En als je daar nu eens gewoon zou zeggen "nee, ik neem dat er niet bij". Denk je dat ze dan dat project gaan laten vallen? Of dat ze u gaan ontslaan en nog meer problemen qua resources hebben?In een privé-omgeving met hoogopgeleiden: "Hallo, we hebben hier zonet een hele afdeling buitengesmeten en dat werk wordt nu verdeeld onder de rest van het team, alsook het werk van diegenen die uitgevallen zijn met een burn-out. Mac-bc, aangezien jij nu de senior bent, neem jij even dat project van 50 miljoen euro erbij tussen de soep en de patatten? Expertise hebben we niet meer, maar vraag eens na in uw netwerk hé."
Wat? Loonsopslag? Goh, moeilijke economische tijden. Oei oei. Goh, indexeringen. Oei oei. We gaan het eens bekijken als we eens 5 minuten tijd hebben!Maar mac-bc, we zijn wreed content van u! Echt, ik ben blij dat je in mijn team zit! Zo'n kerel, gij!
Ik had dat gezegd.
Toen liet hij me een lijst zien van +20 projecten die nog moesten overgedragen worden binnen het team. Ik zou dan "enkel" dat grootste project overgedragen krijgen. "Er zijn mensen die wel 4 nieuwe projecten erbij krijgen!".
En daarenboven: "Maar mac-bc, jij bent ook de enige met dié ervaring binnen ons team. We kunnen dat eigenlijk moeilijk aan iemand anders geven." En dat klopt ook wel grotendeels.
Daar sta je dan.
Toen heb ik iets gezegd in de trant van: "Normaal zou ik dit weigeren omdat het er gewoon niet meer bij kan, maar gegeven de omstandigheden zal ik het er maar bijnemen hoewel ik de kwaliteit van mijn werk dan niet langer kan garanderen".
En ja, dat was mondeling besproken in een meeting en heb dit niet op papier staan. Maar bon, als je je al zo zou moeten indekken tegen uw eigen baas dan moet je je ook afvragen of je niet beter direct vertrekt de dag dat dat tegen mij gebruikt zou worden.
En zo plooi je dus uiteindelijk gewoon weer naar de druk die uw werkgever u wil opleggen.
De juiste reactie is dan, oké, als ik de enige ben die dat kan, kan ik dat project over nemen. Hier zijn al mijn andere projecten, draag die dan maar over naar iemand anders.
Ik wou reageren op bovenstaande posts maar de realiteit haalt mij al opnieuw in. Een paar minuten geleden een nieuwe mail in mijn privé-inbox:
Wéér stakingen. Wéér oplossingen zoeken. Wéér onbetaald verlof inzetten.
"Maar mac-bc toch, je hebt waanbeelden als je denkt dat het in andere sectoren beter is".
Fucking bullshit, ja.
Het zijn telkens dezelfde gepriviligeerden die nog meer privileges willen en die bij het minste de boel platgooien. Maar ach, zij ligger niet van wakker. Zij krijgen immers stakingsvergoedingen. Maar de ouders die opnieuw flexibel moeten zijn, die opnieuw in de bres moeten springen, ... moeten onbetaald verlof opnemen om eerstgenoemden hun foliekes te helpen doordrukken.
Het zijn telkens dezelfden in dit land.
Ik heb het al vaak gezegd tegen mijn vrouw: projecteer mijn werkomgeving op een fabrieksomgeving, een onderwijsomgeving of een overheidsomgeving, het land lag niet alleen plat van de stakingen, het stond verdomme in brand. En ze zouden er een nieuwe Daens-film over maken. Modern Times 2.0. In plaats van de band steeds sneller te laten draaien, wordt hier de knop van de timetracking, de billability en de "efficiëntie" steeds sneller gedraaid.
Het onderwijs: "Er doen geruchten de ronde dat er in de politiek misschien (!) overwogen wordt om... en omwille van die onzekerheid gaan we alvast preventief staken!
En oh ja, bijna vergeten, hier is alvast uw gegarandeerde loonsopslag die je sowieso krijgt zonder een poot te moeten uitsteken.
