Hoe regel je jouw financiën met jouw partner?

[TNTim]

Inkopen kan uiteraard ook maar lijkt mij onredelijk om zo snel te doen, daarnaast is het nogal contradictorisch te stellen dat iemand die 'gedoemd is om eeuwig huur te betalen' zich wel zou kunnen inkopen in het huis van hun partner.

Als B nooit de mogelijkheid krijgt van A om zich in te kopen dan is het enige alternatief eeuwig huur betalen of een LAT-relatie beginnen.

Trouwens idd echt triestig gesteld met de financiële geletterdheid van de Vlaming als een huis kopen het enige is dat ze kunnen bedenken.

Dat is een andere discussie, maar bij de meesten is een eigen huis de grootste vermogensopbouw in hun leven.

200.000€ in een eigen huis of 200.000€ op een aandelenrekening. In se onlogisch, maar ik zou ook geruster slapen bij de eerste optie.
Om het cru te stellen: een bankier kan niet met uw bakstenen gaan lopen...
Ook qua fiscaliteit trouwens, een eigen woning wordt meestal ontzien bij belastingen.

 

[onbewust]

Wie spreekt er over 'nooit' ? Als uw partner in een langdurige relatie niet samen met u eigenaar wil zijn van het huis waarin jullie wonen lijkt mij dat een symptoom van een groter probleem.

Als je de partner gewoon vervangt door een vriend of co-houser lijkt het plots niet meer zo vreemd dat die huur betaalt om bij u in te wonen, wat is het verschil?

Ik denk wel dat er veel verwarring ontstaat door persoonlijke situaties en onderling getroffen regelingen die op zich niet slecht zijn, maar ik vind dat het wel altijd gezegd mag worden als een van de partijen er financieel voordeel uit haalt, ongeacht welk gevoel beide partijen daarbij hebben. Dat dit niet altijd 100% correct geregeld wordt is begrijpelijk aangezien het belangrijkste toch is dat je vooruit geraakt als team.

 

[TNTim]

Wie spreekt er over 'nooit' ? Als uw partner in een langdurige relatie niet samen met u eigenaar wil zijn van het huis waarin jullie wonen lijkt mij dat een symptoom van een groter probleem.

Situatie die ik uit eerste hand ken, was een situatie van 'nooit'. Relatie is grotendeels daardoor gestopt.
Geen zeggenschap in wat er veranderd/verbeterd diende te worden, ook geen inspraak in het tempo waarin de renovatie vorderde. Maar wel verwacht worden om mee te betalen, want ze woonde er toch ook en had daar toch ook het profijt van.

Als je de partner gewoon vervangt door een vriend of co-houser lijkt het plots niet meer zo vreemd dat die huur betaalt om bij u in te wonen, wat is het verschil?

Groot verschil lijkt me. Een vriend of co-houser kiest om in te komen wonen.
Een partner kiest voor een relatie en krijgt dan een co-housingconstructie door zijn/haar strot geduwd.

Als verhuren geen obstakel is, verhuur dan als persoon A uw woning en huur/koop samen met persoon B een woning.
Probleem is dan ook opgelost.
(Als er al een probleem is, misschien is B wel perfect gelukkig om een halve huishuur te betalen voor x-aantal jaar of voor de rest van zijn/haar leven)

aangezien het belangrijkste toch is dat je vooruit geraakt als team.

Awel, dat vind ik ook.

Maar er moet ook gekeken worden dat zowel partner A als partner B erop vooruit gaan.
Partner A die serieus vooruit gaat en partner B die eerder ter plaatse blijft trappelen, is ook als team vooruit gaan, maar vind ik oneerlijk.

 

[Mulan]

Geen zeggenschap in wat er veranderd/verbeterd diende te worden, ook geen inspraak in het tempo waarin de renovatie vorderde. Maar wel verwacht worden om mee te betalen, want ze woonde er toch ook en had daar toch ook het profijt van.

Maar dat is idd compleet van de pot gerukt: niets te zeggen hebben maar wèl moeten meebetalen, dat gaat VEEL verder dan "een bijdrage in het woongenot", ik denk niet dat iemand hier zich kan vinden in die manier van werken.

 

[JanusDR]

Je zei dat er bij B in het andere geval een volledige huur uit de lucht valt.

Omdat persoon B 100% geen huur meer moet betalen als hij bij A gaat wonen.
Ik doelde niet op zijn potentieel aan te kopen verhuurhuis.

Je spreekt telkens van een halve huur als meest billijk, dan is 300€ tegenwoordig enorm laag.

