Omgaan met de nieuwe vriend van (schoon)zus(broer)

@Mulan
@Sylverscythe
@MisterV

Bedankt voor jullie inzichten. Er zijn eigenlijk drie aspecten aan de hele situatie:

1) Het feit dat zijn gedrag me niet ligt kan ik moeilijk bespreekbaar maken lijkt me. Als zij zo'n partner kiest dan moeten wij (haar broers) daar maar voor openstaan en haar erin steunen. Ook al ligt de partner ons niet.

2) Er zijn echter zaken (dat financiële stukje) die mij bezorgd maken over haar relatie. Dat raakt mij verder persoonlijk niet maar ik wil mijn zus wel behoeden voor mogelijke slechte gevolgen. In die zin zou ik gewoon willen checken dat ze voldoende voorzorgsmaatregelen heeft ingebouwd. Ik heb bvb. schrik dat die zich op een dag bij haar zou domiciliëren of zo...

3) Mijn persoonlijke problemen. Ik vind niet dat (recente) partners zich hoeven te moeien met familiezaken. Dat gaat alleen mijn ouders, broer, zus en de kleinkinderen aan. Tweede persoonlijk probleem is het feit dat hij zonder mijn toestemming of medeweten met mijn wagen heeft gereden. Ik heb liever niet dat mensen ongevraagd of zonder aantoonbare reden aan mijn spullen zitten. Denk trouwens dat dit toch de sociale norm is om iemand anders eigendom te respecteren :) @Tin_Cricket de auto is inderdaad een gemiste kans maar denk dat ik dat toch nog kan aanhalen? Ah, en mijn moeder had gewoon niet door dat die champagne van mij was. Nu, da's maar een kleintje hoor. Wil wel mijn ouders niet betrekken vermits die zeer slecht reageren op de minste spanning tussen hun kinderen :)

Puntje 2 en 3 wil ik dus aankaarten op een constructieve manier. Het eerste puntje moet ik maar ondergaan :)

Enige probleem is dat ik niet weet hoe ik het moet aanpakken. Mijn vrees is dat ik de rest er ook ga bijsleuren en mijn zus dan kwaad wordt omdat ik (enfin we als onze broer erbij is) haar vriend maar een eikel vind.
 
Laatst bewerkt:
3) Mijn persoonlijke problemen. Ik vind niet dat (recente) partners zich hoeven te moeien met familiezaken. Dat gaat alleen mijn ouders, broer, zus en de kleinkinderen aan.
Vanaf wanneer heb je als partner wel inspraak, of helemaal geen, de kleinkinderen zijn ook hun kinderen?
 
Vanaf wanneer heb je als partner wel inspraak, of helemaal geen, de kleinkinderen zijn ook hun kinderen?
Wel vanaf dat de partner inderdaad ook ouder is van de kleinkinderen :)

Wanneer? Geen idee maar in dit geval: een relatie van 9 maanden (die al 's onderbroken is geweest), geen gemeenschappelijke kinderen, niet samenwonend, niet gehuwd,... Lijkt me toch te vroeg niet? Persoonlijk zou ik me na die periode nog niet durven moeien met de familiezaken van mijn vriendin. Zelfs nu, na een relatie van jaren, hou ik me daar nog op de vlakte en zal alleen mijn mening geven als die gevraagd wordt.
 
Laatst bewerkt:
Ik vrees dat je weinig zinnige reactie gaat krijgen over dat rijden met uw wagen. Best beschouwen als les geleerd en afstand houden.
Vanaf wanneer heb je als partner wel inspraak, of helemaal geen, de kleinkinderen zijn ook hun kinderen?
Wat mij betreft heeft een partner geen enkele zeggenschap in de financiën van mijn ouders.
 
Ik vrees dat je weinig zinnige reactie gaat krijgen over dat rijden met uw wagen. Best beschouwen als les geleerd en afstand houden.

Wat mij betreft heeft een partner geen enkele zeggenschap in de financiën van mijn ouders.

Zeggenschap hebben en er over babbelen zijn nog wel 2 verschillende dingen.

