Over- en ondergewicht

[Green Mamba]

Heb ff een serieuze vraag aan de mensen hier met partner die Gastric Bypass hebben laten doen.

Ik ben ondertss al 16 jaar samen met mijn vrouw. Ze was nooit slank maar dat moest voor mij ook niet. Ik was erg gelukkig met hoe ze eruit zag. Na 2 kindjes kreeg mijn vrouw haar gewicht niet meer naar beneden en zat ze hele tijd met dat gewicht in de knoop. Ook haar borsten stoorden haar omdat die enorm waren gegroeid. Nu ikzelf ben een borsten man dus had er geen problemen mee maar anderzijds begrijp ik ook wel dat rugpijn een enorm ongemak is.

Dus 1,5 jaar geleden kwam ze af met: "Ik ga een gastric bypass laten doen." Ik was hier dus enorm sceptisch over omdat ik vond dat ze beter gewoon op haar eten dan kon letten en beter bij haar schoonbroer kon gaan trainen die Personal Trainer is. Dat heeft ze dan even gedaan maar kinderen, gezin en vooral haar werk zaten in de weg vond ze (Zorgsector) dus kwam ze na een paar maanden terug bij dat Gastric Bypass verhaal. Na een hoop opzoekwerk en info inwinnen heeft ze vorig jaar dit laten uitvoeren In Hasselt.

Ik was op dat moment nog steeds niet zeker dat dit de juiste oplossing was voor haar omdat het 1) een ingrijpende behandeling is. 2) Ik vind dat sommige mensen die dat hebben laten doen er eigenlijk enorm slecht uit zien en 3) haar beste vriendin dit ook had laten doen en, in mijn ogen, geen resultaat van had en ik me serieus afvroeg of de pijn het dan wel waard zou zijn.

Maar mijn vrouw was er heilig van overtuigd dat dit DE manier zou zijn.

En dan is het begonnen, ze begon indd af te vallen. En afvallen. En afvallen en nog meer afvallen. Af en toe mottig natuurlijk omdat ze iets te vlug of teveel had gegeten maar vooral ze viel af dat het niet normaal was. Ondertss is ze +50kg kwijt. Ze voelt zich goed in haar vel en ze ziet er goed uit in haar volledig nieuwe garderobe. Ze gaat ook sporten en af en toe is trainen bij mijn schoonbroer omdat ze dat zelf wil. Op dat gebied ben ik blij voor haar.

Maar daar houd het op.

Eerst is er haar maniakale obsessie over haar gewicht er gekomen. Dagelijks wegen is zo'n ding. Alle eten moet plots gezond zijn tot en met. Dus ik ben ook al wat vermagert natuurlijk. Maar alles draait rond haar gewicht. Als ik een opmerking maakte een paar maanden geleden dat ze niet meer moest afvallen en ze goed was zoals ze was, dan was het kot te klein ineens. Dus ik zweeg uiteindelijk maar.

Maar wat me echt stoort is: Ik zit ineens met een compleet andere vrouw in mijn bed. Ik herken haar soms niet meer vind ik. Vooral fysiek is het een enorm verschil. Ze heeft gewoon geen borsten meer en alles hangt. Ze heeft dus ook overal enorme veloverschotten aan haar armen, benen, poep. Ik vind haar absoluut niet meer aantrekkelijk. Vind dit erg om te zeggen maar het is gewoon zo. Ons sexleven is sindsdien ook enorm achteruit gegaan. Ik heb haar al een paar keer, voorzichtig, erover aangesproken maar ze wordt dan enorm lastig. Ik zie mijn vrouw nog steeds graag en ze is nog steeds dezelfde leuke griet als 16 jaar geleden maar fysiek is er voor mij, sinds ze zo fel is beginnen afvallen, niks nog op dit moment.

Nu is mijn vraag, herkent iemand zich hierin en wtf moet ik nu doen want ik word er stilaan onnozel van.

Als je zoveel afvalt op korte tijd zit je natuurlijk met overtollige huid. Je kan daar ofwel mee leren leven ofwel voorstellen dat ze deze op chirurgische wijze laat weghalen.

