Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

[Green Mamba]

Hebben jullie allemaal een peter/meter gekozen voor de kleine? Koppelen jullie daar ook bepaalde verwachtingen aan van de persoon in kwestie?

We hebben een peter en meter gekozen en koppelen daar als verwachting aan dat deze elke maand +- € 250,00 in aandelen stopt zodat onze kleine spruit later geen financiële problemen heeft. Geen zotte verwachtingen hier.

Onze dochter is ook niet gedoopt. Dat was wel even een discussiepunt, maar nadat ik aanhaalde dat we niet christelijk geloven was dat discussiepunt snel van tafel.

Hier zijn het nieuwjaarsbrieven voor Peter/Meter en oma's en opa's en wij dan. Als ze er geen zin in heeft, ga ik ze niet verplichten. Ze moet dat doen als ze zich goed voelt. Al bij al doet ze dat wel goed voor een vierjarige.

 

[Mulan]

Hier geen meter of peter en ook niet gedoopt. Ze heeft grootouders en tantes die haar graag zien en verwennen, da's voldoende

 

[Dyer Hunt]

Zijn er tegenwoordig nog veel kinderen gedoopt? Die van ons in ieder geval niet. Gelukkig was dat ook geen discussiepunt. Als ze later, als ze oud genoeg is, gedoopt wilt worden, zal ik haar daar uiteraard in steunen, maar ik ga het in ieder geval niet voor haar beslissen.

Tradities zijn mooi, maar men hoeft er ook niet blind aan vast te blijven houden imo. Tradities kunnen nu eenmaal verdwijnen en dat wilt gewoon zeggen dat er (meestal) te weinig interesse is (maatschappelijk gezien) om die traditie voort te zetten. Uiteraard gaan daar altijd mensen over vallen, maar een generatie later is dat toch opgekost. Los van dat traditie niet de goede reden is om je kind te dopen.

Die van mijn zijn ook niet gedoopt, maar ik heb de indruk dat het toch nog vaak gebeurt, uit gewoonte/traditie. Ook bij mensen die verder niet echt heel religieus zijn.

De onze zijn gedoopt en kregen/krijgen dan later de keuze of ze de communies ook wilden meedoen.

Ik denk dat er ook wat veel wordt gemaakt van "voor anderen beslissen"? Allez, het is niet dat het een traumatische ervaring is, of dat je ze een stempel of stigma meegeeft voor de rest van hun leven he. Ik ben ook gedoopt en heb mijn communies gedaan, ik ben totaal niet religieus, so what

Omgekeerd, als het toch allemaal niet boeit, waarom zou je het dan in godsnaam (pun intended) wél doen?

 

[eniac]

Omgekeerd, als het toch allemaal niet boeit, waarom zou je het dan in godsnaam (pun intended) wél doen?

Kunnen ze ineens ook de communies meedoen. En ze doen allemaal wel iets, is het geen plechtige communie dan is het een lentefeest. Op deze manier kunnen ze gewoon kiezen wat ze meedoen, zonder door nog extra hoepeltjes te moeten springen.

Welke keuze je ook maakt, fine he. Ik vind alleen niet dat er al te zwaarwichtig moet gedaan worden over "de keuze voor hen maken"

 

[Wilcao]

De onze zijn gedoopt en kregen/krijgen dan later de keuze of ze de communies ook wilden meedoen.

Ik denk dat er ook wat veel wordt gemaakt van "voor anderen beslissen"? Allez, het is niet dat het een traumatische ervaring is, of dat je ze een stempel of stigma meegeeft voor de rest van hun leven he. Ik ben ook gedoopt en heb mijn communies gedaan, ik ben totaal niet religieus, so what

Ik wil het zeker niet opblazen, maar dan ben ik het eens met @Dyer Hunt . Maar goed, ieder zijn keuzes natuurlijk.

Hebben jullie allemaal een peter/meter gekozen voor de kleine? Koppelen jullie daar ook bepaalde verwachtingen aan van de persoon in kwestie?

Wij zijn niet van plan om de kleine te laten dopen, maar wel peter/meter. Mijn vriendin is Hollandse, en daar is die traditie iets minder, maar ik heb zelf wel echt een toffe band met mijn peter/meter gehad, en ik heb zelf ook wel extra veel tijd gespendeerd aan uitstapjes en dergelijke met mijn petekind. We koppelen het m.a.w. volledig los van het katholieke, maar zien het wel als een signaal van 'we zouden graag willen dat gij een goede band krijgt met het kind en er af en toe misschien een keer mee naar de dierentuin gaat'.

