Het seizoen zal spoedig veranderen. Wie weet wat er over zal blijven van de wereld die we kennen. Daarom ben jij er, bewaker des herinneringen. Zet de wereld en alles wat het mooi of speciaal maakt neer in jouw dagboek, zodanig dat de kostbare momenten van het heden niet uit de toekomst zullen verdwijnen.
De Canadese Scavengers Studio brengt ons deze visie van een wereld op het punt van een grote verandering en een jonge vrouw die het heden moet zien te beschermen van de vergetelheid. Al was hun eerdere game, de battle-royale Darwin Project, een heel ander beest. Ze hebben voor SEASON inspiratie gehaald uit exploratiegame Sable, relaxatiegame Unpacking en fotografische game Toem. Die inspiraties komen duidelijk naar boven in deze exploratieve game waar je foto's neemt van de omgeving om van het moment te leren genieten. Samengenomen overstijgt Season die inspiraties misschien zelfs, want het eindproduct is even adembenemend als inspirerend. SEASON: A letter to the future is vanaf 31 januari beschikbaar op pc en de PlayStation-consoles.
Leef in het moment
In een wereld zoals de onze, maar toch wat anders, krijgt een jonge vrouw de belangrijke taak om de wereld van het heden te documenteren. Binnenkort zal het seizoen veranderen en dat zal veranderingen van grote proporties met zich meebrengen. Haar herinneringen zullen het enige zijn dat overblijft van het oude in deze nieuwe wereld. Om deze missie te volbrengen, moet ze haar thuisstad genaamd Caro voor het eerst in haar leven verlaten en door de wereld reizen naar het museum aan het einde van de wereld, waar ze al haar observaties voor eeuwig kan opslaan en etaleren.
Het neerzetten van de wereld doe je aan de hand van fotografie, schetsen, en geluidsopnames. Met je fotocamera kan je foto's maken van indrukwekkende uitzichten of interessante bezienswaardigheden. Deze camera heeft de mogelijkheid om de zoom en focus van je afbeelding aan te passen, alsook een paar filters die je kan toepassen, maar daarnaast weinig toeters en bellen. Dat heeft het ook niet nodig. Met natuurlijk leveldesign lonkt er om elke hoek en om de zoveel meter wel een standpunt, object, of leven waar je makkelijk een prachtig portret van kan nemen. Zo haalt deze kleurrijke en diverse wereld de fotograaf in elke speler naar boven. Ook geluid kan opgevangen worden, en dat accentueert de sterke en immersieve audio, of het nu om een zomerbriesje, het gezang van vogels, het geplets van een waterval, of het gezoem van een machine gaat. Met je audiorecorder kan je alles wat je hoort vastleggen.
Maar het nemen van foto's en het opnemen van geluiden is maar de eerste stap: eens je genoeg van het level hebt verkend, kan je een plakboek maken van je creaties. Daarin probeer je twee pagina's te vullen met je eigen foto's, tekeningen, bedenkseltjes en stickers. Lang nadat het minimum van toe te voegen aandenkens aan een pagina plakt, heb je nog steeds zin om te blijven prutsen aan de pagina en extra herinneringen toe te voegen. Bij het bijvoegen van afbeeldingen aan deze recensie, moest ik mezelf onder controle houden: ik heb tientallen prachtige foto's en plakboekpagina's gemaakt die ik maar al te graag zou etaleren. Uiteindelijk heb ik mezelf gedeisd kunnen houden en de overblijvende afbeeldingen zijn grotendeels functioneel. Het belangrijkste aan al die welgemeten, contrastvolle en smaakvolle composities is niet dat anderen ze te zien krijgen, maar dat ik daarmee voor mezelf waardevolle dingen heb gemaakt met de momenten en gereedschappen die Season mij aanleverde.
Prachtig en krachtig
De afstand tussen elk pittoresk landschap kan je ofwel te voet, ofwel met de fiets afleggen. Die fiets, waarvan je in het begin van het spel het kleur mag kiezen, zal een welgekomen metgezel doorheen je avontuur worden. Deze wordt intuïtief bestuurd door de adaptieve triggers van de DualSense-controller heen en weer in te drukken. De weerstand van die triggers komt overeen met de moeilijkheid van het pad, dus bergaf of met windmee is het een zachtere druk dan wanneer je juist begint te fietsen. Het is dan ook een genot om een alternatief van het wind in je haar te voelen wanneer je door het landschap zweeft met minieme inputs. Dat geeft een aangename inleving met de wereld wanneer het op aanraking komt, al is het jammer dat op dit vlak niet meer gedaan is. SEASON zet focus op het feit dat herinneringen en momenten met verschillende zintuigen beleefd worden.
