Studentenverenigingen
- Onderwerp starter SDB
- Startdatum
Ik heb doping ook nooit gesnapt, uiteindelijk is dat gewoon competitievervalsing!
Anyway, ik zat niet in een studentenvereniging. Ik herinner me de introductie-activiteit van "onze" kring, en dat was toch IMO een beetje een marginaal gedoe. Een hoop oudere studenten, sommigen ook gewoon objectief oud om student te zijn, die dan spraken over wat vage termen zoals kameraadschap en "hulp om aan samenvattingen te geraken", terwijl ze wedstrijdjes ad fundum pinten drinken hielden. Mja. Het hielp ook niet dat op hun klak ze een zilveren ster hadden wanneer ze een haar dubbelden, en een gouden om te slagen, waarna je bij sommigen van die ouderen systematisch twee zilveren en een gouden zag voor elk jaar (in het oude systeem de manier om zo lang mogelijk te studeren). Daarvoor me laten dopen leek me maar onnozel.
Ik moet wel zeggen dat andere kringen me misschien wel hadden aangesproken. Er was er ook een die als specifieke regel had dat ze geen doop organiseerden, en ik heb die indruk dat die mede daardoor tot aan populariteit wint. Want de dopen zijn meestal toch van die ouderwetse dingen die een soort van groepsgevoel moeten scheppen door een gemeenschappelijk trauma te ondergaan.
In Leuven is iedereen die zich inschrijft aan de KU Leuven automatisch lid van de bijhorende vereniging van hun richting. Doop is niet verplicht, maar ik ben wel gedoopt. In mijn geval was dat gewoon een leuke avond, een soort eenrichtingsvoedselgevecht. Vanaf mijn tweede jaar ook in het praesidium gezeten van mijn kring.
Ik heb eerlijk gezegd nooit de argwaan en vooroordelen gesnapt tegenover de studentenkringen, zeker niet in Leuven, en al zeker niet aan de Letterenfaculteit. De toestanden die @Sylverscythe beschrijft, die bestonden gewoon niet bij ons. Dopen waren geen trauma's, maar leuke avonden. En met zaken als lintjes, petjes, ... werd niet meegedaan. Integendeel.
Ik heb eerlijk gezegd nooit de argwaan en vooroordelen gesnapt tegenover de studentenkringen, zeker niet in Leuven, en al zeker niet aan de Letterenfaculteit. De toestanden die @Sylverscythe beschrijft, die bestonden gewoon niet bij ons. Dopen waren geen trauma's, maar leuke avonden. En met zaken als lintjes, petjes, ... werd niet meegedaan. Integendeel.
Ik beschrijf dat enkel zo hoor, ik vermoed dat weinigen dat als een trauma zien. In het geval van de kring die ik beschrijf is de doop een soort van naakt toneelstuk, waar andere gedoopten naar komen kijken. Vrouwen mogen hun slip aanhouden, mannen volledig naakt. Maar ik heb dat zelf niet gezien, wegens niet gedoopt, enkel verhalen gehoord. Je kan je wel wat vragen stellen bij de "oude zakken" (de naam voor oud-leden) die dan de borsten komen bekijken van eerstejaars studenten, maar soit.
Het laatste waar ik aan meegedaan heb is een "spel zonder grenzen", waar de verschillende kringen, die de faculteiten voorstelden (hoe dat exact zat met andere kringen weet ik niet meer) met elkaar in de clinch gingen. Mogelijk moest daar een vlag veroverd worden ofzo, maar uiteindelijk was dat veel drinken, dan allemaal liedjes zingen om met de handelsingenieurs te lachen (die opleiding kwam namelijk jaren eerder kennelijk van de hogeschool), en dan elkaar bekogelen met bloem en wat nog. Daar zie je dan ook wel al vreemde dingen, zoals een zatte kerel die in zijn mond chocomelk met bloem mengt om dat over het haar van een meisje uit te spuwen
Het concept van een doop om lid te worden van een vereniging lijkt me wel gestoeld te zijn op een soort van collectief trauma zodat je een sterke band ontwikkelt. Uiteindelijk werd dat vroeger in o.a. het leger ook gedaan. Nu is dat vaak leuk en studentikoos, maar gohja het geeft wel een context voor wat scheve zaken, als je toevallig wat (geïntoxiceerde) speciale gevallen aan het roer hebt. Ik ben verder redelijk neutraal ten opzichte van dopen hoor, die hoeven voor mijn part niet afgeschaft te worden, maar het is niet echt iets voor mij.
