Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

vinden wij toch ook... Soms begin ik toch wat onzeker te worden of er niet iets "meer" is maar al eens naar de kinderarts geweest en toen was er niks speciaal te zien...

Onze huisarts(en) blijven ook zeggen dat we door de eerste twee winters moeten maar dan nog, het is echt absurd hoe vaak ze wel iets heeft.

dit jaar alleen al (puur op verlofdagen van mij, dus geen rekeninghouden met weekends/dagen dat mijn vriendin heeft opgenomen) eens snel gekeken op Officient

- maandag 9/1
- donderdag & vrijdag 12-13/1
- maandag 13/2
- woensdag & donderdag 15-16/2
- donderdag 23/2
- vrijdag 17/3
- vrijdag 24/3
- donderdag & vrijdag 13-14/4
- dinsdag 2/5
12 dagen in totaal.
Hier hadden we al 8 opnames voor haar 2de verjaardag (gaat telkens gepaard met+-1 maand geen crèche) en geloof het of niet, het kan echt wel gewoon pech zijn. 😉 Op 3 schooljaren is ze gemiddeld 2 weken ziek thuis geweest/jaar waar al 2 covidbesmettingen met 10 dagen isolatie bij zitten.
En dat is dan idd zonder de tientallen keren checkup voor alle zekerheid bij de huisarts, typisch op een vrijdag met telkens "virale infectie" als diagnose...
Ik weet dat je er moedeloos van kan worden maar het kan absoluut keren eens ze ouder dan 2-3j zijn! :support:
 
Hier was onze dochter tussen haar 1ste en haar 2de verjaardag ook quasi permanent ziek. 10 dubbele oorontstekingen op een jaar tijd en quasi permanent zwaar verkouden, heeft meer dan de helft minder dagen in de crèche doorgebracht dan haar broer.

Uiteindelijk bleek de boosdoener te grote neuspoliepen te zijn. Niet dat ze nu zonder die poliepen niet meer ziek wordt, maar het sleept minder lang aan en die zware oorontstekingen zijn ook verleden tijd.
 
Bij ons laatste dokterbezoek zei de huisarts "amai, die is nog maar weinig ziek geweest". Heb toen eens doorgevraagd wat zij dan "normaal" vinden eigenlijk, en het antwoord was dat ze op die leeftijd (peuter) de meeste kinderen 1x per maand zien.
 
Amai jong als ik dat zo lees hebt gij wel echt malchance met hoe vaak ze ziek is.

Onze jongste heeft dit jaar al 4 keer in het ziekenhuis gelegen :unsure:

Gelukkig is het gebeterd sinds de buisjes, deze week nog wel eens koorts gehad maar dat is relatief onschuldig gebleven. De oudste hangt nog aan de puffer.

Combinatie van een schoolgaande kleuter en een kind van één jaar is uitstekende combinatie om ziektekiemen te delen :laugh:
 
Hier is het ook merkelijk beter na de buisjes. Nu haar eerste verkoudheid, waar ze al een week of 2-3 hoestend en snotterend mee rond loopt, zonder koorts te maken wel. Eerder deze week voor de zekerheid langs de dokter gepasseerd en die ziet niet iets onrustwekkend, voor't moment.

Dat minder ziek zijn, kan hier ook wel een gevolg zijn van de onthaalmoeder die op dit moment geen kindjes kan opvangen. Dochterlief heeft nog wel nichtje en neefje die haar ziek kunnen maken. (of wij) 😄
 
Die van ons is dit weekend bij de schoonouders geweest met mijn lief, want de papa moest gaan feesten op Core. Verder geen aanrader om 3 katers + bijhorend slaapgebrek op te stapelen en vervolgens weer terug aan het werk te gaan met een 2 maanden oude baby :D

Bij mijn schoonouders heeft ze niks anders gedaan als gehuild, mijn vriendin heeft daar ook haar (ondertussen 4e) borstontsteking gekregen, dus veel ruimte om te klagen over mijn katers en vermoeidheid was er niet want mijn madam heeft daar wel fameus afgezien daar. Baby heeft niks ander gedaan als gehuild, mijn schoonouders werden er soms ook tureluurs van. Ze hebben hebben ons aangeraden om naar de dokter te gaan. Mijn schoonmoeder heeft dan het volledige register van bijgeloof en grootmoedersmiddeltjes opengetrokken: is Yakult gaan kopen, probiotica, tegen mijn lief zeggen dat ze geen look, uien, gepeperde dingen mag eten, dat ze geen borstvoeding mag geven in de wind en god weet wat nog allemaal .... Goed bedoeld maar vemoeiend terwijl ge een borstontsteking en een huilend kind zijt aan het jongleren. Het was tijd dat ze naar huis konden komen dus.

Kind kwam huilend binnen, ik pak ze in mijn armen, ze heeft nog 15 minuten van hare teut gemaakt en sindsdien (3 dagen geleden) heeft ze eigenlijk niks anders gedaan dan gelachen, gegeten en geslapen. Ik weet objectief dat het wss weinig met mij te maken heeft maar dat neemt niet weg dat het wel fijn voelde dat alles terug in de plooi viel vanaf het moment dat ze thuis was. Die borstontsteking is ook vrijwel volledig opgelost ondertussen.

