Drinkbox, de studio bekend van Guacamelee!, bracht dit jaar Nobody Saves The World uit. In deze game neem je de leiding over Nobody. Dat ik niet niemand schrijf, maar Nobody, is een weggever over het feit dat dit zijn naam is. Een beetje zoals in Nobody is perfect, I’m nobody. Maar het is ook wel van toepassing op onze vriend, want eigenlijk weet niemand, zelfs hijzelf, niet goed wie hij is. Zoals veel helden aan het begin van hun epos lijdt ook Nobody aan geheugenverlies. Voeg daarbij nog eens het feit dat een eeuwenoude Calamaty wakker is geworden, en de enige persoon die de wereld kan redden, namelijk een wijze magiër, spoorloos is verdwenen en je weet dat Nobody het mag gaan oplossen.
Nobody stelt echter niet veel voor qua vechtcapaciteiten. Een slap handje en dat is het. Gelukkig beschikt hij ook over een magische staf waardoor hij van gedaante kan verwisselen. Aan het begin is dit nog beperkt tot een rat. Eenmaal je een tijdje met de rat gespeeld hebt en deze voldoende in level is gestegen, krijg je weer een nieuw gedaante tot je beschikking. En zo gaat het verder. Wil je meer gedaantes, dan ga je de karakters die je hebt verder moeten ontwikkelen en zo kan je maar liefst achttien gedaantes vrijspelen en elk figuurtje kan je van een F-level naar een A brengen. Je begrijpt dat the grind sterk aanwezig is in deze game.
Verscheidenheid troef
Op zich is het wel leuk dat er zoveel figuren zijn. Allereerst zijn ze enorm uiteenlopend. Je hebt een aantal menselijke gedaanten, zoals een ridder, een boogschutter, maar ook een goochelaar. Daarnaast kan je ook in een aantal dieren veranderen. Enkele hiervan zijn een slak, een paard en de eerder genoemde rat. Smijt daar nog zaken zoals een zeemeermin, een zombie of een robot en je hebt een mooi allegaartje aan vechters. Elk van deze heeft natuurlijk ook zijn specifieke wapens. De goochelaar gebruikt kaarten en kan konijnen uit zijn hoed halen, het paard gebruikt zijn achterste hoeven om te stampen of kan vooruit galopperen en een groep vertrappelen. Voeg daarbij ook nog eens specifieke eigenschappen en abilities en men heeft een rijke keuze in de manier van hoe je zaken wil aanpakken.
Het is wel belangrijk dat je af en toe nadenkt over hoe je een gebied of gebouw gaat bevrijden van vijandige wezens. Een zeemeermin kan als een van de weinigen bijvoorbeeld door water en de rat door kleine gangen. Sommige vijanden hebben ook een soort van schild dat enkel kan gebroken worden door een bepaald type van aanvallen en het is aan jou om de personages aan te passen. Gelukkig bestaat er geen limiet op gedaanteverwisselingen en bovendien kan je verder in het spel ook eigenschappen van het ene wezen koppelen aan het andere, waardoor je bepaalde strategieën kan uitdokteren. Het spel laat ook toe dat je snel tussen de personages kan wisselen. Spijtig genoeg zitten in die snelkeuze maar acht figuren. Daarbij komt nog dat het spel gewoon doorloopt terwijl je in dit snelmenu zit, dus je kan beter naar het volledige menu gaan waar je de boomstructuur met alle personages hebt en waarbij het spel wordt gepauzeerd, want dit is wel een stuk veiliger als je omsingeld bent door vijanden.
Het blijft maar duren
We spraken er al even over dat je personages kunnen levelen van F naar A, maar buiten dat heb je ook een algemener level. De kaart volgt het gekende principe dat bepaalde delen een level van vijanden hebben. Eerst dacht ik dat er maar dertig levels waren, maar toen ik daar bijna was bleek er nog een heel gedeelte te zijn dat ik niet had vrijgespeeld en zag ik het niveau van vijanden ook stijgen. Om eerlijk te zijn zakte de moed om nog verder te spelen me toen een beetje in de schoenen. Nog meer grinden, daar had ik geen zin meer in. Vooral omdat het soort vijanden toch wel beperkt is. Dan bedoel ik niet zozeer hoe ze er uit zien, maar de manier van aanvallen. Alles komt gewoon op je af en zeker in krappe ruimtes is er dan nog weinig plaats voor strategie. Soms zag ik m’n eigen ventje zelfs niet meer staan. Ondanks de ruime keuze aan personages en combinaties van capaciteiten, werd het zo toch redelijk repetitief in vechten.
