Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's
- Onderwerp starter Joeri
- Startdatum
Hier net 3 dagen alleen met de kleine man want de wederhelft zit in Boedapest voor het werk. Ik moet zeggen, valt me toch zwaarder dan ik had verwacht. Zeker het spelen met een anderhalf jarige vind ik niet zo eenvoudig (en al helemaal niet na een werkdag wanneer ik meestal echt rust nodig heb).
In before: geen kritiek op uw post ofzo, je mag/moet dat soort dingen hier ook gewoon posten.Halleluja ons dochtertje van 6,5maand slaapt door! Geen nachtvoeding meer ! FEEST!
Zo'n dingen lezen als uw bijna 2-jarige letterlijk geen nacht doorslaapt, steekt wel serieus. En dan lees je in die boeken "als ze vragen voor nachtvoeding, dan is dat omdat ze nabijheid zoeken"... wel... onze dochter ligt naast mij, wordt om 3u wakker en zegt dan gewoon "melk" hoor. Dus nabijheid genoeg...
Ach ach, hier ist al 6 jaar amper tot geen volledige nachten, dus ge hebt nog maar minstens 4 jaar te gaan ;p
Holocene
Well-known member
Hier ook weer feest. Dochter plots verminderde eetlust, diarree, krampen, zeer onrustig slapen (omt halfuur eens wenen)
Gisteren toch eens naar de dokter geweest, ontstoken klieren in haar lies. We moeten nu enkele druppels bactiol in haar flesje doen. Zien of het helpt...
Hopelijk snel beterschap
Gisteren toch eens naar de dokter geweest, ontstoken klieren in haar lies. We moeten nu enkele druppels bactiol in haar flesje doen. Zien of het helpt...
Hopelijk snel beterschap
Mulan
Well-known member
Heb je al een afspraak gemaakt bij een slaappediater? Wachttijd in UZ Gent was wel bijna 6 maand voor ons. Ze was 2j3m toen we daar geweest zijn. Consult van een half uurtje, die zag de kleine bezig (dus wel de dochter best meepakken), benoemde enkele zaken, gaf daarop tips, 2 weken zwaar op de tanden gebeten en doorgevoerd en effectief, van 3x per nacht naar 3 keer per week naar 1x per week naar nu mss nog 3x per maand dat ze me wakker maakt? Alleen die eerste 2 weken wanneer je doodop bent is natuurlijk ECHT wel zwaar doorbijten en BLIJVEN volhouden en doorbijten!
Wat voor een tips waren dit dan?
Holocene
Well-known member
Gewoon even benieuwd.. Aan welke leeftijd is dit begonnen? Of eigenlijk al "altijd" zo geweest?
Mulan
Well-known member
Mijn dochter was haar normale zelve op de consultatie, na het uitleggen van haar slaapritme, gebrek aan dutjes, hoe we daarop reageren,... Gaf de slaappediater aan dat onze dochter overprikkeld was en dus ook overdag verplicht efkes "quit time" nodig had, hoe we 's nachts moesten reageren (vooral NIET uit bed halen, ook al was ze om 2u klaarwakker liedjes aan het brullen,...),... Het was vooral heel gericht advies voor onze situatie en hoe wij normaal reageren. We hebben eigenlijk weinig moeten aanpassen met wel een groot effect.
Onze oudste altijd al zo geweest. Heeft zijn eerste nacht doorgeslapen toen hij 9 a 10 maanden was. Daarna veel verkouden geweest, waardoor hij slecht sliep. Nu heeft hij bijna elke nacht nachtmerries. Ook heel lang 's avonds héél erg moeilijk geweest om hem in slaap te krijgen, vaak een uur of anderhalf uur naast hem moeten zitten. Da's wel gebeterd met naar school gaan, behalve wanneer hij toch eens overdag in slaap is gevallen (in de auto bvb), dan hangen we er weer aan.
