TitaTovenaar
Well-known member
Maakt het uit wie wat er buiten de lening in heeft gestoken van cash?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Als je het kunt bewijzen wel.Maakt het uit wie wat er buiten de lening in heeft gestoken van cash?
Mijn mening is gekleurd door eigen ervaring.Vaak ook bemoeizieke ouders die met een zak geld de woning van hun kind mee bekostigd hebben en nadien schrik hebben dat hun 'investering' deels naar iemand aangetrouwd zal gaan.
Ik zou me ook niet gelukkig voelen in een huis (geen thuis) waar ik zelf niets van zeggenschap over heb, maar waar ik wel financieel mag aan bijdragen.
Na 10 jaar, 20 jaar, kinderen samen, ... is de grootste vermogensopbouw in 99% van de gezinnen vastgoed onder de vorm van een eigen woning. Bepaalt jouw partner dan ff in jouw plaats dat dat voor jou niet mogelijk is.
Vaak is die partner die dan zogezegd meer 'vermogen/mogelijkheden' heeft niet kapitaalkrachtig genoeg om samen met de partner een woning te kopen, naast de eigen woning. Want dat zou het probleem ook oplossen.
@Mulan
De inwonende partner die een andere woning koopt om te verhuren is idd ook een mogelijkheid.
Maar dan moet je wel veel kapitaal hebben + als partner ook nog zin om verhuurdersrisico te lopen met alle miserie die daar mogelijks bij komt kijken. Meeste mensen wensen vooral gemoedsrust, lijkt me, en het leven rustig slijten zonder veel risico...
En alle 'problemen' lost dat ook niet op volgens mij. Je wil toch het meeste comfort in de woning waar je zelf in woont, maar die is dan 100% eigendom van jouw partner. Hoe ga je dan bepalen of je wel een nieuwe keuken/badkamer/... mee wil bekostigen, terwijl dat misschien enkel comfortverhoging geeft ipv functioneel iets verandert.
Ga je dan wafelijzerpolitiek toepassen en voor hetzelfde bedrag verbeteringen toepassen in de verhuurde woning? En wie heeft er eindbeslissingsrecht of er al dan niet iets aangepast/gerenoveerd wordt?
Ik vind dat vaak heel ambetante situaties...
Er is ook nog een derde groep die niet zo in hokjes denkt dat je enkel iets kan denken op basis van al dan neit een scheiding te hebben meegemaakt.Eigenlijk zijn er twee groepen in deze discussie:
- Degenen die nog nooit een scheiding hebben meegemaakt en geen graten zien in onverdeeldheid.
- Degenen die de miserie van een scheiding hebben meegemaakt en zichzelf daartegen indekken.
Mijn vriendin en ik hebben beiden een echtscheiding meegemaakt dus we zaten snel op één lijn met onze gescheiden financiën.
Maar A heeft vooraf wèl alle kosten moeten dragen (notaris, ssv, eigen inbreng,..) staat alleen in voor alle herstellingen,...Hierboven gaat het om een mediaan gezin, maar de meeste koppels hebben niet het vermogen om élk een huis te bezitten...
Dus ook een hypothetische situatie voor mensen die niet genoeg verdienen om 2 huizen te bezitten:
A heeft een huis en begint een relatie met B, B woont na x-aantal maanden in bij A.
Ze vermijden het woord 'huur', maar B betaalt bijv 500€ om in te mogen wonen. Na 10 jaar samenwonen gaan ze uit elkaar.
Niets aan de hand voor A, want huis is 100% van A en ondertussen is er 120.000€ meer afbetaald.
B heeft wel jarenlang bijgedragen, maar houdt daar niets aan over.
En misschien is de huur die B ervoor betaalde iets meer dan wat hij nu moet bijdragen, maar dat is peanuts in vergelijking met de kapitaalsopbouw bij A.
Ik blijf het verbazend vinden hoe cege er altijd in slaagt om zich als volledig naïef (of humblebrag?) voor te stellen.