Ze zou wel wat meer mogen slapen. Als ge leest dat een baby van 2m zo rond die leeftijd 10-11u slaapt 's avonds en overdag nog eens 6u aan dutjes dan kan ik niet anders doen dan vaststellen dat we daar heel ver vanaf zitten, dus we proberen nu ook wel wat meer er op te letten dat we ze te slapen proberen te leggen, en liefst ook in haar eigen bedje op een plek waar het wat donkerder is zodat ze ook wat langer doormaft.

Ik vermoed dat we ook gewoon een beetje meer moeten beginnen met wat ritme op te bouwen en ze echt op regelmatigere uren weg te leggen voor een middagdutje, rond hetzelfde uur gaan slapen zodat zij ook +- weet waar ze zich aan moet verwachten. Lijkt mij op dit moment nog altijd onwezenlijk dat ik ze over een paar maanden naar de crèche zou gaan brengen, en mijn madam krijgt ook al tranen bij de gedachte alleen al dus ik ben wel benieuwd wat dat nog gaat geven.
 
Als ge leest dat een baby van 2m zo rond die leeftijd 10-11u slaapt 's avonds en overdag nog eens 6u aan dutjes dan kan ik niet anders doen dan vaststellen dat we daar heel ver vanaf zitten
Daarvoor zijn fora als deze heel erg handig, want dan merk je dat je lang niet de enige bent waar die 'gemiddeldes' eerder lijken op mythische sprookjes. Dat heeft mij toch allemaal geholpen om het wat meer een plaats te geven.
 
Ze zou wel wat meer mogen slapen. Als ge leest dat een baby van 2m zo rond die leeftijd 10-11u slaapt 's avonds en overdag nog eens 6u aan dutjes dan kan ik niet anders doen dan vaststellen dat we daar heel ver vanaf zitten, dus we proberen nu ook wel wat meer er op te letten dat we ze te slapen proberen te leggen, en liefst ook in haar eigen bedje op een plek waar het wat donkerder is zodat ze ook wat langer doormaft.

Ik vermoed dat we ook gewoon een beetje meer moeten beginnen met wat ritme op te bouwen en ze echt op regelmatigere uren weg te leggen voor een middagdutje, rond hetzelfde uur gaan slapen zodat zij ook +- weet waar ze zich aan moet verwachten. Lijkt mij op dit moment nog altijd onwezenlijk dat ik ze over een paar maanden naar de crèche zou gaan brengen, en mijn madam krijgt ook al tranen bij de gedachte alleen al dus ik ben wel benieuwd wat dat nog gaat geven.
1) Besef vooral altijd: je kan een kind niet dwingen om te slapen.
2) De onze dronk niet van een flesje op haar 3 maand. Dat was bij ons de grote trigger om te beslissen om ze niet naar de crèche te sturen (iets dat 90% van de mensen niet kan...). Ik snap volledig de stress die jullie daar nu rond voelen.

Ik heb het zelf echt heel moeilijk gehad met continu zorgen maken rond dat slapen. Uiteindelijk moet je dat los laten...
 
  • Leuk
Waarderingen: derp
Wij hebben een tweetal maanden geleden onze speeltuin gekocht bij Doenya.

Daar stonden speeltuigen van de concurrentie (Wickey/Jungle Gym en Fatmoose) om te vergelijken en kwaliteit van deze is echt triestig tegenover Doenya.

Als je het niet zelf kan plaatsen betaal je rond de €1000 plaatsingskosten, aangezien ik twee linker handen heb hiervoor uiteindelijk gekozen. Toen ik alles in onze tuin zag liggen blij dat ik daar niet ben aan begonnen.

Die mannen doen dat in een 7 tal uurtjes.

Kwaliteit betaalt ge natuurlijk wel, we waren inclusief montage een 5k kwijt.

Wicky is idd echt brol.
Helaas aan de lijve moeten ondervinden...
 
Onze jongsten sukkelt enorm met een hoest. Wordt 's nachts wakker in paniek door ademnood. 2x naar dokter geweest, longen blijken zuiver en keel is ook in orde. Puffertje meegekregen.

Hij sukkelt nu al 2 weken. Dokter: 'als het niet betert, kom nog eens af'.

M'n vrouw was vorige week niet 100%, dochter en ikzelf ook niet. Ik vermoedde corona en wou bij mij een test laten uitvoeren maar dat weigerde de arts. 'Resultaten zijn niet sluitend'. Maar als ik positief zou testen toch wel? Ik zei haar dat ook. Dan weten we tenminste wat er aan de hand is.

Dat is steevast hetzelfde was ik te horen krijg bij de dokter: 'siroop geven en als 't niet beter is binnen 2-3 dagen kom nog eens terug'. Om dan weer hetzelfde te moeten horen.
 
