Welke 'onhebbelijke' eigenschap had je liever niet?

Ik kan enorm veel en doe heel veel, en weet heel veel. Het ideale recept van een eikel dus..
Qua emphatie kan de rest van de beschaving 17 soorten aids krijgen en #CARE is mijn idee daarover.. (mijn vrouw compenseert dat wel door normaal te zijn)

Stoor mij ook absurd hard als iemand afkomt van "ik kan dat niet." (ga ik mentaal een beetje dood, en ga dan vragen of je het zelfs al eens geprobeerd hebt?)

Voor mijn werk moet ik zowat sociaal zijn, en ben daar ook goed in, ik compenseer dit door in mijn vrije tijd de wereld te ontlopen en in mijn oase van rust thuis te zitten.

Ge klinkt idd als een echte eikel.
 
Alle uitzonderingen (allergieën, veganisme, tolerantie voor pikant eten, "fysieke onpasselijkheden", ...) terzijde is "iets niet lusten" toch iets waar je je over heen kan zetten.
Ik heb autisme en daardoor problemen met eten. Dat uit zich inderdaad in veel dingen niet lusten. Smaken komen veel harder bij mij binnen (ik vind redelijk smaakloze bereidingen dan wél weer lekker), sommige texturen geven kortsluiting mijn hoofd en mijn keel zit dicht bij het minste beetje stress (wat ik dus al snel heb) en dan kan ik niet eten. Ik doe zoveel mogelijk moeite om elke dag drie maaltijden te eten maar dat lukt niet altijd. Moeite hebben met eten én sociale interactie zorgt er ook nog eens voor dat bijvoorbeeld een restaurantbezoek (zeker met mensen die je niet héél goed kent, zoals collega's of zo) absoluut niet aangenaam is.

Ik vind niet dat ik iedere keer een disclaimer moet geven en mijn medische geschiedenis uit de doeken moet doen zodat Avondland kan beslissen dat glashelder terecht mag zeggen dat ze dingen niet lust. Dat is nu echt eens zo'n kwestie waar niemand zaken mee heeft en ik weet zelfs niet waarom je een mening moet hebben over volwassen mensen die dingen niet lusten. Je hebt er geen last van en het enige dat je bereikt is dat je mensen er onzeker over doet voelen (alsof dat sowieso al niet het geval is), ze zich schamen en ongemakkelijk of kinderachtig voelen, zoals Sheldon aangaf.
 
Leuk topic!

Ik ben een enorme introvert. Opzich vind ik dit nog wel leuk, want ik verveel mij alleen als ik verschrikkelijk moe ben en mij niet meer kan focussen op wat ik wil doen en het is een eigenschap die de lockdowns dragelijk (eigenlijk vond one en best wel aangenaam, maar dat voelt zo slecht omdat te zeggen want de reden dat ze er waren, en de economische gevolgen, waren verschrikkelijk) hebben gemaakt.
Maar ik vind het verschrikkelijk moeilijk om met mensen die ik niet ken een praatje te slaan. En praten over banale dingen zoals het weer voelen altijd zo geforceerd. Eens dat ik mij op mijn gemak voel bij iemand, kan ik wel goed converseren maar komt er dan iemand bij staan/zitten waar ik me niet zo op mijn gemak bij voel, dan zeg ik amper nog iets. Ik vind bv jobinterviews verschrikkelijk moeilijk.
En helaas interpreteren veel mensen introvert zijn ook negatief.

Ik ben ook een eeuwige twijfelaar en ik ben totaal niet stress bestendig.
Ik ben ook een overthinker. Ik plan altijd voor worst case scenario. Ik wil op alles voorbereid zijn. Het geeft mij een gerust gevoel. Ik doe wel moeite om wat meer spontaan te zijn, en ook wat meer dag tot dag te leven. Een voorbeeld: de energieprijzen. Als.ik Hierover begin na te denken krijg ik verschrikkelijk stress, terwijl ik, buiten zuinig zijn, hier toch niets aan kan doen..
 
