Onlangs mocht ik twee bordspellen van Megableu ontvangen om ze aan een test te onderwerpen. Gezien deze spellen zich richten op kinderen, schakelde ik uiteraard ook mijn twee nakomelingen in om te kijken wat zij ervan vonden. De eerste review van S.O.S. Super Heli kon je al lezen en hieronder kan je onze bevindingen ontdekken van Jacky Jumper.
Terwijl we in S.O.S. Super Heli mensen probeerden te redden uit de zee, help je in Jacky Jumper
kangoeroes te ontsnappen uit de ranch voordat ze worden vermalen tot kangoeroeburger. Dit laatste is uiteraard een hersenspinsel van mij, want het blijft natuurlijk een spel voor kinderen van vier à zes jaar en zoiets wordt niet vermeld op de doos of in het regelboekje. Jacky Jumper staat vooral garant voor een speelse en luchtige ervaring die je eigenlijk een beetje kan omschrijven als een omgekeerde Whac-A-Mole.
Het spel biedt met drie mogelijkheden alvast voldoende variatie aan om het te spelen. De eerste is waarschijnlijk de meest leuke, vooral voor kinderen. Hierbij speel je gezamelijk en zit iedereen waarschijnlijk als een gek te slaan op de onderkant van de ranch, in de hoop de kangoeroefiche door zijn gat te krijgen. Een tweede modus laat elke speler een kangoeroefiche in de ranch leggen en vervolgens moet je elk om de beurt slaan. Dit vergt al iets meer behendigheid omdat je moet voorkomen dat tussen je twee beurten de kangoeroes weer helemaal weg zijn uit de buurt van jouw gat. Ook hier win je zodra je vier fiches hebt verzamelt.
Een laatste manier van spelen is coöperatief waarbij je een kangoeroefiche van elke grootte neemt en je samen probeert om de kangoeroes te laten ontsnappen in volgorde van hun grootte. Ook hier speel je om de beurt en verlies je gezamenlijk als een kangoeroe uit de ranch springt of als een kangoeroe ontsnapt voordat alle kleinere kangoeroes doorheen de gaten konden ontsnappen. Verder kan je de poten van de ranch langs beide kanten gebruiken, waarbij één kant korter is dan de andere en dus een extra uitdaging bij het slaan kan toevoegen. Ook dien je bij twee of drie spelers een velcro patch te gebruiken om de niet gebruikte gaten af te dekken. Dit alles toont aan dat er toch voldoende is nagedacht over de spelervaring.
Het enige echte minpunt dat ik kan bedenken, is dat deze kangoeroefiches er allemaal hetzelfde uitzien. Hierdoor is het verschil in grootte soms moeilijk te onderscheiden, wat vooral lastig kan zijn tijdens de coöperatieve variant. Gezien dit spel zich voornamelijk richt op kleine kinderen, valt er weinig kritiek te geven op het feit dat dit spel eigenlijk zeer eenvoudig in elkaar zit. De jongsten zullen er zich gegarandeerd mee amuseren, alleen al door het feit dat ze mogen slaan met hun hamertje. Bovendien helpt het spel met de ontwikkeling van hun ruimtelijk inzicht omdat ze niet direct zien waar ze slaan en ze dus moeten inschatten hoe ver ze hun stok moeten steken om een bepaalde plaats te raken. Daarnaast helpt het spel ook met de ontwikkeling van hun behendigheid, maar leren ze ook bijvoorbeeld hun beurt afwachten of samen spelen dankzij de extra spelvarianten. Leerrijk en plezant tegelijkertijd, zo hoort het.
