Eind december 2022 had ik mij na een klein decennium nog een een elektrische gitaar op de kop getikt om wat te tokkelen tijdens en na het thuiswerk. Na een paar maanden begon het jammer genoeg alweer wat te vervelen. Tabs opzoeken, tabs naspelen, weer nadenken over het volgende,.... Dat is precies toch niet helemaal mijn ding. Maar ik speel wel graag gitaar! Tijdens mijn vakantie de afgelopen weken heb ik dan eens nagedacht wat ik kon doen om de situatie te verbeteren. Ik ben een typisch product van de muziekschool. Wekelijks vertoeven in een klaslokaal om werken van
Bach,
Mason Williams, of
Terraga te beheersen op een niveau dat aanvaardbaar is voor de examenjury. Toen vond ik dat allemaal niet zo leuk. Eens de klas binnen wilde ik er zo snel mogelijk weg omdat die werken echt saai waren om te spelen. Vandaag denk ik daar gelukkig anders over - getuige de frequentie dat ik mijn klassieke gitaar vastneem om die stukken te spelen. Wat de tijd al niet met zich mee kan brengen.
Nu goed, ik zat dus met het probleem dat ik gewoon tabs spelen maar saai vind. De reden waarom? Wel, omdat er weinig systematiek in zit. Ik leer er vrij weinig uit. Het enige wat ik er uit haal is wat behendigheid in de vingers, maar die behendigheid bereik ik ook én beter met specifieke oefeningen daar voor. Conclusie; ik heb nog eens een boek nodig. Een
goed boek.
Enter ChatGPT: geef mij eens de beste studieboeken voor een gitarist die er in slaagt om
Bruder Jakob te spelen zonder over zijn vingers te struikelen. Twee boeken sprongen in mijn oog:
Modern Method for Guitar van Leivitt, en
Advancing Guitarist van Goodrick. Beide besteld, beide ontvangen, beide eens doorgenomen.
Het eerste boek gebruiken ze op de Berkely College of Music - dus je kan wel verwachten dat het een goed boek is, en dat is het ook. Echt een klassiek boek voor gitaar. Er wordt wat uitgelegd, en vervolgens krijg je dan wat oefeningen om te spelen. Ik ben er op zich niet wild van. Het is vrij basic, maar er staan wel goede oefeningen in voor mij om bijvoorbeeld preciezer te worden met de plectrum, aangezien ik altijd met de vingers heb gespeeld. Dus zeker geen miskoop. Voor de lezers die graag willen leren noten lezen kan ik dat boek wel warm aanbevelen. Het combineert gitaar leren spelen met een goede basis notenleer (/muziektheorie).
Maar, beste lezer, ik schrijf deze post niet omdat ik de Modern Method wil aanbevelen aan een specifieke doelgroep. Nee, ik wil Advancing Guitarist aan
iedereen aanbevelen. In tegenstelling tot Modern Method en andere boeken volgt het boek geen typisch stramien van (1) uitleg gevolgd door (2) voorbeeld oefeningen. Het boek staat eerder vol ideeën en suggesties van Goodrick waar je bijgevolg zelf mee aan de slag kan. Of suggesties waardoor je weer andere dingen gaat op- of uitzoeken. De suggesties die hij doet wortelen bovendien in een algemeen idee om de gitaar als instrument (beter) te leren kennen en dat in een richting die je
zelf uit wilt gaan.
Een voorbeeld van zo een suggestie is het leren spelen op de
Unitar. In de klassieke methoden leren we gitaar spelen in de eerste positie. Als je dan de toonladder van do groot (zo noemden we C major before English took over he) wil spelen, heb je meerdere snaren nodig. Een prima manier om gitaar te leren spelen, maar leer je zo het fretbord voldoende kennen? Goodrick oppert daarom het idee van de Unitar. Spelen en soleren op slechts één snaar van de gitaar en dat met één vinger. Iedere snaar op de gitaar heeft een reikwijdte die groter is dan een octaaf, dus je hebt enorm veel mogelijkheden om te spelen. Door met één vinger te spelen, leer je ineens ook wat je wel al niet allemaal kan met één vinger. Stel je dan maar eens voor wat je allemaal kan bereiken door het gebruik van 2, 3, 4 en zelfs 5 vingers! Echt waar een geweldige oefening die ik iedereen kan aanraden. Onderaan heb ik als toemaatje een filmpje toegevoegd van iemand die deze oefening in de praktijk omzet en daar wonderwel goed in slaagt.
Ziezo, dat is dan mijn bijdrage aan dit topic. Ik vond het gewoon een te goede ontdekking om niet te delen met andere tokkelhobbyisten. Ik amuseer me in ieder geval kostelijk en heb ook het gevoel dat ik er enorm veel waarde uit haal. Ik vind het echt jammer dat ik dit boek tien jaar geleden niet heb ontdekt.
Unitar in de praktijk:
Versterker was idd niet de beste, zelfs de kabel was al na enkele keren spelen rijp voor het stort.
