Balan Wonderworld is de debuutgame van Balan Company. Dit is een dochteronderneming van Square Enix onder leiding van Yuji Naka. Hij was eerder verantwoordelijk voor Sonic the Hedgehog en wordt aanzien als één van de bedenkers van deze blauwe egel. De vooruitzichten waren alleszins niet gunstig voor deze platformer. De demo die eind januari verscheen, werd over het algemeen niet goed onthaald. De ontwikkelaar is echter met deze kritiek aan de slag gegaan en stelt op de release al een patch beschikbaar die de gehele ervaring ten goede zou komen. In deze review lees je het uiteindelijke verdict.
Bij de start van de game krijg je de kans om te kiezen met welk personage je dit avontuur wil aanvatten. Je krijgt de mogelijkheid uit Leo Craig of Emma Cole. Vervolgens dien je een bijpassend kapsel en haarkleur uit te kiezen. Ik waande me even Gert Verhulst die een nieuw lid moest selecteren voor zijn bekende meidengroep. De toon wordt daarop meteen gezet met de eerste cutscene. Emma zit op een kostschool, maar voelt zich uitgesloten van alles en iedereen. Ze krijgt scheve blikken toegeworpen en iedereen fluistert als ze voorbij wandelt. Ze loopt eenzaam en treurig door de straten wanneer een vreemd wezen haar pad kruist. Dit schattige wezen is een Tim en heeft veel weg van een kuikentje. Het leidt haar naar het Balan-theater waar ze kennismaakt met de excentrieke maestro Balan, die haar voor ze het goed en wel beseft naar zijn Wonderworld begeleidt waar ze op zoek moet naar haar eigen hart zodat ze weer vreugdevol door het leven kan gaan.
Balan Wonderworld is opgebouwd uit twaalf aktes, die telkens bestaan uit drie hoofdstukken die als missies dienen. Elke akte heeft zijn eigen verhaallijn, waarbij je in de eerste twee levels de delen van een hart tracht te herstellen. Indien je hierin slaagt, volgt er een eindbaas om de akte af te sluiten. Zo leer je in één van de eerste aktes een jongen kennen die niets liever wil dan het luchtruim onveilig maken in zijn eigen ontworpen vliegtuigje. Het thema van de twee levels wordt dan ook hieraan aangepast, zo spelen deze zich af tussen de wolken. Deze verscheidenheid aan omgevingen zorgt voor de nodige afwisseling, waardoor de levels niet als een herhalingsoefening aanvoelen. Het leveldesign is overigens zeer geslaagd. Zo zijn de eerste levels rechttoe rechtaan, maar wordt er later ook meer in de hoogte gewerkt. Zo krijg je iedere keer weer het gevoel dat je op ontdekking moet gaan in een level. De game kan trouwens met twee worden gespeeld, ideaal dus om je knuffelcontact eens uit te nodigen.
Animaties om bij weg te dromen
De cutscenes zijn ongetwijfeld het hoogtepunt van deze game. Ze lijken wel uit een animatiefilm te komen en zijn een lust voor het oog. Met de sfeer zit het eveneens goed, de soundtrack van Ryo Kamazaki past perfect bij de toon van het verhaal en de verschillende omgevingen. Als afsluiter voorziet de game na iedere akte een musicalnummer met bijhorende danspasjes. Het ziet er heel vreemd en bizar uit, maar het straalt toch enige charme uit waardoor ik er telkens toch naar uitkeek.
Je personage bezit geen speciale krachten en kan enkel maar springen. Om de levels toch tot een goed einde te brengen, introduceert de game verschillende kostuums met elk hun unieke eigenschap. Zo heb je er één in de vorm van een schaap die luchtstromen kan gebruiken om zich te verplaatsen of een spook die boven vervuilde plaatsen kan zweven. Eens je sterft, verlies je wel het kostuum dat je op dat moment droeg. Je moet dus opletten dat je niet roekeloos te werk gaat. Tijdens een level kan je er drie met je meesleuren, maar het wisselen tussen deze kostuums gaat niet bijzonder vlot. Je moet altijd even wachten vooraleer je nieuwe kostuum volledig operationeel is. Dit kan zeer vervelend zijn tijdens gevechten.