 

[Mulan]

Als je zoveel afvalt op korte tijd zit je natuurlijk met overtollige huid. Je kan daar ofwel mee leren leven ofwel voorstellen dat ze deze op chirurgische wijze laat weghalen.

Enig idee van de prijzen? Ik wel
Volgend jaar laat ik mijn flubberbuik wegsnijden, wat me het meeste stoort en waar ik met plezier een paar duizend euro voor over heb.
Maar voor de dijlift (dus gewoon de bovenbenen, zonder de kont) heb ik aan 4000 euro toch maar gepast...

 

[Green Mamba]

Enig idee van de prijzen? Ik wel
Volgend jaar laat ik mijn flubberbuik wegsnijden, wat me het meeste stoort en waar ik met plezier een paar duizend euro voor over heb.
Maar voor de dijlift (dus gewoon de bovenbenen, zonder de kont) heb ik aan 4000 euro toch maar gepast...

Prijzen staan bij de link. Het blijft toch een grote kost hoor.

 

[Mulan]

Prijzen staan bij de link. Het blijft toch een grote kost hoor.

Nee, er staat een "vanaf" prijs in Nederland

Daarnaast doen ze dat soort ingrepen ook niet allemaal tegelijk, dus ook naar herstel en werk toe, is dat allemaal niet zo eenvoudig. En dat is dan wanneer ze het zélf zou willen én ze 15-20k op overschot hebben liggen om dat allemaal te betalen.

 

[Buon]

Is er geen tegemoetkoming van de zorgverzekering als de patiënt er psychisch onder lijdt? (alhoewel dat mss niet het geval is bij Arades zijn wederhelft)

 

[Carrion]

Hetgeen nu prioriteit zou moeten krijgen is de behandeling van haar obsessief gedrag als het op haar gewicht aan komt. Want dat 9/10 tussen dit en 2 jaar eindigen dat er op een gegeven moment iets knakt en de kilo’s er terug gaan bijkomen. Dat zie je nu al van ver aankomen.

 

[Mulan]

Is er geen tegemoetkoming van de zorgverzekering als de patiënt er psychisch onder lijdt? (alhoewel dat mss niet het geval is bij Arades zijn wederhelft)

Neen. Vroeger wel, maar hier werd veel misbruik van gemaakt, vooral voor borstvergrotingen etc.
Nu geldt enkel nog -in beperkte, strikt vastgelegde - terugbetaling van plastische chirurgie voor fysieke gevolgen. Vb schimmels en ontstekingen onder een hangbuik of aantoonbare rug- en nekklachten door veel te zware borsten? Dan wordt het wegsnijden van het vel en weefsel in een 2persoonskamer terugbetaald. Liposuctie, 1persoonskamer,... Moet je dan zélf betalen.
Ook reconstructies na ongeval of brand worden wél vergoed.

 

[Straddle]

Prijzen staan bij de link. Het blijft toch een grote kost hoor.

In Turkije laat je dat voor een fractie van de kost van hier doen, het medische toerisme boomt al jaren in dat land. Voor zo standaard operaties als een gastric bypass zie ik ook niet in waarom je dat niet in een goedkoper land zou doen.

 

[Mulan]

In Turkije laat je dat voor een fractie van de kost van hier doen, het medische toerisme boomt al jaren in dat land. Voor zo standaard operaties als een gastric bypass zie ik ook niet in waarom je dat niet in een goedkoper land zou doen.

Omdat je geen garanties hebt over de kwaliteit én je in eigen land toch nog opgevolgd moet worden voor de nazorg.

Wat de gastric bypass zelf betreft : die is zo goed als gratis in België als je aan de vastgelegde criteria voldoet. Dan kost je vliegtuig alleen al meer.

 

[pardal]

Heb ff een serieuze vraag aan de mensen hier met partner die Gastric Bypass hebben laten doen.

