ongelofelijke technologische revoluties meegemaakt maar zijn we ook gesofisticeerder geworden om elkaar van kant te maken. Zonder Verlichting geen Holocaust, om het met een boutade te zeggen. Er zijn genoeg potentiële brandhaarden die op ieder moment kunnen uitslaan in een verwoestende oorlog. We zijn niet succesvol in het beteugelen van ons eigen geweld, maar dat gaat wellicht een worsteling blijven zolang we irrationele driften hebben. Dat is eigen aan het mens-zijn.

Ik kijk voorbij pessimisme en optimisme omdat het beperkte visies zijn. De mens is er maar even. Slechts een scheet waard op de kosmische klok, een voetnoot in de geologische geschiedenis van de aarde. Het is twijfelachtig dat onze soort het veel langer gaat uitzingen dan een aantal miljoen jaar en het kan plots gedaan zijn door de uitbarsting van een supervulkaan of de komst van een uit de kluiten gewassen meteoriet. Of we doen onszelf de das om, ook een mogelijkheid. Dat zet alles wat in perspectief, al geef ik grif toe dat het alles ook kan kapotrelativeren.

Ja, die laatste alinea zet inderdaad de deur open voor te vergaand relativisme natuurlijk.
In dat aspect kan je je afvragen waarom we nog moeite zouden moeten doen om iets te doen en gewoon egoïsme te laten botvieren en "screw you" te zeggen aan de rest van de wereld en de volgende generaties (of er gewoon helemaal geen meer maken om on topic te blijven)

 

[Deleted member 95]

Kijk, dat geloof ik dus absoluut niet.

Je gelooft wat je wilt, maar het ontbreekt je aan historisch besef en globaal perspectief om die inschatting te maken.

Klimaat en milieu ed is een complex gegeven met 101 verschillende factoren. Maar als je bijvoorbeeld kijkt naar de europese C02 uitstoot dan zie je die ook steeds versnellend zakken (corona jaar moet je natuurlijk wel in het oog houden).

Het is niet omdat Europa het nu beter (minder slecht) doet dan 20 jaar geleden, dat het in orde komt.

A) Het was 20 jaar geleden al te laat.
B) Andere landen/continenten doen het zeker niet beter dan 20 jaar geleden en zijn ook niet van plan om beter te doen.
C) Zelfs al deden ze het wel beter, "beter" is niet goed genoeg.
D) Zoals je zelf zegt is CO2 maar een heel klein deeltje van het klimaatverhaal.
E) Het klimaatverhaal zelf is ook maar een katalysator van nog veel meer zware crises die eraan gelinkt zijn: voedsel, migratie, economisch, sociologisch, politiek, het ecosysteem, ...

Als je denkt dat we goed bezig zijn, think again.

Zoals ik zei: betere welvaart = meer bewustzijn van milieuproblematiek.

Het probleem is dat grote vervuilers menen dat zij nu moeten vervuilen om die betere welvaart te bereiken. Wat niet eens gelogen is, enkel hebben we wereldwijd simpelweg de marge niet meer om dit toe te laten.

Ik ontken ook niet dat er problemen zijn. Ik ben gewoon helemaal niet zo pessimistisch, er zal wel misschien nog een relapse zijn maar binnen de tijdspanne die je geeft zullen we als wereld en mensheid er opnieuw weer beter voor staan imo.

Dat kan. De Late Bronze Age collapse hebben we ook overleefd, weliswaar na een terugval van 500 jaar waarin de voormalige meest welvarende regio van de wereld plots enkel nog uit analfabete herders en boeren en andere armoezaaiers bestond.

Maar als die relapse - die er zéker komt en eigenlijk al bezig is - samenvalt met het leven van mijn hypothetische kinderen, en die kans is reëel, wil ik hen dat niet aandoen. Ik heb op dat vlak geen boodschap aan hoe de mensheid er binnen 500 jaar voor staat, en dat proberen voorspellen is al helemaal onmogelijk.

Wat de min of meer nabije toekomst betreft is het kristalhelder: die ziet er echt niet goed uit, ongeacht hoe "optimistisch" je wil zijn heb je de feiten gewoon tegen hoor.