Terwijl we in S.O.S. Super Heli mensen probeerden te redden uit de zee, help je in Jacky Jumper
Spring-in-'t-veld
De opzet van Jacky Jumper is opnieuw zeer eenvoudig. Elke speler heeft een soort van plastic hamertje met een lange hendel. Met deze hamer sla je op de onderkant van de ranch. Doordat de onderkant uit een stoffen bekleding bestaat, krijg je een trampoline-effect waardoor de kangoeroefiches opspringen. Elke speler heeft een tunnel (in de vorm van een gat) in de ranch dat aan hem is toegewezen en de bedoeling is om de kangoeroefiches door dit gat te laten stuiteren. Wie als eerste vier fiches verzamelt, wint het spel. De grootte van de kangoeroefiches speelt hierbij geen rol, maar hoe groter de kangoeroe, hoe moeilijker het is hem door een gat te laten vallen. Je kan hiermee rekening houden wanneer het aan jou is om een kangoeroe te kiezen en als ouder kan je het zo wat makkelijker maken voor je kinderen. Maar mijn ervaring leert dat dit voor hen zelf weinig uitmaakt.Het spel biedt met drie mogelijkheden alvast voldoende variatie aan om het te spelen. De eerste is waarschijnlijk de meest leuke, vooral voor kinderen. Hierbij speel je gezamelijk en zit iedereen waarschijnlijk als een gek te slaan op de onderkant van de ranch, in de hoop de kangoeroefiche door zijn gat te krijgen. Een tweede modus laat elke speler een kangoeroefiche in de ranch leggen en vervolgens moet je elk om de beurt slaan. Dit vergt al iets meer behendigheid omdat je moet voorkomen dat tussen je twee beurten de kangoeroes weer helemaal weg zijn uit de buurt van jouw gat. Ook hier win je zodra je vier fiches hebt verzamelt.
Het spel biedt met drie mogelijkheden alvast voldoende variatie aan om het te spelen.
Een laatste manier van spelen is coöperatief waarbij je een kangoeroefiche van elke grootte neemt en je samen probeert om de kangoeroes te laten ontsnappen in volgorde van hun grootte. Ook hier speel je om de beurt en verlies je gezamenlijk als een kangoeroe uit de ranch springt of als een kangoeroe ontsnapt voordat alle kleinere kangoeroes doorheen de gaten konden ontsnappen. Verder kan je de poten van de ranch langs beide kanten gebruiken, waarbij één kant korter is dan de andere en dus een extra uitdaging bij het slaan kan toevoegen. Ook dien je bij twee of drie spelers een velcro patch te gebruiken om de niet gebruikte gaten af te dekken. Dit alles toont aan dat er toch voldoende is nagedacht over de spelervaring.
Overal kangoeroes
Uit de bovenstaande uitleg kan je waarschijnlijk al snel afleiden dat Jacky Jumper niet het meest complexe spel is. Veel meer dan slaan met je hamertje tegen de onderkant van de ranch komt er namelijk niet bij kijken. Hierdoor was het spel ook prima geschikt voor onze driejarige dochter en is dit een van de eerste spelletjes die wij in huis hebben dat ze samen met haar grote broer kon spelen zonder de ouders. Net als bij S.O.S. Super Heli werd er bovendien al vrij snel overgegaan naar vrij spel. Hierbij raad ik je wel aan om je kids goed te laten opruimen, anders riskeer je over heel de woonkamer, of zelfs je huis, nog kangoeroes te vinden de volgende dag.Het enige echte minpunt dat ik kan bedenken, is dat deze kangoeroefiches er allemaal hetzelfde uitzien. Hierdoor is het verschil in grootte soms moeilijk te onderscheiden, wat vooral lastig kan zijn tijdens de coöperatieve variant. Gezien dit spel zich voornamelijk richt op kleine kinderen, valt er weinig kritiek te geven op het feit dat dit spel eigenlijk zeer eenvoudig in elkaar zit. De jongsten zullen er zich gegarandeerd mee amuseren, alleen al door het feit dat ze mogen slaan met hun hamertje. Bovendien helpt het spel met de ontwikkeling van hun ruimtelijk inzicht omdat ze niet direct zien waar ze slaan en ze dus moeten inschatten hoe ver ze hun stok moeten steken om een bepaalde plaats te raken. Daarnaast helpt het spel ook met de ontwikkeling van hun behendigheid, maar leren ze ook bijvoorbeeld hun beurt afwachten of samen spelen dankzij de extra spelvarianten. Leerrijk en plezant tegelijkertijd, zo hoort het.
Conclusie
Jacky Jumper is een leuk en luchtig behendigheidsspelletje voor kleine kinderen waarbij je probeert om kangoeroes langs jouw tunnel te laten ontsnappen. Het kan er soms hectisch aan toe gaan, maar dankzij de drie spelvarianten kan je jouw kind verschillende concepten aanleren, zoals hun beurt afwachten of samenwerken. Ondanks zijn eenvoud, is Jumping Jack toch wel een aanrader en zal je kleine spruit hier heel wat plezier aan beleven.
Pro
- Leert je kind ruimtelijk inzicht aan
- Voldoende variatie
- Hectisch spelplezier
Con
- Alle kangoeroefiches zien er hetzelfde uit
- Zeer eenvoudig
7
Over
Uitgever
- Megableu
Aantal spelers
2 - 4
Tijdsduur
10 minuten