Ik beschrijf dat enkel zo hoor, ik vermoed dat weinigen dat als een trauma zien. In het geval van de kring die ik beschrijf is de doop een soort van naakt toneelstuk, waar andere gedoopten naar komen kijken. Vrouwen mogen hun slip aanhouden, mannen volledig naakt. Maar ik heb dat zelf niet gezien, wegens niet gedoopt, enkel verhalen gehoord. Je kan je wel wat vragen stellen bij de "oude zakken" (de naam voor oud-leden) die dan de borsten komen bekijken van eerstejaars studenten, maar soit.
Het laatste waar ik aan meegedaan heb is een "spel zonder grenzen", waar de verschillende kringen, die de faculteiten voorstelden (hoe dat exact zat met andere kringen weet ik niet meer) met elkaar in de clinch gingen. Mogelijk moest daar een vlag veroverd worden ofzo, maar uiteindelijk was dat veel drinken, dan allemaal liedjes zingen om met de handelsingenieurs te lachen (die opleiding kwam namelijk jaren eerder kennelijk van de hogeschool), en dan elkaar bekogelen met bloem en wat nog. Daar zie je dan ook wel al vreemde dingen, zoals een zatte kerel die in zijn mond chocomelk met bloem mengt om dat over het haar van een meisje uit te spuwen
Het concept van een doop om lid te worden van een vereniging lijkt me wel gestoeld te zijn op een soort van collectief trauma zodat je een sterke band ontwikkelt. Uiteindelijk werd dat vroeger in o.a. het leger ook gedaan. Nu is dat vaak leuk en studentikoos, maar gohja het geeft wel een context voor wat scheve zaken, als je toevallig wat (geïntoxiceerde) speciale gevallen aan het roer hebt. Ik ben verder redelijk neutraal ten opzichte van dopen hoor, die hoeven voor mijn part niet afgeschaft te worden, maar het is niet echt iets voor mij.
Van dat soort toneeltjes heb ik indertijd ook gehoord, vanuit de VUB ken ik nog zo'n verhalen. Maar zoiets was toen ik er nog zat al niet toegelaten voor de studentenverenigingen in Leuven, en het is met de loop der jaren alleen maar strenger geworden. Wij hadden wel een (volledig vrijwillige) schachtenverkoop. Daar waren geen voordelen aan verbonden voor wie daar aan deelnam, alleen dat je enkel dan het volgende jaar zelf ook schachten mocht kopen. Verder was dat allemaal zedig en vooral ludiek, en moesten die schachten dan gewoon een week 'opdrachtjes' doen (boeken afhalen van de bib, naar de winkel gaan, eten maken, kuisen). Ik denk dat dat het meest studentikoze was dat wij deden.
Wij hadden tijdens de doop een team dat instond voor de veiligheid, en iedereen (zowel dopers als gedoopten) moest heel de tijd nuchter zijn. Route ook altijd afgeklopt met de politie. Ik denk dat de gemiddelde scouts of chirovereniging vettigere dingen uithaalt dan wat de studentenverenigingen in Leuven nog (mogen) doen. Uiteindelijk waren dat gewoon wat spelletjes spelen terwijl je vuil wordt gemaakt.