Ik heb autisme en daardoor problemen met eten. Dat uit zich inderdaad in veel dingen niet lusten. Smaken komen veel harder bij mij binnen (ik vind redelijk smaakloze bereidingen dan wél weer lekker), sommige texturen geven kortsluiting mijn hoofd en mijn keel zit dicht bij het minste beetje stress (wat ik dus al snel heb) en dan kan ik niet eten. Ik doe zoveel mogelijk moeite om elke dag drie maaltijden te eten maar dat lukt niet altijd. Moeite hebben met eten én sociale interactie zorgt er ook nog eens voor dat bijvoorbeeld een restaurantbezoek (zeker met mensen die je niet héél goed kent, zoals collega's of zo) absoluut niet aangenaam is.

Ik vind niet dat ik iedere keer een disclaimer moet geven en mijn medische geschiedenis uit de doeken moet doen zodat Avondland kan beslissen dat glashelder terecht mag zeggen dat ze dingen niet lust. Dat is nu echt eens zo'n kwestie waar niemand zaken mee heeft en ik weet zelfs niet waarom je een mening moet hebben over volwassen mensen die dingen niet lusten. Je hebt er geen last van en het enige dat je bereikt is dat je mensen er onzeker over doet voelen (alsof dat sowieso al niet het geval is), ze zich schamen en ongemakkelijk of kinderachtig voelen, zoals Sheldon aangaf.
Autisme is een geval apart en valt ook onder de, toegegeven niet complete, disclaimer die ik eerder had gemaakt. Ik weet dat het dun ijs is om te beginnen over 'normale mensen', maar hoop dat je mijn stelling kan kaderen: het gaat over mensen die geen terechte redenen kunnen aanhalen waarom ze moeilijke eters zijn. En ook dat zal dun ijs zijn, want wie bepaalt wat terecht is? Maar dan ook: wie bepaalt dat ik geen stelling mag innemen?
 
Maar dan ook: wie bepaalt dat ik geen stelling mag innemen?

Ge moogt dat, maar blijkbaar zegt iemand die met het probleem in kwestie kampt dat uw stelling weinig constructief/nuttig is, en zelfs de zaken voor hen nog bemoeilijkt?
 
Laatst bewerkt:
Ik wou dat ik mensen kon laten uitspreken want ik heb de onhebbelijke gewoonte om hun elke keer te onderbreken.
Wil dan altijd zelf hun eigen zin afmaken, ga voorspellen wat ze gaan zeggen en nee niet stil in mijn hoofd maar gewoon luidop.
Zodra ik me comfy voel bij iemand dan verloopt de helft van ons gesprek zo of als ze over iets vertellen wat ze hebben gezien of hebben meegemaakt en ik heb dat toevallig ook gezien of meegemaakt dan onderbreek ik ze en zeg ik dat ik dit en dat ook heb gezien/meegemaakt/gegeten/gehoord of wtf dan ook. Kapotirritant gatverdamme word schijteziek van mezelf bah!😐

Maar ik probeer er wel op te letten wat niet altijd even goed lukt.🥺
 
Als mensen tegen mij beginnen te vitten over (in mijn ogen) onbelangrijke/zinloze details, dan heb ik altijd de neiging om extra tegendraads te doen. Ik kan het niet helpen :rolleyes:
 
Ja, dat is inderdaad ook een kwestie van gewenning maar ook het feit dat sommige mensen extra gevoelig zijn voor bepaalde smaken. Je hebt mensen die Carolina Reapers bij wijze van spreken als een snackje eten en je hebt ook mensen die al in vuur en vlam staan van een snuifje peper. Zo heb je ook de befaamde Korianderkwestie: mensen die er verzot op zijn en mensen die vinden dat het smaakt naar wasmiddel. Iedereen heeft zijn eigen voorkeuren en dat is volkomen normaal. Alle uitzonderingen (allergieën, veganisme, tolerantie voor pikant eten, "fysieke onpasselijkheden", ...) terzijde is "iets niet lusten" toch iets waar je je over heen kan zetten. Als je niet graag champignons eet en je schoonouders schotelen dat voor eet je dat toch gewoon op tenzij je wéét dat je daarvan moet kotsen?*

*En dat ervan kotsen is ook relatief: ben je daar wérkelijk onpasselijk van of eet je het gewoon niet graag maar kan je dat perfect eten zonder daadwerkelijk te kotsen?
Koriander is nu wel ene die genetisch bepaald is. Het zou mij ook niet verbazen dat dat bij andere smaken zo is.
 
