Inwonen bij partner

Ik weet dat hier veel polemiek rond is, maar blijf veel gedachtekronkels toch vreemd vinden.
De stelling van velen lijkt hier te zijn : Ik weiger te betalen voor een dak boven mijn hoofd omdat het eigendom van iemand anders is.
Economisch gezien slaat dit toch kant nog wal?

Belangrijkste blijft echter inderdaad wel iets te vinden waar je je beiden comfortabel bij voelt.
 
Economisch gezien misschien wel, maar ik vind het toch raar hoe sommigen heel abstract redeneren als het over samenwonen met hun partner gaat.
 
Ik weet dat hier veel polemiek rond is, maar blijf veel gedachtekronkels toch vreemd vinden.

Belangrijkste blijft echter inderdaad wel iets te vinden waar je je beiden comfortabel bij voelt.
Iedereen vindt de kronkels van een ander raar. Economisch maakt het in deze discussie m.i. niet uit of de ander een eigendom verhuurt of niet. Als hij dat geld van dat huis gewoon aan de kant had staan, maakt dit de situatie niet anders. Als hij dat geld twv het eigendom op de beurs had staan, ook niet. Maar blijkbaar is het een doorn in het oog "dat de huurder zijn lening afbetaalt"
 
@de croo : Volledig mee akkoord.
Economisch gezien misschien wel, maar ik vind het toch raar hoe sommigen heel abstract redeneren als het over samenwonen met hun partner gaat.
Ook mee akkoord! Maar hoe ga je het anders bekijken als er discussie over is?
 
Ik zou nooit mee een lening afbetalen van een huis dat niet van mij is. Andersom ook niet, mijn vriendin woont momenteel bij mij in, maar ik betaal mijn eigen hypotheek af. Zoals hierboven vermeld, als ik ze buiten smijt heeft ze geen poot om op te staan. Wel draagt ze bij in de dagelijkse kosten, boodschappen, gas en elektriciteit, enzovoort. Lijkt me het "eerlijkste". De rest kan ze sparen.

Lijkt me vreemd om rekening te houden met jouw huurinkomsten. Moest je 2x zoveel verdienen dan haar, zou je dan ook meer moeten bijdragen?
Das een heel andere situatie en totaal niet relevant. Mijn vriendin heeft ook nooit mee betaald de 4 jaar dat ze heeft ingewoond op mijn appartement, just haar deel voor vaste kosten (verwarming, water, eten...). Moest mijn vriendin echter zelf ook een appartement gehad hebben en daarop huur gekregen hebben zou dat wel een andere situatie geweest zijn en dan had ze wel gewoon minstens een surplus mogen betaald hebben.

En ja... ik verdien meer dan mijn vriendin dus ik leg momenteel ook elke maand meer in de gemeenschappelijk pot. Is toch niet meer dan normaal? Anders ga je naar situaties waar ik elke maand €1500 over heb om aan onnozelheid op te doen en mijn vriendin het moet kiezen tussen een broek of schoenen die maand (ik overdrijf om mijn punt te maken).

Een beetje atypisch misschien, maar vanuit een "economisch eerlijkheidsperspectief" (of hoe moet ik dat benoemen), zou je eigenlijk niet moeten kijken naar jouw huurinkomsten, niet kijken naar haar kosten voor hypothecaire lening, ... maar zou je moeten kijken naar de gemiste opportuniteitskosten.

Wat zou de verhuurwaarde zijn van haar woning? Hiervan betaal je de helft. Dat is de kost van het hebben van een dak, dat dak, boven je hoofd.
Dat vind ik in dit voorbeeld dan ook weer niet correct. Je maakt namelijk samen de keuze om in 1 van de 2 eigendommen te wonen, in dit geval kiest DWOAZN zijn vriendin nu om in haar huis te blijven ipv naar zijn appartement te trekken. Dan moet je achteraf ook niet afkomen van "ik had hier meer huur voor kunnen krijgen". Als je kiest voor levenskwaliteit door het meest riante van de 2 eigendommen te betrekken dan accepteer je meteen ook dat de huurinkomsten van de "gemeenschap" lager gaan uitvallen.

Om weer een extreem voorbeeld te geven: als 1 iemand een villa met 10 slaapkamer en 6 badkamers heeft en de ander een appartement en je gaat in de Villa wonen (obviously) dan ga je de persoon met het appartement ook geen opportuniteitskosten laten betalen voor die Villa toch? (again, belachlijk extreem voorbeeld maar kom)
 
Ook mee akkoord! Maar hoe ga je het anders bekijken als er discussie over is?
Goh discussie, partner A heeft een eigendom en verhuurt die, partner B heeft een eigendom en daar wonen partner A en B samen.
Als partner B dat voor één of andere manier niet eerlijk vindt, dan moet partner B haar/zijn eigendom ook verhuren en moeten partner A en B samen iets kopen/huren.