In een privé-omgeving met hoogopgeleiden: "Hallo, we hebben hier zonet een hele afdeling buitengesmeten en dat werk wordt nu verdeeld onder de rest van het team, alsook het werk van diegenen die uitgevallen zijn met een burn-out. Mac-bc, aangezien jij nu de senior bent, neem jij even dat project van 50 miljoen euro erbij tussen de soep en de patatten? Expertise hebben we niet meer, maar vraag eens na in uw netwerk hé."
Wat? Loonsopslag? Goh, moeilijke economische tijden. Oei oei. Goh, indexeringen. Oei oei. We gaan het eens bekijken als we eens 5 minuten tijd hebben!
Ook weer dat gebrek aan professionalisme in het onderwijs.
- Brief in bijlage was een Word-file.
- Brief in bijlage bevat geen enkele reden waarom er gestaakt wordt.
"Men drijft het inderdaad op de spits. En uiteraard kan ik op alles "neen" beginnen zeggen. Zolang ik geen slaaf ben van iemand, kan dat. Maar dat kun je zeggen van eender welke aanklacht in eender welke sector natuurlijk.
Dan schrap je beter direct ook het "ergernissen"-topic, dan schrap je beter direct ook het stakingsrecht, enzovoort.
Mijn punt is dus: het feit alleen al dat het zo op de spits wordt gedreven, is nu uitgerekend wat ik aanklaag. Hoe hard ze de citroen proberen uitpersen, is uitgerekend mijn aanklacht. Hoe hard ze beroep proberen doen op iemands "ownership" en verantwoordelijkheidsgevoel, is uitgerekend mijn aanklacht.
Niet voor niets dat "ownership" zo'n top-competentie is die men verwacht bij hoogopgeleiden. Dat is de graad van de uitpersbaarheid van iemand.
Vega
Well-known member
Euhm, ownership is ook kunnen zeggen "neen dat doe ik niet". Ik denk dat je gewoon geen goed beeld hebt van wat ownership betekent, het is nl. niet synoniem voor je te laten uitpersen.
Het heeft meer te maken met een citroen te zijn die zich laat uitpersen, als je nu eens leert om meer een pompoen te worden, die kan wat moeilijker uitgeknepen worden (misschien rare analogie maar de boodschap is er
)
cege
Well-known member
Ik zou durven pretenderen dat er een grey zone is tussen zwart en wit. Tussen niks doen en alles doen...
Ik zat gisteren tussen 20 en 21h in een meeting met 8 man. 3 van de 8 waren project managers. "alignment meeting" tussen verschillende teams. Dikke sjarels die 300-400k per jaar verdienen. Die hebben alle 3 hunne mond niet open getrokken. Tot ik het beu was 15 min voor einde. Was weer zo'n typische 'we kunnen dit doen', 'eventueel zouden we dat kunnen doen'. Zo van dat geneuzel in hypotheticals waar je niks mee bent en niks bereikt.
Heb het dan maar zelf mogen doen
"Hey, X (de project manager), heb je actie items opgeschreven en kun je er even over gaan"
"Als we ABC snel hebben, moeten we XYZ eigenlijk niet doen en kunnen de timeline derisken" (blijkbaar het code woord om ze instant te doen klaarkomen)
"Help ons eens om KLM gedaan te krijgen, jij ziet al die sjarels in de US, wij zitten hier in Belgie" (je moet die project managers blijkbaar aan het werk zetten - beetje omgekeerde wereld)
Die ging dan over de actie items en het plan. Na hem 3x verbeterd te hebben, hebben we eindelijk een plan. Ik zie deze morgen een mail naar het team dat iets moet doen, gestuurd door nog iemand anders uit de meeting die vooruit wil. Ik geantwoord op de email. Ik denk dat we er gaan raken. Meerwaarde van die project managers 0,0. Ze hebben zelfs de meeting invite niet zelf gestuurd.
Niet dat dat een voorbeeld is, maar er zijn er die voor 25k per maand ongeveer overal hun hol aan vegen en er na 10y nog altijd mee wegkomen. Lo and behold, de wereld draait nog altijd.
En doordat je er altijd maar andere dingen bijpakt, heb je dus geen ownership over alle andere projecten die je al had.
