RPG

Wanneer ontwikkelaars verschillende genres beginnen te mixen, vrees ik al snel het ergste. Weinig kwalitatieve games slagen erin om perfect alles met elkaar te verbinden. Neem de leefwereld van Divinity Original Sin, gooi er wat Diablo of Baldur's Gate bij en werk af met een grote portie Age of Empires en je krijgt Spellforce 3 Reforced. De Spellforce-serie werd gemaakt door Studio Grimlore en werd uitgebracht door THQ Nordic. Spellforce 3 Reforced is de heruitgave van Spellforce 3 en is de eerste Spellforce die naast de pc ook op de consoles beschikbaar is. Kan je een RPG en RTS mixen tot een kwalitatieve game én deze dan nog eens op een console laten draaien? Je leest het hier.

Drinkbox, de studio bekend van Guacamelee!, bracht dit jaar Nobody Saves The World uit. In deze game neem je de leiding over Nobody. Dat ik niet niemand schrijf, maar Nobody, is een weggever over het feit dat dit zijn naam is. Een beetje zoals in Nobody is perfect, I’m nobody. Maar het is ook wel van toepassing op onze vriend, want eigenlijk weet niemand, zelfs hijzelf, niet goed wie hij is. Zoals veel helden aan het begin van hun epos lijdt ook Nobody aan geheugenverlies. Voeg daarbij nog eens het feit dat een eeuwenoude Calamaty wakker is geworden, en de enige persoon die de wereld kan redden, namelijk een wijze magiër, spoorloos is verdwenen en je weet dat Nobody het mag gaan oplossen.

Toen ik Outward nader aanschouwde wanneer deze in 2019 verscheen voor de pc, leek de indiegame op het eerste gezicht een perfecte match te zijn. De enorme, kleurrijke wereld die Aurai is, het originele verhaal, de prima klinkende soundtrack, een duidelijke gebruikersinterface, lokaal co-oppen via split-screen … Kortom, de game leek klaarblijkelijk alles, nee zelfs meer, in huis te hebben dan een moderne action RPG nodig heeft. Helaas zat onder die mooie glanzende schil een lelijke beenharde pit, namelijk de soulslike moeilijkheidsgraad. Bijvoorbeeld, elke keer wanneer je verslagen werd, raakte je je ganse inventory kwijt, inclusief je uitrusting en je wapens. Wanneer je er dan niet in slaagde om deze terug te bemachtigen, zat er niets anders op dan helemaal van voor af aan te beginnen. Daarnaast moest je constant op zoek naar voedsel, water en rust terwijl je zelfs tijdens je zuurverdiende slaap door dezelfde groep bandieten of wilde beesten aangevallen werd. Zowel de onhandige...

Lang, lang geleden, het moet ondertussen bijna twintig jaar zijn, werd één van mijn meest favoriete RPG’s uitgebracht voor de pc. Het was een game die mij volledig onderdompelde in de boeiende maar donkere wereld van de vampieren en die erin slaagde, ondanks de vele bugs, om zowel horrorelementen als heerlijke actie te combineren met een uiterst robuuste role play. Het zal me altijd bijblijven hoe je in deze game tijdens de vele interessante dialogen met de overigens prima uitgewerkte npc's een scala aan speciale vaardigheden kon aanwenden om zowel het gesprek als het verdere plot grotendeels naar je hand te zetten. Ik heb hier het natuurlijk over Vampire: The Masquerade - Bloodlines, de cult-classic waarvan we hopen ooit nog eens de opvolger te kunnen spelen.