Die doop was ook niet verplicht om verder te kunnen deelnemen aan het studentenleven. Wij hadden de verplichting om elke student te vertegenwoordigen, en toegankelijk te zijn voor elke student. Dus geen gate-keeping, geen elitair gedoe. Ik was zelf een heel atypische student, gezien ik geen druppel alcohol drink, maar ik heb wel talloze cantussen meegedaan. Allemaal geen probleem.
Ik spreek over 2004-2005 natuurlijk, hoe het ondertussen is kan ik niet zeggen. Maar gate-keeping of elitair gedoe was daar eigenlijk al niet bij hoor, en ik vermoed dat toen al een meerderheid zich niet liet dopen. Ja, ze regelden wel samenvattingen (wat toen al op zijn laatste benen liep), maar iedereen kon die kopen.
Eigenlijk zag ik er gewoon weinig meerwaarde in, die doop zei me niets, en die mensen eerlijk gezegd ook niet. Maar dat is louter persoonlijk, een studiegenote zat er wel in en vond dat geweldig. Nu, jaren later, heb ik studenten die bestuursfuncties hadden en dat zijn stuk voor stuk mature, verantwoordelijke mensen.
Laatst bewerkt:
Muñoz
Well-known member
Yep, ben er in een paar actief geweest. In twee ben ik er gedoopt, en in eentje een jaartje in het praesidium gezeten.
Misschien bij tijden iets te veel aandacht besteed aan het "extra-curriculaire" (ten koste van andere zaken), maar waren heel leuke momenten, dus ik zou het niet anders gedaan hebben.
Bwah, je vergroot er sowieso je sociale kring mee tijdens je studentenperiode. Maar de meeste van die contacten verwateren gewoon eens je afgestudeerd bent. De enige 'professioneel' interessante meerwaarden die je opbouwt als praesidiumlid zijn de soft skills en het netwerken met bv. 'belangrijke' gastsprekers. Maar door enkel pint aan pint de "Io vivat" te zingen, daar heb je vooral mooie herinneringen aan, maar dat is het dan ook.
In feite moet je een doop gewoon zien als een inwijdingsritueel. Het is in se iets heel oubolligs en in zekere zin iets wat niet meer past in de huidige tijdsgeest. Maar bon, zijn alle tradities dat niet?
Mijn dopen waren echt de meest stereotype soort doop (we spreken hier over +/- 2019): een hoop vuiligheid naar/op u gesmeten krijgen, wat pinten achterover kappen en wat de clown uithangen. Ik heb jarenlang in de scouts gezeten, dus voor mij was het eigenlijk niet heel speciaal. Als je dat niet gewoon bent (of zich verwacht aan een Victoriaans theekransje), is het best wel begrijpelijk dat die mensen dat niet zo "leuk" vinden, maar goed. Dat is hetzelfde met de schachtenverkoop.
Ik ga dat riedeltje van "kameraadschap" niet verdedigen, maar je creëert wel wat vriendschappen (enfin, als je u ervoor openstelt natuurlijk) als je echt 'deel' van de vereniging bent. Eén van mijn beste vrienden heb ik leren kennen op die doop, en ik heb ook een tijdje iets gehad met een meisje die toen ook gedoopt werd. Tuurlijk zijn er als student oneindig veel manieren om vrienden te maken/nieuwe mensen te leren kennen, maar in een studentenvereniging zitten is toch wel een heel efficiënte imho. Ik kijk er in ieder geval met heel veel plezier op terug.
Buiten die paar excessen (die er zeker zijn en hard aangepakt moeten worden) is het allemaal maar wat parti plaisir door wat jongvolwassenen. Laat de klagers maar klagen.
Misschien bij tijden iets te veel aandacht besteed aan het "extra-curriculaire" (ten koste van andere zaken), maar waren heel leuke momenten, dus ik zou het niet anders gedaan hebben.