De dochter het eerste jaar een beetje een vergelijkbaar verhaal, had net als haar broer heel veel last van verborgen reflux. Maar zij heeft dan heel lang gesukkeld met de ene zware oorontsteking na de andere (1 a 2 keer per maand dubbele looporen, zeer appetijtelijk). Denk dat ze intussen al 3 keer buisjes heeft gekregen. Uiteindelijk hielp daar een operatie aan haar neuspapillen. Daarna was het probleem bij haar vooral dat ze héél licht sliep, dus van zodra broer de keel openzette was zij binnen de seconde mee aan het schreeuwen. Daardoor konden we het concept van 'laat ze even huilen' niet meer gebruiken bij broer, en was het elke nacht sprinten om bij hem te zijn in de hoop dat hij zus niet wakker maakte. Meestal zonder succes. Dochter sliep aanvankelijk sneller in dan zoon, maar na de zomer van 2021 was dat bij haar ook plots gedaan, en zaten we bij haar ook vaak een uur naast haar. Nu ze naar school gaat is dat ook wel beter. Ook dat licht slapen is bij haar nu gedaan. Ze is nu ook wel weer verkouden en heeft de afgelopen week ook al drie keer bij mij in bed geslapen.
Ik mag 's nachts niet in de buurt van mijn zoon komen, enkel de mama is toegelaten. Nu onze dochter niet meer meteen wakker schiet van broer zijn gehuil, zouden we eigenlijk terug moeten afbouwen om hem direct in bed te nemen ... maar mijn vrouw is zo compleet, compleet, compleet uitgeput dat zij daar echt de energie niet voor heeft. En ze is te koppig om haarzelf eens een paar weken thuis te zetten om uit te rusten. Dus we blijven maar in die vicieuze cirkel zitten.
Holocene
Well-known member
Pfoe, klinkt zeer pittig 
Hier was het maar de eerste 7-8 maand zeer pittig snachts. Ondertussen al 3 maand dat het zeer goed loopt (slapen van 19:00 tot 07:00, sorry
) maar toch blijf ik op mijn hoede en neem ik het niet als vanzelfsprekend.. want er zijn heel soms nog eens uitschieters maar absoluut verre van uw situatie / die van @anders.
Courage
Hier was het maar de eerste 7-8 maand zeer pittig snachts. Ondertussen al 3 maand dat het zeer goed loopt (slapen van 19:00 tot 07:00, sorry
) maar toch blijf ik op mijn hoede en neem ik het niet als vanzelfsprekend.. want er zijn heel soms nog eens uitschieters maar absoluut verre van uw situatie / die van @anders. Courage
Mulan
Well-known member
Vraagje: wat is de correcte manier van reageren? 
Ik heb niet gereageerd omdat ik echt niet wist hoe....
Dochter had een activiteit op 2km van mijn deur, dus met de juf afgesproken dat ik niet naar school zou rijden maar direct naar ginder. Terwijl we wachten op de bus met haar klasgenootjes, stopt een bus van het GO! En er stapt een klas uit van +-25llngen. Ik vraag of dat kindjes zijn van haar school?
"Maar neen, mama! Die zijn allemaal bruin en wij hebben geen bruine kindjes op school."
(Niet geheel correct, maar het is wel voor 90% een blanke school. De klas die uitstapte telde 3 blanke kinderen.)
Toen ze passeerden wuifden er veel kinderen, allemaal vriendelijke glimlach rond de mond dus we hebben enthousiast teruggewuifd!
Maar hoe kan je, op moreel vlak eigenlijk het beste reageren?
Niet, want ze benoemt gewoon een uiterlijk kenmerk, net zoals ze zou doen mochten er allemaal blonde kindjes of kinderen met krullen zijn afgestapt?
Of beter wel zeggen dat van velen de huid idd donkerder is dan de hare, maar dat het onbeleefd is om dat luidop te zeggen net zoals "die is dik!" Best niet luidop wordt gezegd?
Andere suggesties?
Ik heb niet gereageerd omdat ik echt niet wist hoe....Dochter had een activiteit op 2km van mijn deur, dus met de juf afgesproken dat ik niet naar school zou rijden maar direct naar ginder. Terwijl we wachten op de bus met haar klasgenootjes, stopt een bus van het GO! En er stapt een klas uit van +-25llngen. Ik vraag of dat kindjes zijn van haar school?
"Maar neen, mama! Die zijn allemaal bruin en wij hebben geen bruine kindjes op school."
(Niet geheel correct, maar het is wel voor 90% een blanke school. De klas die uitstapte telde 3 blanke kinderen.)
