Licht off-topic, maar ik verhuur het appartement waar ik vroeger woonde via een sociaal verhuurkantoor.
De redenen hiervoor:
- Standaard 9 jaar contract met het sociaal verhuurkantoor (SVK) waar zij zelf onderverhuren. Dus 9 jaar zeker van de maandelijkse huur.
- Alles is perfect in orde op vlak van papierwerk.
- Het gaat over een 1-kamer appartement waar de zolder als 2de kamer werd ingericht door de vorige eigenaars. Dus de leefruimte is wat klein, wat op de privémarkt voor lagere prijs zorgt. Voor het SVK daarentegen gaat het over 2 kamers wat de prijs verhoogt.
- Bij afloop contract wordt alles hersteld volgens de plaatsbeschrijving (een document van 30 pagina's).
- Het doelpubliek heeft geen nood aan een garage dus die kan ik apart gebruiken/verhuren.
- Een soort naïef idee dat dit een goede daad is?
Financieel:
- Over het algemeen een lagere huurprijs, valt bij mij mee, zo'n 90% van wat iemand van een immo schatte. Meestal eerder 80%.
- Korting op de onroerende voorheffing die wel redelijk is maar het vorig punt natuurlijk niet compenseert.
- Kleine opknapwerken worden door een sociaal klusbureau gedaan, dus er zijn nu wat reparaties gebeurd met serieus gesubsidieerde werkuren.
Ervaringen:
- Het SVK zelf bestaat uit behulpzame mensen, die zelf wel inschikkelijk zijn over zaken en eigenlijk eerlijk over alles, ze zijn natuurlijk beperkt door de wet, die soms nogal absurd is (volgend punt).
- Het appartement moet in orde staan volgens de Vlaamse wooncode. Zaken zoals EPC < 400 maar ook dingen die redelijk absurd zijn. Mijn douchedeur moest zo omgekeerd worden (scharnier aan andere kant cabine) omdat de plaats voorzien voor de wasmachine anders te dichtbij was en niet afgeschermd=risico op elektrocutie. Op de privémarkt trekt niemand zich daarvan iets aan.
- Je moet het natuurlijk kunnen loslaten. Ik heb de huurder 1x gezien en ja dat zijn natuurlijk "sociale gevallen". Was vooral geïnteresseerd in de grootte van de lift, minder in de technische uitleg. Vroeg dan of "een sofa" in de lift zou passen, waarop ik dan antwoordde dat het afhing van de grootte van de sofa. Bij het buitengaan vroeg hij terloops waar het centrum was en of er veel winkels waren, en ook of er scholen in de buurt waren voor zijn dochter. Ik leg dat uit, vraagt hij doodleuk "maar zijn die scholen Franstalig?". Uiteraard niet in Vlaanderen. Onlangs stond er een hele week een vuilzak van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest buiten...