Zubrowka
Well-known member
met minder mensen heb je ook minder zorgpersoneel nodig hé
Vrijwillig kindvrij
- Onderwerp starter Tanuki_
- Startdatum
StarSeeker
Active member
Ware het niet dat eerst het zorgpersoneel serieus vermindert, voordat de hoeveelheid mensen die dit zorgpersoneel nodig hebben ook serieus vermindertmet minder mensen heb je ook minder zorgpersoneel nodig hé
Gezien we als mensheid aan een ongezien tempo mensen uit armoede halen wat meer welvaart en ontwikkeling met zich teweeg brengt zijn meer mensen net positief. We zijn nog nooit met zo veel geweest en nog nooit heeft de mensheid in zijn geheel het zo goed gedaan.
Dikke 200 jaar geleden waren we met amper 1 amper miljard. En als ik mag kiezen leef ik toch liever nu op deze planeet met meer mensen en een véél hogere levensverwachting, minder armoede en een levensstandaard waarvan de rijkste mens ter wereld 70 jaar geleden niet eens van kon dromen.
Een tijd waar we aan een ongezien tempo mensen uit de extreme armoede halen, met een enorme versnelling de laatste 30 jaar.
De populatie zou ook aftoppen volgens de VN rond de 11 miljard omdat betere ontwikkeling (mentaal, gezonheidszorg,...) ook minder kinderen met zich teweeg brengt. Omdat je er natuurlijk geen 4 moet maken omdat ze het misschien niet allemaal overleven door hogere kindersterfte oa.
Ook naar milieu-oplossingen toe zijn we steeds vindingrijker om problemen op te lossen en hoe meer beter ontwikkelde mensen er rond lopen hoe sneller we ook daar een oplossing voor vinden.
Men doet alsof we altijd naar een ongeziene apocalyps gaan net zoals men in de jaren '60 en verder in de VS de mensen wijsmaakte dat de olie-voorraad het niet zou aankunnen. En kijk de VS is ondertussen het grootste olie-exporterende land ter wereld.
Het mooie aan de mensheid is dat we globaal gezien wél enorm veel respect hebben voor de planeet en andere mensen en we daar continu aan een versnellend tempo in verbeteren (wat niet wil zeggen dat we niet beter kunnen, hoor). Met betere economische groei komt ook een beter besef van het belang van een goed klimaat. Als je enige zorg eten op de tafel te krijgen en warm te krijgen zal het je niet uitmaken hoeveel bomen je kapt om je velden te planten of je huis te verwarmen. (Technologische vooruitgang heeft er ook voor gezorgd dat we veel slimmer en op minder oppervlakte gewassen moeten kweken oa).
Maar heel de "de mens is slecht voor alles en we zijn met te veel"-narrative zet alleen de deur maar open voor een hoop cynisme en nihilisme en daar wordt niemand beter van, toch?
We kunnen beter onze ogen eens open doen en beseffen welke enorme inspanningen we hebben gedaan de voorbije decennia en hoe gelukkig we daarmee mogen zijn. Terwijl we gelijkmatig, positief, ingesteld naar voor kijken en het ingeslagen pad verder bewandelen en verbeteren.
Want alleen daar heeft iedereen baat bij.
Dikke 200 jaar geleden waren we met amper 1 amper miljard. En als ik mag kiezen leef ik toch liever nu op deze planeet met meer mensen en een véél hogere levensverwachting, minder armoede en een levensstandaard waarvan de rijkste mens ter wereld 70 jaar geleden niet eens van kon dromen.
Een tijd waar we aan een ongezien tempo mensen uit de extreme armoede halen, met een enorme versnelling de laatste 30 jaar.
De populatie zou ook aftoppen volgens de VN rond de 11 miljard omdat betere ontwikkeling (mentaal, gezonheidszorg,...) ook minder kinderen met zich teweeg brengt. Omdat je er natuurlijk geen 4 moet maken omdat ze het misschien niet allemaal overleven door hogere kindersterfte oa.
Ook naar milieu-oplossingen toe zijn we steeds vindingrijker om problemen op te lossen en hoe meer beter ontwikkelde mensen er rond lopen hoe sneller we ook daar een oplossing voor vinden.
Men doet alsof we altijd naar een ongeziene apocalyps gaan net zoals men in de jaren '60 en verder in de VS de mensen wijsmaakte dat de olie-voorraad het niet zou aankunnen. En kijk de VS is ondertussen het grootste olie-exporterende land ter wereld.
