Hoe regel je jouw financiën met jouw partner?

[cege]

Ik ga het heel simpel houden door vooral hier op te reageren, want dat is de kern lijkt me :


Dus opnieuw persoon A en B hebben allebei niets. B woont toch bij zijn/haar ouders. A huurt reeds enkele jaren iets aan 1000 euro/maand.
Voor de relatie betaalde A dit alleen af, waarom dan niet tijdens de relatie. Vind je dat even normaal dan?

Ik volg niet.

Is het huur of afbetalen? Huur = operationele kost = splitten. Lening afbetalen = equity investering = wie betaalt, die krijgt.

Je moet daarna ook niet dingen in het extreme trekken. Het blijven altijd moeilijke discussies, dat is hier de afgelopen pagina's wel genoeg naar voren komt. Namelijk dat streven naar 100% gelijkheid inderdaad niet wenselijk en zelfs onmogelijk is. Waarom is volgens u het enige alternatief dan direct om allebei te verhuren/verkopen en samen iets te huren/kopen? Waarom kan het niet zijn dat beide personen een overeenkomst maken die voor beiden voordelig is?

Er wordt ook nergens gezegd dat die 120k rechtstreeks naar de partner moet gaan zoals jij insinueert.

@cege waarom zou je als partner volledig zonder kosten moeten wonen enkel omdat de ander eigenaar is?
Ik zou zelf nooit in iemand zijn huis willen wonen zonder iets bij te dragen, want dat zou ik profiteren vinden.

Vb: beide hebben 2000 netto.
1 betaalt 800 hypotheek, 1200 "over"
2 betaalt 600 huur, 1400 "over".
1 blijft in jouw voorbeeld 1200 over hebben, 2 verdubbelt dat bijna door gratis in te wonen.
Gerelateerd vraagje: als je kinderen later voltijds gaan werken, moeten ze dan niets bijdragen, alles gratis? Of vind je dat ze dan ook wel iets mogen bijdragen?

Het is duidelijk dat er zowel in de situatie van koppels als in de situatie van inwonende kinderen die in hun levensonderhoud kunnen voorzien, mensen zijn die het normaal vinden dat dat gratis moet "want de kosten gaan niet plots zakken mocht die daar niet meer inwonen" (wat klopt! Dat kan niemand betwisten!) En anderen die vinden dat het voor allebei de partijen "win-win" mag zijn. Waarbij de partner of het kind natuurlijk niet de helft van de hypotheek moeten gaan bijdragen, maar een redelijk bedrag voor allebei de kanten.

Je bent het op flessen aan het trekken.

Het was Mulan die afkwam met de motivering dat de bijdrage afhangt van de overschot van de anders, want "is dat wel eerlijk", niet ik.


Goed, ik ga verder werken, toedels.

 

[Mulan]

En waar exact maakt dat een verschil voor de "verhuurder" ? Sinds wanneer vragen we huur als compensatie/straf omdat een ander geld over heeft ? Ik dacht dat dat een compensatie was voor gemaakte kosten/investeringen. Er is geen extra kapitaalkost voor een intrekkende partner, dus waarom huur vragen?

Net om het eerlijker voor BEIDE te maken..niet de ene die "moet" profiteren van de andere.

Ga je de huur verhogen als het loon verhoogt van de partner? Of verlagen als die werkloos is ? "AHA, promotie, kassa kassa kassa, huur verhogen".

Nee, want het is geen huur maar EEN bijdrage in de woonkosten waarbij BEIDEN beter af mogen zijn. Persoon A want de vaste kosten zakken wat, persoon B want de vaste kosten zakken veel (in verhouding met huur betalen). Ik dacht dat een relatie om balans draaide en niet om "wie is de grootste geldezel"?

Stel nu, hypothetisch, dat je van je partner niet weet of die huurt, gekocht heeft of nog thuis woont. Zou dat dan een invloed hebben op het feit of je partner moet betalen om bij je te mogen intrekken ?

Nee. In alle 3 de situaties zou ik kijken met mijn partner wat een redelijk bedrag is. En dat hangt totaal niet vast aan wat die persoon van inkomen heeft, hoe groot die zijn spaarboek is,...

