Over- en ondergewicht

Sinds het laatste dieptepunt (in positieve zin dan) van 84 kg een dikke maand geleden blijf ik momenteel wat schommelen rond de 85-86 kg. Ik heb besloten om qua gewichtsverlies even een korte break in te lassen tot na de zomer, om daarna de laatste kilo's proberen kwijt te spelen. Sinds de start vorig jaar in augustus ben ik zo'n 35 kilo kwijt, dus ik kan zeker tevreden terugblikken.

80 kg blijft wel het uiteindelijke doel, misschien zelfs nog wat minder, maar het is goed weer en ik aperitief ook wel is graag. :coolbrows:

Ik blijf wel sporten en mijn conditie onderhouden om zeker op dit gewicht te blijven. In het lopen blijf ik vorderingen maken, ik had een jaar geleden nooit gedacht dat ik aan een deftig tempo 10 km zou kunnen lopen aan één stuk. :smile:

Top. Ik herken veel van mijn verhaal in het jouwe, van de hoeveelheid gewichtsverlies tot het doelgewicht en zelfs het lopen :)

Voor mij is deze periode ook de lastigste om af te vallen. Vakantieperiode, vrouw en kinderen zijn thuis, het wordt vaker al eens wat gezelliger met wat hapjes en drankjes, ten opzichte van de gewone routine school-/werkweek waar redelijk vaste tijdsschema's helpen om de frivoliteiten wat in te perken doorheen de week.
Ik probeer het nu, voorafgaand aan de reis (binnen 2 weken) toch nog even naar beneden te krijgen zodat ik wat extra buffer heb, maar ik neem er wel vrede mee dat ik eind augustus na de reis wel weer een tweetal kg boven mijn doelgewicht zal zitten.

Niettemin, zondag zal het 1 jaar zijn nadat ik voor het eerst dat doelgewicht bereikte, en ik zit er nog steeds helemaal op. En daar ben ik heel gelukkig mee :)
 
Ben in kleine dip verzeild geraakt niks bijgekomen maar ook niets meer afgevallen :cry: veel last van allergie waardoor mijn huid gaat schilferen en als ik ga sporten dat begint te prikken.
 
Sinds het laatste dieptepunt (in positieve zin dan) van 84 kg een dikke maand geleden blijf ik momenteel wat schommelen rond de 85-86 kg. Ik heb besloten om qua gewichtsverlies even een korte break in te lassen tot na de zomer, om daarna de laatste kilo's proberen kwijt te spelen. Sinds de start vorig jaar in augustus ben ik zo'n 35 kilo kwijt, dus ik kan zeker tevreden terugblikken.

80 kg blijft wel het uiteindelijke doel, misschien zelfs nog wat minder, maar het is goed weer en ik aperitief ook wel is graag. :coolbrows:

Ik blijf wel sporten en mijn conditie onderhouden om zeker op dit gewicht te blijven. In het lopen blijf ik vorderingen maken, ik had een jaar geleden nooit gedacht dat ik aan een deftig tempo 10 km zou kunnen lopen aan één stuk. :smile:
Ik was het topic wat aan het doorlezen en ik zag dat je in het begin van het jaar wat zorgen maakt over veloverschot. Hoe is het ‘uitgedraaid’ qua veloverschot, met die 35kg gewichtsverlies? Door krachttraining vermeden of niet echt last van gehad?

Ik ben quasi even oud en ben ook van plan mij er eens aan te zetten om wat af te vallen (100>80 kg) en vroeg me dit ook af.
 
Sinds de coronacrisis ben ik gestopt met fitnessen. Eigenlijk was ik het halfjaar daarvoor al aan het slabakken, na toch wel enkele jaren stevig tot fanatiek te trainen.
Sindsdien mijn gewicht zien stijgen en stijgen waar ik nu met een verschil (tov het laagste punt) zit van +- 22kg. (voor 1,70m)
Ik zou dringend de draad eens terug moeten oppikken en wil mijn gewicht terug krijgen richting 75kg, weeg er nu +- 86-87kg.

Enkel heb ik precies niet meer die energie die ik had toen ik 25 jaar was. :(
En ik eet ook zo graag, en hetgeen wat ik graag eet is ook niet meteen het gezondste.
 
Ik was het topic wat aan het doorlezen en ik zag dat je in het begin van het jaar wat zorgen maakt over veloverschot. Hoe is het ‘uitgedraaid’ qua veloverschot, met die 35kg gewichtsverlies? Door krachttraining vermeden of niet echt last van gehad?

Ik ben quasi even oud en ben ook van plan mij er eens aan te zetten om wat af te vallen (100>80 kg) en vroeg me dit ook af.