Levels voltooien is niet voldoende om progressie te maken. De game kan worden gezien als een collectathon, waarbij je voorwerpen dient te verzamelen om nieuwe aktes vrij te spelen. In dit geval zijn het 228 gouden Balan-beeldjes die je op verschillende manieren kan bemachtigen. Zo word je beloond indien je een eindbaas op verschillende manieren weet te verwonden, wanneer je de QTE's in het Bonje-level op uitmuntende wijze volbrengt en natuurlijk liggen er ook verspreid in de levels zelf. Een belangrijke rol is hier weggelegd voor de eerder vernoemde kostuums. Deze zorgen ervoor dat je beeldjes, die eerst ongrijpbaar leken, alsnog in je bezit kan krijgen. Verder herbergen de levels verscheidene kristallen en eieren, waaruit vervolgens een Tim groeit. De verzamelaars onder ons zullen hier wel nog even zoet mee zijn.
Lance, de slechterik van dienst, komt je geregeld lastigvallen tijdens een level. Hij roept dan enkele trawanten op die je dient uit te schakelen vooraleer je kan verdergaan. Het is begrijpelijk dat ze combat hebben toegevoegd, maar het komt hier niet goed tot zijn recht. Hun aanvallen zie je van mijlenver aankomen, dus is het gewoon een kwestie van ontwijken en vervolgens uitschakelen. De game spoort je aan om Balan-beeldjes te verzamelen om zo alle aktes vrij te spelen. Ik kamde dus telkens minutieus elk level uit. Daarbij kwam ik vrij snel tot de vaststelling dat vijanden respawnen als je een gebied verlaat en vervolgens terugkeert. Ook al kan je hen meestal negeren en ontwijken, het blijft vervelend om er rekening mee te houden en doorbreekt zo de flow van de game.
Enkele vreemde keuzes op gebied van gameplay
Zoals bij vele platformers de gewoonte is, werd ook hier een centrale hub voorzien van waaruit je levels kan starten. In Balan Wonderworld is dit een eiland dat niet enkel dienst doet als decorstuk. De game spoort je aan om hier de Toren van Geluk te bouwen. Dit doe je met behulp van de Tims, zij dienen een rad in beweging te houden waardoor je punten scoort. Deze constructie wordt vervolgens verder uitgebouwd naargelang je score de hoogte ingaat. De Tims hebben wel wat motivatie nodig om al dat harde werk te verrichten. Je moet ze sporadisch eens wat kristallen voorschotelen die ze vervolgens met veel enthousiasme verorberen.
De game slaat de plank op bepaalde punten wel mis. Zo kan je in de levels een gouden hoed vinden die maestro Balan doet verschijnen en je vervolgens het Bonje-level laat spelen. Hierin achtervolgt hij Lance en schudt hij allerlei rare vechtmoves uit zijn mouw. Dit gaat gepaard met QTE's die je dient uit te voeren en waarop je een score krijgt. Hoe hoger je score, hoe meer kristallen je verdient. De meerwaarde van deze intermezzo’s ontgaat me volledig en past ook niet bij de rest van de game. Deze levels zijn optioneel en kan je natuurlijk aan je voorbij laten gaan. Dit is echter niet het enige vreemde dat je tegenkomt. Zo is het hoofdpersonage klaarblijkelijk een sportfanaat en vind je verscheidene minigames op je pad die hieraan tegemoet komen. Zo kan je op bepaalde momenten een level onderbreken voor een potje golf, bowlen of voetbal.
Balan Wonderworld mist ook enige uitdaging. De platformstukken zijn te eenvoudig, vermits je het benodigde kostuum steeds kan vrijspelen wanneer het noodzakelijk is. Hetzelfde geldt voor de bazenlevels, ook hier moet je de eigenschap van het kostuum in je voordeel gebruiken om de eindbaas te verslaan. Spelers die niet van verzamelen houden en enkel geïnteresseerd zijn in het platformen, zullen enigszins bedrogen uitkomen. De levels zijn over het algemeen tamelijk kort en de kans is groot dat je op deze manier niet genoeg beeldjes bezit om alle aktes vrij te spelen. Laat je hierdoor echter niet ontmoedigen, het loont zeker de moeite om tijd te investeren in deze game.