Opnieuw: een REDELIJK bedrag he. Niet "mama en papa hebben me 200k gegeven, ik heb een hypotheek van 500 euro per maand, ik vind het redelijk om 400 euro te vragen!"
Wat redelijk is, hangt van meerdere factoren af zoals de hoogte van de hypotheek, wat is de huurwaarde van je eigen pand ongeveer, hoeveel verdient je partner,...
Lijkt me logisch dat als je 800 euro afbetaalt, de verhuurwaarde 1000 euro is, je niet zegt: "Voila, jouw aandeel zou dan neerkomen op 500 euro!"

Soit, als je als beide partners daar een compleet andere visie op hebt, zal je nog op andere vlakken botsen. Dus als iemand mij "ne dikke egoïst en grote profiteur" vindt omdat ik 250 euro per maand woongenot redelijk zou vinden, dan mag die idd gerust verder blijven huren of op hotel mama blijven zitten.

 

[Mulan]

Ik zei maar iets als voorbeeld, omdat ik vermoedde dat de gemiddelde huur al rond de 1.000€ zal draaien en de gemiddelde afbetaling al rond de 1.200€...

Voor een alleenstaande zal die voor een modale Vlaming niet 1200 bedragen.

 

[TNTim]

Soit, als je als beide partners daar een compleet andere visie op hebt, zal je nog op andere vlakken botsen. Dus als iemand mij "ne dikke egoïst en grote profiteur" vindt omdat ik 250 euro per maand woongenot redelijk zou vinden, dan mag die idd gerust verder blijven huren of op hotel mama blijven zitten.

Oh ok, +-200 à 250€ vind ik wel een mooie middenweg.

Niets zou raar zijn en de helft van een hoge hypotheek ook.

Dan schelen jij en @cege ook niet echt van visie vermoed ik.
Als je tussen de lijnen door leest dan betaalde hij ook zoiets, maar dan niet met een maandelijks bedrag.

 

[Event]

Wij zijn 50/50 eigenaar van de woning. Het verschil in inbreng ligt rond de 100k, mijn vriendin heeft dus gewoon een vordering van 50k ten opzichte van mijn indien het huis ooit verkocht wordt. Als je echt wil kan je die 50k mee laten indexeren nog ook dat hebben wij niet gedaan. Clean & simple eigenlijk. Als er ooit ambras komt wordt het huis verkocht, het bedrag gaat in 2 en ik geef mijn vriendin 50k. Ik besef wel dat dit vooral goed werkt omdat onze inbreng (mijn lening meegerekend) niet extréém afwijkt (tis geen 85/15).

Wat bedoel je met indexeren? Normaal is er daar een standaardclausule dat dat naargelang de meerwaarde pro rata wordt berekend. Ik denk dat "index" en "meerwaarde" 2 aparte verhalen zijn?

 

[JanusDR]

@cege waarom zou je als partner volledig zonder kosten moeten wonen enkel omdat de ander eigenaar is?

En waar exact maakt dat een verschil voor de "verhuurder" ?

Dus lekker je partner wat emotioneel chanterern zodat je bij haar kan intrekken zodat jij er financieel voordeel bij hebt dan maar?

Aha, de jaarlijkse "is het eerlijk dat de partner iets bijdraagt voor inwoon in mijn eigen woning?" is bezig aan zijn tiende iteratie!

Hierbij het jaarlijkse antwoord:

Dit probleem is een paar jaar geleden ook al op het forum geweest.

- Situatie 1: A heeft huis, B niet. Totale huurinkomst A: 0 (woont er zelf in en krijgt niets van B). B spaart hypothetisch 500 euro per maand.

- Situatie 2: A heeft huis dat hij verhuurt aan 800 per maand, B niet.
Samen huren ze een ander equivalent huis van 800 per maand.
Totale huurinkomst A: 0 euro als hij de volledige huur van het gemeenschappelijk gehuurde huis zelf betaalt.
B kan daardoor dezelfde 500 euro per maand sparen.

Zoals men kan zien, is situatie 1 volkomen economisch equivalent aan situatie 2.