Ik ben elke keer verbaasd hoe snel het nu gaat. Ze kon al een tijdje zich zelf optrekken en staan aan het salontafeltje, maar nu kan ze ook eromheen lopen. Soms pakt ze ook iets met 2 handen en dan staat ze zelfs even zonder steun. Ook begint ze precies, op commando, papa en mama te zeggen of toch iets wat erop lijkt.
 
Ik ben elke keer verbaasd hoe snel het nu gaat. Ze kon al een tijdje zich zelf optrekken en staan aan het salontafeltje, maar nu kan ze ook eromheen lopen. Soms pakt ze ook iets met 2 handen en dan staat ze zelfs even zonder steun. Ook begint ze precies, op commando, papa en mama te zeggen of toch iets wat erop lijkt.
Het is wat contradictorisch hoe de tijd sneller lijkt te gaan terwijl de dagen vaak langer zijn dan vroeger door minder slaap :unsure:

Hier is het ook al bijna 9 maand dat we met drie zijn, en als je die vooruitgang op foto bekijkt van een miniscule pasgeboren baby naar ons stevig geval van vandaag is dat wel indrukwekkend. Mijn vrouw is soms wat melancholisch dat ze haar klein baby'tje al kwijt is (bij een knuffel nu kan je al eens een blauw oog krijgen door de plotse impact met een stuk speelgoed in haar handen), maar ik vind het wel leuk zo en kijk wel uit naar de peuterfase.
 
Het is wat contradictorisch hoe de tijd sneller lijkt te gaan terwijl de dagen vaak langer zijn dan vroeger door minder slaap :unsure:

Hier is het ook al bijna 9 maand dat we met drie zijn, en als je die vooruitgang op foto bekijkt van een miniscule pasgeboren baby naar ons stevig geval van vandaag is dat wel indrukwekkend. Mijn vrouw is soms wat melancholisch dat ze haar klein baby'tje al kwijt is (bij een knuffel nu kan je al eens een blauw oog krijgen door de plotse impact met een stuk speelgoed in haar handen), maar ik vind het wel leuk zo en kijk wel uit naar de peuterfase.
Heel herkenbaar :laugh: . Die van mij zegt soms "jammer dat bepaalde fases voorbij zijn", terwijl ik meer ben van "gelukkig en sommige fases mogen nog wat sneller gaan" :unsure: .
 
Heel herkenbaar :laugh: . Die van mij zegt soms "jammer dat bepaalde fases voorbij zijn", terwijl ik meer ben van "gelukkig en sommige fases mogen nog wat sneller gaan" :unsure: .
Ja, maar dat is altijd met een dubbel gevoel. Ik kijk er ook naar uit dat mijn dochter zelfstandig opstaat, kleren aandoet, eten uit de kast pakt en samen rustig in de zetel zit met een boek of iets anders voor ze moet vertrekken met haar fiets naar school. Of dat ik er een hele dag mee weg kan zonder tien keer alles na te kijken en moet zeggen dat ze niet zomaar alles in haar mond mag steken wat ze op straat vindt of ze continu in 't oog moet houden dat ze niet zomaar wegloopt.

Langs de andere kant: laat me maar van fase tot fase gaan. Ik wil dat allemaal bewust meemaken. Over een jaar of tien zal ik wellicht blij zijn dat ze veel zelfstandiger is maar tegelijk ga ik die kleine meid dan ook weer missen die spontaan een knuffel geeft. Ik vermoed dat een 13-jarige dat toch niet zo snel meer doet.
 
Ja, maar dat is altijd met een dubbel gevoel. Ik kijk er ook naar uit dat mijn dochter zelfstandig opstaat, kleren aandoet, eten uit de kast pakt en samen rustig in de zetel zit met een boek of iets anders voor ze moet vertrekken met haar fiets naar school. Of dat ik er een hele dag mee weg kan zonder tien keer alles na te kijken en moet zeggen dat ze niet zomaar alles in haar mond mag steken wat ze op straat vindt of ze continu in 't oog moet houden dat ze niet zomaar wegloopt.

Langs de andere kant: laat me maar van fase tot fase gaan. Ik wil dat allemaal bewust meemaken. Over een jaar of tien zal ik wellicht blij zijn dat ze veel zelfstandiger is maar tegelijk ga ik die kleine meid dan ook weer missen die spontaan een knuffel geeft. Ik vermoed dat een 13-jarige dat toch niet zo snel meer doet.
Dat is ook helemaal waar. Ik geniet er ook wel van. Sommige vrienden zeiden dat het eerste jaar totaal niks is als papa, maar ik geniet er toch van. Ben zelfs 4/5 aan het werken tot augustus (einde ouderschapsverlof) gewoon om een dag samen te hebben met de dochter.
 
Dat is ook helemaal waar. Ik geniet er ook wel van. Sommige vrienden zeiden dat het eerste jaar totaal niks is als papa, maar ik geniet er toch van. Ben zelfs 4/5 aan het werken tot augustus (einde ouderschapsverlof) gewoon om een dag samen te hebben met de dochter.
Je kan de klok niet terugdraaien en het leven gaat maar in één richting. Dan wil ik er toch het maximum uit gehaald hebben, dus ook de groei van mijn kind van baby tot volwassen persoon.
 
Terug
Bovenaan