Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

[anders.]

Hoe oud is u dochter?

Wij hebben vorige week haar eerste 2 spuitjes gehad, en idd zo krijsen .

Maar oogtest hebben ze niet gedaan.

Bij ons zei k&z dat ze onsychrone bilplooien had, maar alle andere tests waren oke, "maar ga toch ma naar een kinderarts".
Die zei dan weer dat er niets was

Die oogtest waren ze hier ook vergeten. Maar dat is letterlijk een foto nemen met smartphone dus gewoon volgende keer vragen.

 

[Sneakytje]

Haha mijn petekind is er ook zo ene. Die botst 's morgens uit zijn bet, springt de dag door zoals Tijgertje, en als je hem niet vast pakt om zijn pyama aan te doen en in bed te kruipen springt hij 9h 's avonds nog door huis.

EDIT: neusje spoelen doet de onze ook niet graag. Ik moet echt het hoofdje stevig vast houden en armen opzij houden want er is geen houden aan. Al is het echt lang geleden dat ik dat nog gedaan heb. Mijn vrouw gisteren toevallig nog eens, maar daar voor zal het maanden geleden zijn. In 't begin was dat wel zo goed als alle dagen nodig vonden we.


Terwijl ik aan het schrijven ben, misschien een vraag. Onze kleine eet goed. Zéér goed. Op 3 maanden zijn we met groentenpap begonnen, en op 5 met fruitpap. Da's elke keer ca 250g pap eten, 2x per dag dus. 's Morgens een flesje van ca 180 ml. Nu geven wij 's avond rond 18h30 ook een fles, en maken we hem nog eens wakker om 22h omdat hij anders de nacht niet door komt. Eigenlijk moeten wij naar 4 flessen beginnen gaan want dat wakker maken vindt hij de laatste weken ECHT niet plezant meer (tot de fles in zijn mond zit). Hoe hebben jullie dat gedaan? Idealiter zou hij misschien rond 19h30-20h een fles moeten krijgen, maar zo lang kunnen we zijn voeding nu echt niet rekken vind ik. Die fles om 22h is ook echt 240 ml.

Hij krijgt nu Omneo 1, omdat hij als hij kleiner was moeite had met kakken. Dat is nu met zijn papjes ook nog zo, ook al voegen wij daar olie aan toe. Ze zeggen 1 koffielepel à 1 eetlepel. Ik meet dat niet af maar ik voeg meestal meer toe, en dan nog heeft hij het soms moeilijk met kakken.
Idealiter zouden we naar een melk moeten gaan die meer verzadigt en meer energie bevat, maar ik ben bang dat hij weer mega krampen gaat krijgen dan.

Om duidelijker te zijn een schema:
7-7h30: flesje 120-200 ml: Dat kan echt veel schelen. Soms drink hij 100, de laatste tijd wel eerder 150 of 200
11h-11h30: groentenpap 250 g en evt wat water
14h30-15h fruitpap 250 g en evt wat water
18h00-19h00: fles 210 ml
22h-23h: fles 240 ml

Die laatste 2 willen we dus consolideren rond 19h30 of 20h, maar ik vrees dat hij zo lang niet zonder eten gaat kunnen. 't Is een brave kleine, maar als hij honger heeft weet je het ook. Die fruitpap kan mss een half uurtje later maar zeker niet meer.

Ons schema was ook ongeveer zo, al start de dag hier om 6u30 omdat we vroeg gaan werken. Wij hebben die laatste fles eigenlijk gewoon op 5 dagen afgebouwd, elke dag een schepje minder. Ook met het idee die voorlaatste fles dan later te geven, maar dat is nooit gelukt. En ook in de hoop dat ze dan smorgens haar flesje zou leegdrinken, ook dat lukt nog steeds niet altijd. Dus eigenlijk is het hier op 5 dagen gewoon een fles minder geworden en gaat ze nu ook om 19u in bed en ze slaapt nog steeds gewoon door tot als we haar smorgens wakker maken. Dus nu (8,5 maanden oud), drinkt ze smorgens een flesje van 180ml-210ml + een klein boterhammetje, dan door de dag groenten en fruit, en dan pas om 18u30 de laatste fles van 210ml, en heel uitzonderlijk eens 240ml.

 

[Visenya]

Hoe oud is u dochter?

Wij hebben vorige week haar eerste 2 spuitjes gehad, en idd zo krijsen .

Maar oogtest hebben ze niet gedaan.

Bij ons zei k&z dat ze onsychrone bilplooien had, maar alle andere tests waren oke, "maar ga toch ma naar een kinderarts".
Die zei dan weer dat er niets was

1 jaar, we mogen volgende maand nog een keer extra gaan omdat dochterlief prematuur was/is. Ze krijgt sommige prikjes wat vroeger.