Nu, ik bekijk dat nogal romantisch misschien, wij zijn dan ook al heel lang samen en hadden geen eigen eigendommen. Maar wat ik hierboven schrijf vind ik dan het "eerlijkst", je partner huur laten betalen voor een pand waar die partner NIKS aan overhoudt als je uit elkaar gaat vind ik dan heel raar, aangezien je dan zelf gewoon een stuk van je eigen lening niet hebt afbetaald. Je partner is geen huurder he.
 
Gratis wonen bestaat niet, tenzij het mijn kinderen zijn die onder mijn dak zouden blijven hangen en dan nog zal het afhankelijk zijn van de situatie. Ik begrijp volledig dat TS zijn partner een vergoeding vraagt voor het dak boven zijn hoofd.
 
Blijft toch altijd een moeilijke discussie. In mijn situatie woont mijn partner ook in mijn huis dat ik alleen afbetaal. De gemeenschappelijke kosten (water - gas - elektriciteit - tv - internet - afval - streaming) bedragen 200 euro per maand en worden door 2 gedeeld. Daarnaast doet zij de boodschappen en betaalt daardoor mijn eten, soort van compensatie voor onderdak.
Langs de andere kant zijn alle kosten en herstellingen aan het huis en tuin voor mijn rekening.

Ze verdient iets minder dan mij, maar heeft ondertussen 250k op haar rekening en zal waarschijnlijk ook een appartement kopen om te verhuren.
In principe hoeft onze regeling niet te veranderen, want of die 250k nu geld opbrengt in de vorm van interesten op aandelen of in de vorm van huur maakt eigenlijk niet uit.

Ik kan natuurlijk nooit zoveel bij elkaar sparen als haar en het grootste deel van mijn geld zit vast in het huis, waardoor ik het niet kan investeren. Op zich vind ik dat niet echt een probleem aangezien we er beide financieel op vooruit gaan door samen te zijn. Al verwacht ik wel (en heeft zij ook al aangegeven) dat zij in de toekomst een aantal zaken zal bekostigen zoals nieuwe meubels. Uiteraard zijn die dan van haar bij een eventuele scheiding.

Met volledig gratis inwonen zou ik nooit akkoord gaan, maar zij hoeft natuurlijk mijn lening niet af te betalen. Mijn uitgangspunt is dat geen van beide partners zich moet verrijken op kap van de andere en dat de financiele onbalans niet te hard mag doorslagen, maar gelijk moet die balans zeker niet zijn.
 
Dat vind ik in dit voorbeeld dan ook weer niet correct. Je maakt namelijk samen de keuze om in 1 van de 2 eigendommen te wonen, in dit geval kiest DWOAZN zijn vriendin nu om in haar huis te blijven ipv naar zijn appartement te trekken. Dan moet je achteraf ook niet afkomen van "ik had hier meer huur voor kunnen krijgen". Als je kiest voor levenskwaliteit door het meest riante van de 2 eigendommen te betrekken dan accepteer je meteen ook dat de huurinkomsten van de "gemeenschap" lager gaan uitvallen.

Om weer een extreem voorbeeld te geven: als 1 iemand een villa met 10 slaapkamer en 6 badkamers heeft en de ander een appartement en je gaat in de Villa wonen (obviously) dan ga je de persoon met het appartement ook geen opportuniteitskosten laten betalen voor die Villa toch? (again, belachlijk extreem voorbeeld maar kom)
Jij spreekt hier nu al over huurinkomsten van de gemeenschap, terwijl ze hierboven naar 1 persoon gaan. De persoon waar ingetrokken wordt heeft geen enkel voordeel. De andere persoon een enorm voordeel.

Daarnaast : Ik zeg ook nergens dat men de volledige opportuniteitskost zou moeten betalen. Ik bied dit aan als een ander perspectief. Vooral omdat in het bovenstaand geval er ook nul kosten betaald worden. Wat ook toch zeker niet kan kloppen. Gratis ergens wonen zou ik direct voor tekenen, zie dit dan ook mee in de context van mijn eerdere posts hier in deze topic.

Ik vind het belangrijk van dit probleem vanuit verschillende hoeken te tacklen en er dan een compromis in te sluiten. Er is inderdaad geen één juiste oplossing voor. Maar er zijn wel duidelijk situaties waarbij de ene persoon de andere gewoon financiëel uitbuit, om het cru te stellen. Zie de berekening hier : https://www.beyondgaming.be/threads/inwonen-bij-partner.1973/post-63790

Met volledig gratis inwonen zou ik nooit akkoord gaan, maar zij hoeft natuurlijk mijn lening niet af te betalen. Mijn uitgangspunt is dat geen van beide partners zich moet verrijken op kap van de andere en dat de financiele onbalans niet te hard mag doorslagen, maar gelijk moet die balans zeker niet zijn.