Bij de start van de game krijg je de kans om te kiezen met welk personage je dit avontuur wil aanvatten. Je krijgt de mogelijkheid uit Leo Craig of Emma Cole. Vervolgens dien je een bijpassend kapsel en haarkleur uit te kiezen. Ik waande me even Gert Verhulst die een nieuw lid moest selecteren voor zijn bekende meidengroep. De toon wordt daarop meteen gezet met de eerste cutscene. Emma zit op een kostschool, maar voelt zich uitgesloten van alles en iedereen. Ze krijgt scheve blikken toegeworpen en iedereen fluistert als ze voorbij wandelt. Ze loopt eenzaam en treurig door de straten wanneer een vreemd wezen haar pad kruist. Dit schattige wezen is een Tim en heeft veel weg van een kuikentje. Het leidt haar naar het Balan-theater waar ze kennismaakt met de excentrieke maestro Balan, die haar voor ze het goed en wel beseft naar zijn Wonderworld begeleidt waar ze op zoek moet naar haar eigen hart zodat ze weer vreugdevol door het leven kan gaan.
Balan Wonderworld is opgebouwd uit twaalf aktes, die telkens bestaan uit drie hoofdstukken die als missies dienen. Elke akte heeft zijn eigen verhaallijn, waarbij je in de eerste twee levels de delen van een hart tracht te herstellen. Indien je hierin slaagt, volgt er een eindbaas om de akte af te sluiten. Zo leer je in één van de eerste aktes een jongen kennen die niets liever wil dan het luchtruim onveilig maken in zijn eigen ontworpen vliegtuigje. Het thema van de twee levels wordt dan ook hieraan aangepast, zo spelen deze zich af tussen de wolken. Deze verscheidenheid aan omgevingen zorgt voor de nodige afwisseling, waardoor de levels niet als een herhalingsoefening aanvoelen. Het leveldesign is overigens zeer geslaagd. Zo zijn de eerste levels rechttoe rechtaan, maar wordt er later ook meer in de hoogte gewerkt. Zo krijg je iedere keer weer het gevoel dat je op ontdekking moet gaan in een level. De game kan trouwens met twee worden gespeeld, ideaal dus om je knuffelcontact eens uit te nodigen.
Animaties om bij weg te dromen
De cutscenes zijn ongetwijfeld het hoogtepunt van deze game. Ze lijken wel uit een animatiefilm te komen en zijn een lust voor het oog. Met de sfeer zit het eveneens goed, de soundtrack van Ryo Kamazaki past perfect bij de toon van het verhaal en de verschillende omgevingen. Als afsluiter voorziet de game na iedere akte een musicalnummer met bijhorende danspasjes. Het ziet er heel vreemd en bizar uit, maar het straalt toch enige charme uit waardoor ik er telkens toch naar uitkeek.
Je personage bezit geen speciale krachten en kan enkel maar springen. Om de levels toch tot een goed einde te brengen, introduceert de game verschillende kostuums met elk hun unieke eigenschap. Zo heb je er één in de vorm van een schaap die luchtstromen kan gebruiken om zich te verplaatsen of een spook die boven vervuilde plaatsen kan zweven. Eens je sterft, verlies je wel het kostuum dat je op dat moment droeg. Je moet dus opletten dat je niet roekeloos te werk gaat. Tijdens een level kan je er drie met je meesleuren, maar het wisselen tussen deze kostuums gaat niet bijzonder vlot. Je moet altijd even wachten vooraleer je nieuwe kostuum volledig operationeel is. Dit kan zeer vervelend zijn tijdens gevechten.
De musicalnummers zijn zo charmant dat ze je blijven vooruit stuwen.
Levels voltooien is niet voldoende om progressie te maken. De game kan worden gezien als een collectathon, waarbij je voorwerpen dient te verzamelen om nieuwe aktes vrij te spelen. In dit geval zijn het 228 gouden Balan-beeldjes die je op verschillende manieren kan bemachtigen. Zo word je beloond indien je een eindbaas op verschillende manieren weet te verwonden, wanneer je de QTE's in het Bonje-level op uitmuntende wijze volbrengt en natuurlijk liggen er ook verspreid in de levels zelf. Een belangrijke rol is hier weggelegd voor de eerder vernoemde kostuums. Deze zorgen ervoor dat je beeldjes, die eerst ongrijpbaar leken, alsnog in je bezit kan krijgen. Verder herbergen de levels verscheidene kristallen en eieren, waaruit vervolgens een Tim groeit. De verzamelaars onder ons zullen hier wel nog even zoet mee zijn.