Toen ze passeerden wuifden er veel kinderen, allemaal vriendelijke glimlach rond de mond dus we hebben enthousiast teruggewuifd!
Maar hoe kan je, op moreel vlak eigenlijk het beste reageren?
Niet, want ze benoemt gewoon een uiterlijk kenmerk, net zoals ze zou doen mochten er allemaal blonde kindjes of kinderen met krullen zijn afgestapt?
Of beter wel zeggen dat van velen de huid idd donkerder is dan de hare, maar dat het onbeleefd is om dat luidop te zeggen net zoals "die is dik!" Best niet luidop wordt gezegd?
Andere suggesties?
Als dat gewoon een vaststelling is, zou ik daar denk ik ook niet echt op reageren? Er is niets mis met een donkere huidskleur te hebben, als je dat linkt aan iets dat onbeleefd is om luidop te benoemen, geef je toch het gevoel dat een donkere huidskleur iets negatiefs is.
In andere situaties zou ik gewoon uitleggen dat huidskleur iets is zoals de kleur van je ogen en haren.
In andere situaties zou ik gewoon uitleggen dat huidskleur iets is zoals de kleur van je ogen en haren.
Squidward
Redacteur
Op die leeftijd is dat gewoon een differentiator als een ander voor hen. Iris is de grootste, Alba is bruin, Caro heeft krulletjes. Die van ons heeft dat ook nog gezegd maar was makkelijker want was gewoon thuis. Ik heb hem dan wel uitgelegd (hij was vijf) dat er honderd verschillende kleurtjes zijn voor onze huid maar dat daaronder iedereen gelijk is. Waarop hij zijn ogen rolde en zei ‘mamaaaa dat weeeeet ik toch’. Sta je daar met je mond vol tanden. Gewoon aangeven dat mensen aanwijzen met om het even welk fysiek kenmerk niet handig is. De rode jas of de blauwe boekentas met dino’s is makkelijker (want met ‘dat bruin kindje’ weet je hoe dan ook te weinig, dus voor het gemak van mama …)Vraagje: wat is de correcte manier van reageren?
Dochter had een activiteit op 2km van mijn deur, dus met de juf afgesproken dat ik niet naar school zou rijden maar direct naar ginder. Terwijl we wachten op de bus met haar klasgenootjes, stopt een bus van het GO! En er stapt een klas uit van +-25llngen. Ik vraag of dat kindjes zijn van haar school?
"Maar neen, mama! Die zijn allemaal bruin en wij hebben geen bruine kindjes op school."
(Niet geheel correct, maar het is wel voor 90% een blanke school. De klas die uitstapte telde 3 blanke kinderen.)
Toen ze passeerden wuifden er veel kinderen, allemaal vriendelijke glimlach rond de mond dus we hebben enthousiast teruggewuifd!
Maar hoe kan je, op moreel vlak eigenlijk het beste reageren?
Niet, want ze benoemt gewoon een uiterlijk kenmerk, net zoals ze zou doen mochten er allemaal blonde kindjes of kinderen met krullen zijn afgestapt?
Of beter wel zeggen dat van velen de huid idd donkerder is dan de hare, maar dat het onbeleefd is om dat luidop te zeggen net zoals "die is dik!" Best niet luidop wordt gezegd?
Andere suggesties?
Mulan
Well-known member
Ik weet dat ze het absoluut gewoon bedoelde als "ik benoem het verschil" en ze heeft van ons alvast nog nooit iets gehoord dat zou insinueren dat "bruin" een negatieve lading moet krijgen.
Ook weet ze dat je zelf niets te kiezen hebt in welke kleur je "krijgt": niet van huid, niet van haar, niet van ogen, wel vlekjes, geen vlekjes,...
Maar vanaf wanneer moet je er wel op reageren? Of bewuster iets benoemen? Of overdenk ik het gewoon te veel dankzij de tijden waarin we leven?
Ook weet ze dat je zelf niets te kiezen hebt in welke kleur je "krijgt": niet van huid, niet van haar, niet van ogen, wel vlekjes, geen vlekjes,...
Maar vanaf wanneer moet je er wel op reageren? Of bewuster iets benoemen? Of overdenk ik het gewoon te veel dankzij de tijden waarin we leven?
