Die van ons is dit weekend bij de schoonouders geweest met mijn lief, want de papa moest gaan feesten op Core. Verder geen aanrader om 3 katers + bijhorend slaapgebrek op te stapelen en vervolgens weer terug aan het werk te gaan met een 2 maanden oude baby
Bij mijn schoonouders heeft ze niks anders gedaan als gehuild, mijn vriendin heeft daar ook haar (ondertussen 4e) borstontsteking gekregen, dus veel ruimte om te klagen over mijn katers en vermoeidheid was er niet want mijn madam heeft daar wel fameus afgezien daar. Baby heeft niks ander gedaan als gehuild, mijn schoonouders werden er soms ook tureluurs van. Ze hebben hebben ons aangeraden om naar de dokter te gaan. Mijn schoonmoeder heeft dan het volledige register van bijgeloof en grootmoedersmiddeltjes opengetrokken: is Yakult gaan kopen, probiotica, tegen mijn lief zeggen dat ze geen look, uien, gepeperde dingen mag eten, dat ze geen borstvoeding mag geven in de wind en god weet wat nog allemaal .... Goed bedoeld maar vemoeiend terwijl ge een borstontsteking en een huilend kind zijt aan het jongleren. Het was tijd dat ze naar huis konden komen dus.
Kind kwam huilend binnen, ik pak ze in mijn armen, ze heeft nog 15 minuten van hare teut gemaakt en sindsdien (3 dagen geleden) heeft ze eigenlijk niks anders gedaan dan gelachen, gegeten en geslapen. Ik weet objectief dat het wss weinig met mij te maken heeft maar dat neemt niet weg dat het wel fijn voelde dat alles terug in de plooi viel vanaf het moment dat ze thuis was. Die borstontsteking is ook vrijwel volledig opgelost ondertussen.
Ze zou wel wat meer mogen slapen. Als ge leest dat een baby van 2m zo rond die leeftijd 10-11u slaapt 's avonds en overdag nog eens 6u aan dutjes dan kan ik niet anders doen dan vaststellen dat we daar heel ver vanaf zitten, dus we proberen nu ook wel wat meer er op te letten dat we ze te slapen proberen te leggen, en liefst ook in haar eigen bedje op een plek waar het wat donkerder is zodat ze ook wat langer doormaft.
Ik vermoed dat we ook gewoon een beetje meer moeten beginnen met wat ritme op te bouwen en ze echt op regelmatigere uren weg te leggen voor een middagdutje, rond hetzelfde uur gaan slapen zodat zij ook +- weet waar ze zich aan moet verwachten. Lijkt mij op dit moment nog altijd onwezenlijk dat ik ze over een paar maanden naar de crèche zou gaan brengen, en mijn madam krijgt ook al tranen bij de gedachte alleen al dus ik ben wel benieuwd wat dat nog gaat geven.