Ik zal al van mijn kant antwoorden (120kg ooit > 80kg nu): er is maar sprake van zeer licht veloverschot - verre van dramatisch en ik kan me zonder problemen vertonen in bloot bovenlijf. Het is niet dat er "lappen vel" of iets dergelijks naar beneden hangen. Gaat niemand raar van opkijken.
En wat absoluut vaststaat: het resultaat is sowieso tien keer beter dan toen ik nog 120kg en zelfs 100kg woog.

Het is het absoluut waard, en in jouw geval is het dan 20kg ipv 40, dus ik zou me daar zeker geen zorgen over maken.
 
Ik was het topic wat aan het doorlezen en ik zag dat je in het begin van het jaar wat zorgen maakt over veloverschot. Hoe is het ‘uitgedraaid’ qua veloverschot, met die 35kg gewichtsverlies? Door krachttraining vermeden of niet echt last van gehad?

Ik ben quasi even oud en ben ook van plan mij er eens aan te zetten om wat af te vallen (100>80 kg) en vroeg me dit ook af.
Ik was van plan om me echt meer met krachttraining tz gaan bezighouden, maar sinds in men kettlebel hebt aangekocht heb ik em nog maar 2x gebruikt 😅. Dus ben niet echt bezig mzt krachttraining

nu ik zit nog ‘maar’ op 85, dus er is nog wel een buikje aanwezig, maar op dit moment ziet het er niet uit alsof ik veel last heb van veloverschot. Ik zie er eigenlijk niet tot weinig aan en denk ook dat het beetje dat er is zich wel rechtzet mettertijd.
 
Hier besloten om mijn leven wat te verbeteren. Weeg al jaren 103-104 kg voor 1.84m 3 liter cola per dag, junkfood a volonte.

Net paar weken verbouwd waarbij ik simpelweg geen water meer gedronken heb, cola,pepsi,ice tea tot ik het beu was.

Sinds 1/8 gestopt met frisdrank, bij uitzondering 1 cola zero, ontbijten deed ik normaal niet, nu 1 boterham ofzo, s'middags 1 banaan, en veeel spa blauw. s'avonds gewoon avondeten) tot nu al een goeie 3 kilo kwijt.
En nog geen enkel moment honger geleden of frisdrank gemist. (de overkill heeft geholpen)

4-5 keer per week ga ik 4km wandelen in vlot tempo.

Doel is om toch een goeie 15 kilo kwijt te raken.
 
Ik kamp al zo goed als heel mijn leven met overgewicht en heb maar 1 moment geweten dat ik "op gewicht" was in mijn latere tiener jaren toen ik 2-3 keer per week met de fiets naar de fintness ging en volgens een op maat gemaakt programma actief bezig was.
Ik heb alle geluk wel mijn lengte mee. bijna 2 meter zijn helpt wel in de verdeling van mijn bijna 150 kg. ik ben ook overtuigd als ik meer zou bewegen en blijf letten op gezonder eten/drinken dat dit wel rustig naar beneden gaat. Het lastige is dat ik me niet heel slecht voel en dan gemakkelijk naar iets van snoep /snack en in mijn geval energiedrank pak. Dit blijven toch moeilijke verslavingen om vanaf te geraken.
 
Ik wil mijn verhaal ook wel delen de komende tijd. Op het moment van schrijven ben ik 28 jaar, weeg ik 104 kg voor 178 cm wat voor mij (en vele anderen denk ik) toch wel alarmerend veel is. Dat is niet altijd zo geweest.

Vroeger sportte ik vrijwel iedere dag. Mijn hoofdsport was judo en ik was dus verbonden aan gewichtscategorieën: -73kg als ik heel scherp was en -81 kg toen ik wat aan het uitbollen was. Ik heb in die tijd een afkeer van de weegschaal gecreëerd: iedere weging was een evaluatie en een confrontatie met mezelf. Iedere dag was een uitdaging om niet over die magische grenzen heen te gaan. Toen ik stopte met judo, ben ik wat aan tennis, judo en rugby beginnen doen en dat was bevrijdend. Ik werd niet meer afgerekend op extra kilo's en bleef vooral fit maar kwam gestaag de kilo's bij. De coronacrisis heeft er uiteindelijk nog een schep bovenop gedaan. Ik vermoed dat ik voor de eerste lockdown zo'n 95 kilo woog en er 10 is bijgekomen: minder bewegen, thuiswerken en ongezond eten. Ik ben op een punt gekomen dat ik van mezelf walg en er van af wil.