 

[kay-gell]

Je gelooft wat je wilt, maar het ontbreekt je aan historisch besef en globaal perspectief om die inschatting te maken.

Ok.

Het is niet omdat Europa het nu beter (minder slecht) doet dan 20 jaar geleden, dat het in orde komt.

Dat zeg ik niet. Ik zeg dat toegenomen welvaart gekoppeld is aan exponentiële vooruitgang op het vlak van milieu en haal dit als één van de mogelijkheden aan.

A) Het was 20 jaar geleden al te laat.

Dus wat doen we nu dan maar? Alles dichtgooien, economie dichtgooien want die vervuilt en miljarden mensen laten omkomen?

B) Andere landen/continenten doen het zeker niet beter dan 20 jaar geleden en zijn ook niet van plan om beter te doen.

Er zijn inderdaad nog inspanningen te gaan, ontken ik ook niet.

C) Zelfs al deden ze het wel beter, "beter" is niet goed genoeg.

Ik heb ook nooit gezegd dat wat we nu doen genoeg is en we niet verder moeten investeren in technologie, welvaart,...

D) Zoals je zelf zegt is CO2 maar een heel klein deeltje van het klimaatverhaal.

Als je denkt dat we goed bezig zijn, think again.

Het probleem is dat grote vervuilers menen dat zij nu moeten vervuilen om die betere welvaart te bereiken. Wat niet eens gelogen is, enkel hebben we wereldwijd simpelweg de marge niet meer om dit toe te laten.

We zullen zien. Ik sta dan toch wat positiever in het leven. Maar je goed recht hoor om met de gedachte rond te lopen dat we allemaal gedoemd zijn om binnen x-aantal decennia massaal uit te sterven. Dat denken ze al sinds de jaren '60.

Dat kan. De Late Bronze Age collapse hebben we ook overleefd, weliswaar na een terugval van 500 jaar waarin de voormalige meest welvarende regio van de wereld plots enkel nog uit analfabete herders en boeren en andere armoezaaiers bestond.

Klopt, (extreme) welvaart blijft nooit in de handen van dezelfde mensen. Die wisselt continu. Feit is wel dat de globale welvaart an sich er op vooruit is gegaan.

Maar als die relapse - die er zéker komt - samenvalt met het leven van mijn hypothetische kinderen, en die kans is reëel, wil ik hen dat niet aandoen. Ik heb op dat vlak geen boodschap aan hoe de mensheid er binnen 500 jaar voor staat, en dat proberen voorspellen is al helemaal onmogelijk.

Wat de min of meer nabije toekomst betreft is het kristalhelder: die ziet er echt niet goed uit.

Zoals ik zeg: jou goed recht om dat te denken.
Ik zie bij jou veel pessimisme maar hoor weinig oplossingen.
Ik denk dat we allebei ons bewust zijn van de problemen die er zijn en verder te wachten staan. Jij kijkt negatief naar die uitkomst, ik niet.

 

[CerumenCrevice]

Nja, nihilisme en Nietzsche blijft natuurlijk boeiend.
Wie weet zijn we binnen 150 jaar wel übermenschen en is alles opgelost.

Nietzsche quoten is altijd wat gevaarlijk want de kans op misinterpretatie is te groot, ik grijp altijd naar enkele teksten van hem voor perspectief
Het idee van übermensch is imo een ideaal en die probeer ik wel te mijden.

Nietzsche introduces the concept of the Übermensch in contrast to his understanding of the other-worldliness of Christianity: Zarathustra proclaims the will of the Übermensch to give meaning to life on earth, and admonishes his audience to ignore those who promise other-worldly fulfillment to draw them away from the earth.[5][6] The turn away from the earth is prompted, he says, by a dissatisfaction with life that causes the sufferer to imagine another world which will fulfill his revenge. The Übermensch grasps the earthly world with relish and gratitude.

 

[Mulan]

Ik ben er wel akkoord mee dat een radicale reductie van de wereldbevolking een goede zaak zou zijn voor de leefbaarheid van de planeet. Waar is Thanos als je hem nodig hebt?