Ik ben ondertss al 16 jaar samen met mijn vrouw. Ze was nooit slank maar dat moest voor mij ook niet. Ik was erg gelukkig met hoe ze eruit zag. Na 2 kindjes kreeg mijn vrouw haar gewicht niet meer naar beneden en zat ze hele tijd met dat gewicht in de knoop. Ook haar borsten stoorden haar omdat die enorm waren gegroeid. Nu ikzelf ben een borsten man dus had er geen problemen mee maar anderzijds begrijp ik ook wel dat rugpijn een enorm ongemak is.

Dus 1,5 jaar geleden kwam ze af met: "Ik ga een gastric bypass laten doen." Ik was hier dus enorm sceptisch over omdat ik vond dat ze beter gewoon op haar eten dan kon letten en beter bij haar schoonbroer kon gaan trainen die Personal Trainer is. Dat heeft ze dan even gedaan maar kinderen, gezin en vooral haar werk zaten in de weg vond ze (Zorgsector) dus kwam ze na een paar maanden terug bij dat Gastric Bypass verhaal. Na een hoop opzoekwerk en info inwinnen heeft ze vorig jaar dit laten uitvoeren In Hasselt.

Ik was op dat moment nog steeds niet zeker dat dit de juiste oplossing was voor haar omdat het 1) een ingrijpende behandeling is. 2) Ik vind dat sommige mensen die dat hebben laten doen er eigenlijk enorm slecht uit zien en 3) haar beste vriendin dit ook had laten doen en, in mijn ogen, geen resultaat van had en ik me serieus afvroeg of de pijn het dan wel waard zou zijn.

Maar mijn vrouw was er heilig van overtuigd dat dit DE manier zou zijn.

En dan is het begonnen, ze begon indd af te vallen. En afvallen. En afvallen en nog meer afvallen. Af en toe mottig natuurlijk omdat ze iets te vlug of teveel had gegeten maar vooral ze viel af dat het niet normaal was. Ondertss is ze +50kg kwijt. Ze voelt zich goed in haar vel en ze ziet er goed uit in haar volledig nieuwe garderobe. Ze gaat ook sporten en af en toe is trainen bij mijn schoonbroer omdat ze dat zelf wil. Op dat gebied ben ik blij voor haar.

Maar daar houd het op.

Eerst is er haar maniakale obsessie over haar gewicht er gekomen. Dagelijks wegen is zo'n ding. Alle eten moet plots gezond zijn tot en met. Dus ik ben ook al wat vermagert natuurlijk. Maar alles draait rond haar gewicht. Als ik een opmerking maakte een paar maanden geleden dat ze niet meer moest afvallen en ze goed was zoals ze was, dan was het kot te klein ineens. Dus ik zweeg uiteindelijk maar.

Maar wat me echt stoort is: Ik zit ineens met een compleet andere vrouw in mijn bed. Ik herken haar soms niet meer vind ik. Vooral fysiek is het een enorm verschil. Ze heeft gewoon geen borsten meer en alles hangt. Ze heeft dus ook overal enorme veloverschotten aan haar armen, benen, poep. Ik vind haar absoluut niet meer aantrekkelijk. Vind dit erg om te zeggen maar het is gewoon zo. Ons sexleven is sindsdien ook enorm achteruit gegaan. Ik heb haar al een paar keer, voorzichtig, erover aangesproken maar ze wordt dan enorm lastig. Ik zie mijn vrouw nog steeds graag en ze is nog steeds dezelfde leuke griet als 16 jaar geleden maar fysiek is er voor mij, sinds ze zo fel is beginnen afvallen, niks nog op dit moment.

Nu is mijn vraag, herkent iemand zich hierin en wtf moet ik nu doen want ik word er stilaan onnozel van.

Mijn vrouw begint daar ook interesse in te krijgen. Na 4 zwangerschappen op korte tijd is haar figuur niet meer hetzelfde als voor de zwangerschap.

Bijkomend ligt eten gevoelig bij haar. Ze ziet eten als haar enige ontspanning en wilt hierin geen toegeving doen.

Bovendien heeft ze constant pijn aan haar gewrichten en spieren waardoor sporten voor haar echt afzien is. (We zijn hiermee verder aan het gaan)

Ik vind zelf dat ik haar nog altijd even graag zie als bij het begin enz...