Wat mij betreft mag een wildvreemde mij financiële suggesties geven (mits respectvol gedaan en het staat me uiteraard vrij het te negeren).

Dus hangt wat af van de context en ik denk niet dat dat echt goed overkomt om aan te brengen. Die auto zo lang after the fact ook niet echt (hoe zou je er zelfs over beginnen).

Uiteraard wel wat red flags voor de rest uit de verhalen. Maar allemaal nogal moeilijk om echt iets mee te doen. Enkel heel subtiel opbrengen en polsen kan nut hebben, anders ga je gewoon ruzie krijgen zonder iets te bereiken vrees ik.
 
Ik vrees dat je weinig zinnige reactie gaat krijgen over dat rijden met uw wagen. Best beschouwen als les geleerd en afstand houden.

Wat mij betreft heeft een partner geen enkele zeggenschap in de financiën van mijn ouders.
Wel vanaf dat de partner inderdaad ook ouder is van de kleinkinderen :)

Wanneer? Geen idee maar in dit geval: een relatie van 6 maanden (die al 's onderbroken is geweest), geen gemeenschappelijke kinderen, niet samenwonend, niet gehuwd,... Lijkt me toch te vroeg niet? Persoonlijk zou ik me na die periode nog niet durven moeien met de familiezaken van mijn vriendin. Zelfs nu, na een relatie van jaren, hou ik me daar nog op de vlakte en zal alleen mijn mening geven als die gevraagd wordt.
Ik had precies niet alles gelezen ivm de financiën.
Akkoord met mening geven mag als deze gevraagd is of als je kennis van zaken hebt, maar zeggenschap niet.
 
Ik vrees dat je weinig zinnige reactie gaat krijgen over dat rijden met uw wagen. Best beschouwen als les geleerd en afstand houden.
Afstand houden is moeilijk vermits hij aan mijn zus hangt en ik haar wel wil blijven zien natuurlijk :) Sleutels bijhouden heb ik ondertussen geleerd:)
 
Probleem is dat meneer het type is die over alles kennis van zaken zou hebben :)

Mijn allergrootste ergernis. Ik heb een schoonbroer die "begiftigd" is met kennis over alles. Uiteraard kan dit niet maar dit uit zich om over gelijk wel onderwerp, ook al heeft daar de ander de grootste expertise over, zich er toch willen naast willen zetten. Godbetert over zaken die ik volledig professioneel onder de knie heb en waar hij totaal niet mee geconfronteerd worden toch mij beetje staan corrigeren. Allez zeg.

Nu, los daarvan, krijg ik wel al lichte hyperventilaties bij uw verhaal. Ook alleswetende schoonbroer kent bij mij toch zijn grenzen en voelt aan dat wanneer het over "persoonlijke familiale zaken gaat" (geldzaken, successieplanning, etc..) hij zich niet op de voorgrond moet zetten. Hij is ook een perfecte echtgenoot voor mijn zus en goede vader voor de kindjes. Ik kan het dus allemaal wat steken onder de noemer "ergerlijke karaktertrek" en kan gerust heel normaal doen met hem en hem ook apprecieren. En als het de spuigaten uitloopt ga ik wel even met iemand anders een gesprek aan op een familiefeest.

Ik heb heel wat schoonbroers en zussen maar het lijkt wel alsof dat iedereen wel begrip heeft voor elkaar, voor verschillende opvoedingsstijlen, voor vesrchillende "posities" binnen "de maatschappelijke ladder" , geen zichtbare ergernis ook al weet je dat dat niet altijd even evident is. (dat zit soms in kleine dingen, het ene kind mag een cola bij zijn eten, het andere niet en alle discussies onder kinderen die daarmee kunnen ontstaan)

Als ik uw verhaal lees dan kan ik wel direct begrijpen dat er heel wat ongerustheid is. De voorbeelden die je aanhaalt wijzen toch richting grootspraak en narcisme. Blijkbaar kom je ook wel uit een gegoede familie en komt het dan rap over als iemand die dat ook wel in het snotje heeft en zich een weg naar binnen aan het duwen is via de naïve zus die het allemaal niet (wil) ziet. Red Alert dus.