Nieuwjaarsbrief kan mij niet zo veel bommen, maar ik vind het wel super schattig om zo ne kleine zo wat te zien stamelen en schattige rijmpjes te horen uitkramen, meestal wordt zoiets toch ook gewoon samen met het klasje gedaan terwijl ze dan wat sterren plakken op een rood stuk papier ofzo.

Zoals gezegd, niet gedoopt, maar wel een Peter en Meter. Heb zelf 2 petekindjes en ik vind dat wel speciaal. Ook voor de kindjes. Ze heeft ook de 3 namen (de laatste 2 van Peter en Meter). Ik vond dat wel een leuke traditie om verder te zetten.

 

[yode92]

Kunnen ze ineens ook de communies meedoen. En ze doen allemaal wel iets, is het geen plechtige communie dan is het een lentefeest. Op deze manier kunnen ze gewoon kiezen wat ze meedoen, zonder door nog extra hoepeltjes te moeten springen.

Welke keuze je ook maakt, fine he. Ik vind alleen niet dat er al te zwaarwichtig moet gedaan worden over "de keuze voor hen maken"

Persoonlijk heb ik misschien een wat negatiever beeld over de kerk en religie algemeen en dat ik het daarom echt niet wou. Ik vind het algemeen wat creepy en culty allemaal.

Peter en meter hebben we hier wel gedaan, gewoon twee mensen die we willen die er wat dichter bij betrokken zijn. Verder geen verwachtingen ofzo.

 

[Mefke]

Ik werpte dat balletje ook eens op tijdens oudejaarsavond, waarom we dit onze kinderen jaar na jaar aan doen. Was dat een slecht idee zeg. Iedereen vervalt dan in van die clichés van 'het is traditie' of 'ze moeten wel werken voor hun cadeautjes'.

Net zoals de discussie die ik toen gevoerd heb met mijn schoonmoeder waarom ik dopen als niet-katholiek gezin compleet zinloos vond. Zij vond dat ook 'traditie'.

Ik heb die discussie ook gehad met die van mij. Maar bij hen moest die nieuwjaarsbrief van alle kleinkinderen voorgelezen worden op een trapje staand voor heel de familie en alles erop en eraan. Hebben we daar dit weekend mogen naartoe gaan (ok ja voor de rest wel een samenzijn met de familie) maar dat ons kinderen ze deze week al 3x gezien hebben en ze eigenlijk al perfect 800x die brief kunnen opzeggen hebben zonder alle show erbij was ook niet geapprecieerd. En elk jaar is er wel een van de kleinkinderen die tegendraads is en die brief en de show ervan het grootste probleem vind om het hele gebeuren nog extra overbodig te maken.

Gedoopt zijn ze ook niet. Daar was het vooral overgrootouders die er een probleem van qmaakten: duivelskinderen. Als niet-katholiek gezin zie ik er het nut niet van in. We zijn 10 jaar verhuisd, nog nooit de kerk van ons dorp binnen geweest en dan zou dat wel moeten om mijn kind te laten dopen. Dat is ook schijnheilig. Als ik dan eens een doop/begrafenis van kennis of familielid in een kerk moet meemaken dan denk ik toch ook bijna elke keer wat een 'brainwashing'. En ik ben ook gedoopt geweest, heb ook bepaalde waarden en normen meegekregen. Ik kan die ook meegeven aan mijn kinderen zonder dat ze gedoopt zijn. Wel hebben ze een peter/meter maar dan uit een niet-religieuze oogpunt. Vind dat dan weer een leuke traditie die perfect naast dat religieuze kan bestaan.

 

[anders.]

Wat mensen wel vergeten is dat dergelijke tradities wel bijdragen aan de ontwikkeling van een kind. In oorsprong was de nieuwjaarsbrief enkel voor geschoolde kinderen die zo konden tonen hoe goed ze konden lezen en schrijven én leerden ze voordragen voor een (beperkt) publiek. Ook nu nog zorgt dat ervoor dat een kind een bepaalde drempel over moet, wat het kan helpen om bv later ook boekbesprekingen ed voor de klas te moeten doen.