Het repetitief zijn in gevechten staat wel in contrast met de gevarieerde wereld waarin alles zich afspeelt. Kerkhoven, gebouwen uit snoepgoed, paleizen, kerkers, ufo’s, er is veel te ontdekken. Alles is prachtig weergegeven en Drinkbox Studios heeft voor een kleurrijke en sfeervolle wereld gezorgd met een juiste dosis aan humor. De kerkers en andere gebouwen die je moet bevrijden van gespuis zijn bovendien willekeurig gegeneerd, dus ze veranderen van lay-out als je ze opnieuw bezoekt. Naast dit alles heb je een eindeloze rij aan missies. Dat kan gaan van racen tegen een heks, iets gaan kopen, een schietvaardigheidstest, of een vijand verslaan. Zelfs elk van je vechters heeft nog eens opdrachten die eigen zijn aan het personage. Het spel bevat dus heel veel om het origineel of gevarieerd te houden en toch begon het op een bepaald moment wat te veel van hetzelfde te worden. Het kan natuurlijk aan de redacteur zelf liggen, maar het vervullen van quests gaf niet altijd een voldoening schenkend gevoel. Soms vervulde ik zelfs ineens een opdracht terwijl ik eigenlijk niet wist dat ik er een aan het doen was.
2p or not 2p
Wat zeker wel leuk is aan de game, is dat je het ook met twee kan spelen. Op eender welk moment in de game kan je iemand anders je tweede controller geven en kan je lokaal samen spelen. De tweede speler heeft automatisch de level die jij hebt en kan ook vrij kiezen uit alle gedaantes die je hebt vrijgespeeld. Ook de progressie die je vervolgens samen maakt, zal niet verloren gaan wanneer de tweede speler er mee stopt. Een ander voordeel is dat wanneer maar een van de twee sterft, deze na een aantal seconden weer terugkeert in het spel, terwijl je als je alleen bent en dood gaat, automatisch weer naar het begin gekatapulteerd wordt. Ideaal om bij moeilijkere stukken even de hulp in te roepen van een vriend of familielid.
Nobody stelt echter niet veel voor qua vechtcapaciteiten. Een slap handje en dat is het. Gelukkig beschikt hij ook over een magische staf waardoor hij van gedaante kan verwisselen. Aan het begin is dit nog beperkt tot een rat. Eenmaal je een tijdje met de rat gespeeld hebt en deze voldoende in level is gestegen, krijg je weer een nieuw gedaante tot je beschikking. En zo gaat het verder. Wil je meer gedaantes, dan ga je de karakters die je hebt verder moeten ontwikkelen en zo kan je maar liefst achttien gedaantes vrijspelen en elk figuurtje kan je van een F-level naar een A brengen. Je begrijpt dat the grind sterk aanwezig is in deze game.
Verscheidenheid troef
Op zich is het wel leuk dat er zoveel figuren zijn. Allereerst zijn ze enorm uiteenlopend. Je hebt een aantal menselijke gedaanten, zoals een ridder, een boogschutter, maar ook een goochelaar. Daarnaast kan je ook in een aantal dieren veranderen. Enkele hiervan zijn een slak, een paard en de eerder genoemde rat. Smijt daar nog zaken zoals een zeemeermin, een zombie of een robot en je hebt een mooi allegaartje aan vechters. Elk van deze heeft natuurlijk ook zijn specifieke wapens. De goochelaar gebruikt kaarten en kan konijnen uit zijn hoed halen, het paard gebruikt zijn achterste hoeven om te stampen of kan vooruit galopperen en een groep vertrappelen. Voeg daarbij ook nog eens specifieke eigenschappen en abilities en men heeft een rijke keuze in de manier van hoe je zaken wil aanpakken.
Je kan eigenschappen van het ene wezen koppelen aan het andere, waardoor je bepaalde strategieën kan uitdokteren.
Het is wel belangrijk dat je af en toe nadenkt over hoe je een gebied of gebouw gaat bevrijden van vijandige wezens. Een zeemeermin kan als een van de weinigen bijvoorbeeld door water en de rat door kleine gangen. Sommige vijanden hebben ook een soort van schild dat enkel kan gebroken worden door een bepaald type van aanvallen en het is aan jou om de personages aan te passen. Gelukkig bestaat er geen limiet op gedaanteverwisselingen en bovendien kan je verder in het spel ook eigenschappen van het ene wezen koppelen aan het andere, waardoor je bepaalde strategieën kan uitdokteren. Het spel laat ook toe dat je snel tussen de personages kan wisselen. Spijtig genoeg zitten in die snelkeuze maar acht figuren. Daarbij komt nog dat het spel gewoon doorloopt terwijl je in dit snelmenu zit, dus je kan beter naar het volledige menu gaan waar je de boomstructuur met alle personages hebt en waarbij het spel wordt gepauzeerd, want dit is wel een stuk veiliger als je omsingeld bent door vijanden.
Het blijft maar duren
We spraken er al even over dat je personages kunnen levelen van F naar A, maar buiten dat heb je ook een algemener level. De kaart volgt het gekende principe dat bepaalde delen een level van vijanden hebben. Eerst dacht ik dat er maar dertig levels waren, maar toen ik daar bijna was bleek er nog een heel gedeelte te zijn dat ik niet had vrijgespeeld en zag ik het niveau van vijanden ook stijgen. Om eerlijk te zijn zakte de moed om nog verder te spelen me toen een beetje in de schoenen. Nog meer grinden, daar had ik geen zin meer in. Vooral omdat het soort vijanden toch wel beperkt is. Dan bedoel ik niet zozeer hoe ze er uit zien, maar de manier van aanvallen. Alles komt gewoon op je af en zeker in krappe ruimtes is er dan nog weinig plaats voor strategie. Soms zag ik m’n eigen ventje zelfs niet meer staan. Ondanks de ruime keuze aan personages en combinaties van capaciteiten, werd het zo toch redelijk repetitief in vechten.
Drinkbox Studios heeft voor een kleurrijke en sfeervolle wereld gezorgd met een juiste dosis aan humor.
Het repetitief zijn in gevechten staat wel in contrast met de gevarieerde wereld waarin alles zich afspeelt. Kerkhoven, gebouwen uit snoepgoed, paleizen, kerkers, ufo’s, er is veel te ontdekken. Alles is prachtig weergegeven en Drinkbox Studios heeft voor een kleurrijke en sfeervolle wereld gezorgd met een juiste dosis aan humor. De kerkers en andere gebouwen die je moet bevrijden van gespuis zijn bovendien willekeurig gegeneerd, dus ze veranderen van lay-out als je ze opnieuw bezoekt. Naast dit alles heb je een eindeloze rij aan missies. Dat kan gaan van racen tegen een heks, iets gaan kopen, een schietvaardigheidstest, of een vijand verslaan. Zelfs elk van je vechters heeft nog eens opdrachten die eigen zijn aan het personage. Het spel bevat dus heel veel om het origineel of gevarieerd te houden en toch begon het op een bepaald moment wat te veel van hetzelfde te worden. Het kan natuurlijk aan de redacteur zelf liggen, maar het vervullen van quests gaf niet altijd een voldoening schenkend gevoel. Soms vervulde ik zelfs ineens een opdracht terwijl ik eigenlijk niet wist dat ik er een aan het doen was.
2p or not 2p
Wat zeker wel leuk is aan de game, is dat je het ook met twee kan spelen. Op eender welk moment in de game kan je iemand anders je tweede controller geven en kan je lokaal samen spelen. De tweede speler heeft automatisch de level die jij hebt en kan ook vrij kiezen uit alle gedaantes die je hebt vrijgespeeld. Ook de progressie die je vervolgens samen maakt, zal niet verloren gaan wanneer de tweede speler er mee stopt. Een ander voordeel is dat wanneer maar een van de twee sterft, deze na een aantal seconden weer terugkeert in het spel, terwijl je als je alleen bent en dood gaat, automatisch weer naar het begin gekatapulteerd wordt. Ideaal om bij moeilijkere stukken even de hulp in te roepen van een vriend of familielid.
Conclusie
Nobody Saves The World is een grappige, kleurrijke RPG. De veranderende kerkers, het kiezen van de juiste vorm en passende vaardigheden zorgen voor een extra uitdaging. Toch kan de game soms repetitief worden door het vele grinden en zijn gevechten soms frustrerend omdat er te veel vijanden in een kleine ruimte zitten waardoor er nog weinig sprake is van tactiek.
Pro
- Kleurrijk
- Humor
- Veel gedaantes
- Onderling uitwisselen van vaardigheden
Con
- Veel quests met weinig inhoud
- Grindy
- Niet altijd duidelijk waar je vechter zich bevindt in de chaos
7.5
Over
Beschikbaar vanaf
14 april 2022
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- PlayStation 5
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Action
- RPG
Ontwikkelaar
- Drinkbox Studios
Uitgever
- Drinkbox Studios