Wel moeilijk om er mee om te gaan want keihard in de aanval gaan zal je zus alleen nog maar meer in zijn richting duwen. Zet mij in uw situatie en ik zou me vooral richten naar mijn vader met mijn bezorgdheden. Niet dat dat een oplossing is maar alleen met uw bedenkingen zitten brengt u ook niet vooruit.

Verder ook meteen reageren wanneer het de spuigaten uitloopt. Ik zou ook niet iedere keer hem lopen corrigeren maar als hij er over gaat hem daar wel snel mee confronteren. Als je wat conflictvermijdend bent kun je dat ook wel onrechtstreeks aanpakken denk ik dan. vb. Champagne wordt ingeschonken door de zelfverklaarde ideale schoonbroer en wordt door moeder beschouwd als cadeautje van de schoonbroer. Ik zou toch rap reageren met iets in de richting "ah moedertje, vond je het lekkere champagne, ik heb ze in x gekocht, zal volgende keer nog een flejse meedoen"

succes.
 
Als ik uw verhaal lees dan kan ik wel direct begrijpen dat er heel wat ongerustheid is. De voorbeelden die je aanhaalt wijzen toch richting grootspraak en narcisme. Blijkbaar kom je ook wel uit een gegoede familie en komt het dan rap over als iemand die dat ook wel in het snotje heeft en zich een weg naar binnen aan het duwen is via de naïve zus die het allemaal niet (wil) ziet. Red Alert dus.
Ik zou mijn zus nu niet naïef noemen maar ze wel verliefd en die liefde maakt blind vrees ik. Het is nu ook niet dat haar vriend een miljonairsfamilie is binnengewandeld dus ik vermoed dat hij niet zoiets heeft van 'jackpot'.

Maar het neemt niet weg dat ik mijn zus wil behoeden voor zijn financiële problemen.
 
Naargelang hoe goed de band is met uw zus kunt ge eigenlijk zeggen wat ge wilt. Da's toch een doel in eender welke familiale relatie? Alez hier toch.

Mijn broer heeft één keer een kalf van een wijf gehad, en dat heb ik dan zacht en diplomatisch laten weten. Vooral dan de situatie reflecteren naar mezelve van "kijk ik zou zoiets echt niet apprecieren en echt wel beledigd zijn wegens xyz" etc. Ik probeer wel van principe te zijn mijn neus uit zijn zaken te houden, en da's dan ook de enige waar ik ooit mijn mond heb over open gedaan.

Van hetgeen hier te lezen valt is het precies wel een kwestie van tijd voor hij zichzelf of uw zus eens serieus goed kloot. Ik zou alvast eerder vrede nemen met eventueel te botsen met een familielid met het idee hij of zij voor erger te behoeden, dan "hands of" een situatie van ver zien aankomen en achteraf de miserie te moeten trotseren.

Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
 
Ik zou mijn zus nu niet naïef noemen maar ze wel verliefd en die liefde maakt blind vrees ik. Het is nu ook niet dat haar vriend een miljonairsfamilie is binnengewandeld dus ik vermoed dat hij niet zoiets heeft van 'jackpot'.

Maar het neemt niet weg dat ik mijn zus wil behoeden voor zijn financiële problemen.

Als die kerel écht alleen maar wazige verhaaltjes vertelt over "potentiële investeringen en overnames", ondertussen nog een hoop schulden links en rechts heeft, de facto niets bezit (of toch quasi) maar zich toch patserig probeert te gedragen, etc... dan is een normaal bemiddeld gezin wel degelijk jackpot voor dergelijke "sujets". De idee kan net zijn dat hij zelf redeneert dat ik met mijn gebakken lucht bij miljonairsfamilies niet moet afkomen, daar zal het niet lukken. Als zuslief dan al zit te spreken over "overnemen van een appartement aan de zee" dan wordt het al al helemaal interessant als "investering".