Als mijn capaciteit vol zit, en er komt iemand af met "je moet dit ook nog doen", dan maak ik letterlijk een lijstje van alle dingen die ik moet doen en dan mogen zij kiezen wat ik laat vallen. Er zijn maar 8 werkuren per dag, en als die op zijn, dan zijn ze op.
Mountain-Djinn
Active member
Je toont hier geen ownership, enkel dat je een citroen bent die je baas mag uitpersen.
cege
Well-known member
Ze hebben hier van bovenop gezegd dat we allemaal een week 'vrijwillig' verlof moeten nemen. EN de timelines mogen niet schuiven.
De timeline ZAL schuiven. Als het mooi weer is, pak ik tuinier verlof. Als het slecht weer is, werk ik gewoon. "Cege, je bent ontslaan omdat je de onwettige verlof forcering niet uitvoert". Kunnen altijd in de rechtbank gaan kijken hoeveel ze dat kost
Tis altijd *subject to local legislation. En dan een of andere spineless HR dier dat je een mail stuurt om 'vrijwillig' je verlof op te nemen wegens ABC. (de bonus van de CEO vrijwaren dus). Yoo.
Ze gaan hier ook nog 10x pushen.
De 1e keer krijgen ze een nee
De 2e keer krijgen ze een nee en vakbond in cc
De 3e keer krijgen is het gewoon *delete email*
Er zijn hier andere mgrs die naar hun mensen al gestuurd hebben "just provide a justification to be present in the office that is not any better than 'because i don't like the company breaking the law' "
En met welke tijd ga je van die lijstjes beginnen opstellen? Onder welk project ga je dat timetracken?
Heb dat trouwens al eens (ongeveer) zo gedaan. -> Krijg je van die oeverloze discussies over: "Allez, taak X kan toch geen Y uur in beslag nemen?".
En in een ideale wereld heeft die ook gelijk. Maar de wereld is niet ideaal, er zijn altijd onverwachte zaken. Maar je kan daar op voorhand niet de hand op leggen. Je kunt moeilijk zeggen: "mijn computer zal crashen", "input van collega A zal niet toereikend zijn", "Ik zal in de file staan op de terugweg van dat werfbezoek", ... En ALS je dat zou zeggen, dan hebben ze ook daar wel weer een uitleg voor.
Enfin, dat soort oeverloos gezeik dus.
Bottom line: stop met de uitgeperste te viseren. Het is de uitperser die in de fout gaat. Zij moeten gewoon hun muil houden en stoppen met ons als kleine kinderen te behandelen en meer marge voorzien in sales-fase. En als dat allemaal niet lukt, geef dan gewoon toe dat uw business plan op geen hol trekt en ga dan stofzuigers verkopen aan de deur.
Guazala
Well-known member
Maar eigenlijk zijn er toch maar 2 opties hier?
1. Je bent echt zo onmisbaar en dan kan je perfect regelmatig eens gewoon "neen" zeggen. Want wat gaan ze doen? Je ontslagen? Dat kan helemaal niet want dan ga je iemand ontslaan die onmisbaar is.
2. Je bent eigenlijk helemaal niet zo onmisbaar. En dan is het ergste dat kan gebeuren door "neen" te zeggen dat ze je ontslaan. Die reden gaat nooit ernstig genoeg zijn om dat om dwingende redenen te doen, dus ideaal. Want ofwel is het dat duwtje dat je nodig hebt om tijdens je opzeg ander werk te zoeken. Of in het beste geval moet je geen opzeg doen en heb je ineens de tijd om op je positieven te komen en tijd in je gezin te steken.
Ofwel gebeurt er helemaal niets. En heb je je situatie toch net iets beter gemaakt door gewoon "neen" te zeggen, omdat ze wel een andere oplossing moesten zoeken..
Op dezelfde code als waarop je de tijd boekt waarop ze bij u komen zeggen dat je extra taken moet beginnen opnemen?
En als iemand zonder inhoudelijke kennis komt zeggen "dat kan toch geen Y uur in beslag nemen", dan zeg je simpelweg "oké, als ik het moet doen wel, dus dan vraag je het maar aan iemand die het in minder tijd kan". Ik heb dat soort discussies al 100x gehad, en zolang je uw been stijf houdt en niet commit, kunnen die zoveel komen zagen als ze willen. Zij hebben een deadline afgesproken, jij niet.