De kernvraag: is situatie 2 eerlijk?
Is het eerlijk dat B daar niet meebetaalt in de huur van het gemeenschappelijk huis?
Waarom is het normaal dat A de volledige huur betaalt?
Omdat hij een asset heeft naast het gemeenschappelijk gehuurde huis?
Wat heeft dat daarmee te maken?

Wat als A zijn geld geïnvesteerd had in een ETF in de plaats van het verhuurde huis? Moet B dan ook niet meebetalen in de huur omdat A al een asset heeft?

Wat als in situatie 1 persoon B 300k in een ETF heeft?
Is het dan ook nog normaal dat ze niets betaalt aan A en gratis huisvesting krijgt van A?

Economisch en logisch gezien is dit inderdaad niet eerlijk.
En als situatie 2 niet eerlijk is, dan is situatie 1 dit ook niet, want economisch equivalent!

Je kan uiteraard zelf beslissen om B gratis te laten wonen.
Maar dat is niet de economisch neutrale case zoals sommige bovenstaande posters voorstellen.
Het is een concrete gift van A aan B ter waarde van de halve huurwaarde.

Waar niets mis mee is.
Maar het dient wel als gift benoemd te worden

 

[coldplayke]

Net om het eerlijker voor BEIDE te maken..niet de ene die "moet" profiteren van de andere.

Nee, want het is geen huur maar EEN bijdrage in de woonkosten waarbij BEIDEN beter af mogen zijn. Persoon A want de vaste kosten zakken wat, persoon B want de vaste kosten zakken veel (in verhouding met huur betalen). Ik dacht dat een relatie om balans draaide en niet om "wie is de grootste geldezel"?

Nee. In alle 3 de situaties zou ik kijken met mijn partner wat een redelijk bedrag is. En dat hangt totaal niet vast aan wat die persoon van inkomen heeft, hoe groot die zijn spaarboek is,...

Opnieuw: een REDELIJK bedrag he. Niet "mama en papa hebben me 200k gegeven, ik heb een hypotheek van 500 euro per maand, ik vind het redelijk om 400 euro te vragen!"
Wat redelijk is, hangt van meerdere factoren af zoals de hoogte van de hypotheek, wat is de huurwaarde van je eigen pand ongeveer, hoeveel verdient je partner,...
Lijkt me logisch dat als je 800 euro afbetaalt, de verhuurwaarde 1000 euro is, je niet zegt: "Voila, jouw aandeel zou dan neerkomen op 500 euro!"

Soit, als je als beide partners daar een compleet andere visie op hebt, zal je nog op andere vlakken botsen. Dus als iemand mij "ne dikke egoïst en grote profiteur" vindt omdat ik 250 euro per maand woongenot redelijk zou vinden, dan mag die idd gerust verder blijven huren of op hotel mama blijven zitten.

Ik zou nooit een partner vragen huur te betalen om in een woning te leven waar ik eigenaar van ben. Als die partner geen eigen woonst heeft, ontneem je hem/haar voor een groot stuk de mogelijkheid om ooit te stoppen met huur te betalen en iets voor zichzelf aan te schaffen. De meeste mensen willen niet de rest van hun leven huur betalen, maar iets van zichzelf verwerven.

Dus voor mij zouden er maar 3 opties zijn:
-partner betaalt mee de lening af en wordt mede-eigenaar (met een verdeling van eigen inbreng bij uit elkaar gaan). Desnoods vraag je hem een deel van de notariskosten met terugwerkende kracht op zich te nemen.
-partner betaalt niet mee de lening af, maar betaalt ook geen huur. De overige rekeningen worden gedeeld door 2.
-ik verkoop mijn woning en we kopen samen een woning aan.

In alle andere situaties zou ik me serieus slecht voelen, aan beide zijden van het verhaal. Als er dan toch huur wordt gevraagd, ook al is het ver onder de marktwaarde, dan zou ik een huurcontract willen.

 

[TNTim]

@JanusDR
Probleem blijft dat B mogelijks in een situatie gedwongen wordt waarbij hij verblijfsrecht dient te betalen aan A.
De economisch neutrale én eerlijkste case is B de mogelijkheid geven om zich in te kopen.