Het eerste alarmmoment was eigenlijk rond nieuwjaar, toen ik striemen opmerkte. Toen ben ik aan intermittent fasting begonnen en dat leek wel te helpen maar zoals zoveel goede voornemens deemsterde dat vasten stilaan weg uit mijn leefpatroon. Op 1 Augustus heb ik me dan maar ingeschreven in een fitnessclub: ik vrees dat de kilo's zonder deftige begeleiding er niet af gaan. Ik ben erg te spreken over de opvolging, ze wegen je maandelijks met zo'n weegschaal die vetpercentages, spiermassa e.d. in kaart brengt (wat een uitdaging was/is voor mij) en voeren regelmatig conditietests uit. De weegschaal was alarmerend, de conditietest nog ietwat ok (V02 max - 43). Ik probeer momenteel minstens om de 2 dagen (soms dagelijks) de biocircuit-training te doen. Dat is, zoals de naam al zegt een circuit training die de intensiteit berekent op basis van je maximale kunnen. Wanneer ik geen andere sport heb ingepland die dag, roei ik nog een half uurtje uit.

Qua eten ben ik gestaag aan het overschakelen naar een gezondere levensstijl (bv. 's middags slaatjes met kip ipv. quesedilla's, crocque monsieus, broodjes e.d. die ik net iets te graag eet / 's avonds minder koolhydraten) maar daar doe ik de transitie liever rustig om het te kunnen volhouden. Ik moet nog iets vinden op de biertjes die ik net iets te graag drink en zeker ook bijdragen aan de overtollige kilo's.

Na 12 dagen voel ik me gevoelsmatig al een stuk fitter. Je ziet er nog niet veel aan, ik maak mezelf wijs dat mijn spieren op de vetvrije plaatsen (armen/benen) al wat meer gearticuleerd zijn. Volgende weging vindt plaats op 29 Augustus.
 
Af en toe (in mijn geval zelfs meer dan af en toe) wat biertjes kunnen zeker nog hoor. Ik heb het een tijdje iets of wat moeten laten maar het bleef er toch vlotjes af gaan bij mij.
 
...Het lastige is dat ik me niet heel slecht voel en dan gemakkelijk naar iets van snoep /snack en in mijn geval energiedrank pak. Dit blijven toch moeilijke verslavingen om vanaf te geraken...

Het is beter om 'slechte' dingen te vervangen door iets gezonders/magerder/minder in caloriëen... dan gewoon schrappen. Dit is makkelijker vol te houden.

In plaats van snoep bijvoorbeeld fruit eten. Minder energiedrank drinken of overschakelen op suikervrij enzoverder.
 
Vandaag onder de 93kg op weegschaal, al langer aan het "proberen" geweest maar niets lukte. Serieuzer beginnen trainen toen fitnesscentrums terug open gingen, en op porties gelet wat de eerste aantal kilo's deed afsmelten. Daarna tijd vastgezeten qua gewicht, mee Keto gaan doen met het vrouwtje en dat heeft het plateau doorbroken en het verder verlies in gang gezet.
Kom van 105kg @ Januari 2021 op een 192cm grootte.

Geen honger, veel energie en een helder hoofd. Merk vooral dat ik veel makkelijker nee kan zeggen tegen snoep/snacks omdat ik weet dat ik keto dieet volg, terwijl als ik gewoon zou "opletten" dit wel moeilijker is (waarschijnlijk door het jojo effect van de suikerspiegel).
Ga nu toch zo proberen doordoen en zien of ik onder de 90 kan geraken (dat is al meer dan 10jaar geleden) ... ultiem einddoel zou rond 85kg zijn.
 
Het is beter om 'slechte' dingen te vervangen door iets gezonders/magerder/minder in caloriëen... dan gewoon schrappen. Dit is makkelijker vol te houden.

In plaats van snoep bijvoorbeeld fruit eten. Minder energiedrank drinken of overschakelen op suikervrij enzoverder.
ben inderdaad al grotendeels overgeschakeld naar suikervrije energiedrank. maar zo in de avond in als je op je gemak zit is het toch soms moeilijk om een stuk fruit te eten in plaats van wat chocolade of ijs ofzo 😆
Alle geluk neem ik dagelijks wel fruit mee en water naar het werk.
 
ben inderdaad al grotendeels overgeschakeld naar suikervrije energiedrank. maar zo in de avond in als je op je gemak zit is het toch soms moeilijk om een stuk fruit te eten in plaats van wat chocolade of ijs ofzo 😆
Alle geluk neem ik dagelijks wel fruit mee en water naar het werk.
Als aanvulling op wat hij zei misschien nog belangrijker: Wat je niet in huis hebt, kan je niet opeten. ;)
 
klopt, maar elke winkel trip is toch een test van wilskracht 😀
Bij mij zijn er ook altijd onzichtbare kabouters mee die vanalles in de kar gooien 😥

(te vertalen als: het bewustzijn komt pas als alles op de lopende band uitgestald ligt)

Collect en go is daarin wel een hulp! Ik stuur nooit mijn lijst door als ik ze heb gemaakt, ik kijk ze nog minimum 1x door op een later moment.
 
Heb ff een serieuze vraag aan de mensen hier met partner die Gastric Bypass hebben laten doen.