Dat is zo.
Ik zou zo'n bedrag direct betalen en mij niet inkopen bij de partner :-D
Uiteraard in de veronderstelling van financiële maximalisatie, quod non in een relatie.

Persoon B heeft bij verhuur in jouw voorbeelden de volledige kans op merde: verhuurdersrisico, kans op leegstand, opvolging van werken in een woning waar je niet woont, belastingen, ...

Besteed dan uit aan immo, of koop beursgenoteerde vastgoedindex

Je gebruikt weer een vals dilemma, ik heb nooit beweerd dat het gratis moet. Maar een halve huur vind ik overdreven.

Waarom is 'een beetje huur' dan wel ok?
Dus je stelt nu zelf dat persoon B 'iets' moet compenseren aan persoon A?
Gezien uw standpunt ben ik wel benieuwd wat er juist dient gecompenseerd te worden en hoe je dat op neutrale financiële wijze zou berekenen?

Maar het grote voordeel bij een eigen huis is dat je nimmer of nooit nog huur dient te betalen. Als morgen persoon B zijn/haar aandelenportefeuille geen rendement meer geeft dan moet de geïndexeerde huur/verblijfsrecht/woongenot/... er nog steeds elke maand liggen.

Je betaalt het huis toch ook af met extern geld, bv via salaris?
Die halve huur betaal je nog veel gemakkelijker.
Na 25 jaar is het geïnvesteerde surplus een huis waard, waarvoor je een zelfde huurwaarde kan krijgen
(om het in huis termen te zetten, want ik heb de indruk dat het concept niet 100% duidelijk is. Zie prof. Peersman, huren vs kopen, die legt dat goed uit)

Huisprijzen mogen nog 20% zakken. Zolang de huur niet 20% zakt, is er normaal gezien geen probleem.

Het gaat niet over of er problemen zijn om af te betalen, het gaat over totaal rendement-risico.

Partner A die serieus vooruit gaat en partner B die eerder ter plaatse blijft trappelen, is ook als team vooruit gaan, maar vind ik oneerlijk.

Ik ben altijd al partner B geweest in vroegere relaties, en ik blijf niet echt ter plaatse trappelen.
Wat misschien niet veralgemeenbaar is maar toch deels, want iedereen kan 'indexbeleggen voor dummies' lezen.

 

[TNTim]

Dat is zo.
Ik zou zo'n bedrag direct betalen en mij niet inkopen bij de partner :-D
Uiteraard in de veronderstelling van financiële maximalisatie, quod non in een relatie.

Waarom zeg je dan eerst zelf 300€ als je dat belachelijk laag vindt gezien de huidige huurprijzen?
Dat bedrag had je genomen om te staven dat er dan nog voldoende geld over blijft om te investeren...
Als je vertrekt van een normale huurprijs dan is dat bedrag een pak hoger dan 300€ en blijft er bij een modaal verdienend persoon niet veel meer over om te investeren. Partner A is deels jouw verhuurder en bouwt wél kapitaal op door zijn/haar halve huishuur + jouw halve huishuur.

In een relatie is er volgens jou best geen financiële maximalisatie, maar dat is wel wat gebeurt bij persoon A.

Besteed dan uit aan immo, of koop beursgenoteerde vastgoedindex

Met een immo leg je opnieuw meer kosten bij persoon B en niet bij persoon A.
De schaal hing al door aan die kant.

Waarom is 'een beetje huur' dan wel ok?
Dus je stelt nu zelf dat persoon B 'iets' moet compenseren aan persoon A?

Nooit beweerd dat ik +-200€ onbillijk zou vinden, je bent van straat dus daar mag iets tegenover staan.

Gezien uw standpunt ben ik wel benieuwd wat er juist dient gecompenseerd te worden en hoe je dat op neutrale financiële wijze zou berekenen?

Kan je niet, vandaar mijn standpunt om na x-aantal jaar (naar mijn aanvoelen max 2 à 3 jaar) uw partner zich te laten inkopen of samen uit te kijken voor iets anders.

Je betaalt het huis toch ook af met extern geld, bv via salaris?
Die halve huur betaal je nog veel gemakkelijker.
Na 25 jaar is het geïnvesteerde surplus een huis waard, waarvoor je een zelfde huurwaarde kan krijgen
(om het in huis termen te zetten, want ik heb de indruk dat het concept niet 100% duidelijk is. Zie prof. Peersman, huren vs kopen, die legt dat goed uit)

Ik wil gerust meegaan in jouw denkpiste:
Stel, persoon A heeft een huis en verhuurt de helft aan zijn partner, persoon B.
Persoon A heeft 100% geleend op 25 jaar en betaalt notariskosten, pak een gemiddeld huis van 250.000€.
Volgens notaris.be kom ik aan 18.000€ kosten voor aankoopakte + krediet (volledig hypothecair). Deze som hadden zowel A als B op hun rekening.
Lening van 1.180€/maand. Aan jouw partner vraag je 550€, geïndexeerd.
Persoon A betaalt 1.180€ - 550€ = 630€. Persoon B kan een mooie 80€ per maand op kant zetten als hij dezelfde maandlast aanhoudt als A.
Met huidige inflatie (6,62%) geeft B volgend jaar 586,41€ aan partner A. -> persoon B moet al bijna evenveel uitgeven als A.