Het geld dat A krijgt en uitspaart, kan A beleggen en in worst case B uitkopen mocht de relatie mislukken.

Ook: zelf (deels) eigenaar zijn van jouw (t)huis is niet enkel iets rationeel.

 

[JanusDR]

@JanusDR
Probleem blijft dat B mogelijks in een situatie gedwongen wordt waarbij hij verblijfsrecht dient te betalen aan A.

Snap ik niet, wat bedoel je?

 

[JanusDR]

Ik zou nooit een partner vragen huur te betalen om in een woning te leven waar ik eigenaar van ben. Als die partner geen eigen woonst heeft, ontneem je hem/haar voor een groot stuk de mogelijkheid om ooit te stoppen met huur te betalen en iets voor zichzelf aan te schaffen. De meeste mensen willen niet de rest van hun leven huur betalen, maar iets van zichzelf verwerven.

Dat kan, zoals in het voorbeeld hierboven, door het verschil tussen (kapitaalaflossing+interest - huur) te investeren in een eigen vastgoed of indexfonds, waardoor je exact hetzelfde opbouwt als partner A. (Afhankelijk van rendement vastgoed etc)

Puur financieel/economisch gezien is het alleszins logisch om een halve huur te betalen.
Wat men daarbij voelt, kan natuurlijk anders zijn

 

[Event]

Meh,

*Mocht ik een eigenaar zijn van een woning, no way dat ik de partner plots mede-eigenaar zal maken. Die persoon mag dan een lage huurbedrag betalen. Met nog het uitgespaarde geld kan ze gaan opsouperen, beleggen of een opbrengstpand kopen. De opbrengstpand is dan ook volledig van haar.

of

*samen een huis kopen waarvan de ongelijke inbreng notarieel wordt vastgelegd.

 

[TNTim]

Snap ik niet, wat bedoel je?

Je komt zelf tot volgende conclusie:
"Je kan uiteraard zelf beslissen om B gratis te laten wonen.
Maar dat is niet de economisch neutrale case zoals sommige bovenstaande posters voorstellen."

Geef ik jou gelijk in.
(Alhoewel ik het economisch niet eerlijk vind om daar een halve huurwaarde op te plakken.
Bij persoon A ging er als alleenstaande geen halve huur uit de lucht vallen en grote kans dat persoon B liever iets anders had gehuurd.)

Ik bedoelde:
als A halsstarrig weigert om B zich te laten inkopen of samen iets anders aan te kopen en ook huur/verblijfsrecht/... eist van B, dan zet je B levenslang vast.

Dat kan, zoals in het voorbeeld hierboven, door het verschil tussen (kapitaalaflossing+interest - huur) te investeren in een eigen vastgoed of indexfonds, waardoor je exact hetzelfde opbouwt als partner A. (Afhankelijk van rendement vastgoed etc)

Indexfonds is te risicovol voor het merendeel van de Belgen, vastgoed helemaal alleen aankopen is voor de meeste Belgen onhaalbaar.
En zelfs al kan je helemaal alleen vastgoed aankopen dan heb je nog steeds een verhuurdersrisico + belastingen die partner A niet heeft.

 

[JanusDR]

Geef ik jou gelijk in.
(Alhoewel ik het economisch niet eerlijk vind om daar een halve huurwaarde op te plakken.
Bij persoon A ging er als alleenstaande geen halve huur uit de lucht vallen en grote kans dat persoon B liever iets anders had gehuurd.)

Bij persoon B komt in het andere geval toch ook een volledige huur uit de lucht gevallen?

Als B de helft aan A betaalt, hebben beiden financieel gewin door het samenwonen.
In het andere geval wint enkel B, en dat wordt dan blijkbaar als correct aangevoeld...

Ik bedoelde:
als A halsstarrig weigert om B zich te laten inkopen of samen iets anders aan te kopen en ook huur/verblijfsrecht/... eist van B, dan zet je B levenslang vast.

Wat bedoel je met vast zetten?

Indexfonds is te risicovol voor het merendeel van de Belgen, vastgoed helemaal alleen aankopen is voor de meeste Belgen onhaalbaar.