Naïef was het verkeerde woord inderdaad, ooit bij een zus gezien wat "liefde maakt blind" betekent en dat was toch vrij frappant om allemaal te zien gebeuren. Nu slaat ze zichzelf voor het hoofd dat ze "het niet zag" maar toen moesten we vooral niet te veel chargeren of ze was met slaande deuren vertrokken.
 
@ThomasMore
Moest ik het zijn dan zou ik echt willen dat mijn broer het zelf tegen mij zegt. En niet dat ik later hoor dat de rest van de familie/gezin er zo over dacht maar dat niemand iets durfde zeggen.

Zoals @Mulan het een paar posts geleden schreef vond ik heel mooi en respectvol en ik zou het ook op zo een manier proberen aan te kaarten. Respectvol, niet aanvallend, gewoon even kort je mening/bezorgdheid uiten zonder hem af te breken of de relatie af te breken.

Indien je binnenkort gelijk krijgt en je zus achterblijft met een gebroken hart en financiële kater dan ga je het jezelf misschien ook kwalijk nemen dat je niets gezegd hebt.
 
@Myllana

Ik rijd met een Volvo. Er zijn volgens mij maar twee manieren waarop je iemands anders eigendom kan gebruiken: expliciete toestemming of goed nabuurschap. Expliciete toestemming om wat te gaan cruisen had hij niet. Dus rest er enkel overmacht. Als hij mijn wagen aantrof pal voor een brandend huis dan zou ik nog dankbaar zijn dat die werd verplaatst om ruimte te maken voor de hulpdiensten en schade te voorkomen. Ik ga er echter niet vanuit dat zoiets zou hebben afgespeeld :)

Ik ben van het principe dat je iemand anders eigendom respecteert. Altijd.

@Vrouwtje Theelepel Ik zou de ergernis over mijn wagen rechtstreeks met hem willen opnemen. Dat is uiteindelijk niet iets waar mijn zus iets mee te maken heeft... De bezorgdheid neem ik uiteraard wel rechtstreeks met haar op. Alleen hangt die foemp altijd rond haar en wil dat wel face-to-face doen, op de manier die @Mulan deskundig heeft beschreven :)

@E_wout De man is een fantast maar ik vermoed nu wel niet dat het een oplichter is. De wijze waarop hij zich manifesteert is gewoon ergerlijk en lomp.

Ik heb gisteren trouwens een nieuwe red flag opgemerkt.

Ze kwamen even langs om Vinted pakjes af te leveren die mijn dochter tijdens onze vakantie op het adres van mijn zus had laten afleveren. Hoop en al een half uur gebleven en op die tijd krijg ik daar van hem een litanie te horen over banken en notarissen. Zijn bank had meneer laten weten dat het mandaat op zijn hypotheek zou worden gelicht. Gevolg, hij moet langs de notaris en dat ging hem dan nog's prijs van een akte kosten. Ik vroeg waarom zijn bank die beslissing had genomen en kreeg het hallucinante antwoord: 'omdat ze te koop staan'. We spreken hier over een Belgische grootbank waar het nieuws van een verkoop algemeen bekend zou zijn van zodra die info publiek wordt gemaakt. My two cents: de bank kiest eieren voor hun geld omwille van de fiscale schulden.

Om maar te zeggen: voor een oplichter lijkt hij me niet over de juiste competenties te beschikken :)
 
Laatst bewerkt:
Zijn bank had meneer laten weten dat het mandaat op zijn hypotheek zou worden gelicht. Gevolg, hij moet langs de notaris en dat ging hem dan nog's prijs van een akte kosten. Ik vroeg waarom zijn bank die beslissing had genomen en kreeg het hallucinante antwoord: 'omdat ze te koop staan'. We spreken hier over een Belgische grootbank waar het nieuws van een verkoop algemeen bekend zou zijn van zodra die info publiek wordt gemaakt. My two cents: de bank kiest eieren voor hun geld omwille van de fiscale schulden.
Inderdaad, bank zal de signalen mbt achterstallen/schulden opgevangen hebben en wil de waarborgpositie versterken door het mandaat (dat niet geregistreerd is) om te zetten in een hypotheek.
 
Terug
Bovenaan