Het mooie aan de mensheid is dat we globaal gezien wél enorm veel respect hebben voor de planeet en andere mensen en we daar continu aan een versnellend tempo in verbeteren (wat niet wil zeggen dat we niet beter kunnen, hoor). Met betere economische groei komt ook een beter besef van het belang van een goed klimaat. Als je enige zorg eten op de tafel te krijgen en warm te krijgen zal het je niet uitmaken hoeveel bomen je kapt om je velden te planten of je huis te verwarmen. (Technologische vooruitgang heeft er ook voor gezorgd dat we veel slimmer en op minder oppervlakte gewassen moeten kweken oa).
Maar heel de "de mens is slecht voor alles en we zijn met te veel"-narrative zet alleen de deur maar open voor een hoop cynisme en nihilisme en daar wordt niemand beter van, toch?
We kunnen beter onze ogen eens open doen en beseffen welke enorme inspanningen we hebben gedaan de voorbije decennia en hoe gelukkig we daarmee mogen zijn. Terwijl we gelijkmatig, positief, ingesteld naar voor kijken en het ingeslagen pad verder bewandelen en verbeteren.
Want alleen daar heeft iedereen baat bij.
derp
Well-known member
Het is een denkoefening he, ge kunt geen eenheid plakken op menselijke miserie, maar als we nu een projectie zouden maken van de wereld in het jaar 2100.
- in het eerste blijft de wereldbevolking groeien, er is dus ook (hypothetisch althans) een generatie die kan blijven werken en zo kan zorgen voor pensioenen en in de gezondheidszorg (niet dat ik het gevoel heb dat het op die vlakken nu super goed gaat op dit moment, maar dat terzijde). We zouden dan volgens projecties met 10.9 miljard mensen zijn. We moeten dus ook nog 80 jaar lang voedsel en grondstoffen blijven produceren voor dat groeiende aantal mensen, en als dat gepaard gaat met een stijgende levenskwaliteit (daar hopen we dan ook maar op) zullen die mensen ook per capita meer van beiden gaan verbruiken.
- in het tweede geval krimpt de wereldbevolking, zouden er (alweer hypothetisch) tekorten zijn in de gezondheidszorg en is er een probleem om de pensioenen uit te te betalen, wat uiteraard veel miserie met zich meebrengt. Tegelijkertijd daalt concurrentie om grondstoffen, om ruimte en landbouwgrond, en om leefbare plekken in het algemeen, en is er meer ruimte voor niet-menselijk leven dat op lange termijn nodig is om een gezond draaiende planeet te hebben.
derp
Well-known member
Sorry maar hier moest ik echt bij lachen. Techno-optimistisch gebrabbel dat weinig voeten in de aarde heeft en mij vooral veel doet denken aan deze man:
Het mooie aan de mensheid is dat we globaal gezien erg veel respect hebben voor de planeet? Hand in hand het gekozen pad van kapitalisme, en ultra-liberalisme richting de regenboog?
Laatst bewerkt:
Sorry maar hier moest ik echt bij lachen. Techno-optimistisch gebrabbel dat weinig voeten in de aarde heeft en mij vooral veel doet denken aan deze man:
Het mooie aan de mensheid is dat we globaal gezien erg veel respect hebben voor de planeet? Efkes serieus blijven he.
Mooi argument, totaal het punt van mijn post gemist.
Maar verval jij maar verder in je nihilistische levensvisie, lekker vrolijk. Dat is natuurlijk dé oplossing om de mensheid vooruit te helpen.
Welk geweldige oplossing heb jij dan om de problemen op te lossen? Minder ontwikkeling en meer armoede? De mensheid maar laten uitsterven?
Ook blij dat je je post enigszins aangepast hebt ipv er enkel een belediging van te maken.
Goh het is misschien wat té optimistisch maar in grote lijnen klopt het wel dat de voorspellingen zijn dat onze bevolking niet gaan blijven stijgen en ergens gaat aftoppen, waarna er een krimp zou volgen. Dit omdat welvaart gepaard gaat met minder kinderen uiteindelijk.
Het werkelijke probleem natuurlijk is dat er nog heel wat efficiëntiewinsten nodig zijn, en dat waarschijnlijk niet realistisch is, om al die mensen zoals "ons" te laten leven, met onze voetafdruk. Anderzijds is het evengoed niet realistisch om ofwel te hopen dat al die landen waarvan de bevolking nu boomt niet zoals ons zal willen leven, of dat we die een geboortebeperking kunnen opleggen.
derp
Well-known member
Graag gedaan. De mensheid laten uitsterven hoeft wat mij betreft niet maar we hoeven niet per se allemaal te blijven kweken, en we hoeven ook geen raar sektarisch geloof te hebben dat technologie en kapitalisme al onze problemen wel zal oplossen zolang we maar vrolijk blijven. Ik weet niet in welke wereld gij leeft maar ik ben persoonlijk niet blind voor het feit dat we leven op een berg plastic afval, dat de aarde opwarmt en dat populaties dieren en planten links, rechts, voor en achter op elkaar instorten, en daar af en toe een beetje moedeloos (nihilistisch vind ik mezelf persoonlijk niet, maar ge moogt er gerust het uwe van denken) van worden lijkt mij wel een meer gepaste reactie dan denken dat meer van hetzelfde het probleem wel vanzelf zal oplossen.