Overzicht van de consults staan trouwens op de K&G-site: Klik

 

[Inv]

Kleine recap van de afgelopen 14 dagen met onze nieuwe aanwinst:

• Na 2 dagen ziekenhuis naar huis, buurvrouw op tweepersoonskamer was te irritant om nog te blijven
• Tepels van mijn vrouw kapotgesabbeld --> borstontsteking --> 40 graden koorts. En de mama maar dapper blijven doordoen terwijl de tranen in haar ogen springen bij het aanleggen. Wat een held ondertussen alles wel terug ok met antibiotica
• Zus is superlief. Vraagt om babybroer op haar schoot te hebben als ze moe is zodat ze wat kan friemelen met zijn vingertjes
• Hond is mega irritant, die vraagt dubbel zoveel aandacht sinds we terug thuis zijn
• Een uitstap doen met kleuter en pasgeboren baby is een volledige volksverhuis en veel stress bij mij met de dochter haar getreuzel terwijl we al te laat zijn. "Nee, die auto mag niet mee en doe nu eindelijk uw schoenen eens aan. Nee, niet die sandalen want het regent. Ja, ik weet dat je dat zelf kan maar doe nu voort gvd aaargh"

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

 

[Creeping Death]

Holy shit, dit komt binnen. Niet voor te stellen, waanzinnig veel sterkte.

 

[Wannez]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Zo wreed! Bedankt om dit te delen, ik sta daar zelf nog veel te weinig bij stil hoe vergankelijk het kan zijn.
Veel sterkte, hier is geen enkele ouder op voorbereid.

 

[Holocene]

Holy fuck man.. heel veel sterkte.. men staat er nauwelijks bij hoe fragiel het leven is.

 

[Mulan]

@Inv enorm veel sterkte voor jullie allemaal!

 

[Wilcao]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Ik weet niet goed wat zeggen, behalve heel veel sterkte. Verschrikkelijk om mee te maken. Dit komt toch even binnen.

 

[Sir.Killalot]

Jezus ... heel, heel erg veel sterkte Inv.

 

[Vrouwtje Theelepel]

@Inv
Verschrikkelijk. Ik ben er stil van geworden.
Enorm veel sterkte en steun voor jullie.

 

[Visenya]

Heel veel sterkte, mijn mamahartje breekt hier.

 

[Mr. Rager]

Krop in de keel.

Woorden schieten sowieso te kort, veel sterkte aan jou en je gezin.

 

[gamer5]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Heel veel sterkte, kan er niet meer op zeggen. Verschrikkelijk gewoon, even niet goed van. Heb veel steun aan elkaar in deze moeilijke tijden.

 

[yode92]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Heel veel sterkte gewenst. Echt verschrikkelijk.

 

[Green Mamba]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Dang. Kwam ook even binnen hier. Veel sterkte gewenst in deze moeilijke tijd.

 

[Voidski]

Djeezus fuck, dat hakt erin. Enorm veel sterkte toegewenst ..

 

[Deleted member 3056]

Godallemachtig, hartbrekend dit...
Onwijs veel sterkte en kracht toegewenst.

 

[derp]

En wij zijn keihard van onze roze wolk gedonderd. Gisteren is onze zoon overleden. Hij is op 12u tijd van een kerngezond ventje naar levenloos gegaan. Weet niet goed waarom ik dit hier post, ik hoop dat het therapeutisch werkt.

Na een heel moeilijke nacht waar hij duidelijk pijn had en niet wou drinken was hij samen met mama om 9u in slaap gevallen in de zetel.
Zijn hoofdje lag goed opzij, mond en neus waren vrij. Om 11u hadden we een afspraak met kinderarts dus om 10u kom ik eens kijken maar hij ademde niet meer en zag al grauw. Direct de 100 gebeld en samen met hen de reanimatie gestart. Na 10min heeft de mug overgenomen maar zij hebben het na 30min opgegeven.

Daarna met ambulance naar UZ waar een autopsie zal gebeuren (wettelijk verplicht bij zo een jong overlijden).
Dokter was daar eerlijk in dat de kans klein is dat ze effectief een oorzaak vinden

Wel waardig afscheid kunnen nemen daar, zijn kleertjes aangedaan en in zijn nestje gewikkeld. Ook bijgestaan door slachtofferhulp en een psychologe.
Wij ervaren een rollercoaster aan emoties en zitten volledig aan de grond. In plaats van een babyborrel moeten we nu een uitvaart organiseren.

Onze dochter van 3 snapt dat er iets niet in orde is, hebben haar uitgelegd dat haar babybroer heel ziek is geworden en niet meer terug komt. Ze heeft al een paar keer bevestiging gevraagd: "mijn broer komt nooit meer terug he mama". Ik kan u zeggen, die woorden snijden momenteel heel diep.

We hebben een doos van het Berrefonds meegekregen waarin wat houvast en herinneringen zitten (een lokje haar, voetafdruk). Wij hebben al heel veel steun van familie en vrienden gekregen maar daarmee komt hij niet terug.

Wil iedereen zijn kinderen een extra dikke knuffel geven? Het leven is zo fragiel en vergankelijk

Heel veel sterkte man.

 

[Archaos]

Verschrikkelijk nieuws, Inv. Oneerlijk. Veel sterkte aan jou en je gezin. Hou elkaar goed vast en hopelijk vinden jullie veel steun bij elkaar.