Pacific Drive zag er voor een debuut indiegame van Ironwood Studios erg goed uit, afgaande op de trailer. Daar zie je een wereld gedrenkt in een paranormaal sfeertje waar je als speler met je auto in moet zien te overleven. En eerlijk is eerlijk, ik ben een sucker voor zo’n soort games. Horrorelementen, auto’s repareren en ondertussen ook nog surviven. Check, check, check en … Check! Ben jij even benieuwd naar deze unieke game als ik was om ‘m te reviewen? Drive on, brother!
Het verhaal is net als de gameplay vrij eenvoudig, en wordt voornamelijk verteld door NPC’s die via de radio communiceren. Eind jaren '40 experimenteerde de Amerikaanse overheid erop los in een gebied dat de Olympic Exclusion Zone heet. Zoals dat wel eens gaat bij mysterieuze wetenschappelijke onderzoeken, gebeurden er onverklaarbare dingen. Mensen verdwenen en er ontstonden abnormale fenomenen. Foute boel, dacht de overheid. Na een muur van 300 meter hoog te bouwen, gingen de onderzoeken nog zo’n dertig jaar verder, en werd het gebied opgedeeld in drie zones, om het gebied daarna te verlaten. De game zelf speelt zich af in 1998. Onze naamloze protagonist wordt plots geteleporteerd in deze zone en vindt een oude auto in een garage. Zoals ik eerder zei, wordt er via de autoradio meer en meer verteld over waar hij zich bevindt en wat er juist moet gebeuren: ontsnappen en het grote mysterie achter dit gebied ontrafelen.
Ik had niet meteen een klik met Pacific Drive. Er komt heel veel info op je af tijdens de tutorial en de leercurve is toch wel pittig. Je wordt verwacht alles zelf te ontdekken en te doen zonder al te veel info. De UX is onoverzichtelijk en de controls doen soms wat raar. De gameplay loops leken erg repetitief, want er zijn geen wapens of gevechten, en het verhaal was wat vaag. En na er wat over na te denken, zijn de meeste van mijn ergernissen ofwel gewoon genre tropes, ofwel gewoon wennen. Ik had dit gevoel bij bijna elke survival game die ik ooit speelde. Soms kwam die klik er niet, maar bij Pacific Drive kwam die er eigenlijk wel heel snel. Ik heb nog nooit iets als Pacific Drive gespeeld. Het verhaal is echt heel goed geschreven, net als de interessante dialogen. Waar ik meestal mijn interesse verlies in het craften van materialen, base builden of vechten wist Pacific Drive mijn aandacht constant vast te houden. En dat zelfs met repetitieve gameplay loops! Waarschijnlijk omdat daar de focus niet op ligt, of toch niet volledig.
Het verhaal is net als de gameplay vrij eenvoudig, en wordt voornamelijk verteld door NPC’s die via de radio communiceren. Eind jaren '40 experimenteerde de Amerikaanse overheid erop los in een gebied dat de Olympic Exclusion Zone heet. Zoals dat wel eens gaat bij mysterieuze wetenschappelijke onderzoeken, gebeurden er onverklaarbare dingen. Mensen verdwenen en er ontstonden abnormale fenomenen. Foute boel, dacht de overheid. Na een muur van 300 meter hoog te bouwen, gingen de onderzoeken nog zo’n dertig jaar verder, en werd het gebied opgedeeld in drie zones, om het gebied daarna te verlaten. De game zelf speelt zich af in 1998. Onze naamloze protagonist wordt plots geteleporteerd in deze zone en vindt een oude auto in een garage. Zoals ik eerder zei, wordt er via de autoradio meer en meer verteld over waar hij zich bevindt en wat er juist moet gebeuren: ontsnappen en het grote mysterie achter dit gebied ontrafelen.
En route!
