Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

De dochter is ondertussen een jaar geworden. Ze kruipt nog steeds niet ondanks wij iedere dag bezig zijn met allerlei 'oefeningen'.
Ik kan daar mee leven, ieder kind is anders en heeft zijn eigen tempo. Mijn vriendin daarentegen heeft het er zeer moeilijk mee.
Hebben nu eens een afspraak geboekt bij een osteopaat.
 
Voor diegenen die zich afvragen of ze wel kinderen willen, een klein stukje uit een doodnormale dag:

Gisteren namiddag zat ik te werken in de bureau terwijl de kinderen buiten waren. Opeens komt de jongste met een stuk van de poppenbuggy naar binnen. Ik begon het al raar te vinden hoe ze dat kon demonteren, want dat is niet simpel. Ze legt het op tafel en gaat weer naar buiten.

10 seconden later komt ze naar binnen met een wiel van de poppenbuggy. Nog altijd geen idee wat ze gedaan heeft, maar ik kan dus een poppenbuggy herstellen vandaag.

Enfin, ze is weer naar buiten, en komt 5 minuten later weer naar binnen. Ze roept iets wat op "papa" lijkt, maar het klinkt wat anders dan normaal. Toen ze dichter kwam kon ik haar beter verstaan, en blijkbaar lijkt het woord "papa" op "kaka". Ze was dus met haar hand in haar pamper gegaan om te voelen of ze wel degelijk kaka had gedaan. :sop:

Toch maar iets raar van de natuur hoe we zo'n sadistische lomperiken toch zo graag zien. :)
Hier is ze ook eens zo beginnen wenen en we zagen (van op afstand) geen reden. Tot ze haar hand omhoog stak...
Blijkbaar toch wel het natuurlijk besef van "how shit, dit is niet oké!!!"
De dochter is ondertussen een jaar geworden. Ze kruipt nog steeds niet ondanks wij iedere dag bezig zijn met allerlei 'oefeningen'.
Ik kan daar mee leven, ieder kind is anders en heeft zijn eigen tempo. Mijn vriendin daarentegen heeft het er zeer moeilijk mee.
Hebben nu eens een afspraak geboekt bij een osteopaat.
Goh, grove motoriek is bij onze dochter ook vrij tricky. Het heeft lang geduurd voor ze recht kon zitten, lang geduurd voor ze kon kruipen en lang geduurd voor ze kon wandelen.
Maar die 3 dingen zijn alle 3 letterlijk "van de ene dag op de andere" geleerd. Dus helemaal niet geleidelijk aan ofzo, gewoon in 1x "het is nu genoeg geweest met dat kruipen, ik ga wandelen".
 
Blijkbaar toch wel het natuurlijk besef van "how shit, dit is niet oké!!!"
Was het maar waar hier. Vorige week of zo kwam ze op school aangelopen toen ik haar kwam halen, vrolijk als altijd. Die keer extra trots op haar vuile handen.

Ik denk bij mezelf: het was mooi weer, ze hebben veel buitengespeeld en daarom zijn haar handen vuil.
Als ze dichter komt merk ik dat het geen aarde is, maar modder.
En toen kwam in mijn brein plots de redenering dat modder wel raar zou zijn met het aanhoudende zonnige weer. :sop:

In plaats van "how shit, dit is niet ok", is het hier dus: "kijk eens alle kinderen van de school hoeveel kak er op mijn pollekes past!".
Het past wel in de lijn van "Waarom zou ik die pamper weg willen zoals alle andere kinderen, da's toch gemakkelijk om overal waar ge wilt pipi en kaka te kunnen doen?".
 
  • Haha
Waarderingen: 515
Wij kunnen de laatste tijd geen gesprek meer voeren zonder dat de kinderen ons onderbreken. Precies of die 2 kunnen het niet verdragen dat wij ook eens wat zeggen tegen elkaar. Om de 30 seconden zijn we onderbroken.
 
Wij kunnen de laatste tijd geen gesprek meer voeren zonder dat de kinderen ons onderbreken. Precies of die 2 kunnen het niet verdragen dat wij ook eens wat zeggen tegen elkaar. Om de 30 seconden zijn we onderbroken.

maar papa.. dit
maar papa.. dat
maar papa.. endit
maar papa... en dat
*repeat*

:laugh:
 
Wij kunnen de laatste tijd geen gesprek meer voeren zonder dat de kinderen ons onderbreken. Precies of die 2 kunnen het niet verdragen dat wij ook eens wat zeggen tegen elkaar. Om de 30 seconden zijn we onderbroken.

maar papa.. dit
maar papa.. dat
maar papa.. endit
maar papa... en dat
*repeat*

:laugh:
Herkenbaar maar ik probeer ze wel actief te leren van ons te laten uitspreken en ook elkaar te laten uitspreken, niet altijd simpel, maar wel nodig, anders word ik zot :unsure:.
 