Dit soort discussies zijn nu toch al duizend keer gepasseerd. Er is al zo vaak gezegd dat de situatie heel anders is als je, cru gezegd, geen geld schijt. Dit soort situaties zijn heel anders als je een "mediaan gezin" bent. En nog heel anders als je minder verdient dan een mediaan gezin. (En ja, dan doel ik op de echte mediaan, niet die van BG.)
Ik blijf me afvragen waar dit soort stellingen vandaan blijven komen nadat het eigenlijk al zo vaak uitgelegd is.
Maar goed, ik zal nog eens een hypothetische situatie schetsen.
Persoon A en B verdienen beiden hetzelfde.
Ze hebben beiden op hetzelfde moment voor de relatie een huis gekocht van eenzelfe waarde.
Ze betalen beiden eenzelfde hypotheek af van 1k/maand op eenzelfde termijn.
Mogelijke verhuurprijs is 1k/maand.
Ze trekken beiden in bij A, en B betaald geen huur (enkel maandelijkse kosten worden gesplitst (gas/electriciteit...)
Na 10 jaar gaan ze uit elkaar :
Persoon A heeft nu Woning A en tussentijds 120k afbetaald aan de woning.
Persoon B heeft nu Woning B en tussentijds 120k afbetaald aan de woning + 120k huur geïnd.
Dat is iets anders dan 5k links of rechtsom. Dat is 12k per jaar.
@cege
Gerelateerd vraagje: als je kinderen later voltijds gaan werken, moeten ze dan niets bijdragen, alles gratis? Of vind je dat ze dan ook wel iets mogen bijdragen?
Was bij mij thuis ook zo, ook fan van!Bijdragen om aan te leren dat wonen geld kost. Bij uit huis gaan krijgen ze dat bedrag dan wel terug om in hun eigen woonst te investeren.
Dat was bij ons ook wel zo. Als je het als ouder "hard" wil spelen vraag je een gemiddelde hypothecaire lening aan je kinderen, maar dat is meteen al een stevig bedrag. Destijds was dat €300 en de maaltijdcheques.Was bij mij thuis ook zo, ook fan van!
@cege waarom zou je als partner volledig zonder kosten moeten wonen enkel omdat de ander eigenaar is?
Ik zou zelf nooit in iemand zijn huis willen wonen zonder iets bij te dragen, want dat zou ik profiteren vinden.
Vb: beide hebben 2000 netto.
1 betaalt 800 hypotheek, 1200 "over"
2 betaalt 600 huur, 1400 "over".
1 blijft in jouw voorbeeld 1200 over hebben, 2 verdubbelt dat bijna door gratis in te wonen.
Gerelateerd vraagje: als je kinderen later voltijds gaan werken, moeten ze dan niets bijdragen, alles gratis? Of vind je dat ze dan ook wel iets mogen bijdragen?
Het is duidelijk dat er zowel in de situatie van koppels als in de situatie van inwonende kinderen die in hun levensonderhoud kunnen voorzien, mensen zijn die het normaal vinden dat dat gratis moet "want de kosten gaan niet plots zakken mocht die daar niet meer inwonen" (wat klopt! Dat kan niemand betwisten!)
En anderen die vinden dat het voor allebei de partijen "win-win" mag zijn. Waarbij de partner of het kind natuurlijk niet de helft van de hypotheek moeten gaan bijdragen, maar een redelijk bedrag voor allebei de kanten.
Uiteraard kan dat... Al ken ik weinig gevallen waarbij de financiële afwikkeling van een eerste scheiding vlot verloopt omwille van duidelijke vooropgestelde regels.Er is ook nog een derde groep die niet zo in hokjes denkt dat je enkel iets kan denken op basis van al dan neit een scheiding te hebben meegemaakt.
Je kan jezelf indekken tegen de miserie van een scheiding en toch nog geen scheiding meegemaakt hebben én geen graten zien in onverdeeldheid.
Voor de relatie betaalde A alleen af, dus waarom niet tijdens de relatie ?