Ja, maar als je de logische zaken uitsluit, kom je uiteraard aan de enige mogelijke conclusie: inkopen of gratis laten wonen.

'Indexfonds is te risicovol' of 'te arm om alleen aan te kopen' zijn assumpties die je zomaar maakt, en is niet waarover het oorspronkelijk ging hé.
Het ging over financiële 'eerlijkheid'...

En zelfs al kan je helemaal alleen vastgoed aankopen dan heb je nog steeds een verhuurdersrisico + belastingen die partner A niet heeft.

In het andere geval heb je scheidingsrisico met notariskosten en registratierechten en hypotheekkosten?

 

[TNTim]

Bij persoon B komt in het andere geval toch ook een volledige huur uit de lucht gevallen?

Je gaat uit van onwaarschijnlijke hypothesen om tot jouw punt te komen, de kans dat zowel A als B alleen een eigendom kunnen verwerven is gigantisch klein.

Als B de helft aan A betaalt, hebben beiden financieel gewin door het samenwonen.
In het andere geval wint enkel B, en dat wordt dan blijkbaar als correct aangevoeld...

Dat is een vals dilemma, het is niet ofwel de halve huur ofwel niets.

Wat bedoel je met vast zetten?

'Veroordeeld' om levenslang verblijfsrecht te betalen aan partner A.

Ja, maar als je de logische zaken uitsluit, kom je uiteraard aan de enige mogelijke conclusie: inkopen of gratis laten wonen.

'Indexfonds is te risicovol' of 'te arm om alleen aan te kopen' zijn assumpties die je zomaar maakt, en is niet waarover het oorspronkelijk ging hé.
Het ging over financiële 'eerlijkheid'...

Het overgrote deel van de Belgen belegt niet rechtstreeks op de beurs en kan ook niet als alleenstaande een woning kopen.
De alternatieven qua investering die je geeft zijn daardoor niet hetzelfde, de meesten kunnen dit niet (alleen een woning kopen) of vertrouwen dit niet (aandelen).
Een eigen huis, in de zin van 'daar waar uw domicilie staat', wordt daarentegen wél wijdverspreid aanzien als een veilige spaarboek én is voor de meeste koppels haalbaar.

In het andere geval heb je scheidingsrisico met notariskosten en registratierechten en hypotheekkosten?

Klopt, lijkt mij eerlijker.
Dan loop je immers beide het risico ipv het risico enkel bij B te leggen.

(Je maakt hier trouwens de assumptie met hypotheekkosten dat ze het bedrag niet gewoon op tafel kunnen leggen.
Als je het logisch vindt dat iedereen op de beurs belegt of iedereen alleen een woning kan kopen, dan kan zonder hypotheek ook hé. )

 

[JanusDR]

Je gaat uit van onwaarschijnlijke hypothesen om tot jouw punt te komen, de kans dat zowel A als B alleen een eigendom kunnen verwerven is gigantisch klein.

Maar A heeft in dit vraagstuk al een eigen woning, alleen

Dat is een vals dilemma, het is niet ofwel de halve huur ofwel niets.

?
Wat dan, een kwart huur, in de vorm van de boodschappen betalen?
Dat kan ook, dat is dan slechts een halve subsidie

'Veroordeeld' om levenslang verblijfsrecht te betalen aan partner A.

En waarom is dat 'veroordeeld'?
Als die 300 euro betaalt als huur, dan kan die al de rest sparen en investeren.

Klopt, lijkt mij eerlijker.
Dan loop je immers beide het risico ipv het risico enkel bij B te leggen.

Welk risico?

(Je maakt hier trouwens de assumptie met hypotheekkosten dat ze het bedrag niet gewoon op tafel kunnen leggen.
Als je het logisch vindt dat iedereen op de beurs belegt of iedereen alleen een woning kan kopen, dan kan zonder hypotheek ook hé. )

Ah ja, een woning zonder hypotheek lukt voor jouw gemiddelde Belg, maar elke maand spaargeld investeren in indexfonds of woning kopen met vriend/broer als investering, HO MAAR daar is de gemiddelde Belg te arm of dom voor

Goed, in jouw hypothese dat de gemiddelde Belg blijkbaar achterlijk is, totaal non-inventief, non-ondernemend, en zeker geen enkele moeite zal doen om ook maar een basis te leren over indexbeleggen of zelf een huis verhuren (desnoods met anderen) , dan is de enige oplossing inderdaad dat persoon A aan persoon B gratis onderdak geeft, of dat persoon B zich inkoopt met alle risico's vandien.

