Wat een historische avond was het. Een volksfeest na de match met de spelers en in de straten achteraf. Gezangen tot uren na de match
Euforie alom. Castro Montes wandelde een dik uur na de match nog door de massa, en werd bejubeld langs alle kanten. Je zag duidelijk dat die megacontent is. Ook de spelers op de bank die zijn even hard aan't dansen als de spelers op het veld. Ongelooflijk wat een chemie. Dat heb ik zelfs de vorige 2 jaren niet gezien.
Een echt goede match speelden we niet, bij vlagen wel, maar toch te veel weggegeven vanachter. Wat een missers van Skov en zeker Thiago. Maar ook een gigamisser van Rasmussen in de eerste helft. Brugge begon goed, met hoge druk. Bepalend was die ene lange bal op Henok Teklab waar er eerst sprake was van rood/penalty, maar door offside afgefloten. Doordat Brugge zo hoog stond in't begin van de match kon die lange bal van Moris zo'n gevaar opleveren. Door die waarschuwing zakte Brugge meer in, om die ruimte niet in de rug niet te laten. Maar zo kantelde wel de match volgens mij.
Maar na die grote kansen viel het dubbeltje aan onze kant. Zo'n holderdebolder goal, maar dat moet je Amoura niet geven. Dat is een coolere (pure) afwerker dan Vanzeir of Boniface. Zelfde niveau als Undav. Dat gaat blindelings bij die gast.
Op één of andere manier (door die pintjes?) tijdens de hele match er nooit aan getwijfeld of het wel goed ging komen. Die winning mood zit echt in het team, je hebt gewoon altijd het gevoel dat het wel goedkomt.
En chapeau aan Sykes. Hij doet het toch maar weer. Hij is zelden in de basis, maar al verschillende keren het verschil gemaakt met zijn lengte
Nu 9 mei al aanduiden.
En ik die dacht dat we het beste al hadden gehad... toen we promoveerden in 2021