Ik wou dat ik mensen kon laten uitspreken want ik heb de onhebbelijke gewoonte om hun elke keer te onderbreken.
Wil dan altijd zelf hun eigen zin afmaken, ga voorspellen wat ze gaan zeggen en nee niet stil in mijn hoofd maar gewoon luidop.
Zodra ik me comfy voel bij iemand dan verloopt de helft van ons gesprek zo of als ze over iets vertellen wat ze hebben gezien of hebben meegemaakt en ik heb dat toevallig ook gezien of meegemaakt dan onderbreek ik ze en zeg ik dat ik dit en dat ook heb gezien/meegemaakt/gegeten/gehoord of wtf dan ook. Kapotirritant gatverdamme word schijteziek van mezelf bah!😐

Maar ik probeer er wel op te letten wat niet altijd even goed lukt.🥺
Ik word er ook gek van als iemand een uitleg van 10 minuten geeft als het kan samengevat worden in 2 zinnen. Dan heb ik het laatste stuk gehoord en ben ik al de rest al vergeten. Worst case moeten ze dan hun uitleg opnieuw doen omdat ik het vergeten ben. Of mensen die tergend traag stappen als ik naast hen stap, stap eens door ffs :) Ik geraak zelf soms moeilijk in gang en als ik in gang schiet dan moet het momentum behouden blijven en moet het vooruit gaan.
 
Ik heb de IT versie van @Myllana haar ding. Langs iemand zitten die pokketraag zijne pc navigeert. Dan MOET ik gewoon de muis & keyboard overnemen om die tard te tonen hoe het duusd keer sneller kan... maar vooral om mijn eigen moordneigingen te onderdrukken.

Onhebbelijk? Misschien
Had ik dat liever niet? Nee hoor, dit is 100% de andere zijn schuld, niet de mijne :angry:
 
Laatst bewerkt:
Ik heb de IT versie van @Myllana haar ding. Langs iemand zitten die pokketraag zijne pc navigeert. Dan MOET ik gewoon de muis & keyboard overnemen om die tard te tonen hoe het duusd keer sneller kan... maar vooral om mijn eigen moordneigingen te onderdrukken.
Zo hard dit.
Ik moet me echt zo hard inhouden als ik iemand zie copy-pasten door de file te selecteren, rechts te klikken, een uur in het contextmenu naar "copy" zie te zoeken... gebruikt uw shortkeys!
 
Zo hard dit.
Ik moet me echt zo hard inhouden als ik iemand zie copy-pasten door de file te selecteren, rechts te klikken, een uur in het contextmenu naar "copy" zie te zoeken... gebruikt uw shortkeys!
Of mensen die met hun 2 wijsvingers typen :eek2:

Of minutenlang typing dots zien, en er komt niets
typing-animation-3x.gif
 
  • Grrr
Waarderingen: Lint
Ik heb de IT versie van @Myllana haar ding. Langs iemand zitten die pokketraag zijne pc navigeert. Dan MOET ik gewoon de muis & keyboard overnemen om die tard te tonen hoe het duusd keer sneller kan... maar vooral om mijn eigen moordneigingen te onderdrukken.