Ik vind dergelijke zaken niet meer doen louter omdat het kind het niet graag doet of niet plezant vindt ook niet echt een goede oplossing. Als je kind helemaal niks meer tegen zijn goesting moet doen, maak je er imo luie en verwende snotterkes van en missen ze het oefenen van bepaalde vaardigheden die ze mss later wel nodig hebben of in elk geval wel bijdragen aan hun verdere ontwikkeling.

Dat vind ik toch raar. Zeg tegen iemand random dat ze moeten gaan speechen voor een publiek van 1000 man, en die zakken ook door de grond hoor. De beste sprekers die ik al gehoord heb, komen nu niet bepaald uit landen waar de nieuwjaarsbrief een traditie is...

Door ze dat te verplichten toch te doen, leer je ze ook aan om niet kritisch naar dingen en hun nut te kijken en blindelings te doen wat hen verteld wordt... Is dat dan beter?

 

[Hit Hard]

Dat vind ik toch raar. Zeg tegen iemand random dat ze moeten gaan speechen voor een publiek van 1000 man, en die zakken ook door de grond hoor. De beste sprekers die ik al gehoord heb, komen nu niet bepaald uit landen waar de nieuwjaarsbrief een traditie is...

Door ze dat te verplichten toch te doen, leer je ze ook aan om niet kritisch naar dingen en hun nut te kijken en blindelings te doen wat hen verteld wordt... Is dat dan beter?

Je moet daar ook niet met de zweep achter staan eh. Maar je mag ze toch aansporen om over die drempel te stappen? Hier was de oudste ook heel nerveus (de jongste ook, maar die zet zich daar zelf gewoon over), maar dan mag ze tegen mij komen staan en fluister ik wel een woordje in moest ze te veel haperen. Denk je overigens dat die beste sprekers nooit geoefend hebben? Een nieuwjaarsbrief is ook zo'n moment om te oefenen om voor publiek te spreken.

En kritisch naar dingen kijken leer ik ze later wel. Ik zie mij hier met onze jongste (3,5 jaar) al in discussie gaan: "laten we hier eens kritisch de voordelen van een nieuwjaarsbrief tegenover de nadelen zetten.". Nog voor ik in de helft van die zin zou zijn is die al weggelopen om met de poppen te gaan spelen.

 

[stungunner]

Dat vind ik toch raar. Zeg tegen iemand random dat ze moeten gaan speechen voor een publiek van 1000 man, en die zakken ook door de grond hoor. De beste sprekers die ik al gehoord heb, komen nu niet bepaald uit landen waar de nieuwjaarsbrief een traditie is...

Door ze dat te verplichten toch te doen, leer je ze ook aan om niet kritisch naar dingen en hun nut te kijken en blindelings te doen wat hen verteld wordt... Is dat dan beter?

Oei, je maakt daar natuurlijk wel een serieuze sprong van een nieuwjaarsbrief of een boekbespreking naar spreken voor 1000 man hé.

Een kind wordt gevormd door zijn of haar (schoolse) opvoeding en ontwikkeling hé. Elke kleine stap en elk steentje draagt daar aan bij, of het nu om cognitieve, lichamelijke, motorische, sociale, spraak- of andere ontwikkelingen gaat, heel veel verschillende zaken dragen daartoe bij en daar kunnen ze later, op velerlei gebieden, enkel maar de vruchten van plukken. Leren spreken of voorlezen voor een (klein) publiek is daar ook gewoon een klein schakeltje in.

Ik heb vandaag ook bijna geen wiskunde nodig en toch heb ik uren wiskunde gekregen op school. Niet om van mij een wiskundige te maken hé, maar oa om inzichten te krijgen, vragen te kunnen oplossen en verbanden te kunnen leggen, zaken die je wellicht vaker gaat nodig hebben in het latere leven dan het oplossen van een wiskundig vraagstuk.
Weinig kinderen beginnen aan sport om daar later hun beroep van te maken, maar doen het omdat het in grote mate helpt bij hun lichamelijke en vaak ook sociale en mentale ontwikkeling.
Op zich heeft een kind er weinig aan om te weten wat de hoofdstad van pakweg Pakistan is of welke rotslagen er in de regio van Durbuy onder de grond zitten, maar louter dat leren en onthouden helpt hen wel in grote mate in hun ontwikkeling.