Het is dit wat ik ook voor ogen heb. Maar hier zijn verschillende mogelijkheden om tot deze balans te komen.
 
Blijft toch altijd een moeilijke discussie. In mijn situatie woont mijn partner ook in mijn huis dat ik alleen afbetaal. De gemeenschappelijke kosten (water - gas - elektriciteit - tv - internet - afval - streaming) bedragen 200 euro per maand en worden door 2 gedeeld. Daarnaast doet zij de boodschappen en betaalt daardoor mijn eten, soort van compensatie voor onderdak.
Langs de andere kant zijn alle kosten en herstellingen aan het huis en tuin voor mijn rekening.

Ze verdient iets minder dan mij, maar heeft ondertussen 250k op haar rekening en zal waarschijnlijk ook een appartement kopen om te verhuren.
In principe hoeft onze regeling niet te veranderen, want of die 250k nu geld opbrengt in de vorm van interesten op aandelen of in de vorm van huur maakt eigenlijk niet uit.

Ik kan natuurlijk nooit zoveel bij elkaar sparen als haar en het grootste deel van mijn geld zit vast in het huis, waardoor ik het niet kan investeren. Op zich vind ik dat niet echt een probleem aangezien we er beide financieel op vooruit gaan door samen te zijn. Al verwacht ik wel (en heeft zij ook al aangegeven) dat zij in de toekomst een aantal zaken zal bekostigen zoals nieuwe meubels. Uiteraard zijn die dan van haar bij een eventuele scheiding.

Met volledig gratis inwonen zou ik nooit akkoord gaan, maar zij hoeft natuurlijk mijn lening niet af te betalen. Mijn uitgangspunt is dat geen van beide partners zich moet verrijken op kap van de andere en dat de financiele onbalans niet te hard mag doorslagen, maar gelijk moet die balans zeker niet zijn.
Eigenlijk betaalt u partner dus een stukje huur in de vorm van "u deel van het eten". Dat is dus ook een soort compensatie regeling. Als je daar beiden mee kan leven is dat een perfecte regeling, voor jullie. Voor andere mensen werkt dat mogelijks dan weer niet...

Een volledig gelijke verdeling is sowieso moeilijk. Als je er niet uit geraakt kan je het nog oplossen zoals iemand hier eerder al opperde: verhuur beide eigendommen en huur (of koop) samen iets anders. Maar dat vindt ik dus al vrij extreem om eerlijk te zijn. In sommige gevallen kan dat de oplossing zijn maar in de meeste gevallen is dat een constructie die meer miserie oplevert dan er positieve zaken uit voor komen.
 
Eigenlijk betaalt u partner dus een stukje huur in de vorm van "u deel van het eten". Dat is dus ook een soort compensatie regeling. Als je daar beiden mee kan leven is dat een perfecte regeling, voor jullie. Voor andere mensen werkt dat mogelijks dan weer niet...
Klopt, in de praktijk komt dat neer op een vergoeding van 150 euro per maand (duurdere dingen als wijn koop ik wel zelf). Langs de andere kant wordt dat ook weer gecompenseerd door kosten die ik doe maar waar zij ook geniet van heeft: nieuwe matras, airco, robotstofzuiger, dressing, nieuwe douche, carport, terrasoverkapping, onderhoud tuin. Hiervan zijn een aantal dingen gekomen op haar vraag die ik niet zou gekocht hebben moest ik alleen zijn.

Win-win situatie want op die manier onderhoud ik mijn huis, en zij plukt er ook deels de vruchten van omdat al die dingen onze levenskwaliteit verhogen.

Belangrijkste is inderdaad dat je een oplossing vindt waar je beide gelukkig bij bent. Probeer het dan ook van 2 kanten te bekijken en niet enkel vanuit jouw standpunt.
 
Klopt, in de praktijk komt dat neer op een vergoeding van 150 euro per maand (duurdere dingen als wijn koop ik wel zelf). Langs de andere kant wordt dat ook weer gecompenseerd door kosten die ik doe maar waar zij ook geniet van heeft: nieuwe matras, airco, robotstofzuiger, dressing, nieuwe douche, carport, terrasoverkapping, onderhoud tuin. Hiervan zijn een aantal dingen gekomen op haar vraag die ik niet zou gekocht hebben moest ik alleen zijn.

Win-win situatie want op die manier onderhoud ik mijn huis, en zij plukt er ook deels de vruchten van omdat al die dingen onze levenskwaliteit verhogen.