Bedoel je covid?

 

[Deleted member 95]

Dus wat doen we nu dan maar? Alles dichtgooien, economie dichtgooien want die vervuilt en miljarden mensen laten omkomen?

Ik maak enkel de analyse. Oplossingen aanreiken is nooit mijn intentie of pretentie geweest, laat staan mijn verantwoordelijkheid.
Dat wilt daarom niet zeggen dat ik niet mag vaststellen dat andermans analyses of voorgestelde oplossingen verkeerd zijn.

Mijn eigen plan van aanpak is lekker aanmodderen en feesten en consumeren zolang het nog kan, en uiteindelijk sterven zonder dat ik verantwoording moet afleggen aan mijn kinderen.

We zullen zien. Ik sta dan toch wat positiever in het leven. Maar je goed recht hoor om met de gedachte rond te lopen dat we allemaal gedoemd zijn om binnen x-aantal decennia massaal uit te sterven. Dat denken ze al sinds de jaren '60.

Gelieve mij geen woorden in de mond te leggen.

Klopt, (extreme) welvaart blijft nooit in de handen van dezelfde mensen. Die wisselt continu. Feit is wel dat de globale welvaart an sich er op vooruit is gegaan.

En in onze huidige globale maatschappij, wie zijn dan juist de anderen die onze globale welvaart zullen overnemen wanneer die instort?
Dát is het grote probleem en het grote verschil met eerdere momenten waarop maatschappijen gefaald zijn.
Door de globalisering blijft de impact van dat falen niet langer geografisch beperkt, maar sleurt zij alles en iedereen mee.

 

[Avondland]

Je gelooft wat je wilt, maar het ontbreekt je aan historisch besef en globaal perspectief om die inschatting te maken.


Het is niet omdat Europa het nu beter (minder slecht) doet dan 20 jaar geleden, dat het in orde komt.

A) Het was 20 jaar geleden al te laat.
B) Andere landen/continenten doen het zeker niet beter dan 20 jaar geleden en zijn ook niet van plan om beter te doen.
C) Zelfs al deden ze het wel beter, "beter" is niet goed genoeg.
D) Zoals je zelf zegt is CO2 maar een heel klein deeltje van het klimaatverhaal.
E) Het klimaatverhaal zelf is ook maar een katalysator van nog veel meer zware crises die eraan gelinkt zijn: voedsel, migratie, economisch, sociologisch, politiek, het ecosysteem, ...

Als je denkt dat we goed bezig zijn, think again.

Het probleem is dat grote vervuilers menen dat zij nu moeten vervuilen om die betere welvaart te bereiken. Wat niet eens gelogen is, enkel hebben we wereldwijd simpelweg de marge niet meer om dit toe te laten.


Dat kan. De Late Bronze Age collapse hebben we ook overleefd, weliswaar na een terugval van 500 jaar waarin de voormalige meest welvarende regio van de wereld plots enkel nog uit analfabete herders en boeren en andere armoezaaiers bestond.

Maar als die relapse - die er zéker komt en eigenlijk al bezig is - samenvalt met het leven van mijn hypothetische kinderen, en die kans is reëel, wil ik hen dat niet aandoen. Ik heb op dat vlak geen boodschap aan hoe de mensheid er binnen 500 jaar voor staat, en dat proberen voorspellen is al helemaal onmogelijk.

Wat de min of meer nabije toekomst betreft is het kristalhelder: die ziet er echt niet goed uit, ongeacht hoe "optimistisch" je wil zijn heb je de feiten gewoon tegen hoor.

Het lijkt me ook naïef om de historische ontwikkeling van de mens als één opgaande evolutie te beschouwen. Die teleologische blik past dan wel in het narratieve kraam van menige wereldreligie, de historische realiteit is véél complexer dan dat. De menselijke geschiedenis is dan ook geen verhaallijn, maar een complexe samenloop van omstandigheden. Het is chaotisch, onvoorspelbaar, turbulent. We proberen er wel vat op te krijgen en patronen te herkennen (ontstaan, groei, bloei en verval) maar crises zijn onvermijdelijk in eenderwelk scenario.