Anders kan je maar hun gehele opvoeding en schooltijd gaan reduceren tot wat ze later willen worden, want 90% van wat ze leren hebben ze later toch in theorie niet nodig. Maar dat gaat uiteraard niet en hun ontwikkeling zou heel beperkt, eenzijdig en ronduit slecht zijn.

Daarnaast, kritisch zijn en nadenken over de dingen mag en moet absoluut, maar enerzijds denk ik wel dat zoiets pas echt belangrijk wordt vanaf een bepaalde leeftijd, anderzijds is het voor mij wel een beetje een ziekte van de social media generatie en een beetje een verkeerde evolutie om zowat alles in vraag te gaan stellen. Want zo krijg je een generatie die maar heel weinig discipline gaat krijgen én enkel gaat doen wat zij nuttig achten, en dat is imo nefast voor een samenleving.

 

[Cerv.Be]

Net zoals de discussie die ik toen gevoerd heb met mijn schoonmoeder waarom ik dopen als niet-katholiek gezin compleet zinloos vond. Zij vond dat ook 'traditie'.

Iets wat ik nooit ga begrijpen. Zie er op school zo in grote getalen, kinderen die hun communie doen omdat het traditie is of het 'leuk is'. Terwijl hun ouders allemaal atheïsten zijn. Heeft in de verste verte niets meer met religie te maken. Het zal wel aan mij liggen, maar voor mij is dat een brug te ver.

 

[nixie]

'k moest bijna wenen door het te lezen.

Een kind krijgen heeft mij zo emotioneel gemaakt voor alles wat met kinderen te maken heeft zeg.
En ik wou er ook gene

hahahaha, zo herkenbaar!
Ik heb meer gebleit sinds onze dochter is dan mijn madam.

 

[nixie]

Ik vond dat vroeger verschrikkelijk, zie het bij 1 van mijn petekind ook. En als je dan alternatieven voorstelt (bvb de brief énkel voor mij voorlezen ipv voor het publiek met grootouders etc) wordt dat ook niet in dank afgenomen.
Er zijn ook ALTIJD mensen die commentaar moeten geven tijdens het lezen van die brief...

Met mijn petekind hetzelfde gedaan.
Die wou dat helemaal niet doen bij de rest (2 peters en 4 meters van de zussen + ouders)

Dus op haar kamer gedaan, we hebben het wel gefilmd voor de mama

 

[nixie]

Ik kan de woorden "virale infectie" niet meer horen. ah als't dat maar is zeker...

Morgen voor de eerste keer beroep doen op hulp van de cm. Ik merk echt aan mijzelf dat ik me daar super schuldig tegenover voel

Onze dochter zit al sinds begin december thuis.
Mijn madam ook zoiets.
Beide ziek.
Dochter was 2 januari klaar om terug naar de crèche te gaan.
2de dag toen ik ze ging halen had ze een ander zijn tut in de mond.
Die avond 39° koorts

 

[Holocene]

Onze dochter zit al sinds begin december thuis.
Mijn madam ook zoiets.
Beide ziek.
Dochter was 2 januari klaar om terug naar de crèche te gaan.
2de dag toen ik ze ging halen had ze een ander zijn tut in de mond.
Die avond 39° koorts

Courage! Ik heb het hier ook al 1000 keer geplaatst ondertussen maar echt zo onderschat hoe vaak ze ziek is gecombineerd met het feit dat we geen netwerk hebben om op terug te vallen. Doet ons, oprecht jammer genoeg, toch twijfelen of voor een tweede gaan wel verstandig/haalbaar is.

Wel tevreden met de hulp van de cm. Mooi overzicht gekregen op het einde van de dag. Zo goed als heel de dag op haar schoot gezeten en boekjes lezen ze is niet normaal hangerig

 

[Chickenlal]

Den onzen is ook niet gedoopt, zou niet weten waarom.
En ik hoop dat hij later niet afkomt met ik wil gedoopt worden zo rond de 1e communie tijd., want dan is dat toch maar voor de kadootjes.

Wij hebben wel een peter en een meter, maar dat is met 0 verwachtingen.
Maar dat is toch iets fijner dan gewoon allemaal tantes en nonkels zeker, weet niet

 

[nixie]

Courage! Ik heb het hier ook al 1000 keer geplaatst ondertussen maar echt zo onderschat hoe vaak ze ziek is gecombineerd met het feit dat we geen netwerk hebben om op terug te vallen. Doet ons, oprecht jammer genoeg, toch twijfelen of voor een tweede gaan wel verstandig/haalbaar is.