Dus lekker je partner wat emotioneel chanterern zodat je bij haar kan intrekken zodat jij er financieel voordeel bij hebt dan maar?En waar exact maakt dat een verschil voor de "verhuurder" ? Sinds wanneer vragen we huur als compensatie/straf omdat een ander geld over heeft ? Ik dacht dat dat een compensatie was voor gemaakte kosten/investeringen. Er is geen extra kapitaalkost voor een intrekkende partner, dus waarom huur vragen?
Ga je de huur verhogen als het loon verhoogt van de partner? Of verlagen als die werkloos is ? "AHA, promotie, kassa kassa kassa, huur verhogen".
Stel nu, hypothetisch, dat je van je partner niet weet of die huurt, gekocht heeft of nog thuis woont. Zou dat dan een invloed hebben op het feit of je partner moet betalen om bij je te mogen intrekken ? Dat zou willen zeggen dat je persoonlijke financiele situatie dan op een of andere manier zou afhangen van de beslissing van je partner voor het je partner was.
Ik vind dat moeilijk om daar een rationele redenering in te zien.
Je bent het op flessen aan het trekken.Ga je de huur verhogen als het loon verhoogt van de partner? Of verlagen als die werkloos is ? "AHA, promotie, kassa kassa kassa, huur verhogen".
Notaris ben je inderdaad kwijt, maar fiscaal voordeel is dan ook weer volledig voor de eigenaar. Fiscaal voordeel was tot voor het afschaffen van de woonbonus véél hoger dan notariskosten.Maar A heeft vooraf wèl alle kosten moeten dragen (notaris, ssv, eigen inbreng,..) staat alleen in voor alle herstellingen,...
Ik ken geen enkele belegging in de laatste 100'en jaren dat zo risicoloos was als een eigen woning, het is moeilijk om de surplus op een gelijkaardige manier te beleggen. "Duizenden euro's" minder hangt er ook van af hoeveel je minder vraagt tov gewone huishuur.Terwijl B het geld dat wordt uitgespaard aan huur ook gewoon kan laten renderen he. Duizenden euro's per jaar is voor de modale verdiener geen kleingeld he...
Ik zei maar iets als voorbeeld, omdat ik vermoedde dat de gemiddelde huur al rond de 1.000€ zal draaien en de gemiddelde afbetaling al rond de 1.200€...Daarbij is 500 euro bijdrage als enkel huur wèl heel veel, da's vaak meer dan de helft van de hypotheek als je het dan toch hebt over de doorsnee verdiener.
Bij ons min of meer dezelfde situatie. Mijn vriendin haar inbreng was groter door mooie gift van haar ouders, zij heeft niet moeten lenen. Ik heb gewoon de lening van mijn appartement overgezet op onze woning via een pandwissel en betaal die alleen verder af.Wij hadden bij aankoop/bouw een ongelijke inleg. Ik sta dus in schuld bij mijn partner voor dat bedrag.
Wij zijn beiden 50% eigenaar, met dat schuldbeding als voetnota.
Ik betaal die schuld af door meer af te betalen aan de lening totdat die inleg gelijk gemaakt is, dan gaan we die schuldbekentenis laten schrappen.
Ik zou het niet anders willen, ongelijk eigenaarschap is hoe dan ook een miserie.
Neem de koopprijs van de grond (als je elkaar graag ziet, de prijs op moment dat je hem effectief kreeg, en niet een huidige geschatte verkoopwaarde), en laat de ander die half betalen (of door een schuldbekentenis of hoe heet het erkennen en dan afbetalen).
Of als je de ander echt graag ziet, schenk je haar gewon de 50% eigendom en rep je er nooit meer een woord over.
Ook niet als de liefde toch blijkt niet zo wederzijds te zijn, begin je hier niet meer over, want gegeven is gegeven.
Ach, ik ben jong en naief. Gelukkig nooit in de tussensituaties zoals deze terechtgekomen, en met een "clean slate" alles kunnen splitsen recht doormidden.