De dochter is ondertussen een jaar geworden. Ze kruipt nog steeds niet ondanks wij iedere dag bezig zijn met allerlei 'oefeningen'.
Ik kan daar mee leven, ieder kind is anders en heeft zijn eigen tempo. Mijn vriendin daarentegen heeft het er zeer moeilijk mee.
Hebben nu eens een afspraak geboekt bij een osteopaat.
Ik ken mensen die hun kind ook niet wou kruipen, ze zijn via de dokter naar de kinesist gegaan en na een week oefeningen begon ze goed te kruipen.
 
Ik ken mensen die hun kind ook niet wou kruipen, ze zijn via de dokter naar de kinesist gegaan en na een week oefeningen begon ze goed te kruipen.
Mijn zoon heeft ook amper gekropen; na bijna een jaar kroop die korte stukjes en dan nog achteruit :wtf:. En plots begon die dan gewoon te stappen 🤷‍♂️ (Dat dan wel vooruit)
 
Nooit gekropen, was een kontschuiver. 🤷🏼

Die kon al maandenlang stappen toen ze plots voor het eerst kroop!
 
En direct spoed?
Allez kweet niet hoe oud ze is..
Wij wachten toch meestal paar dagen. Voor we naar een ka gaan.
Dochterlief heeft normaal nooit koorts en de extreme sufheid etc was toch alarmerend.
En uit laatste bloedonderzoek blijkt dat ze veel te weinig antistoffen heeft waardoor elke ontsteking een groter risico is...
Ondertussen terug thuis. Keel/neusholte ontsteking. Voorlopig behandelen met de gekende koortswerende middelen, maar vanaf we merken dat die niet voldoende zijn moeten we wel direct terug...
 
Beter een keer teveel naar spoed of dokter dat je zeker bent dan er te laat bij te zijn.

Hier kunnen wij ook nog amper praten onze dochter van 3 zit constant te praten en als wij dan iets zeggen is het mama ik was aan het praten.. 🙈
 
  • Haha
Waarderingen: 515
Mijn vriendin is net terug van de dokter met onze dochter.

heel waarschijnlijk kinderastma :( ik weet het fijne er nog niet van maar allesinds puffertjes meegekregen.

sowieso hebben we ook een afspraak gemaakt bij de kinderarts maar die is pas beschikbaar 7/7. maar het is inderdaad vreemd dat de kortademigheid/gepiep telkens zo snel terugkomt (lees: 2-3 dagen na het aerosolen, wat we ondertussen toch al 3x2 a 3 weken hebben gedaan)
 
Mijn vriendin zit met een ei en heeft een verhaal gepost op zo een facebook pagina over borstvoeding.
Die mensen kunnen daar zeer radicaal zijn en zou hetzelfde eens hier willen posten.
Hier zit een grotere verscheidenheid aan mensen en meningen.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hieronder volgt een lang verhaal dat grotendeels als volgt kan samengevat worden: het gewicht van ons kindje blijft aan de lage kant. Dit ondanks dat er reeds veel stappen doorlopen werden.

Mag ik jullie vragen om met open blik en zonder oordelen mee op zoek te gaan naar een constructieve “oplossing” om de gewichtstoename van ons kindje te kunnen stimuleren?

Bijgevoegd vinden jullie ook een groeicurve terug.

Ons verhaal:
Midden februari werd ons kindje geboren op 37w via een geplande (gentle) sectio.
Al meteen op de operatietafel was er een eerste borstmoment dat matig vlot verliep.
Er was een goede aanhap maar ons kindje had last van wat vocht op de longen en een verhoogd bilirubine waardoor het drinken de eerste dagen niet zo vlot liep.

Via cupfeeding en fingerfeeding werd er afgekolfde borstmelk bij gegeven. We hadden op dit moment 12 borstmomenten per dag: kindje wakker genoeg krijgen om te drinken, afkolven, voeding bij geven via fingerfeeding,… Tegen dat we klaar waren met de ene voeding mochten we al opnieuw starten met de volgende.