Ik kreeg de laatste week van Maart een opdracht om een systeem GDPR-proof te maken. Deadline was 2 april. Wettelijke deadline opgelegd door Bank van België. Ik heb in die eerste meeting direct gezegd: je mag blij zijn als het voor eind april lukt. Als je dit soort dingen wil doen moet je dat maanden op voorhand aankondigen want daar moet een grote analyse aan gebeuren etc... Daarna heb ik nog gezegd dat ik ingepland sta op andere taken, dus dat ze met mijn managers mogen gaan overleggen of ik daar tijd voor mag maken.
Op GEEN ENKEL moment beloof ik daar dat ik overuren ga doen om dat te doen, en guess what... die deadline bleek plots toch niet zo'n probleem te zijn.
Ofwel ben je onmisbaar en ben jij de enige die het kan doen, en dan kunnen ze allemaal op hun kop gaan staan maar uw werkdag heeft ook maar 8u.
Ofwel ben je niet onmisbaar en kunnen ze het aan iemand anders vragen.
Renegadexxripxx
Well-known member
Algemene projectopvolging.
Maar normaliter zodra er een dossier toegevoegd wordt aan mijn werklading voeg ik dat toe aan mijn onenote met lijstje van de dossiers waarmee ik bezig ben. Waar ik dan een opdeling gemaakt heb van hoe ingrijpend ik die inschat. En waarbij ik gerust hercategoriseer. Eerste keer neemt dat wat tijd in beslag. Daarna is dat gewoon toevoegen aan die onenote. Er zijn toch 100 en 1 andere administratieve zaken die er gevraagd wordt en lap ik dat dan gewoon daaronder. En het helpt enorm om een overzicht te hebben waar ik eens om de 2 weken overheen ga om te kijken of ik niet iets vergeten ben om nog een opvolgingsactie voor te ondernemen (herinnering, antwoorden mail, ...). Maar voorlopig laat mijn geheugen mij nog niet al te zwaar in de steek waardoor ik die zaken daar niet moet insteken.
2 weken geleden 1 volledig dag bezig geweest om dat in de verschillende beheersystemen en de ticketingsystemen in orde te zetten zoals men vanuit het management gevraagd heeft. Waarmee ze dan uiteindelijk eigenlijk geen bal aanvangen behalve u op uw kop geven als er iets mis is. Maar zolang de dossiers gewoon zonder incident verlopen kijkt daar geen kat naar...
Mijn antwoord : dan komen we overeen dat jij dit tgv efficiëntieredenen oplost. Mijn ervaring is dat op het moment dat je het naar boven shot en HEN het werk laat uitvoeren dat van dat kan zolang niet duren het snel gedaan is.
Mijn standaard invulling is ik schat iets in als x uren of x dagen. In mijn rapportage staat x + y dagen zonder de vermelding van reserve. Als de sales dat enkel als x heeft ingeschreven dan is mijn eerste opmerking op het moment dat ik het dossier binnenkrijg die timing is niet haalbaar, gelieve z timing te voorzien. Lukt dat niet of willen ze dat niet, dan weiger ik het dossier.
Heb onlangs nog een dossier binnengekregen. Men pusht om dat dossier af te hebben tegen datum Z. Ik heb gesteld van dit lukt niet. Ik heb G tijd nodig. Antwoord, njet wegens contractuele redenen. Awel ik kan basis doen tegen die datum. Al de rest na datum Z en het komende jaar. Houdt ook rekening met meerprijs van X% wegens inefficiëntie.
Ondertussen al 30 vergaderingen tot op het hoogste management gehad. Ik blijf bij mijn standpunt. Mijn planning wordt nu gevolgd.
Men verwacht MIJ om het project te managen. Dan moet men ook MIJN timing gebruiken. Is er iemand binnen de Hiërarchie die zegt van dat is maximaal gedaan in die aantal dagen. Dan is mijn antwoord nu gewoon van ok, geen probleem we maken de afspraak dat persoon Z dit dossier gaat beheren en garandeert dat dit binnen die termijn af is. Gelieve dit te noteren als zijnde de afspraak.
