Classic Artists The Beatles

[Deleted member 95]

Sgt. Pepper's is top, en mijn tussentijdse conclusie is alvast dat ik meer fan ben van de "late" Beatles en dat ik hoe dan ook een compleet verkeerd idee had van de band.

Die wereldhits zijn inderdaad niet representatief. Zeker in de latere periode is de invloed van LSD voelbaar en is het resultaat ... interessant.

Dat gevoel heb ik ook inderdaad. Bijzonder interessant, én tegelijk ook gewoon erg goed. De stap naar Pink Floyd is snel gemaakt, had ik echt niet verwacht.

Magical Mystery Tour Er zijn maar weinig albums die zo hard LSD uitademen als dat

Dat wordt wellicht de volgende (ergens in de namiddag of vanavond). Geen idee hoeveel albums ik deze week nog intensief ga beluisteren, maar ik denk nog minstens een twee-drietal. De rest zal ik dan wel op mijn gemak ontdekken in de volgende maanden.

Ik kan zonder te luisteren wel al garanderen dat gelijk welk Shpongle-album er de vloer mee aanveegt wat betreft LSD uitademen, er is simpelweg geen gelijke op dat vlak.

 

[shiftyke]

Shhht. Ik heb gehoord dat ze geen fan is.

Iedereen mag tegenwoordig mod zijn

Alé de eerste Beatles periode zit er op, ze hebben misschien wel veel albums maar de eerste zijn toch kort hoor...

Nu één van m'n favorieten Rubber Soul

 

[sharpshot]

Vroeger was ik er geen echte fan van, je kent wel de meeste van hun hits gewoon door de airplay die het kreeg maar het was pas sinds ik hun tweede, drugs infused (bedankt Bob Dylan), fase ontdekt heb dat ik ook fan werd. Pas toen merkte ik dat ze wel wat creativiteit in zich hadden en ze ook helemaal niet in het keurslijf van Rock&roll (of "Boysband") wouden blijven zitten. Indien alle albums zoals de eerste waren sprak je nog altijd over goeie en iconische artiesten maar ging ik ze persoonlijk amper beluisteren. Het eerste album dat het helemaal deed voor mij was "Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band", heel dat album is een goeie trip met veel top nummers en wat een begin!

Wat me nu opvalt door het chronologisch te beluisteren is hoeveel hits ze al hadden vanaf het begin en hoeveel verdoken parels er nog opstaan, wel heel moeilijk om een favoriet er uit te halen. Misschien komt het wel na het beluisteren van de rest.

 

[PBR Streetgang]

Ik ken pakweg 10 nummers van Sabbath met Ozzy en ik vind ze allemaal rotslecht (alle credit hiervoor gaat naar Ozzy, welteverstaan) op één uitzondering na: Children of the Grave. Ook op dat nummer suckt Ozzy dat het geen naam heeft, maar het lukt precies beter om er doorheen te kijken. Op YouTube is er een live-versie te vinden met Rob Halford die invalt voor Ozzy na zelf al te hebben opgetreden met Priest. Hij is moe, de muziek is totaal niet gemaakt voor zijn stem, maar godverdomme 't is al een hele stap vooruit. Dat is zoals Lars Ulrich en Metallica, er is geen Metallica zonder Ulrich maar een Metallica zonder Ulrich was een veel betere band geweest en dat frustreert mij enorm.

Ik wil niet te ver afwijken en ik ben allesbehalve een onvoorwaardelijk Sabbath-fan, maar doe je zelf een plezier, zet alle lichten uit, steek een kaars aan en luister full blast naar het nummer Black Sabbath.

Re: The Beatles, ik ben nu naar A Hard Day's Night aan het luisteren (film kijken gebeurt warschijnlijk dit weekend pas) en ook al is niet elk lied op de plaat even goed, vind ik het de beste plaat uit hun "pop" periode.
Maar het meest opvallende aan het album en de title track daarvan is kracht van dat eerste akkoord. Ik ken te weinig van muziektheorie om daar iets nuttigs over te zeggen buiten dat het een van de meest instant-herkenbare klanken zijn die ik me kan bedenken uit de muziekgeschiedenis.

 

[Hellrabbit]

Ja, dat is het effect van die Rickenbacker, dat akkoord en je zit meteen in de sfeer voor de rest van dat album.

 

[Sond]

Interessante aanpak om te luisteren, ik heb het liever chronologisch om de evolutie te merken.

Awel ik ben hem even gevolgd...
De eerste 3 albums zijn geweldig (vrolijke, poppy rock & roll waar ik helemaal blij van word) maar niet alle 3 na elkaar dus ik ben afgehaakt en heb dan maar ineens Abbey Road opgezet.
Wat een verschil! Eentje waar ik, tot mijn schaamte moet toegeven, hoegenaamd geen weet van had trouwens.

Maar ik moet zeggen: Eens de geweldige opener gepasseerd is vind ik er nog bitter weinig aan...
Here comes the sun (meest gedraaid op spotify blijkbaar) vind ik bv echt vreselijk. Behalve het té cheesy Yellow submarine hun minste hit imo.
Maar voor hetzelfde geld moet het groeien want ik ben wel blijven volhouden en dan komen die laatste nummers en ben ik toch terug verkocht. Want hoe goed is Carry that weight wel niet? Dit wordt echt een interessante week

 

[Obi-Jan]

Ik heb nooit veel the Beatles geluisterd, dus ik ben vandaag begonnen met de eerste 3 albums al eens volledig te beluisteren.
Niet volledig mijn ding, al vond ik het eigenlijk wel nog beter als ik had verwacht. Van die eerste 3 albums beviel 'A hard day's night' mij dan nog meeste.

