Dat vind ik toch raar. Zeg tegen iemand random dat ze moeten gaan speechen voor een publiek van 1000 man, en die zakken ook door de grond hoor. De beste sprekers die ik al gehoord heb, komen nu niet bepaald uit landen waar de nieuwjaarsbrief een traditie is...
Door ze dat te verplichten toch te doen, leer je ze ook aan om niet kritisch naar dingen en hun nut te kijken en blindelings te doen wat hen verteld wordt... Is dat dan beter?
Oei, je maakt daar natuurlijk wel een serieuze sprong van een nieuwjaarsbrief of een boekbespreking naar spreken voor 1000 man hé.
Een kind wordt gevormd door zijn of haar (schoolse) opvoeding en ontwikkeling hé. Elke kleine stap en elk steentje draagt daar aan bij, of het nu om cognitieve, lichamelijke, motorische, sociale, spraak- of andere ontwikkelingen gaat, heel veel verschillende zaken dragen daartoe bij en daar kunnen ze later, op velerlei gebieden, enkel maar de vruchten van plukken. Leren spreken of voorlezen voor een (klein) publiek is daar ook gewoon een klein schakeltje in.
Ik heb vandaag ook bijna geen wiskunde nodig en toch heb ik uren wiskunde gekregen op school. Niet om van mij een wiskundige te maken hé, maar oa om inzichten te krijgen, vragen te kunnen oplossen en verbanden te kunnen leggen, zaken die je wellicht vaker gaat nodig hebben in het latere leven dan het oplossen van een wiskundig vraagstuk.
Weinig kinderen beginnen aan sport om daar later hun beroep van te maken, maar doen het omdat het in grote mate helpt bij hun lichamelijke en vaak ook sociale en mentale ontwikkeling.
Op zich heeft een kind er weinig aan om te weten wat de hoofdstad van pakweg Pakistan is of welke rotslagen er in de regio van Durbuy onder de grond zitten, maar louter dat leren en onthouden helpt hen wel in grote mate in hun ontwikkeling.
Anders kan je maar hun gehele opvoeding en schooltijd gaan reduceren tot wat ze later willen worden, want 90% van wat ze leren hebben ze later toch in theorie niet nodig. Maar dat gaat uiteraard niet en hun ontwikkeling zou heel beperkt, eenzijdig en ronduit slecht zijn.
Daarnaast, kritisch zijn en nadenken over de dingen mag en moet absoluut, maar enerzijds denk ik wel dat zoiets pas echt belangrijk wordt vanaf een bepaalde leeftijd, anderzijds is het voor mij wel een beetje een ziekte van de social media generatie en een beetje een verkeerde evolutie om zowat alles in vraag te gaan stellen. Want zo krijg je een generatie die maar heel weinig discipline gaat krijgen én enkel gaat doen wat zij nuttig achten, en dat is imo nefast voor een samenleving.