Wel tevreden met de hulp van de cm. Mooi overzicht gekregen op het einde van de dag. Zo goed als heel de dag op haar schoot gezeten en boekjes lezen ze is niet normaal hangerig

Wij hebben ook beslist van het bij 1 kind te houden.
We wouden beide wel graag een 2de kind maar het is voor onze situatie niet realistisch. Mijn vriendin haar weerstand is verlaagd na haar kanker en heeft gewoon veel langer nodig om te recupereren.
Lijkt ons niet realistisch met 2 kinderen.

 

[nixie]

Wij willen graag een volgende fase inzetten.
De dochter slaapt sinds haar geboorte bij ons in de kamer.
Ze gaat ook slapen samen met ons, ze slaapt wel s'avonds beneden maar we doen haar pas naar boven als wij ook naar boven gaan.

Ze is ook sinds begin december ziek thuis en nadien was de créche een week toe en dan was ze weer ziek.
Dus 1.5 maand thuis gezeten en de verlatingsangst in ingetreden.
Hierdoor is ze heel hysterisch als er eens niemand in de buurt is (even naar het toilet terwijl ze op de grond speelt -> gekrijs
s'Nachts als je ze na het voeden weglegt begint ze ook te krijsen, zelf als je wacht tot ze goed slaapt valt dit voor.

Nu zijn we dus op zoek naar methodes die we kunnen toepassen.
Welke kunnen jullie aanraden?

 

[Wilcao]

Wij willen graag een volgende fase inzetten.
De dochter slaapt sinds haar geboorte bij ons in de kamer.
Ze gaat ook slapen samen met ons, ze slaapt wel s'avonds beneden maar we doen haar pas naar boven als wij ook naar boven gaan.

Ze is ook sinds begin december ziek thuis en nadien was de créche een week toe en dan was ze weer ziek.
Dus 1.5 maand thuis gezeten en de verlatingsangst in ingetreden.
Hierdoor is ze heel hysterisch als er eens niemand in de buurt is (even naar het toilet terwijl ze op de grond speelt -> gekrijs
s'Nachts als je ze na het voeden weglegt begint ze ook te krijsen, zelf als je wacht tot ze goed slaapt valt dit voor.

Nu zijn we dus op zoek naar methodes die we kunnen toepassen.
Welke kunnen jullie aanraden?

Mijn vrouw had zo'n boek gelezen en daar stond een methode in waarbij je om de x aantal minuten even moet gaan troosten en dan weer weggaan. En dit herhalen zolang ze slaapt. Zo krijgt de baby het gevoel dat er iemand is, maar help je de baby niet in slaap, zodat hij/zij daar straks geen behoefte aan gaat hebben met slapen. Het was, volgens dat boek, zeer belangrijk om de baby zelf in slaap te laten geraken.

Blijkbaar noemt het de kiekeboe-methode volgens deze site:

https://liefdevaneenmoeder.nl/de-verschillende-slaap-coaching-technieken-om-je-kind-te-laten-doorslapen/

Ik moet wel zeggen dat we zorgde dat ze rustig was, dus niet "Hallo, hier zijn we" en weer weg. Maar zeker ook niet te lang daar blijven.

 

[Nineshots]

Wij willen graag een volgende fase inzetten.
De dochter slaapt sinds haar geboorte bij ons in de kamer.
Ze gaat ook slapen samen met ons, ze slaapt wel s'avonds beneden maar we doen haar pas naar boven als wij ook naar boven gaan.

Ze is ook sinds begin december ziek thuis en nadien was de créche een week toe en dan was ze weer ziek.
Dus 1.5 maand thuis gezeten en de verlatingsangst in ingetreden.
Hierdoor is ze heel hysterisch als er eens niemand in de buurt is (even naar het toilet terwijl ze op de grond speelt -> gekrijs
s'Nachts als je ze na het voeden weglegt begint ze ook te krijsen, zelf als je wacht tot ze goed slaapt valt dit voor.

Nu zijn we dus op zoek naar methodes die we kunnen toepassen.
Welke kunnen jullie aanraden?

Hoe oud is ze?