En ja dat is al een paar keer voorgevallen. En er is al eens een keer voorgevallen dat ze gelijk hadden. Maar meeste keren lukt dat niet. Maar ik zit tenminste niet met iets in mijn maag gespietst waar ik niet in geloof en waar mijn ervaring van de laatste jaren laat zien dat er altijd wel zaken tegenslaan waarvoor je aan die reserve moet kunnen knabbelen. Zonder dat de mensen onder u en boven u weten dat je die reserve hebt en je aan elk van de spelers dan ook het spel perfect speelt dat je hen een enorme gunst verleent om die extra tijd te geven of toch op tijd klaar te zijn.
Natuurlijk moet je niet verwachten dat je op een project van 1 jaar dit ineens 10 jaar kan worden. Maar een paar weekjes extra lukt quasi altijd wel.
Je moet u daar niets van aantrekken. Laat de mensen die daarvoor betaald worden om daar wakker van te liggen de kastanjes uit het vuur halen. Niet jij. Want naar u luisteren ze toch niet.
Chilliewillie88
Active member
Geen tijd hebben om het overzicht te bewaren op uw eigen werk als PM
Toon eens een minimum aan ruggengraat. Als jij als PM zegt dat het niet haalbaar is, is het niet haalbaar. Nogal evident dat het dan aan uw +1 is om te schuiven in prioriteiten. Het is daarvoor niet nodig om iedere taak oeverloos tot in detail uit te splitsen en rekening te houden met ieder mogelijk doemscenario dat kan gebeuren.
In een ideale wereld komt uw +1 proactief de haalbaarheid aftoetsen van een bijkomend project. Maar zoals je zegt is de wereld niet ideaal, dus is het aan u om dat te signaleren en daarbij uw eigen grenzen te stellen. Dat is toch wel een competentie die van een PM verwacht mag worden imo.
Laatst bewerkt:
Ik heb een soortgelijk probleem, maar ik heb een paar weken geleden eens de klik gemaakt en gezegd dat ik het extra werk dat ze weer op mij willen schuiven wel kan doen, maar dat alles prioriteit 1 heeft volgens hen. Dat kan niet. Dus heb ik hen gevraagd onderling uit te maken wat de volgorde van prioriteiten is, en ik tot die tijd door doe met waar ik nu mee bezig ben.
Nu gaan ze effectief een vacature openstellen om mij te ondersteunen. "Maar we verwachten wel dat je een mentor en coach bent voor die persoon, want onze business duurt jaren om grondig te kennen". Ook daar mijn been stijf gehouden en gezegd dat ze me dan eerst senior moeten maken, want ik als "junior" heb al "seniors" moeten begeleiden, met dan inderdaad gewoon een overvloed aan complimentjes waar nooit een opslag tegenover stond. We zullen zien hoe belangrijk dit project voor hen is. Alleszins belangrijker dan voor mij. Ik blijf mijn uiterste best doen en aan een hoog tempo werken, maar ik begin nu ook meer en meer te leren dat waardering krijgen (als in: complimentjes) niet hetzelfde is als respect krijgen, en ik dat tweede alsmaar waardevoller begin te vinden.
DogFacedGod
Well-known member
Die labels van "junior"/"medior"/"senior" zijn ook maar een vals worteltje.
"Ah als ik hier nog 9maand werk, dan kan ik zeggen dat ik senior ben"
"Ah als ik hier nog 1 jaar werk, dan heb ik dit titeltje"
En daarna heb je een nieuw worteltje om naar uit te kijken...
"Ah als ik hier nog 9maand werk, dan kan ik zeggen dat ik senior ben"
"Ah als ik hier nog 1 jaar werk, dan heb ik dit titeltje"
En daarna heb je een nieuw worteltje om naar uit te kijken...
Vega
Well-known member
Tevergeefs, er kan al 50 BG-leden gezegd hebben dat hij eens neen moet zeggen of ballen aan zijn lijf moet groeien, hij vindt niet dat het zo is dus zal hij daar niet verder op ingaan en reageert hij alleen op andere (inhoudelijke) zaken waar hij dan tegenin kan gaan.
Verhaal is simpel => Hij kan er niets aan doen, het is allemaal de schuld van een ander. Denk dat zijn gedrag zo wat het verste gaat wat mogelijk is van ownership.