Dat smaak en geur moeilijk mee te geven is in een stuk technologie spreekt voor zich, maar iets meer gebruik van vibraties of de adaptieve triggers van de controller voor de aanraking van belangrijke objecten had het plaatje iets completer gemaakt. Dat kleine punt terzijde is het zalig om door de kleurrijke gebieden van de game te fietsen. De gamecamera, is ook uiterst goed gecalibreerd, en weet altijd de juiste momenten te vinden om even in of uit te zoomen voor een meer gedetailleerd of juist meer uitbundig beeld. Wanneer iets je aandacht trekt, kan je makkelijk stoppen en mag je je fiets overal neerleggen, want eens je terug op pad wil, kan je je fiets makkelijk terug je handen in toveren met een knop in het pauzemenu. Doorheen mijn speelsessies van gezamenlijk zeven uur heb ik twee keren een irritant hoogte-probleem bevonden met de fiets: dan zat ik vast in een hoekje omdat de fiets daar eigenlijk niet had mogen rijden. Over bugs gesproken, na lange speelsessies beginnen afbeeldingen zoals de kaart en teksten hun hoge-resolutie-texturen kwijt te raken. Beide problemen hadden geen echt effect op mijn genot van het spel en waren makkelijk opgelost door de game even uit te zetten.
Een zee van herinneringen
Ook al is de verhaallijn in SEASON best dun, maakt het dat meer dan goed met intrigerende worldbuilding en een knap staaltje filosofisch en emotioneel schrijven. Deze wereld die op de onze lijkt, maar toch door een volledig andere geschiedenis is gegaan met als resultaat compleet verschillende culturen, bevat ook een paar fantasie-elementen die allen te maken hebben met tijd, slaap en herinneringen. De introductie bestaat eruit dat jij en je moeder samen voorwerpen uitkiezen om een verdedigend medaillon mee te creëren, een object dat de speler zal beschermen tegen de vreemde aandoeningen die in deze wereld welig tieren. Mensen hun tijdperceptie wordt verward. Soldaten sterven niet, maar betreden een eeuwige slaap. Een speciaal soort bloem lijkt herinneringen van mensen te kunnen stelen. Cultureel en politiek werd nagedacht over hoe zo'n natuurverschijnselen impact zouden hebben op de religies van volkeren, en daarboven hoe de politiek zich hierrond zou vormen. Zo kom je in aanraking met de mysterieuze organisatie Grey Hands, een "apolitieke" politieke groep die zich inzet voor de toekomst ... maar het verleden en het heden terwijl in de duisternis achterlaat.
Zo staan zowel de gameplay als de vele verhalen die door de omgeving verteld worden in de ban van onze herinneringen. Van de vele prachtige vista's, interessante geschiedkundige overblijfselen en komische taferelen die er zijn om rondom je van te genieten, zadelt SEASON je ook op met voor jezelf te beslissen welke je het belangrijkst vindt om van de vergetelheid te beschermen. Die beslissing gebeurt niet enkel bij de memento's die je selecteert bij het plakboeken, maar ook een aantal segmenten waar andere personages jou vragen om een keuze te maken uit een aantal opties: welke van deze dingen zijn het meest waardevol en het meest belangrijk om ons te herinneren? Er is geen juist of fout antwoord, enkel het jouwe.
Na elke foto of gebruikt object krijg je ook een warm ingesproken stuk commentaar van de protagonist die het onderwerp van de opname in de context van haar leefwereld verkent. Doorheen het spel wordt het verhaal trouwens, met een paar uitzonderingen, verteld door de sympathieke narratie van dit hoofdpersonage wiens naam nooit aan de speler verklapt wordt. Al is ze geen stille protagonist, heeft ze geen gedetailleerde persoonlijkheid, maar is zij eerder een vehikel voor diepe gedachten en hersenkronkels over de wereld rondom haar. Zowel het tempo als de contemplatieve aard van deze narratie doen ietwat aan Life Is Strange denken, maar dan zonder de wanhopige pogingen om als een hip en trendy vijftienjarige uit de VS te klinken. De stemactrice is consistent sterk en raakt de juiste noten wanneer de schrijvers haar een intellectueel of emotioneel sappige quote geven. Ook de andere personages en stemacteurs hebben een aparte, maar steeds warme en oprechte stijl. Die andere personages hebben dan wel wat meer persoonlijkheid en al zijn ze niet de meest complexe personages, slagen zij er met hun sterke karakterisatie vaak in om jou de wereld van hun kant te laten zien.