By the way, alsof de gemiddelde Belg iets kent van vastgoed en/of rendement.
Eens zien hoe het qua rendement zal verlopen voor degenen die de afgelopen paar jaar een vastgoed kochten in de corona FOMO.

 

[Mulan]

'Veroordeeld' om levenslang verblijfsrecht te betalen aan partner A.

Waarom levenslang? Mij lijkt dat in de meeste gevallen een tijdelijke situatie, geen permanente.
Want ofwel ga je uit elkaar, ofwel raak je steeds zekerder van elkaar en beslis je alsnog, x jaar later, om toch samen iets te kopen. Maar of die x jaar nu 3 jaar, 5jaar, 10jaar,.... Is dat moet elks voor zich bepalen. En tot je aan dat punt bent, vind ik niet dat je de ander volledig gratis zou moeten laten wonen. Ik heb eerder de term "woongenot" gebruikt, maar voor mij kan dat ook in een andere vorm he, bijvoorbeeld alle vaste rekeningen (gas, water, elektriciteit, Proximus, streamingdiensten,...) Volledig alleen betalen ipv te delen door 2.
Zoals ik eerder al zei, een redelijke bijdrage .
Ik herinner me dat een vriend van mijn ex eens belde (zal ergens in 2015 geweest zijn) om te polsen hoe dat financieel bij ons geregeld was, want hij zat in dezelfde situatie; vrouw leren kennen met een eigen huis, wou intrekken en ze vroeg -hou je vast- 600 euro woongenot. Die kerel verdiende+-1800 netto en had een dochter. Dat was dus naast het splitten van de rekeningen voor gas, elektriciteit, eten,...
Dat vind ik dus compleet van de pot gerukt, dat is bijna evenveel als wat hij daarvoor alleen als huur betaalde. Da's opportunisme èn oneerlijk.

 

[exCite]

Bijdragen om aan te leren dat wonen geld kost. Bij uit huis gaan krijgen ze dat bedrag dan wel terug om in hun eigen woonst te investeren.

Was bij mij thuis ook zo, ook fan van!

Dat was bij ons ook wel zo. Als je het als ouder "hard" wil spelen vraag je een gemiddelde hypothecaire lening aan je kinderen, maar dat is meteen al een stevig bedrag. Destijds was dat €300 en de maaltijdcheques.

Was bij mij ook zo, ik wist dat niet op voorhand, maar vond dat nu wel volledig normaal dat ik iets moest afgeven thuis, al was het maar voor energie/internet/eten/...
Toen ik verhuisde kreeg ik dan een envelop mee met dat bedrag in, was totaal onverwacht.

OT: alles is volledig gezamenlijk hier, dat partner A of partner B meer/minder verdient maakt voor ons 0,0 uit. Om het melig te stellen is het het geluk van beide partners en van ons gezin dat het primaire doel is.

 

[Shaddix]

Wij doen een vast bedrag maandelijks naar de gezamelijke rekening. Dit bedrag is voor lening en nutsvoorzieningen.
Al de rest zetten wij in Splitwise, waar we een evenwicht proberen houden.

Van mijn part mag het eens we kinderen zijn 1 pot worden.

 

[onbewust]

Ik snap niet goed waarom er zo'n groot verschil zou zijn tussen 'huur' betalen aan uw partner of aan een wildvreemde huisbaas?
Eigenlijk moet je gewoon de huurwaarde van het huis waar jullie samen in wonen delen door twee en dat moet betaald worden.
Zelf zou ik eerder bekijken hoeveel je ongeveer zou uitgeven als je samen iets anders zou huren en daar de helft van betalen.
Iemand die bij zijn/haar partner gaat inwonen heeft immers minder keuze over de woning waar ze uiteindelijk in wonen.
Voor de rest volg ik Janus zijn redenering. Het maakt niet uit wie eigenaar is van wat, wonen kost geld.
Gelijk welke andere redenering uit emotionele overwegingen is economisch gezien niet correct.