Belangrijkste is inderdaad dat je een oplossing vindt waar je beide gelukkig bij bent. Probeer het dan ook van 2 kanten te bekijken en niet enkel vanuit jouw standpunt.
Die oplijsting die je maakt vindt ik dan weer raar persoonlijk. Airco, dressing, douche, carport etc lijkt mij logisch als je het strict in eigen beheer wil houden omdat dit eigendom gebonden zaken zijn en de waarde van u pand beïnvloeden. Alle niet eigendom gebonden zaken genre: matras, stofzuiger etc zou ik dan weer gewoon splitten, daar heeft u partner evengoed voordeel van en als je later verhuisd gaan die zaken gewoon mee dus dat geeft geen meerwaarde voor u persoonlijk.

Wij hebben op het appartement destijds bv een grote nieuwe kleerkast gekocht. Die hebben we gewoon gesplit en die is nu ook gewoon mee verhuisd.

Ik ben eigenlijk content dat wij tot hiertoe nog nooit zware discussies gehad hebben over financiële zaken en de discussies die er wel waren was meestal omdat mijn vriendin niet zo sterk is in wiskunde, als ik haar dat deftig kon uitleggen was ze meestal wel mee en kwamen/komen we er meestal heel snel uit.
 
Die oplijsting die je maakt vindt ik dan weer raar persoonlijk. Airco, dressing, douche, carport etc lijkt mij logisch als je het strict in eigen beheer wil houden omdat dit eigendom gebonden zaken zijn en de waarde van u pand beïnvloeden. Alle niet eigendom gebonden zaken genre: matras, stofzuiger etc zou ik dan weer gewoon splitten, daar heeft u partner evengoed voordeel van en als je later verhuisd gaan die zaken gewoon mee dus dat geeft geen meerwaarde voor u persoonlijk.

Wij hebben op het appartement destijds bv een grote nieuwe kleerkast gekocht. Die hebben we gewoon gesplit en die is nu ook gewoon mee verhuisd.
True, dat zijn dingen die ik in die vergelijking niet had moet meenemen. Die dingen heb ik ook helemaal in het begin van de relatie gekocht.

Ondertussen, een aantal jaren verder, is de afspraak dat losse spullen zoals meubels afzonderlijk gekocht worden naar eigen vermogen. Dan hebben de grotere losse spullen een duidelijke eigenaar bij een eventuele breuk.

We hebben ook nog geen grote discussies gehad, maar 10 jaar geleden met mijn toenmalige vriendin waren die zaken toch gemakkelijker... Allebei zonder financiele bagage en alles gewoon in 1 gezamenlijke pot. Als je ouder wordt liggen die dingen toch anders.

Elke situatie is uniek, dus ik denk dat er geen pasklaar antwoord gegeven kan worden. Geld is ook maar een bijkomstigheid in een relatie, maar wel zo belangrijk om daar duidelijke afspraken over te maken.
 
Weeral zo’n discussie.
Je moet toch krap bij kas zitten of u slecht voelen in de relatie om huur te vragen aan uw partner.
 
Wij hebben ook in een vergelijkbare situatie gezeten. We woonden in het huis van m'n partner en ik verhuurde mijn appartement.

Het was voor mij al een hele toegeving om mn geboortestreek achter te laten. We woonden ook in een huis dat ik nooit zelf zou gekozen hebben, en volledig in 'zijn' stijl ingericht.
Logisch dus dat ik nooit huur heb betaald. Wel heb ik bijgedragen in een aantal herstellingskosten (nieuwe vaatwasser, schilderwerken, ...).

Mijn ervaring is dat dergelijke situaties dikwijls voer zijn voor discussie.

Ik zou aanraden om zo snel mogelijk samen iets te kopen.
 
Weeral zo’n discussie.
Je moet toch krap bij kas zitten of u slecht voelen in de relatie om huur te vragen aan uw partner.
Er kunnen gerust andere redenen zijn als krap bij kas zitten. Ik heb zelf verschillende situaties meegemaakt:

- Samenwonen en na een tijdje gehuwd: alles op een hoop en geen aparte rekeningen.
- Gescheiden en de hele financiële kater die erop volgde (kan een aparte thread worden).
- Alleen gaan wonen en uiteraard alle kosten alleen dragen.
- Een nieuwe relatie, LAT en dus ook alles gescheiden al logeerden we soms weken bij elkaar (zij bij mij en ik bij haar).
- Dan samenwonen waarbij ik het niet meer als normaal vindt om daarvoor een bijdrage te betalen of te krijgen: noem het huur of hoe je wilt. Bijdrage kan geld zijn maar evengoed tijd die je in klusjes of het huishouden steekt. In elk geval zou ik me er niet goed bij voelen om ergens gratis te gaan wonen.

Het huis waarvoor ik hard heb moeten werken is van mij en daar zijn nieuwe partners meer dan welkom. Als ze er logeren verwacht ik geen bijdrage (het is geen hotel he) maar indien het een woonplaats wordt dan verwacht ik wel een bijdrage.
 
Terug
Bovenaan