Laatst bewerkt:
D
Deleted member 95
Guest
Dit is een correlatie en geen causatie.
Dit is het soort argument dat landen als India en Brazilië gebruiken om nog snel zo veel mogelijk steenkool te verbranden.
Of een argument cynisch en nihilistisch of net optimistisch en Kumbaya is doet er geen zak toe. Het draait om de feiten en het simpele feit is dat we er globaal gezien helemaal niet goed voor staan.
Inderdaad, dat we niet met die voetafdruk kunnen blijven leven zijn de meeste mensen zich inderdaad wel bewust van.
Alleen is het zo dat hoe hoger de welvaart, des te bewuster landen zich worden van het milieu
Meer welvaart, hoger opgeleide bevolkingen = meer denkkracht om die problemen mee op te lossen.
En een hoger bewustzijn van de milieuproblematiek omdat je je geen zorgen moet maken waar je eten vandaan komt of hoe je je gezin kan redden als je vrouw sterft in het kraambed.
Als je ziet wat we al gepresteerd hebben tov de industriële revolutie op steenkolen en waar we nu staan. En dat is nog maar ocharme 150 jaar geleden. Dat is een ongelooflijke inspanning.
Zoals ik al zei: liever nu met 7 miljard dan 200 jaar geleden met 1 miljard en overal armoede, hoge kindersterfte en een levensverwachting die 30 jaar lager lag.
D
Deleted member 95
Guest
Dit klopt inderdaad, maar wat het klimaat betreft en alle daarbij horende miserie (vooral qua hongersnoden en massamigraties) is het eigenlijk al veel te laat. Wat de verdere schade aan het eco-systeem betreft door het uitsterven van bepaalde diersoorten (denk aan bijen) en de implicaties daarvan, of het stijgen van de zeespiegel, is het antwoord minder simpel maar toch ook zeker niet positief.
Earth Overshoot Day
Earth Overshoot Day marks the date when humanity’s demand for ecological resources and services in a given year exceeds what Earth can regenerate in that year. In 2023, it falls on 2 August. Here are resources on how we can...
We verbruiken gewoon te veel. Dus drastisch ons verbruik verminderen of gewoon ervoor zorgen dat we met veel minder zijn in de toekomst.
D
Deleted member 95
Guest
Vals dilemma.
De "oplossing" of beter gezegd het uiteindelijke resultaat zal een wereldwijd systeemfalen zijn, vergelijkbaar met de Maya-collapse of de Late Bronze Age collapse maar dan op mondiale schaal (met dank aan de globalisering).
De mensheid zelf overleeft dat (wellicht) wel, maar van de opgebouwde welvaart zal niet veel meer overschieten. De vraag is eigenlijk vooral hoelang we nog hebben voor het zover zal komen.
Laatst bewerkt door een moderator:
Daar geloof ik dus niet in.
Ik geloof dat als we zien waar we van komen en aan welk versneld tempo we oplossing vinden voor problemen die zich stellen (en zullen blijven stellen). We hebben dat als mensheid al vaak gedaan en zullen dat blijven doen.
Wat niet wil zeggen dat we ons niet bewust moeten zijn van de problemen die er zijn, integendeel.
En zoals ik zei is een grotere groep hoog opgeleide mensen (vandaar dus dat de stijging in welvaart belangrijk is) één van de oplossingen om het hoofd te bieden aan die problemen.
Maar goed, we zullen binnen (hoeveel jaar denk je?) zien of we hier nog rondlopen ofwel zoals jij zegt alle welvaart kwijt zijn.
Ik denk dat het sowieso nog een hele tijd slechter gaat worden voor het beter wordt. Mijn "hoop" is dat naarmate de gevolgen duidelijker en duidelijker worden er ook meer aandacht voor deze crisis zal zijn, en er dus actie zal ondernomen worden. Of het gaat lukken weet ik niet, maar ik denk nu wel dat we dit als mensheid te boven komen. De vraag zal vooral zijn hoe (gaande van een eerder kleine crisis tot het instorten van heel de maatschappij zoals jij aanhaalt). Want als @derp met zijn foto uit Don't look up iets aanhaalt is het wel hoe goed we als maatschappij zijn in onze kop in het zand te steken.