Wel heb ik tegen haar gezegd dat ze een operatie kan doen als ze dit wilt, met de vermelding dat ze eerst iets doet aan haar kijk op eten en leert een ontspanning te zoeken buiten eten. Tot nu toe kan kan ze zich vinden in mijn uitleg.

 

[Dewdrop Dazzle]

Ik heb zelf twee maagverkleiningen laten doen en het is een normale reactie dat je daarna obsessief bezig bent met gewichtsverlies. Het is belangrijk dat je u laat opvolgen door het medisch team van je obesitaskliniek want ongeveer de helft van de patiënten komen na een jaar terug aan en zitten na twee jaar terug op hun startgewicht. Er zijn ook redelijk veel mensen die hun eetverslaving inruilen voor een drankverslaving. Een gezond eetpatroon is dus van in het begin belangrijk. @ Arades: Ga eens mee naar de diëtiste en psychologe en leg daar je bezorgdheden aan uit. Het komt voor dat mensen veranderen van gedrag door hun maagverkleining maar volgens mij is dat eerder tijdelijk. Na een tijdje is het nieuw eraf en zal je vrouw moeten uitkijken van niet terug in oude eetpatronen te vervallen.

Voor mij persoonlijk hielpen de maagverkleiningen weinig. Na een jaar had ik terug elke dag honger en kwamen de kilo's er terug bij. Ik ben momenteel 14 kg afgevallen dankzij eetlustremmende medicatie die nu nieuw op de markt is. Een veel betere oplossing want die pakt de oorzaak van het probleem (namelijk de eetlust) aan. Met wat ik nu weet zou ik nooit geen maagverkleining meer laten doen.

 

[Mulan]

@pardal
Anders eens suggereren om naar de bib te gaan en eens gezonde kookboeken mee te brengen om te experimenteren in de keuken. Ik ken iemand die ruim 30kg bij was gekomen na de zwangerschap, is zich beginnen focussen op pascale naessens haar boeken (ontbijt, maaltijden EN desserts) en die is meer dan 30kg afgevallen én met een zevenjarige ondertussen nog steeds al die kilo's kwijt.
Zo kan ze EN binnenshuis een nieuwe hobby ontdekken (wat met jullie kroost het meest makkelijke zal zijn) én ook nog eens experimenteren met gezonde snacks ontdekken.

@Dewdrop Dazzle tenzij de oorzaak een chemische wanbalans is, heb je nul de botten oorzaak aangepakt, die oorzaak is psychisch en zolang je de klik naar gezonde voeding, beperkte porties en actief bewegen niet maakt, zal die ook psychisch blijven.
Dat je die medicatie neemt, tot daar aan toe, je laat je hierin wel begeleiden door een dokter. Maar verkondigen dat de medicatie de OORZAAK aanpakt is regelrechte bullshit waar ik echt van steiger.

 

[Dewdrop Dazzle]

@Mulan: Niet iedereen met obesitas heeft een mentaal probleem. Je hebt ook mensen die graag eten (te grote porties nemen) en/of te veel snoepen tussendoor zonder dat er daarom een psychologische oorzaak is. Na verloop van tijd geven de hersenen geen verzadigingssignaal meer en ontstaat er een eetverslaving. Voor mij is de snoepdrang dankzij de medicatie volledig weg. Voor mij pakt het dus wel degelijk de oorzaak aan. Zonder de medicatie heb ik de hele dag honger en snoepdrang (zowel zoet als zout).

 

[Buon]

Ik heb zelf twee maagverkleiningen laten doen en het is een normale reactie dat je daarna obsessief bezig bent met gewichtsverlies. Het is belangrijk dat je u laat opvolgen door het medisch team van je obesitaskliniek want ongeveer de helft van de patiënten komen na een jaar terug aan en zitten na twee jaar terug op hun startgewicht. Er zijn ook redelijk veel mensen die hun eetverslaving inruilen voor een drankverslaving. Een gezond eetpatroon is dus van in het begin belangrijk. @ Arades: Ga eens mee naar de diëtiste en psychologe en leg daar je bezorgdheden aan uit. Het komt voor dat mensen veranderen van gedrag door hun maagverkleining maar volgens mij is dat eerder tijdelijk. Na een tijdje is het nieuw eraf en zal je vrouw moeten uitkijken van niet terug in oude eetpatronen te vervallen.