Poëtische monologen
Ideeën worden dan wel meer gebracht in de vorm van poëtische monologen dan al te natuurlijke dialogen, het moet gezegd worden dat SEASON bomvol inspirerende en bedachtzame citaten zit, voornamelijk over de rol van herinneringen in ons leven. In combinatie met de contemplatieve toon van het spel, de constante zoektocht naar de perfecte memento's, en de alomtegenwoordigheid van tijdsbesef in deze wereld, slaan deze mooi verwoorde wijsheden hard toe. Verscheidene momenten in het spel zijn verrassend rakend en dat is te wijten aan de oprechte manier waarop SEASON bereid is elk aspect van dit thema te verkennen: de pijn, het identiteitsgevoel en de vreugde die herinneringen ons kunnen meegeven. De verlossing, het identiteitsverlies, de wanhoop en de eindeloze mogelijkheden bij het verlies van herinneringen. De onbetrouwbaarheid van herinneringen en hoe ze generationeel of via kunst of documentatie doorgegeven kunnen worden. Hoe onze herinneringen een effect hebben op het hier en nu én op de toekomst. Elk van deze facetten wordt met moed en zonder een roze bril besproken. Daarna moedigt het spel de speler aan om er even bij stil te staan tot we het "een plaatsje hebben gegeven".
Alhoewel kortheid niet iets is dat ik op zich een limitatie vind in beoordelingen, voelt SEASON wel best klein in scope, zeker vergeleken met wat het spel in zijn premisse belooft. Zo is het jouw doel om de volledige wereld te verkennen voor de seizoensverandering ... maar eindigt het spel niet lang na het verkennen van de eerste grote locatie buiten je beginstad. Zit er pracht en variatie in de gebieden die je te verkennen krijgt? Zeker, maar toch voelt de volledige ervaring eerder als een goed-uitgewerkte eerste aflevering van een miniserie. Na de eerste paar korte, lineaire levels kom je aan in een vallei genaamd Tieng Valley, de eerste en ook enige openwereldomgeving die verkend kan worden hoe de speler zelf wilt. Maar hoe snel de game ook openbloeit, nog sneller duwt het ook op de fietsremmen, want deze bescheiden open wereld, die ik als een intro-wereldje had gezien, is ook maar één level verwijderd van het einde van het spel. Wel heeft de vallei zijn eigen verhaallijnen, conclusies, en mini-gebieden, waardoor het zeker kan dienen als een symbolische microkosmos die instaat voor alle delen van de wereld die we niet te zien krijgen. Binnen de vallei zijn namelijk aanwijzingen naar gebeurtenissen doorheen de gegeven tijdlijn van herinnerd bestaan. En net als de wereld die zal veranderen aan het eind van het seizoen, zal de volledige vallei in amper een paar dagen volledig overvloed worden, met enkel jouw herinneringen en notitities om het levende te houden. Het blijft jammer dat we niet meer van de wereld konden zien, maar wanneer je als speler naar 'meer' hoopt, wil dat tegelijk ook zeggen dat het spel iets heel goeds doet. En dit pareltje over herinneringen doet genoeg goeds dat ik hem niet snel zal vergeten.
De Canadese Scavengers Studio brengt ons deze visie van een wereld op het punt van een grote verandering en een jonge vrouw die het heden moet zien te beschermen van de vergetelheid. Al was hun eerdere game, de battle-royale Darwin Project, een heel ander beest. Ze hebben voor SEASON inspiratie gehaald uit exploratiegame Sable, relaxatiegame Unpacking en fotografische game Toem. Die inspiraties komen duidelijk naar boven in deze exploratieve game waar je foto's neemt van de omgeving om van het moment te leren genieten. Samengenomen overstijgt Season die inspiraties misschien zelfs, want het eindproduct is even adembenemend als inspirerend. SEASON: A letter to the future is vanaf 31 januari beschikbaar op pc en de PlayStation-consoles.