Na een korte tutorial stippel je roguelite-gewijs een route uit om resources te gaan verzamelen, want het doel is en blijft survival, maar met een speciaal kantje. Jouw auto is alles in deze game. Het is een voertuig, een transportmiddel en een heel erg grote last. Waarom? Je moet hem continu voorbereiden op de juiste omstandigheden, onderhouden en repareren in de garage. Dat wil zeggen nieuwe banden steken, een nieuwe deur craften en plaatsen, andere dingen repareren, tanken, je koffer uitladen, … Als je je auto niet verzorgt, resulteert dat in een slechte rij-ervaring. Auto management is dus een heel groot deel van deze game, maar het wordt nooit echt vervelend of ingewikkeld. Als je in de procedureel gegenereerde wereld rondrijdt, kan je dus resources verzamelen. Met die resources kan je je auto upgraden om dieper en dieper op ontdekking te gaan in de drie verschillende zones van die Olympic Eclusion Zone. Via de computer op de passagierszetel vind je interessante plaatsen en resources. Maar dan moet je natuurlijk je auto verlaten. Let op: dat doe je niet zomaar. Telkens als je uitstapt, moet je zoals in het echte leven je handrem opzetten, de lichten uitdoen en de sleutel uit het contact halen. Misschien vervelend, maar het voegt wel wat realisme toe.Soms komt de klik er niet, maar bij Pacific Drive kwam die er eigenlijk wel heel snel.
Ik had niet meteen een klik met Pacific Drive. Er komt heel veel info op je af tijdens de tutorial en de leercurve is toch wel pittig. Je wordt verwacht alles zelf te ontdekken en te doen zonder al te veel info. De UX is onoverzichtelijk en de controls doen soms wat raar. De gameplay loops leken erg repetitief, want er zijn geen wapens of gevechten, en het verhaal was wat vaag. En na er wat over na te denken, zijn de meeste van mijn ergernissen ofwel gewoon genre tropes, ofwel gewoon wennen. Ik had dit gevoel bij bijna elke survival game die ik ooit speelde. Soms kwam die klik er niet, maar bij Pacific Drive kwam die er eigenlijk wel heel snel. Ik heb nog nooit iets als Pacific Drive gespeeld. Het verhaal is echt heel goed geschreven, net als de interessante dialogen. Waar ik meestal mijn interesse verlies in het craften van materialen, base builden of vechten wist Pacific Drive mijn aandacht constant vast te houden. En dat zelfs met repetitieve gameplay loops! Waarschijnlijk omdat daar de focus niet op ligt, of toch niet volledig.
Wie zijn best doet zal het leren …
Je auto is wel de veiligste plaats in heel deze game. Hoewel er geen combat is, beschermt hij je wel tegen radiatie of paranormale fenomenen die de afgelopen decennia tot leven gekomen zijn. Die kan je scannen via je headset om er meer over te weten, of hoe je ze moet ‘verslaan’. Na elke run kom je terug in de garage terecht, waar je je auto kan repareren en upgraden. Je kan ook enkel daar opslaan. Dat is het grootste pijnpunt aan deze game. Als je mid-run je spel wilt opslaan, moet je die run verlaten zodat je terug naar de garage geteleporteerd wordt. Ik snap ergens dat de makers hiervoor kiezen, maar ik zou toch ook een ‘easy mode’ willen hebben. Het is niet meer dan normaal dat je niet kan opslaan tijdens een run, want dat haalt een groot deel van de moeilijkheid en spanning weg. Nu ben je constant op je hoede voor het gevaar en daar draait de game ook grotendeels om. Maar ik kan mij ook heel goed voorstellen dat bijvoorbeeld casual gamers gewoon een half uurtje willen spelen, opslaan en afsluiten. De makers zijn zich hier van bewust, maar hebben besloten om het save systeem te laten voor wat het is. Dat siert hen ergens wel, maar toch …Conclusie
Voor een debuutgame is dit een verdomd sterke titel die het durft om outside of the box te denken. De vibe, soundtrack, gameplay, verhaal ... Alles zit juist. Hij zou misschien zelfs in mijn top tien van dit jaar kunnen belanden. Zoals bij iedere game kan het zijn dat dit totaal niks voor jou is, maar ik zou zeggen om Pacific Drive toch een kans te geven. Al is het maar om de developers te steunen, want ik ben belachelijk benieuwd naar wat ze in de toekomst gaan afleveren. Twijfel je nog? Misschien kan ik je uiteindelijk nog overtuigen met deze omschrijving: Death Stranding + (simpele) Car Simulator. En dat aan € 30!
Pro
- Unieke kijk op survivalgames
- Auto is alles!
- Abnormale (maar leuke) sfeer
Con
- Steile leercurve
- Gameplay loops
- Opslaan kon beter
8
Over
Beschikbaar vanaf
22 februari 2024
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 5
Genre
- Roguelike
- Survival
Ontwikkelaar
- Ironwood Studios
Uitgever
- Kepler Interactive