Voor mij persoonlijk hielpen de maagverkleiningen weinig. Na een jaar had ik terug elke dag honger en kwamen de kilo's er terug bij. Ik ben momenteel 14 kg afgevallen dankzij eetlustremmende medicatie die nu nieuw op de markt is. Een veel betere oplossing want die pakt de oorzaak van het probleem (namelijk de eetlust) aan. Met wat ik nu weet zou ik nooit geen maagverkleining meer laten doen.

Moet je dan je hele leven die medicatie nemen om je eetlust onder controle te houden? En wat als de medicatie zijn effectiviteit verliest? Just curious : )

 

[Mulan]

Moet je dan je hele leven die medicatie nemen om je eetlust onder controle te houden? En wat als de medicatie zijn effectiviteit verliest? Just curious : )

Daar hebben ze geen antwoord op omdat de medicatie a) relatief nieuw is en b) ontwikkeld is voor diabetici, niet als afvalmedicatie.

 

[Sylverscythe]

@Mulan: Niet iedereen met obesitas heeft een mentaal probleem. Je hebt ook mensen die graag eten (te grote porties nemen) en/of te veel snoepen tussendoor zonder dat er daarom een psychologische oorzaak is. Na verloop van tijd geven de hersenen geen verzadigingssignaal meer en ontstaat er een eetverslaving. Voor mij is de snoepdrang dankzij de medicatie volledig weg. Voor mij pakt het dus wel degelijk de oorzaak aan. Zonder de medicatie heb ik de hele dag honger en snoepdrang (zowel zoet als zout).

Graag eten of veel snoepen tussendoor, waardoor meer eten "went" lijkt me nu wel gewoon omkeerbaar door gedragsverandering. Hiervoor levenslang medicatie nemen lijkt me niet echt een duurzame oplossing.

 

[Dewdrop Dazzle]

Daar hebben ze geen antwoord op omdat de medicatie a) relatief nieuw is en b) ontwikkeld is voor diabetici, niet als afvalmedicatie.

Diabetici nemen die ook levenslang dus het is perfect mogelijk deze levenslang te nemen. Je kan ook af en toe pauzeren (bijvoorbeeld op vakantie). De medicatie verliest zijn werking na 2 à 3 dagen maar is wel pas na 5 weken volledig uit het bloed.

 

[Dewdrop Dazzle]

Graag eten of veel snoepen tussendoor, waardoor meer eten "went" lijkt me nu wel gewoon omkeerbaar door gedragsverandering. Hiervoor levenslang medicatie nemen lijkt me niet echt een duurzame oplossing.

Als je moet kiezen tussen u elke dag de hele dag hongerig voelen of een medicatie inspuiten en u hele dag normaal voelen wat zou jij dan kiezen? Mijn keuze is snel gemaakt.

 

[Sylverscythe]

Als je moet kiezen tussen u elke dag de hele dag hongerig voelen of een medicatie inspuiten en u hele dag normaal voelen wat zou jij dan kiezen? Mijn keuze is snel gemaakt.

Aangezien minder eten ook went, en dat dus tijdelijk is, zou ik daarvoor opteren.

 

[Mulan]

Diabetici nemen die ook levenslang dus het is perfect mogelijk deze levenslang te nemen. Je kan ook af en toe pauzeren (bijvoorbeeld op vakantie). De medicatie verliest zijn werking na 2 à 3 dagen maar is wel pas na 5 weken volledig uit het bloed.

Neen, er is geen ENKELE diabeet die die specifieke medicatie al levenslang neemt. Er is absoluut niets geweten over hoe eetlustremmend die medicatie nog zal zijn als je ze bvb 10j lang gebruikt.