Na 25 jaar heeft A een afbetaald huis, persoon B eindigt hopelijk niet negatief.

Ik ben altijd al partner B geweest in vroegere relaties, en ik blijf niet echt ter plaatse trappelen.
Wat misschien niet veralgemeenbaar is maar toch deels, want iedereen kan 'indexbeleggen voor dummies' lezen.

Goed voor jou, maar jij bent dan ook extreem zuinig. (geen verwijt hé, ik ben dat ook. )
Bij de meesten is het loon zo goed als op na vaste kosten + helft van een huishuur. Als het al niet op is...

Trouwens: als je het beu bent, let's agree to disagree.

 

[Mulan]

Waarom zou je je partners bijlage indexeren wanneer jouw kosten niet indexeren?

Puur hypothetischs natuurlijk, maar stel dat B 400 euro (halve huishuur) betaalt aan A met 1900 nettoloon. 3 jaar later blijft dat 400 euro maar is dat loon al eerder richting 2100 euro aan het gaan. B wint ook want procentueel "zakt" zijn woonkost waardoor het vermogen te investeren groter wordt.

 

[TNTim]

Waarom zou je je partners bijlage indexeren wanneer jouw kosten niet indexeren?

Omdat Janus het economisch billijk wil houden en rekent met halve huishuren.
Een huishuur indexeert normaal gezien mee.

 

[JanusDR]

Waarom zeg je dan eerst zelf 300€ als je dat belachelijk laag vindt gezien de huidige huurprijzen?
Dat bedrag had je genomen om te staven dat er dan nog voldoende geld over blijft om te investeren...
Als je vertrekt van een normale huurprijs dan is dat bedrag een pak hoger dan 300€ en blijft er bij een modaal verdienend persoon niet veel meer over om te investeren.

Jawel toch? Er blijft slechts de helft van de huur over die hij voorheen betaalde toen hij alleen woonde.
De andere helft kan hij nu dus sparen, onafhankelijk van zijn eventuele andere surplus.

Nooit beweerd dat ik +-200€ onbillijk zou vinden, je bent van straat dus daar mag iets tegenover staan.

Waarom is 200 dan wel billijk?
Waarom moet B huur betalen aan A?
In jouw standpunt is dit toch B verrijken ten koste van A?
Indien niet, dan is het logische financieel neutrale bedrag de halve huur.
Eventueel de halve huur van de vorige woning die B had, omdat dat zijn opportuniteitskost is. (Tenzij de nieuwe woning minder waard is...)

Ik wil gerust meegaan in jouw denkpiste:
Stel, persoon A heeft een huis en verhuurt de helft aan zijn partner, persoon B.
Persoon A heeft 100% geleend op 25 jaar en betaalt notariskosten, pak een gemiddeld huis van 250.000€.
Volgens notaris.be kom ik aan 18.000€ kosten voor aankoopakte + krediet (volledig hypothecair). Deze som hadden zowel A als B op hun rekening.
Lening van 1.180€/maand. Aan jouw partner vraag je 550€, geïndexeerd.

Het voorbeeld stopt uiteraard daar.
Alsof de huur van een woning van 250k , 1100 euro is.

Mijn woning kost 600k incl kosten, de huur is nu 850 per maand.
Doe eens jouw voorbeeld met die cijfers?

Goed voor jou, maar jij bent dan ook extreem zuinig. (geen verwijt hé, ik ben dat ook. )

Het niet ter plaatse trappelen komt doordat ik het surplus investeer.
Het zuinig zijn is daarin totaal niet meer relevant de laatste 5 jaar.

Ik vind mezelf trouwens totaal niet zuinig, wel prijs/utiliteitsbewust (ik heb bv 80 vluchten sinds mei, maar ik drink Freeway cola en Delinut choco), maar dat is een totaal andere discussie

Bij de meesten is het loon zo goed als op na vaste kosten + helft van een huishuur. Als het al niet op is...