Het probleem dat @Nahrtent ook aanhaalt is dat je onze bevolkingsgroei en vooruitgang met een causaal verband linkt en lijkt te besluiten dat er geen vooruitgang zou mogelijk zijn met een krimpende bevolking. Cru gezegd werd vooruitgang bijna altijd op gang gebracht door een minderheid, vaak een kapitaalkrachtige of toch welvarende minderheid, die zich met iets anders kon bezighouden dan "hebben we morgen nog wel iets te eten?" Lijkt me dat we dus niet plots naar armoede en kindersterfte zouden overgaan moesten we met wat minder zijn, mits uiteraard een soort van plan/omwenteling, aangezien ons economisch systeem draait rond groei en bomen die tot aan de hemel groeien.
Nu goed, kinderen hebben we altijd nodig uiteraard, maar of onze bevolking moet blijven toenemen is iets anders.
Puur uit interesse, kan je dit even uitleggen?
Damn, nee hoor... Was zeker geen Freudiaanse versprekingMoest ge geëindigd zijn met "fuck kinderen krijgen", zoude een pluim gekregen hebben. Fuck kinderen... Neem aan dat het niet zo bedoeld was als "fuck kinderen in het algemeen"
Dat gezegd zijnde, wat de paus uitkraamt is inderdaad niet relevant meer.
Eerder een zielige PR-vertoning (net zoals zijn recente standpunten omtrent homokoppels) om de - onafwendbare - leegloop van de kerk tegen te houden. Ik kijk eerder gezegd al uit naar de toekomst, wanneer de waarden van de kerk ultiem gaan clashen met de realiteit. Want wat gaat de toekomstige paus zeggen wanneer overbevolking in pakweg 2075 uiteindelijk het grootste probleem van de mensheid blijkt te zijn? Gaat hij ineens zijn geweer van schouder veranderen? Dat wordt echt een lastig verhaal voor het christendom.
En ja, het leven op deze aardkloot is (voor de meeste mensen) mooi. We mogen best trots zijn op de progressie die we als mensheid hebben gemaakt. Nu is zeker niet het moment om cynisch te zijn, want we doen het globaal gezien best OK. En hoewel ik er van overtuigd ben dat we voor alles oplossingen zullen vinden, maken actuele thema's als migratie, klimaatproblematiek en overbevolking echt wel duidelijk dat degrowth voor de mens op dit moment de enige weg is. Ik merk echter in mijn conservatieve vriendenkring dat er nog steeds wordt 'gekweekt' zonder stil te staan bij de gevolgen. Begrijpelijk, want mensen houden vast aan het hyperindividualistische 'huisje, tuintje, kindje' principe, wat vooral in onzekere tijden een houvast biedt. Bijkomstig is ook de sociale druk waardoor, koppels zich vaak 'verplicht' voelen tot het krijgen van kinderen. Los daarvan mogen overheden en bedrijven van mijn part zich eens meer gaan focussen op singles en kindloze gezinnen, want die worden vandaag de dag nog maar al vaak vergeten. Maar zoals hierboven al wordt aangehaald, zit het fundamentele probleem toch ergens anders verscholen: ons maatschappelijk paradigma van groei.
Ik ga nu niet verkondigen dat we ineens allemaal naar de berggrotten van Afghanistan moeten verhuizen of een eenkindspolitiek moeten hanteren. En ook vanuit de overheid zijn er goede signalen (de (toekomstige) verplichting van elektrische auto's of de betonstop vind ik bijvoorbeeld al goede implementaties). We moeten wél onze maatschappelijke verwachtingen ivm pensioenen, bezittingen etc. dringend temperen en consumptie in het algemeen (import uit China, goedkoop plastic,..) verminderen; focussen op hernieuwbare productie, dat soort dingen. Het vooruitgangsoptimisme we dat gekend hebben uit de jaren '90, is dood. Ongebreideld kapitalisme kan namelijk nooit tegelijkertijd duurzaam zijn, dit is een contradictie. Maar dat betekent niet dat we kunnen opteren voor een ander soort optimisme, en het kapitalisme kunnen herdenken in het licht van een nieuw paradigma. Of we nu willen of niet, we zullen onze manier van samenleven toch fundamenteel moeten herzien, willen we onze toekomst als 'soort' veilig stellen.
Laatst bewerkt:
Vergelijkbare onderwerpen