Ik ben ondertss al 16 jaar samen met mijn vrouw. Ze was nooit slank maar dat moest voor mij ook niet. Ik was erg gelukkig met hoe ze eruit zag. Na 2 kindjes kreeg mijn vrouw haar gewicht niet meer naar beneden en zat ze hele tijd met dat gewicht in de knoop. Ook haar borsten stoorden haar omdat die enorm waren gegroeid. Nu ikzelf ben een borsten man dus had er geen problemen mee maar anderzijds begrijp ik ook wel dat rugpijn een enorm ongemak is.

Dus 1,5 jaar geleden kwam ze af met: "Ik ga een gastric bypass laten doen." Ik was hier dus enorm sceptisch over omdat ik vond dat ze beter gewoon op haar eten dan kon letten en beter bij haar schoonbroer kon gaan trainen die Personal Trainer is. Dat heeft ze dan even gedaan maar kinderen, gezin en vooral haar werk zaten in de weg vond ze (Zorgsector) dus kwam ze na een paar maanden terug bij dat Gastric Bypass verhaal. Na een hoop opzoekwerk en info inwinnen heeft ze vorig jaar dit laten uitvoeren In Hasselt.

Ik was op dat moment nog steeds niet zeker dat dit de juiste oplossing was voor haar omdat het 1) een ingrijpende behandeling is. 2) Ik vind dat sommige mensen die dat hebben laten doen er eigenlijk enorm slecht uit zien en 3) haar beste vriendin dit ook had laten doen en, in mijn ogen, geen resultaat van had en ik me serieus afvroeg of de pijn het dan wel waard zou zijn.

Maar mijn vrouw was er heilig van overtuigd dat dit DE manier zou zijn.

En dan is het begonnen, ze begon indd af te vallen. En afvallen. En afvallen en nog meer afvallen. Af en toe mottig natuurlijk omdat ze iets te vlug of teveel had gegeten maar vooral ze viel af dat het niet normaal was. Ondertss is ze +50kg kwijt. Ze voelt zich goed in haar vel en ze ziet er goed uit in haar volledig nieuwe garderobe. Ze gaat ook sporten en af en toe is trainen bij mijn schoonbroer omdat ze dat zelf wil. Op dat gebied ben ik blij voor haar.

Maar daar houd het op.

Eerst is er haar maniakale obsessie over haar gewicht er gekomen. Dagelijks wegen is zo'n ding. Alle eten moet plots gezond zijn tot en met. Dus ik ben ook al wat vermagert natuurlijk. Maar alles draait rond haar gewicht. Als ik een opmerking maakte een paar maanden geleden dat ze niet meer moest afvallen en ze goed was zoals ze was, dan was het kot te klein ineens. Dus ik zweeg uiteindelijk maar.

Maar wat me echt stoort is: Ik zit ineens met een compleet andere vrouw in mijn bed. Ik herken haar soms niet meer vind ik. Vooral fysiek is het een enorm verschil. Ze heeft gewoon geen borsten meer en alles hangt. Ze heeft dus ook overal enorme veloverschotten aan haar armen, benen, poep. Ik vind haar absoluut niet meer aantrekkelijk. Vind dit erg om te zeggen maar het is gewoon zo. Ons sexleven is sindsdien ook enorm achteruit gegaan. Ik heb haar al een paar keer, voorzichtig, erover aangesproken maar ze wordt dan enorm lastig. Ik zie mijn vrouw nog steeds graag en ze is nog steeds dezelfde leuke griet als 16 jaar geleden maar fysiek is er voor mij, sinds ze zo fel is beginnen afvallen, niks nog op dit moment.

Nu is mijn vraag, herkent iemand zich hierin en wtf moet ik nu doen want ik word er stilaan onnozel van.
 
Laatst bewerkt:
@Arades misschien moeten jullie eens samen naar een psycholoog of seksuoloog om het hierover te hebben met iemand die gespecialiseerd is hierin?

En indien ze dat niet ziet zitten, normaal is er toch ook een psycholoog verbonden aan de obesitaskliniek? Anders eens een afspraak voor jezelf maken want die zullen dat soort zaken ook wel vaker horen, denk ik?

Persoonlijk zou ik zeggen: eens mooie lingerie gaan kopen samen zodat ze iets aan heeft wat de buik bedekt en de borsten omhoog duwt, kan misschien ook een verschil maken voor jou?

Waar ik schrik voor hen, is dat ze het allemaal af zal blokken omdat ZIJ zich veel beter in haar vel voelt en elke opmerking over vroeger of haar lichaam nu, haar doet denken dat ze toen mooier was volgens jou, terwijl haar zelfbeeld het daar totaal niet mee eens is. Wat maakt dat JIJ het probleem bent en jij haar terug "ongezond vet wil mesten" wat van jou de boeman maakt.
 
Terug
Bovenaan