Kan niet, want dan zou B niet alleen kunnen gewoond hebben vooraleer hij bij A introk.
Wat mogelijk is, maardan zal A inderdaad gewoon huursubsidie aan B moeten geven in de vorm van (bijna-)gratis inwoon.

Maar dat is niet de financieel-neutrale situatie waarover we aan het discussiëren zijn.

 

[JanusDR]

Omdat Janus het economisch billijk wil houden en rekent met halve huishuren.
Een huishuur indexeert normaal gezien mee.

Uiteraard indexeert dat, ook voor partners.
Met de algemene huurprijzen, niet met de CPI (Dat is een andere discussie).

 

[Doxie]

Maar partner wil misschien helemaal niet huren. Jij wil zelf toch ook kopen...

 

[TNTim]

Jawel toch? Er blijft slechts de helft van de huur over die hij voorheen betaalde toen hij alleen woonde.
De andere helft kan hij nu dus sparen, onafhankelijk van zijn eventuele andere surplus.

Met 2 heb je een grotere woning nodig dan alleen, doorgaans is een grotere woning ook een hogere huurprijs.

Waarom is 200 dan wel billijk?

Extra slijtage doordat het huis door twee bewoond wordt ipv door 1 persoon.

In jouw standpunt is dit toch B verrijken ten koste van A?

Ma nee.

Mijn woning kost 600k incl kosten, de huur is nu 850 per maand.
Doe eens jouw voorbeeld met die cijfers?

Dat is dan ook een belachelijk lage huurprijs...
Goed voor jou!

Het niet ter plaatse trappelen komt doordat ik het surplus investeer.
Het zuinig zijn is daarin totaal niet meer relevant de laatste 5 jaar.

Een huis alleen is +-700€, een huis met twee zal naar de 1.000€ gaan.
Welk surplus is er dan, +-200€/maand?

En elk jaar gaat daar nog een stuk af omdat de huurprijs indexeert.
Aan 6% is er volgend jaar nog maar 170€ over om te investeren.

 

[JanusDR]

Extra slijtage doordat het huis door twee bewoond wordt ipv door 1 persoon.

Je vindt het dus logisch dat B aan A een huurprijs betaalt.

We zijn het eens ;-)
Nu het bedrag nog.

Dat is dan ook een belachelijk lage huurprijs...
Goed voor jou!

Nee dat is een totaal overgewaardeerde vastgoedmarkt, en een huurcontract dat dateert van pre debiele-corona-vastgoed-tijden.
Cpi is minder gestegen de laatste 5 jaar dan de vastgoedprijzen.

Een huis alleen is +-700€, een huis met twee zal naar de 1.000€ gaan.

Waar haal je dat?
Elk huis dat ik ken, kan je ook met 2 bewonen.

Als partner A per se in een groter huis wil wonen, dan moet ze ook compromis kunnen sluiten dat B slechts de halve huurwaarde van het alternatief betaalt, nl. zijn reële opportuniteitskost.

En elk jaar gaat daar nog een stuk af omdat de huurprijs indexeert.
Aan 6% is er volgend jaar nog maar 170€ over om te investeren.

Kom kom, en het loon indexeert niet of zo?

 

[TNTim]

Als partner A per se in een groter huis wil wonen, dan moet ze ook compromis kunnen sluiten dat B slechts de halve huurwaarde van het alternatief betaalt, nl. zijn reële opportuniteitskost.

We beginnen het inderdaad eens te geraken, een halve huishuur van de woning van A is overdreven.

Waar haal je dat?
Elk huis dat ik ken, kan je ook met 2 bewonen.

Kunnen wel, maar huurt een alleenstaande echt een woonst die groter is dan hij alleen nodig heeft... Zou me overdreven lijken.
Als je dan samen gaat wonen, ga ik ervanuit dat die woonst comfortabel en groot genoeg is voor 2.

Kom kom, en het loon indexeert niet of zo?

Zeker, dat van A ook en de lening blijft elke maand hetzelfde, want merendeel kiest voor vaste rentevoet.
-> investeringsopportuniteit voor A bovenop de woning.

Bewijst nog maar eens wat een topinvestering het is als B komt inwonen aan een halve huur...

Het voorbeeld stopt uiteraard daar.
Alsof de huur van een woning van 250k , 1100 euro is.

Mijn woning kost 600k incl kosten, de huur is nu 850 per maand.
Doe eens jouw voorbeeld met die cijfers?