We zijn echter een hardnekkige soort, maar we gaan straf uit de hoek moeten komen om de Degenkrab te overklassen die al vijf massa-extincties heeft overleefd. Ironisch genoeg heeft die soort het vandaag het hardst te verduren door de aanwezigheid van de mens. Ik begrijp dus wel dat men het antropoceen beschouwt als de zesde massa-extinctie.

 

[kay-gell]

Nietzsche quoten is altijd wat gevaarlijk want de kans op misinterpretatie is te groot, ik grijp altijd naar enkele teksten van hem voor perspectief
Het idee van übermensch is imo een ideaal en die probeer ik wel te mijden.

Misinterpretatie en Nietzsche zijn natuurlijk wel 2 dingen die hand in hand gaan.
Mja wat maakt het zelfs uit als de waarheid onmogelijk is

 

[Deleted member 95]

Het lijkt me ook naïef om de historische ontwikkeling van de mens als één opgaande evolutie te beschouwen.

Sinds de globalisering valt daar nochtans veel voor te zeggen.

Die teleologische blik past dan wel in het narratieve kraam van menige wereldreligie, de historische realiteit is véél complexer dan dat. De menselijke geschiedenis is dan ook geen verhaallijn, maar een complexe samenloop van omstandigheden. Het is chaotisch, onvoorspelbaar, turbulent. We proberen er wel vat op te krijgen en patronen te herkennen (ontstaan, groei, bloei en verval) maar crises zijn onvermijdelijk in eenderwelk scenario.

Natuurlijk. En ook niet elke crisis heb je zelf in de hand. Maar een geografisch beperkte crisis is nog iets anders dan een globale crisis. Voor de mensheid globaal genomen is het ineenstorten van de Mayabeschaving geen groot drama, maar ditmaal is de inzet véél groter.

We zijn echter een hardnekkige soort, maar we gaan straf uit de hoek moeten komen om de Degenkrab te overklassen die al vijf massa-extincties heeft overleefd. Ironisch genoeg heeft die soort het vandaag het hardst te verduren door de aanwezigheid van de mens. Ik begrijp dus wel dat men het antropoceen beschouwt als de zesde massa-extinctie.

Wederom: het gaat hier niet over extinctie. Overleven zal nog wel lukken, de manier waarop is belangrijker.
Een kind opvoeden doe je denk ik niet opdat het zou overleven, maar opdat het gelukkig wordt.

 

[Avondland]

Bedoel je covid?

Covid is geen killervirus. Een zombie-apocalyps zou mijn favoriet zijn.

Enfin, misschien moeten we een aftakking maken van deze discussie. "Helpen we de planeet naar de kloten of niet?".

 

[Deleted member 95]

Smijt het dan ineens in Pol&Actua dan kan ik mij zonder gezichtsverlies onthouden van verdere replieken.

 

[kay-gell]

Er is een klimaat topic hé.
Maar inderdaad zijn wat off topic aan het gaan.

Terug over kindjes maken enzo (misschien favoriete standjes om te oefenen bij het maken?).

 

[Mulan]

Covid is geen killervirus.

Voor de welvarende maatschappij valt dat idd heel goed mee, gelukkig!

 

[Avondland]

Sinds de globalisering valt daar nochtans veel voor te zeggen.

Slechts ten dele.

Natuurlijk. En ook niet elke crisis heb je zelf in de hand. Maar een geografisch beperkte crisis is nog iets anders dan een globale crisis. Voor de mensheid globaal genomen is het ineenstorten van de Mayabeschaving geen groot drama, maar ditmaal is de inzet véél groter.

Het ineenstorten van de Mayabeschaving vond plaats toen de wereld net begon te globaliseren. Eigenlijk kan je de wereldgeschiedenis opdelen in pre-Colombiaans en post-Colombiaans.

Wederom: het gaat hier niet over extinctie. Overleven zal nog wel lukken, de manier waarop is belangrijker.
Een kind opvoeden doe je denk ik niet opdat het zou overleven, maar opdat het gelukkig wordt.

De Bear Grylls-methode.