Inkopen kan uiteraard ook maar lijkt mij onredelijk om zo snel te doen, daarnaast is het nogal contradictorisch te stellen dat iemand die 'gedoemd is om eeuwig huur te betalen' zich wel zou kunnen inkopen in het huis van hun partner.

Heel dat gedoe met kosten betalen en boodschappen doen is ook geneuzel in de marge om te verdoezelen dat er geld moet worden betaald.
Trouwens idd echt triestig gesteld met de financiële geletterdheid van de Vlaming als een huis kopen het enige is dat ze kunnen bedenken.

 

[TNTim]

Maar A heeft in dit vraagstuk al een eigen woning, alleen

Je zei dat er bij B in het andere geval een volledige huur uit de lucht valt.
Zonder woning waar persoon B alleen eigenaar van is, is dat niet mogelijk.

Vandaar mijn "de kans dat zowel A als B alleen een eigendom kunnen verwerven is gigantisch klein."

En waarom is dat 'veroordeeld'?
Als die 300 euro betaalt als huur, dan kan die al de rest sparen en investeren.

Je spreekt telkens van een halve huur als meest billijk, dan is 300€ tegenwoordig enorm laag.

Welk risico?

Persoon B heeft bij verhuur in jouw voorbeelden de volledige kans op merde: verhuurdersrisico, kans op leegstand, opvolging van werken in een woning waar je niet woont, belastingen, ...
Als persoon B zich inkoopt dan heb je inderdaad kans op "notariskosten en registratierechten en hypotheekkosten?", maar dat zijn gedeelde risico's of kosten die zowel A als B hebben.

Ah ja, een woning zonder hypotheek lukt voor jouw gemiddelde Belg, maar elke maand spaargeld investeren in indexfonds of woning kopen met vriend/broer als investering, HO MAAR daar is de gemiddelde Belg te arm of dom voor

Ik was het op flessen aan het trekken omdat je dat naar mijn aanvoelen ook deed, scuzi.

Goed, in jouw hypothese dat de gemiddelde Belg blijkbaar achterlijk is, totaal non-inventief, non-ondernemend, en zeker geen enkele moeite zal doen om ook maar een basis te leren over indexbeleggen of zelf een huis verhuren (desnoods met anderen) , dan is de enige oplossing inderdaad dat persoon A aan persoon B gratis onderdak geeft, of dat persoon B zich inkoopt met alle risico's vandien.

Je gebruikt weer een vals dilemma, ik heb nooit beweerd dat het gratis moet. Maar een halve huur vind ik overdreven.

Trouwens: een huis verhuren 'met anderen', recipe for disaster...

By the way, alsof de gemiddelde Belg iets kent van vastgoed en/of rendement.
Eens zien hoe het qua rendement zal verlopen voor degenen die de afgelopen paar jaar een vastgoed kochten in de corona FOMO.

Klopt, huisprijzen kunnen mogelijks zakken in waarde. Net als eender welke belegging.
Maar het grote voordeel bij een eigen huis is dat je nimmer of nooit nog huur dient te betalen. Als morgen persoon B zijn/haar aandelenportefeuille geen rendement meer geeft dan moet de geïndexeerde huur/verblijfsrecht/woongenot/... er nog steeds elke maand liggen.

Trouwens: zelf ook twee huizen gekocht in volle coronaperiode.
Ondertussen is de aankoop 2,5 jaar geleden. Eerst zijn de huisprijzen nog gestegen en erna gestabiliseerd + de rente op leningen gigantisch naar omhoog. Persoonlijk vind ik onze situatie op dat vlak een luxesituatie.
Huisprijzen mogen nog 20% zakken. Zolang de huur niet 20% zakt, is er normaal gezien geen probleem.

En tot je aan dat punt bent, vind ik niet dat je de ander volledig gratis zou moeten laten wonen.

Wij denken hetzelfde hoor, het was Janus zijn visie waar ik op reageerde.

dat moet elks voor zich bepalen.

Klopt volledig!