Leef in het moment
In een wereld zoals de onze, maar toch wat anders, krijgt een jonge vrouw de belangrijke taak om de wereld van het heden te documenteren. Binnenkort zal het seizoen veranderen en dat zal veranderingen van grote proporties met zich meebrengen. Haar herinneringen zullen het enige zijn dat overblijft van het oude in deze nieuwe wereld. Om deze missie te volbrengen, moet ze haar thuisstad genaamd Caro voor het eerst in haar leven verlaten en door de wereld reizen naar het museum aan het einde van de wereld, waar ze al haar observaties voor eeuwig kan opslaan en etaleren.
Het neerzetten van de wereld doe je aan de hand van fotografie, schetsen, en geluidsopnames. Met je fotocamera kan je foto's maken van indrukwekkende uitzichten of interessante bezienswaardigheden. Deze camera heeft de mogelijkheid om de zoom en focus van je afbeelding aan te passen, alsook een paar filters die je kan toepassen, maar daarnaast weinig toeters en bellen. Dat heeft het ook niet nodig. Met natuurlijk leveldesign lonkt er om elke hoek en om de zoveel meter wel een standpunt, object, of leven waar je makkelijk een prachtig portret van kan nemen. Zo haalt deze kleurrijke en diverse wereld de fotograaf in elke speler naar boven. Ook geluid kan opgevangen worden, en dat accentueert de sterke en immersieve audio, of het nu om een zomerbriesje, het gezang van vogels, het geplets van een waterval, of het gezoem van een machine gaat. Met je audiorecorder kan je alles wat je hoort vastleggen.
Maar het nemen van foto's en het opnemen van geluiden is maar de eerste stap: eens je genoeg van het level hebt verkend, kan je een plakboek maken van je creaties. Daarin probeer je twee pagina's te vullen met je eigen foto's, tekeningen, bedenkseltjes en stickers. Lang nadat het minimum van toe te voegen aandenkens aan een pagina plakt, heb je nog steeds zin om te blijven prutsen aan de pagina en extra herinneringen toe te voegen. Bij het bijvoegen van afbeeldingen aan deze recensie, moest ik mezelf onder controle houden: ik heb tientallen prachtige foto's en plakboekpagina's gemaakt die ik maar al te graag zou etaleren. Uiteindelijk heb ik mezelf gedeisd kunnen houden en de overblijvende afbeeldingen zijn grotendeels functioneel. Het belangrijkste aan al die welgemeten, contrastvolle en smaakvolle composities is niet dat anderen ze te zien krijgen, maar dat ik daarmee voor mezelf waardevolle dingen heb gemaakt met de momenten en gereedschappen die Season mij aanleverde.
Prachtig en krachtig
De afstand tussen elk pittoresk landschap kan je ofwel te voet, ofwel met de fiets afleggen. Die fiets, waarvan je in het begin van het spel het kleur mag kiezen, zal een welgekomen metgezel doorheen je avontuur worden. Deze wordt intuïtief bestuurd door de adaptieve triggers van de DualSense-controller heen en weer in te drukken. De weerstand van die triggers komt overeen met de moeilijkheid van het pad, dus bergaf of met windmee is het een zachtere druk dan wanneer je juist begint te fietsen. Het is dan ook een genot om een alternatief van het wind in je haar te voelen wanneer je door het landschap zweeft met minieme inputs. Dat geeft een aangename inleving met de wereld wanneer het op aanraking komt, al is het jammer dat op dit vlak niet meer gedaan is. SEASON zet focus op het feit dat herinneringen en momenten met verschillende zintuigen beleefd worden.
SEASON nodigt je uit stil te staan bij de pracht en kracht van alles rondom je heen.