Onhebbelijk? Misschien
Had ik dat liever niet? Nee hoor, dit is 100% de andere zijn schuld, niet de mijne :angry:
En als ge dan een betere methode wilt uitleggen, is dat niet nodig want ze zijn het nu al jaren zo gewoon. 🤷‍♂️
 
  • Grrr
Waarderingen: Lint
Geen idee hoe het te verwoorden.. (licht autisme ofzo?)
Hier is een lijstje van mijn "symptomen":
  • Mijn professionele ambitie is puur voor de schijn. Naar mijn collega's/bazen toe hou ik de schijn op om carrière te willen maken en vermeld ik dat in elk evaluatiegesprek, met de hoop meer loon te krijgen, en omdat zo'n ambitie verwacht wordt van mijn profiel. In realiteit kan het me allemaal weinig schelen eigenlijk.
  • Ik praat blijkbaar vaak tegen mezelf/maak rare geluiden tegen mezelf.
  • In groep kom ik stil over, terwijl ik van mezelf denk dat ik net veel gesproken heb (conversaties in mijn hoofd?)
  • moeite met gedachten/ideeën verbaal over te brengen, en moeite met spreken (veel woorden die ik vergeet).
  • Moeite met begrijpend luisteren. Ik focus mijn zicht op 1 punt om beter te kunnen luisteren
  • Angst voor verandering (op vlak van job, huis, familie,..)
  • Vaak apathisch, alhoewel dat in de voorbije jaren wel is verbeterd
  • Sommigen vinden mij "mysterieus" of kunnen moeilijk vat hebben op mij, terwijl ik van mezelf vind dat ik een open boek ben.

:unsure:
 
Laatst bewerkt:
Zo hard dit.
Ik moet me echt zo hard inhouden als ik iemand zie copy-pasten door de file te selecteren, rechts te klikken, een uur in het contextmenu naar "copy" zie te zoeken... gebruikt uw shortkeys!

Hier werken we met een citrix kant en een beveiligde kant. Er was hier 1 die er al 20 jaar werkt bezig met bestanden van de citrix kant eerst te downloaden, dan naar pdf om zetten, dan haar mail langs citrix kant open om een mail met dat bestand naar zichzelf te versturen. Dan doet ze haar mail open aan de beveiligde kant om dat bestand uit haar mail te kunnen halen.

Er ging een nieuwe wereld open toen ik haar toonde dat je met microsoft print to pdf gewoon dat bestand rechtstreeks als pdf aan de beveiligde kant kon opslaan.
 
Hier werken we met een citrix kant en een beveiligde kant. Er was hier 1 die er al 20 jaar werkt bezig met bestanden van de citrix kant eerst te downloaden, dan naar pdf om zetten, dan haar mail langs citrix kant open om een mail met dat bestand naar zichzelf te versturen. Dan doet ze haar mail open aan de beveiligde kant om dat bestand uit haar mail te kunnen halen.

Er ging een nieuwe wereld open toen ik haar toonde dat je met microsoft print to pdf gewoon dat bestand rechtstreeks als pdf aan de beveiligde kant kon opslaan.
Toen ik voorstelde aan een collega om voortaan complexe plannen in kleur en op A3 af te drukken, strubbelde die wat tegen. 't Was al jaar en dag in zwart-wit en op A4. Maar goed, na heel veel discussie wil die persoon mij daar toch in volgen.

Lopen ze nu rond in productie met A3 papier waarop centraal een afdruk in zwart wit staat, de grootte van een A4.

'Ah maar als jij het beter kan mag je ons dat gerust eens komen tonen hoe het dan wel moet'.

Jezus Christus.
 
Toen ik voorstelde aan een collega om voortaan complexe plannen in kleur en op A3 af te drukken, strubbelde die wat tegen. 't Was al jaar en dag in zwart-wit en op A4. Maar goed, na heel veel discussie wil die persoon mij daar toch in volgen.

Lopen ze nu rond in productie met A3 papier waarop centraal een afdruk in zwart wit staat, de grootte van een A4.

'Ah maar als jij het beter kan mag je ons dat gerust eens komen tonen hoe het dan wel moet'.

Jezus Christus.
Ik zou voor de thumbnail op A3 gaan.

crazy-blind.gif
 
Terug
Bovenaan