Als iemand met zo'n statement afkomt, stel ik mij toch de vraag hoe dat perspectief ontstaat. Want het lijkt me sterk dat iemand die er eigenlijk niet mee bezig is een grondig beeld kan hebben van wat de 'vega community' denkt, als die al bestaat.
Bedoel jij niet eerder dat je op het internet/de tv af en toe iets van schandaalnieuws ziet passeren over ambetante veganisten en dat is hoe jij je een beeld vormt van wat die 'community' denkt?
Want ik ben voor 95% vegetariër (eet enkel vlees als ik ergens wordt uitgenodigd), ben samen met een vegetariër, heb ooit samen gewoond met twee andere vegetariërs; en niemand van ons voelt zich echt lid van een 'community', noch heeft iemand ons ooit dogmatisch genoemd.
Het enige dat ooit gebeurt is dat ze hun ogen rollen als iemand moppen maakt met 'ze hebben geen energie, BWAHAHA' als punchline. Want echt waar, het is absurd om te zien hoe vaak mensen diezelfde mop maken.
Hoe het instaat dat beantwoord je zelf al voor een groot deel.
Door de grote hoop vooroordelen en informatie die op zijn zachtst uitgedrukt ruk is. Als je enkele veganisten of vegetariërs ziet die er echt helemaal in opgaan dan schept dat een bepaald beeld.
En we weten allemaal dat deze mensen bestaan, al is het een kleine groep, en zij hebben een luide stem en creëren het idee dat elke vegetariër lid is van deze club.
Mensen van deze slag staan ook niet open voor kritiek op hun overtuiging, en dringen hun gedachte zelfs vrij actief op.
En je hebt ook te maken met enkele katalysatoren bij de mensen, ook dat speelt mee.
Iemand die vegetariër is wordt verplicht om dit af en toe aan te halen. Want onze samenleving is uitgelijnd op vlees eten.
En eten is een zeer belangrijke pijler in ons sociaal leven. Als jij dan geen vlees eet moet je dit aanhalen, want anders heb je vaak geen eten.
Wat je dan krijgt is vaak dat je de moeilijke bent, want mensen voelen het aan alsof zij zich moeten aanpassen aan u. Terwijl het niet zo moeilijk is om iets te voorzien waar geen vlees in zit of in aanraking is gekomen met vlees.
Daarbij is het ook niet zo gek om als er een vegetariër in het gezelschap is om gewoon vegetarisch te eten over de hele lijn. Maar wat je dan krijgt is dat mensen het gevoel hebben dat zij zich moeten aanpassen aan die 1 persoon, dat die zijn overtuigingen worden opgedrongen.
Ik ken veel vegetariërs die echt niet moeilijk doen, die heel snel tevreden zijn met wat ze van eten krijgen.
Maar ik ken er persoonlijk ook, mijn zus bijvoorbeeld, die heel hard van leer trekt als men geen rekening houdt met haar. Wat terecht is natuurlijk tot op een bepaalde hoogte.
.
zelf ben ik blij dat ik geen kinderen heb, want in wat voor een wereld gaan die oud worden?