Daarna had ik even wat boze muziek nodig en heb ik even naar Algleymi van Misthyrming opgezet

Nu heb ik een paar albums overgeslagen en ben nu naar Rubber Soul aan het luisteren. Merk direct wel een evolutie in hun geluid. Ik vind het wel nog redelijk zot dat er eigenlijk zo weinig tijd tussen al hun albums zit precies.

 

[kakature]

Ik ben ze er ook nog eens allemaal door aan het jagen

Het valt me op dat With The Beatles merkelijk minder goed is dan de rest van die eerste periode (alles vóór Rubber Soul).

Rubber Soul ligt op en 't is pas nu dat het heel interessant wordt hé.
Dylan had in dat jaar (1965) Bringing It All Home & Highway 61 Revisited uitgebracht (ik zeg jaar maar eigenlijk is het 8 maanden, gestoord :')) en een jaar eerder hadden The Beatles -volgens de overlevering- voor het eerste groene sigaretten gerookt met Dylan.

Vanaf hier merk je een opmerkelijk verschil in songwriting en sound. Het is geen geheim dat Lennon, McCartney & co opkeken naar Dylan. Wel, dat zie je. Het wordt enkel maar beter vanaf nu
(behalve Yellow Submarine )

 

[Deckard]

Ben ik de enige die bvb. A Hard Day's Night of Beatles For Sale liever opzet als Abbey Road (en Let It Be)? Die laatste twee zijn uiteraard heel goed maar ze klikken niet zoals de andere albums dat doen bij mij. En ik weet niet hoe het komt.

Ook ik vind WIth The Beatles hun minste uit de eerste periode.

 

[Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield]

Zit nu ook aan with the beatles. Die eerste 2 albums zijn natuurlijk wel goed en hebben een zekere charme maar is iets minder ja. Zou dat kunnen aan liggen aan het feit dat daar meer covers op staan ?

 

[Deckard]

Dat zou kunnen. Op beiden staan 6 covers als ik het goed heb. Op A Hard Day's Night geen enkele cover.

Maar op Beatles For Sale staan opnieuw 6 covers en dat album is toch een van hun beste uit de eerste periode imo.

 

[PBR Streetgang]

Ben ik de enige die bvb. A Hard Day's Night of Beatles For Sale liever opzet als Abbey Road (en Let It Be)? Die laatste twee zijn uiteraard heel goed maar ze klikken niet zoals de andere albums dat doen bij mij. En ik weet niet hoe het komt.

Let It Be moet ik nog herbeluisteren, maar was vroeger nooit echt fan van dat album. Maar Abbey Road, nee. Dat is misschien wel mijn persoonlijke favoriet.

 

[Hellrabbit]

Ben ik de enige die bvb. A Hard Day's Night of Beatles For Sale liever opzet als Abbey Road (en Let It Be)? Die laatste twee zijn uiteraard heel goed maar ze klikken niet zoals de andere albums dat doen bij mij. En ik weet niet hoe het komt.

Ook ik vind WIth The Beatles hun minste uit de eerste periode.

Idem hier hoor. Nummers als I Should Have Known Better of I'm Happy Just to Dance With You zijn gewoon ijzersterk en zonder al te veel franjes.

Ik ben ze er ook nog eens allemaal door aan het jagen

Het valt me op dat With The Beatles merkelijk minder goed is dan de rest van die eerste periode (alles vóór Rubber Soul).

Rubber Soul ligt op en 't is pas nu dat het heel interessant wordt hé.
Dylan had in dat jaar (1965) Bringing It All Home & Highway 61 Revisited uitgebracht (ik zeg jaar maar eigenlijk is het 8 maanden, gestoord :')) en een jaar eerder hadden The Beatles -volgens de overlevering- voor het eerste groene sigaretten gerookt met Dylan.

Vanaf hier merk je een opmerkelijk verschil in songwriting en sound. Het is geen geheim dat Lennon, McCartney & co opkeken naar Dylan. Wel, dat zie je. Het wordt enkel maar beter vanaf nu
(behalve Yellow Submarine )

You've Got To Hide Your Love had Lennon anders wel mooi even mogen overslaan van mij :/

 

[Obi-Jan]

Ik ben ondertussen naar Revolver aan het luisteren. Yellow Submarine breekt toch helemaal de flow van dat album wat een kaknummer.
Ik dacht altijd dat dat op een van hun eerste albums stond eigenlijk

 

[kakature]

You've Got To Hide Your Love had Lennon anders wel mooi even mogen overslaan van mij :/

Dat staat op Help! hé, of wat bedoel je precies?

 

[Deckard]

Haha, wacht tot je aan White Album komt en aan 'Ob-La-Di, Ob-La-Da' komt .

 

[Deckard]

Dat staat op Help! hé, of wat bedoel je precies?

Dat de invloed van Dylan niet altijd een verbetering inhoudt.

 

[kakature]

Dat de invloed van Dylan niet altijd een verbetering inhoudt.

Nochtans een topnummer

 

[Kid_C]

Ik ben zo blij dat er een hele groep mensen actief begint te luisteren naar The Beatles en verbaasd is (positief of negatief) over tot wat ze in staat waren. Echt machtig.

 

[Deleted member 95]

Ik ben zo blij dat er een hele groep mensen actief begint te luisteren naar The Beatles en verbaast is (positief of negatief) over tot wat ze in staat waren. Echt machtig.

Het is allemaal de schuld van Yellow Submarine en Yesterday dat ik er nooit eerder aan begonnen ben. Ik wou dat dat een grapje was.