Dat smaak en geur moeilijk mee te geven is in een stuk technologie spreekt voor zich, maar iets meer gebruik van vibraties of de adaptieve triggers van de controller voor de aanraking van belangrijke objecten had het plaatje iets completer gemaakt. Dat kleine punt terzijde is het zalig om door de kleurrijke gebieden van de game te fietsen. De gamecamera, is ook uiterst goed gecalibreerd, en weet altijd de juiste momenten te vinden om even in of uit te zoomen voor een meer gedetailleerd of juist meer uitbundig beeld. Wanneer iets je aandacht trekt, kan je makkelijk stoppen en mag je je fiets overal neerleggen, want eens je terug op pad wil, kan je je fiets makkelijk terug je handen in toveren met een knop in het pauzemenu. Doorheen mijn speelsessies van gezamenlijk zeven uur heb ik twee keren een irritant hoogte-probleem bevonden met de fiets: dan zat ik vast in een hoekje omdat de fiets daar eigenlijk niet had mogen rijden. Over bugs gesproken, na lange speelsessies beginnen afbeeldingen zoals de kaart en teksten hun hoge-resolutie-texturen kwijt te raken. Beide problemen hadden geen echt effect op mijn genot van het spel en waren makkelijk opgelost door de game even uit te zetten.
Een zee van herinneringen
Ook al is de verhaallijn in SEASON best dun, maakt het dat meer dan goed met intrigerende worldbuilding en een knap staaltje filosofisch en emotioneel schrijven. Deze wereld die op de onze lijkt, maar toch door een volledig andere geschiedenis is gegaan met als resultaat compleet verschillende culturen, bevat ook een paar fantasie-elementen die allen te maken hebben met tijd, slaap en herinneringen. De introductie bestaat eruit dat jij en je moeder samen voorwerpen uitkiezen om een verdedigend medaillon mee te creëren, een object dat de speler zal beschermen tegen de vreemde aandoeningen die in deze wereld welig tieren. Mensen hun tijdperceptie wordt verward. Soldaten sterven niet, maar betreden een eeuwige slaap. Een speciaal soort bloem lijkt herinneringen van mensen te kunnen stelen. Cultureel en politiek werd nagedacht over hoe zo'n natuurverschijnselen impact zouden hebben op de religies van volkeren, en daarboven hoe de politiek zich hierrond zou vormen. Zo kom je in aanraking met de mysterieuze organisatie Grey Hands, een "apolitieke" politieke groep die zich inzet voor de toekomst ... maar het verleden en het heden terwijl in de duisternis achterlaat.
Zo staan zowel de gameplay als de vele verhalen die door de omgeving verteld worden in de ban van onze herinneringen. Van de vele prachtige vista's, interessante geschiedkundige overblijfselen en komische taferelen die er zijn om rondom je van te genieten, zadelt SEASON je ook op met voor jezelf te beslissen welke je het belangrijkst vindt om van de vergetelheid te beschermen. Die beslissing gebeurt niet enkel bij de memento's die je selecteert bij het plakboeken, maar ook een aantal segmenten waar andere personages jou vragen om een keuze te maken uit een aantal opties: welke van deze dingen zijn het meest waardevol en het meest belangrijk om ons te herinneren? Er is geen juist of fout antwoord, enkel het jouwe.
SEASON bevat verrassend rakende momenten, omdat het de moed heeft om zowel de positieve als negatieve facetten van herinneringen in ons leven oprecht en zonder een roze bril te illustreren.
Na elke foto of gebruikt object krijg je ook een warm ingesproken stuk commentaar van de protagonist die het onderwerp van de opname in de context van haar leefwereld verkent. Doorheen het spel wordt het verhaal trouwens, met een paar uitzonderingen, verteld door de sympathieke narratie van dit hoofdpersonage wiens naam nooit aan de speler verklapt wordt. Al is ze geen stille protagonist, heeft ze geen gedetailleerde persoonlijkheid, maar is zij eerder een vehikel voor diepe gedachten en hersenkronkels over de wereld rondom haar. Zowel het tempo als de contemplatieve aard van deze narratie doen ietwat aan Life Is Strange denken, maar dan zonder de wanhopige pogingen om als een hip en trendy vijftienjarige uit de VS te klinken. De stemactrice is consistent sterk en raakt de juiste noten wanneer de schrijvers haar een intellectueel of emotioneel sappige quote geven. Ook de andere personages en stemacteurs hebben een aparte, maar steeds warme en oprechte stijl. Die andere personages hebben dan wel wat meer persoonlijkheid en al zijn ze niet de meest complexe personages, slagen zij er met hun sterke karakterisatie vaak in om jou de wereld van hun kant te laten zien.