Mijn praktijkvoorbeeld (ik had de juiste cijfers niet vannamiddag):
Woning gekocht eind 2020 voor 122.000€ en 7.000€ kosten aan gedaan. -> 129.000€ samen.
Verhuurd vanaf dag 1 aan 570€/maand. 100% lening aan 1,04% (rentevoet die we erop hebben) zou 595€ geweest zijn op 20 jaar.
(De persoon die het huurt is de vrouw van het koppel dat eigenaar was. Ik versta nog steeds niet dat ze de woning niet zelf overgenomen heeft van haar man, want ze hadden ondertussen al x-aantal jaren afbetaald, immo zal 4 à 5% gekost hebben én ze had ook kunnen lenen op 25 of 30 jaar om de maandlast te drukken.)

 

[cege]

Het voorbeeld stopt uiteraard daar.
Alsof de huur van een woning van 250k , 1100 euro is.

Mijn woning kost 600k incl kosten, de huur is nu 850 per maand.
Doe eens jouw voorbeeld met die cijfers?

LOL. Ofwel rip ik ze af met huur ofwel moet ik dringend mijn app als flappentapper gebruiken en een nieuwe hypotheek op trekken.

Mijn app is voor 210k gekocht 8y geleden en wordt thans voor 915 verhuurd (en de dikke indexering moet nog komen)...


On topic:
Anyway, als je voor een 300k huis 400 of 500 huur rekent, wil ik ook wel wat playmoney 200-300 betalen als dat nodig is om de vrede te bewaren. Dat is al wat anders dan de 1000 per maand die hier eerst rondging bij sommigen.

 

[JanusDR]

We beginnen het inderdaad eens te geraken, een halve huishuur van de woning van A is overdreven.

Niets mee te maken, bv. als woning A kleiner is dan is de halve huur van woning A logisch.

Kunnen wel, maar huurt een alleenstaande echt een woonst die groter is dan hij alleen nodig heeft... Zou me overdreven lijken.
Als je dan samen gaat wonen, ga ik ervanuit dat die woonst comfortabel en groot genoeg is voor 2.

Maar hoeveel woningen ken jij wel waar je alleen in woont, maar met 2 is 'niet comfortabel'?
Als je groter wil wonen, betekent dat meer betalen. Lijkt mij normaal.

Zeker, dat van A ook en de lening blijft elke maand hetzelfde, want merendeel kiest voor vaste rentevoet.
-> investeringsopportuniteit voor A bovenop de woning.

Hm, maar dat is er echt helemaal naast hoor.
Maar te lang om basis investering uit te leggen.
Nogmaals, zie Peersman huren-vs-kopen, die heeft verschillende artikels in de krant.

Mijn praktijkvoorbeeld (ik had de juiste cijfers niet vannamiddag):
Woning gekocht eind 2020 voor 122.000€ en 7.000€ kosten aan gedaan. -> 129.000€ samen.
Verhuurd vanaf dag 1 aan 570€/maand. 100% lening aan 1,04% (rentevoet die we erop hebben) zou 595€ geweest zijn op 20 jaar.

Yep, dat zijn de goede vastgoed aankopen.

In de jaren 90 had je dat ook: aflossing + kapitaal 100% lening, was gelijk aan de huur.
No-brainer jackpot die quasi onmogelijk is in deze markt.

Ik heb het over de heersende marktprijzen.
Anders kan ik ook een paar uitzonderlijke aandeeltjes tonen vanuit het verleden hoor

 

[JanusDR]

LOL. Ofwel rip ik ze af met huur ofwel moet ik dringend mijn app als flappentapper gebruiken en een nieuwe hypotheek op trekken.

Mijn app is voor 210k gekocht 8y geleden en wordt thans voor 915 verhuurd (en de dikke indexering moet nog komen)...

Dus 8 jaar geleden verhuurd aan +- 750?

 

[cege]

Dus 8 jaar geleden verhuurd aan +- 750?

Juist eens gecheckt. 750 in 2016.

 

[JanusDR]

Juist eens gecheckt. 750 in 2016.

Dat hebben wij toen betaald voor een alleenstaande quasi-nieuwbouw woning met 3 slaapkamers en 2 badkamers, op 5 min van de e17, met zicht op de velden.

Ik vond toen inderdaad een enorme discrepantie tussen de value voor appartementen vs woningen.
Niemand wilde toen een alleenstaand huis huren.

Niet mijn probleem dat iedereen financieel zot is
Wel goed voor jou

 

[eniac]

Je vindt het dus logisch dat B aan A een huurprijs betaalt.

We zijn het eens ;-)
Nu het bedrag nog.

Net als vorig jaar heb ik een andere mening dan jou in deze, maar wel respect voor deze Churchill-strategie

(Ja ik weet dat het waarschijnlijk nooit effectief gezegd werd door Churchill, maar dat terzijde)