Lance, de slechterik van dienst, komt je geregeld lastigvallen tijdens een level. Hij roept dan enkele trawanten op die je dient uit te schakelen vooraleer je kan verdergaan. Het is begrijpelijk dat ze combat hebben toegevoegd, maar het komt hier niet goed tot zijn recht. Hun aanvallen zie je van mijlenver aankomen, dus is het gewoon een kwestie van ontwijken en vervolgens uitschakelen. De game spoort je aan om Balan-beeldjes te verzamelen om zo alle aktes vrij te spelen. Ik kamde dus telkens minutieus elk level uit. Daarbij kwam ik vrij snel tot de vaststelling dat vijanden respawnen als je een gebied verlaat en vervolgens terugkeert. Ook al kan je hen meestal negeren en ontwijken, het blijft vervelend om er rekening mee te houden en doorbreekt zo de flow van de game.
Enkele vreemde keuzes op gebied van gameplay
Zoals bij vele platformers de gewoonte is, werd ook hier een centrale hub voorzien van waaruit je levels kan starten. In Balan Wonderworld is dit een eiland dat niet enkel dienst doet als decorstuk. De game spoort je aan om hier de Toren van Geluk te bouwen. Dit doe je met behulp van de Tims, zij dienen een rad in beweging te houden waardoor je punten scoort. Deze constructie wordt vervolgens verder uitgebouwd naargelang je score de hoogte ingaat. De Tims hebben wel wat motivatie nodig om al dat harde werk te verrichten. Je moet ze sporadisch eens wat kristallen voorschotelen die ze vervolgens met veel enthousiasme verorberen.
De game slaat de plank op bepaalde punten wel mis. Zo kan je in de levels een gouden hoed vinden die maestro Balan doet verschijnen en je vervolgens het Bonje-level laat spelen. Hierin achtervolgt hij Lance en schudt hij allerlei rare vechtmoves uit zijn mouw. Dit gaat gepaard met QTE's die je dient uit te voeren en waarop je een score krijgt. Hoe hoger je score, hoe meer kristallen je verdient. De meerwaarde van deze intermezzo’s ontgaat me volledig en past ook niet bij de rest van de game. Deze levels zijn optioneel en kan je natuurlijk aan je voorbij laten gaan. Dit is echter niet het enige vreemde dat je tegenkomt. Zo is het hoofdpersonage klaarblijkelijk een sportfanaat en vind je verscheidene minigames op je pad die hieraan tegemoet komen. Zo kan je op bepaalde momenten een level onderbreken voor een potje golf, bowlen of voetbal.
Balan Wonderworld mist ook enige uitdaging. De platformstukken zijn te eenvoudig, vermits je het benodigde kostuum steeds kan vrijspelen wanneer het noodzakelijk is. Hetzelfde geldt voor de bazenlevels, ook hier moet je de eigenschap van het kostuum in je voordeel gebruiken om de eindbaas te verslaan. Spelers die niet van verzamelen houden en enkel geïnteresseerd zijn in het platformen, zullen enigszins bedrogen uitkomen. De levels zijn over het algemeen tamelijk kort en de kans is groot dat je op deze manier niet genoeg beeldjes bezit om alle aktes vrij te spelen. Laat je hierdoor echter niet ontmoedigen, het loont zeker de moeite om tijd te investeren in deze game.
Conclusie
Balan Wonderworld is een aangename platformer met geweldige cutscenes. De verschillende kostuums zorgen voor voldoende afwisseling en de herspeelbaarheid is groot door de enorme hoeveelheid Balan-beeldjes die je kan verzamelen. Jammer genoeg mist de game enige uitdaging, zorgt de combat voor de nodige frustraties en werden er eigenaardige minigames toegevoegd. Ondanks deze storende elementen weet de game toch te charmeren door de uitstekende soundtrack en dito sfeer, met de musicalnummers als exponent daarvan.
Pro
- Prachtige cutscenes
- Mooie soundtrack
- Leuk leveldesign
Con
- Bonje-levels en minigames bieden geen toegevoegde waarde
- Wisselen tussen kostuums duurt iets te lang
- Moeilijkheidsgraad te laag
7
Over
Beschikbaar vanaf
26 maart 2021
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Ontwikkelaar
- Arzest
- Balan Company
Uitgever
- Square Enix