Poëtische monologen
Ideeën worden dan wel meer gebracht in de vorm van poëtische monologen dan al te natuurlijke dialogen, het moet gezegd worden dat SEASON bomvol inspirerende en bedachtzame citaten zit, voornamelijk over de rol van herinneringen in ons leven. In combinatie met de contemplatieve toon van het spel, de constante zoektocht naar de perfecte memento's, en de alomtegenwoordigheid van tijdsbesef in deze wereld, slaan deze mooi verwoorde wijsheden hard toe. Verscheidene momenten in het spel zijn verrassend rakend en dat is te wijten aan de oprechte manier waarop SEASON bereid is elk aspect van dit thema te verkennen: de pijn, het identiteitsgevoel en de vreugde die herinneringen ons kunnen meegeven. De verlossing, het identiteitsverlies, de wanhoop en de eindeloze mogelijkheden bij het verlies van herinneringen. De onbetrouwbaarheid van herinneringen en hoe ze generationeel of via kunst of documentatie doorgegeven kunnen worden. Hoe onze herinneringen een effect hebben op het hier en nu én op de toekomst. Elk van deze facetten wordt met moed en zonder een roze bril besproken. Daarna moedigt het spel de speler aan om er even bij stil te staan tot we het "een plaatsje hebben gegeven".
Een pareltje over herinneringen dat ik niet snel zal vergeten.
Alhoewel kortheid niet iets is dat ik op zich een limitatie vind in beoordelingen, voelt SEASON wel best klein in scope, zeker vergeleken met wat het spel in zijn premisse belooft. Zo is het jouw doel om de volledige wereld te verkennen voor de seizoensverandering ... maar eindigt het spel niet lang na het verkennen van de eerste grote locatie buiten je beginstad. Zit er pracht en variatie in de gebieden die je te verkennen krijgt? Zeker, maar toch voelt de volledige ervaring eerder als een goed-uitgewerkte eerste aflevering van een miniserie. Na de eerste paar korte, lineaire levels kom je aan in een vallei genaamd Tieng Valley, de eerste en ook enige openwereldomgeving die verkend kan worden hoe de speler zelf wilt. Maar hoe snel de game ook openbloeit, nog sneller duwt het ook op de fietsremmen, want deze bescheiden open wereld, die ik als een intro-wereldje had gezien, is ook maar één level verwijderd van het einde van het spel. Wel heeft de vallei zijn eigen verhaallijnen, conclusies, en mini-gebieden, waardoor het zeker kan dienen als een symbolische microkosmos die instaat voor alle delen van de wereld die we niet te zien krijgen. Binnen de vallei zijn namelijk aanwijzingen naar gebeurtenissen doorheen de gegeven tijdlijn van herinnerd bestaan. En net als de wereld die zal veranderen aan het eind van het seizoen, zal de volledige vallei in amper een paar dagen volledig overvloed worden, met enkel jouw herinneringen en notitities om het levende te houden. Het blijft jammer dat we niet meer van de wereld konden zien, maar wanneer je als speler naar 'meer' hoopt, wil dat tegelijk ook zeggen dat het spel iets heel goeds doet. En dit pareltje over herinneringen doet genoeg goeds dat ik hem niet snel zal vergeten.
Conclusie
Een prachtige, rakende en bedachtzame interactieve ode naar onze vloeiende relatie met het verleden en het heden. In SEASON: A letter to the future fiets en fotografeer je je een weg door een adembenemende wereld met subtiele vreemdheden die gedenkwaardige verhalen vertellen en jou de kans geven bij die verhalen stil te staan. Wat staat er in deze brief naar de toekomst? Dat bepaal jij.
Pro
- Een streling voor alle zintuigen
- Mechanisch stilstaan bij het heden en het verleden
- Inspirerende fotografie- en scrapbook-simulator
- Interessante worldbuilding
- Oprechte, krachtige emotionele momenten en teksten
Con
- Voelt, wegens grootse opzet, onvolledig
- Weinig 'gebeurt', verwacht geen lineair verhaal vol wendingen
- Een paar milde bugs
8.5
Over
Beschikbaar vanaf
31 januari 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
Genre
- Adventure
- Walking simulator
Ontwikkelaar
- Scavengers Studio
Uitgever
- Scavengers Studio
Website
Laatst bewerkt:
