Een andere opvallende release deze maand is ongetwijfeld Ereban: Shadow Legacy. Ontwikkeld en uitgegeven door Baby Robot Games, draait deze stealth platformer rond het lot van Ayana, de laatste afstammeling van het Ereban-ras. In het spel poogt ze de ware toedracht van haar voorouders te achterhalen, te midden van een moreel grijs universum. Ze krijgt hierbij de hulp van allerhande hightech, en dan heb ik nog niets gezegd over haar speciale gaven, welke de schaduw volledig kunnen uitbuiten.
Als liefhebber van dystopische- én van third-person-games was mijn interesse wel gewekt. De speciale stripverhaalstijl deed daar nog een schepje bovenop. Ereban: Shadow Legacy lanceert op 10 april voor pc, Xbox One en Xbox Series X|S. In deze review wordt de pc-editie besproken.
Gelukkig word je net op tijd gered door pilote Mira en haar copiloot, en vanaf dan wordt zij de persoon met wie je voornamelijk communiceert. Waar zijn de Erebans naartoe, en wat heeft Helios daarmee te maken? Gedurende de ganse game zal Ayana die hamvragen stellen, op zoek naar relikwieën, terwijl ze antieke tempels afstruint en haarzelf een weg baant doorheen de streng bewaakte, futuristische gebouwen van Helios, volgestampt met patrouillerende robots. Dit alles, om het mysterie rond het verdwijnen van haar soortgenoten te ontrafelen.
De stealth zelf blijkt daarentegen helaas wat eentonig, onder meer doordat deze voortdurend afgedwongen wordt. Zo zijn er geen speciale wapens beschikbaar die een andere aanpak mogelijk maken. Van zodra de vijanden je zien, ben je er eigenlijk zo goed als geweest. Je verstoppen in de schaduw blijkt dan niet meer te werken, en ze waarschuwen ook elkaar meteen, waardoor ze soms zelfs met hun vieren tegelijk op je afgestormd komen.
Om hetzelfde punt vanaf de positieve zijde te bekijken: de AI zit dus wel degelijk prima in elkaar. Dat blijkt ook onder meer via hun onderlinge communicatie wanneer duidelijk werd dat je een soortgenoot van hen uitschakelde. Qua variatie aan tegenstanders en wat ermee te doen echter, levert Ereban: Shadow Legacy niet meteen een knalprestatie af. Er is het paarsgekleurde type robot dat telkens doorstapt en je speciale krachten in een oogopslag kan lam leggen. Anderzijds heb je dat witte robottype dat net wel geregeld blijft staan tijdens hun vastgelegde looproutes, wat ook veel meer opportuniteiten biedt om ze via stealth te doden. Helaas gebeurt dat dan wel via een druk op één enkele knop. Klopt, van echte combat is er hier geen sprake, de focus van de gameplay ligt dan ook volledig op het sluipen en voortbewegen via de schaduw.
Wat karakterisatie van de personages en hun onderlinge dialogen betreft, blijkt Ereban: Shadow legacy een dubbeltje op zijn kant. Zo probeert Ayana vaak grappig te zijn, maar past dat niet meteen bij de atmosfeer van de game waarbij je elke seconde gegrepen en vermoord kan worden. Toch klinkt de voice acting net voldoende overtuigend om geen afknapper te vormen.
Zonder tegenspreken is het meest opmerkelijke eigenlijk wel de grafische stijl van deze game. Enerzijds heb je de knappe character models welke uitgewerkt werden in anime style. Anderzijds ogen de levels hypermodern, met indrukwekkende belichting en spreken de surrealistische, uitgestrekte omgevingen vol detail echt wel tot de verbeelding. Technisch vertoonde de game op pc in het begin geregeld haperingen, overduidelijk ten gevolge van shader-compilatie. Gelukkig verdwenen deze hierna als sneeuw voor de zon in de daaropvolgende speelsessies, waardoor de prestatie uiteindelijk als aanvaardbaar beoordeeld kan worden.
Als liefhebber van dystopische- én van third-person-games was mijn interesse wel gewekt. De speciale stripverhaalstijl deed daar nog een schepje bovenop. Ereban: Shadow Legacy lanceert op 10 april voor pc, Xbox One en Xbox Series X|S. In deze review wordt de pc-editie besproken.
Een Wie ben ik-verhaal
Jij bent Ayana, een Ereban. Lid van een wellicht uitgestorven ras van wezens met speciale gaven, zoals onzichtbaar worden in de duisternis én daarbij op de muren kunnen kruipen zoals een gekko. In het begin van de game wordt Ayana naar het hoofdcomplex van Helios gelokt voor drie proeven (ook wel gekend als de game tutorial) om zogezegd een agent ten dienste van hen te worden. Al snel blijkt echter dat de Nascent, laten we haar voor het gemak even de bazin van Helios noemen, totaal andere plannen met je had: elimineren.Gelukkig word je net op tijd gered door pilote Mira en haar copiloot, en vanaf dan wordt zij de persoon met wie je voornamelijk communiceert. Waar zijn de Erebans naartoe, en wat heeft Helios daarmee te maken? Gedurende de ganse game zal Ayana die hamvragen stellen, op zoek naar relikwieën, terwijl ze antieke tempels afstruint en haarzelf een weg baant doorheen de streng bewaakte, futuristische gebouwen van Helios, volgestampt met patrouillerende robots. Dit alles, om het mysterie rond het verdwijnen van haar soortgenoten te ontrafelen.
Uitdagende parkour, wat eentonige stealth, prima AI
Cruciaal bij de puzzels van Ereban: Shadow Legacy is om de omgeving eerst te leren kennen, want er zijn immers veel doodlopende paden. Ook dien je telkens de nabijheid voorafgaand op eventuele gevaren af te speuren met je Sonar-scanner, want het spel bevat enkel automatische opslagpunten. Sommige locaties bevatten meer dan dertig vijanden, waardoor het onmogelijk is er doorheen te rennen. Inderdaad, je dient je tijd ervoor te nemen en gebruik te maken van de schaduw en allerhande obstakels waarachter je kan schuilen. Via de paarsgekleurde of fonkelende vlekken op de muren word je gelukkig wel duidelijk gemaakt dat deze beklommen of bereikt kunnen worden. Maar toch is het absoluut niet zo dat het spel je zonder schroom verraadt welk pad gevolgd dient te worden, om bij de welbepaalde quest marker te geraken. Er komt echt wel veel zoeken aan te pas wat betreft de shadow parkour, en dat aspect van de gameplay is best uitdagend.Van zodra de vijanden je zien, ben je er eigenlijk zo goed als geweest.
De stealth zelf blijkt daarentegen helaas wat eentonig, onder meer doordat deze voortdurend afgedwongen wordt. Zo zijn er geen speciale wapens beschikbaar die een andere aanpak mogelijk maken. Van zodra de vijanden je zien, ben je er eigenlijk zo goed als geweest. Je verstoppen in de schaduw blijkt dan niet meer te werken, en ze waarschuwen ook elkaar meteen, waardoor ze soms zelfs met hun vieren tegelijk op je afgestormd komen.
Om hetzelfde punt vanaf de positieve zijde te bekijken: de AI zit dus wel degelijk prima in elkaar. Dat blijkt ook onder meer via hun onderlinge communicatie wanneer duidelijk werd dat je een soortgenoot van hen uitschakelde. Qua variatie aan tegenstanders en wat ermee te doen echter, levert Ereban: Shadow Legacy niet meteen een knalprestatie af. Er is het paarsgekleurde type robot dat telkens doorstapt en je speciale krachten in een oogopslag kan lam leggen. Anderzijds heb je dat witte robottype dat net wel geregeld blijft staan tijdens hun vastgelegde looproutes, wat ook veel meer opportuniteiten biedt om ze via stealth te doden. Helaas gebeurt dat dan wel via een druk op één enkele knop. Klopt, van echte combat is er hier geen sprake, de focus van de gameplay ligt dan ook volledig op het sluipen en voortbewegen via de schaduw.
Besturing soms onhandig, uitmuntende grafische stijl
Bepaalde vijanden kunnen loot (vaak crafting scrap) verhullen, en daarnaast zijn er een aantal speciale items (zoals Tech Cards, Shadow Orbs en Shadow Dust) welke eveneens ingezet kunnen worden voor het vervaardigen van speciale Shadow Powers, of voor het upgraden van je tools (de zogenaamde Gadgets, waaronder je scanner) aan een werkbank. Wanneer je je in de schaduw verbergt, verloopt de besturing niet altijd soepel. Soms lijkt je vast te zitten en andere keren is het onduidelijk welke richting je de stick moet draaien, omdat de camera tegelijk vervelend genoeg mee roteert.Wat karakterisatie van de personages en hun onderlinge dialogen betreft, blijkt Ereban: Shadow legacy een dubbeltje op zijn kant. Zo probeert Ayana vaak grappig te zijn, maar past dat niet meteen bij de atmosfeer van de game waarbij je elke seconde gegrepen en vermoord kan worden. Toch klinkt de voice acting net voldoende overtuigend om geen afknapper te vormen.
Het meest opmerkelijk is de grafische stijl.
Zonder tegenspreken is het meest opmerkelijke eigenlijk wel de grafische stijl van deze game. Enerzijds heb je de knappe character models welke uitgewerkt werden in anime style. Anderzijds ogen de levels hypermodern, met indrukwekkende belichting en spreken de surrealistische, uitgestrekte omgevingen vol detail echt wel tot de verbeelding. Technisch vertoonde de game op pc in het begin geregeld haperingen, overduidelijk ten gevolge van shader-compilatie. Gelukkig verdwenen deze hierna als sneeuw voor de zon in de daaropvolgende speelsessies, waardoor de prestatie uiteindelijk als aanvaardbaar beoordeeld kan worden.
Conclusie
Ereban: Shadow Legacy is een uitdagende game, dankzij de schaduw-parkour en stealth (hetzij wat eentonig), maar de besturing blijkt jammer genoeg niet altijd mee te werken hierbij. De visuele flair van het spel, waaronder de anime-achtige character models en gedetailleerde omgevingen, weet echter wél te imponeren. Hierdoor zal de game zeker bepaalde spelers weten aan te spreken en een unieke spelervaring bieden, mede dankzij het dystopische plot en universum. Maar het verhaal en de inhoudelijke content stellen eigenlijk wel teleur.
Pro
- Dystopische wereld
- Grafische stijl
Con
- Wat eentonige gameplay
- Soms onhandig navigeren doorheen de schaduw
- Verhaal en dialoog stellen teleur
6.5
Over
Beschikbaar vanaf
10 april 2024
Gespeeld op
- PC
Beschikbaar op
- PC
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Platformer
- Stealth
Ontwikkelaar
- Baby Robot Games
Uitgever
- Baby Robot Games