Bij het kolven in het ziekenhuis kreeg ik een foutief advies i.v.m. de grootte van de borstschelpen (maat XL i.p.v. M) waardoor mijn tepels vol oedeem zaten en het aanhappen (in combinatie met de sufheid door verhoogd bilirubine) moeilijk ging. Hierop kreeg ik tepelhoedjes aangeboden. Dit maakte dat ons kindje beter kon aanhappen maar niet meer zonder tepelhoedje wou drinken.

De tepelhoedjes hebben we rond 8w kunnen afbouwen. In die periode werd ons kindje ook voor het eerst ziek (griep) met koorts.
We bleven afgekolfde melk aanbieden als extraatje, maar ondanks dat zagen we voor het eerst een daling op de curve.

Rond deze periode kreeg ons kindje ook last van “projectielbraken”. Na quasi elke voeding spoot de melk er in gulpen terug uit.

Enkele weken later kreeg ik ook opnieuw mijn maandstonden wat zorgde voor een productiedip en opnieuw een daling op de curve. (Momenteel voor de 3de keer opnieuw een cyclus en ik merk duidelijke productiedip in deze periodes)
Sinds dan is ons kindje nooit meer echt stabiel op de curve geweest.

Aangezien we in nauwe opvolging waren i.v.m. het verhoogde bilirubine gehalte zijn we op meerdere momenten bij zowel onze begeleidende vroedvrouw als vaste pediater om advies gaan vragen.
Ik kreeg van beide het advies om elke dag minimaal 1 voeding via een flesje afgekolfde melk extra te geven (berekend via natuurlijke maaginhoud), steeds beide borsten aan te bieden, voldoende te wisselen, eventueel bij slecht drinken nog afgekolfde melk extra te geven,…
Zowel de vroedvrouw, pediater als arts van K&G hebben steeds gezegd dat ons kindje wel laag op de curve stond maar volgens hen nog steeds goed evolueerde.

In combinatie met het ‘projectielbraken’ belande ons kindje ook in een vicieuze cirkel van melk met grote kracht teruggeven, huilen, lucht happen, wind in de buik/krampen, scheetjes laten, nog meer wenen, etc. De stoelgang van ons kindje was ook erg slijmerig in deze periode waardoor ik het advies kreeg koemelk- en sojavrij te eten.

Ten einde raad belde ik vorige maand met iemand van LLL die me doorverwees naar een gekende pediater die ook lactatiekundige IBCLC is.

Daar ging ik reeds twee keer op consultatie en werd er omeprazole aanbevolen. Dit helpt goed tegen het “projectielbraken” maar de gewichtsevolutie van ons kindje blijft zowel letterlijk als figuurlijk nogal mager.

Inmiddels is de stoelgang van ons kindje opnieuw “normaal”, maar nog maar 1x/week i.p.v. dagelijks.
We komen momenteel aan 8 tot 10 borstmomenten per dag.

Ik blijf hetzelfde advies krijgen:
⁃ blijven aanleggen
⁃ flesje afgekolfde melk extra aanbieden
⁃ indien slecht gedronken wat afgekolfde melk bij geven
Maar het haalt allemaal maar weinig uit naar mijn gevoel en ik zit met de angst dat ik ons kindje op deze manier te kort doe.
Me een Ons kindje is wel erg alert en maakt voldoende plasluiers per dag.

Aangezien ik momenteel weer met productiedip zit (o.w.v. maandstonden) geef ik nu 1 keer per dag een flesje kunstvoeding (90ml), dit borstmoment vervang ik door kolven, ook na het aanleggen tracht ik telkens extra te kolven en geef ik dit als extra via flesje. Dit doe ik louter omdat ik anders aan onvoldoende melk kom om extra te geven.

Reeds doorlopen:
⁃ opvolging van vroedvrouw
⁃ opvolging van vaste pediater en pediater/lactatiekundige IBCLC
⁃ consultatie bij osteopaat
⁃ nazicht van tong- en lipriempjes bij alle bovenstaanden
⁃ 1 maand koemelk- en sojavrij dieet

Medicatie:
⁃ Protectis
⁃ Omeprazole (1,5ml 2x/dag)
⁃ Infacol (gestopt)

Zien wij met z’n allen nog zaken over het hoofd?

Bedankt alvast om met ons mee te denken.
 
Terug
Bovenaan