Bwah, je vergroot er sowieso je sociale kring mee tijdens je studentenperiode. Maar de meeste van die contacten verwateren gewoon eens je afgestudeerd bent. De enige 'professioneel' interessante meerwaarden die je opbouwt als praesidiumlid zijn de soft skills en het netwerken met bv. 'belangrijke' gastsprekers. Maar door enkel pint aan pint de "Io vivat" te zingen, daar heb je vooral mooie herinneringen aan, maar dat is het dan ook.
In feite moet je een doop gewoon zien als een inwijdingsritueel. Het is in se iets heel oubolligs en in zekere zin iets wat niet meer past in de huidige tijdsgeest. Maar bon, zijn alle tradities dat niet?
Mijn dopen waren echt de meest stereotype soort doop (we spreken hier over +/- 2019): een hoop vuiligheid naar/op u gesmeten krijgen, wat pinten achterover kappen en wat de clown uithangen. Ik heb jarenlang in de scouts gezeten, dus voor mij was het eigenlijk niet heel speciaal. Als je dat niet gewoon bent (of zich verwacht aan een Victoriaans theekransje), is het best wel begrijpelijk dat die mensen dat niet zo "leuk" vinden, maar goed. Dat is hetzelfde met de schachtenverkoop.
Ik ga dat riedeltje van "kameraadschap" niet verdedigen, maar je creëert wel wat vriendschappen (enfin, als je u ervoor openstelt natuurlijk) als je echt 'deel' van de vereniging bent. Eén van mijn beste vrienden heb ik leren kennen op die doop, en ik heb ook een tijdje iets gehad met een meisje die toen ook gedoopt werd. Tuurlijk zijn er als student oneindig veel manieren om vrienden te maken/nieuwe mensen te leren kennen, maar in een studentenvereniging zitten is toch wel een heel efficiënte imho. Ik kijk er in ieder geval met heel veel plezier op terug.
Buiten die paar excessen (die er zeker zijn en hard aangepakt moeten worden) is het allemaal maar wat parti plaisir door wat jongvolwassenen. Laat de klagers maar klagen.
Laatst bewerkt:
Leuven is sowieso een speciaal geval omdat, als het nog is zoals in mijn tijd was, de studentenvertegenwoordiging deelt uitmaakt van de faculteitsstudentenvereniging (en zo in LOKO). Daardoor heb je sowieso een "serieuzer" stuk.
Bij ons (Gent) waren de FK's en SK's volledig afgescheiden van de studentenvertegenwoordiging. Jammer wel ergens, want dit beperkte de continuiteit in de studentenvertegenwoordiging, waar het elk jaar harken was om studenten te vinden die zich wilden inzetten. Uiteindelijk wel nog redelijk wat van die mensen later professioneel in het nieuws actief gezien als parlementslid, staatssecretaris of minister, dus als je connecties wil maken, is het daar wel dat je moet zijn, denk ik.
cege
Well-known member
Ik heb in een onafhankelijke regionale studentenclub gezeten (ondertussen ook ter ziele gegaan). Ik moet toch zeggen dat dat een redelijk legendarische 5-6-7 jaren geweest zijn (ja, ik ging nog sporadisch tijdens mijn Phd).
Het overgrote deel van mijn vrienden uit middelbaar zaten daarin, aangevuld met anderen. We hebben toch een jaar of 5 elke week samen activiteiten gedaan, op reis gegaan, veel pinten gezopen, cantussen, overpoort onveilig maken. Ik denk dat we ons degelijk geamuseerd hebben, maar er nooit te ver over gegaan zijn. Ben ook paar jaar praesidium lid geweest en de andere jaren altijd vanalles georganiseerd van weekendjes, tot bowlings tot cocktail parties, etc. Velen hebben er uiteindelijk hun vrouw gevonden en kinderen geproduceerd.
We zijn nu 15y na afstuderen (-_- ik word oud) en we gaan nog altijd 1-2x per jaar op reis met veel mensen van toen. Ik doe ook nog jaarlijks een bbq voor vele mensen die ik in de studentenclub heb leren kennen. 75% van de mensen zie ik nooit meer, maar de mensen van toen die ik nog zie, dat zijn vrienden voor het leven. Ik heb zelfs nog een paar jaar samen gecohoused met iemand van in de studentenclub van toen, daarna samen verhuisd, helpen verbouwen, ...
In mijn latere carriere heb ik daar welgeteld 0,0 aan gehad. Professioneel gewijs kom ik die mensen nooit tegen want we deden allemaal een andere richting. Het doet me wel beseffen dat er heel veel mensen van 40 of 50y in bedrijven in mgmt posities zitten en dingen slechter kunnen regelen dan een bende zatlappen van 20y op een donderdag avond tijdens een cocktail fuif... Maar dat is een topic voor een andere keer.
We hadden deftige dopen (pinten drinken op ludieke wijze en wat ludieke spelletjes, niks van gemixte muizen drinken of andere vetzakkerij).
Ik zat ook in mijn faculteit studentenclub, maar iets minder enthousiast. Dat was redelijk gelijklopend aan de andere studentenclub. Alleen was dat altijd met 100-200 man, terwijl de andere club met een man of 20-30 was (wat ook een risico was, 1 slechte lichting en je zit met 10-15 man en je club bloedt snel dood).
Je moet het belang ook niet overdrijven. "Netwerken" heb ik nooit gedaan. Ik zie ook heel weinig volk van toen nog terug. Ik heb wel een deftig netwerk uitgebouwd tijdens mijn werk ervaring, maar ook dat moet je niet overdrijven.
Het overgrote deel van mijn vrienden uit middelbaar zaten daarin, aangevuld met anderen. We hebben toch een jaar of 5 elke week samen activiteiten gedaan, op reis gegaan, veel pinten gezopen, cantussen, overpoort onveilig maken. Ik denk dat we ons degelijk geamuseerd hebben, maar er nooit te ver over gegaan zijn. Ben ook paar jaar praesidium lid geweest en de andere jaren altijd vanalles georganiseerd van weekendjes, tot bowlings tot cocktail parties, etc. Velen hebben er uiteindelijk hun vrouw gevonden en kinderen geproduceerd.
We zijn nu 15y na afstuderen (-_- ik word oud) en we gaan nog altijd 1-2x per jaar op reis met veel mensen van toen. Ik doe ook nog jaarlijks een bbq voor vele mensen die ik in de studentenclub heb leren kennen. 75% van de mensen zie ik nooit meer, maar de mensen van toen die ik nog zie, dat zijn vrienden voor het leven. Ik heb zelfs nog een paar jaar samen gecohoused met iemand van in de studentenclub van toen, daarna samen verhuisd, helpen verbouwen, ...
In mijn latere carriere heb ik daar welgeteld 0,0 aan gehad. Professioneel gewijs kom ik die mensen nooit tegen want we deden allemaal een andere richting. Het doet me wel beseffen dat er heel veel mensen van 40 of 50y in bedrijven in mgmt posities zitten en dingen slechter kunnen regelen dan een bende zatlappen van 20y op een donderdag avond tijdens een cocktail fuif... Maar dat is een topic voor een andere keer.
We hadden deftige dopen (pinten drinken op ludieke wijze en wat ludieke spelletjes, niks van gemixte muizen drinken of andere vetzakkerij).
Ik zat ook in mijn faculteit studentenclub, maar iets minder enthousiast. Dat was redelijk gelijklopend aan de andere studentenclub. Alleen was dat altijd met 100-200 man, terwijl de andere club met een man of 20-30 was (wat ook een risico was, 1 slechte lichting en je zit met 10-15 man en je club bloedt snel dood).
Je moet het belang ook niet overdrijven. "Netwerken" heb ik nooit gedaan. Ik zie ook heel weinig volk van toen nog terug. Ik heb wel een deftig netwerk uitgebouwd tijdens mijn werk ervaring, maar ook dat moet je niet overdrijven.
