Der Mann ohne Eigenschaften - Robert Musil
Mijn eerste boek op de teller voor 2023 is met rond de 1000 bladzijden meteen een klepper van formaat.
De roman speelt zich af in Oostenrijk in 1913, maar werd in 1930 geschreven. Je kan er dus prat op gaan dat Musil hier en daar wel geniepige/ironische referenties naar de eerste wereldoorlog in zijn roman heeft gestoken. Het verhaal draait rond de zogenaamde “Parallelaktion”, een feestelijke gelegenheid die in het leven wordt geroepen om de Oostenrijkse keizer en Oostenrijk in het algemeen te vieren. Slechts één probleem: niemand is in staat om met een concreet plan op de proppen te komen over wat die festiviteiten juist gaan inhouden.
De absurditeit en satire is hetgene mij in eerste instantie al aantrokken om dit boek te lezen, maar de aandacht wordt te vaak afgeleid door randdiscussies die minder bijdragen aan het centrale opzet – vooral in het tweede deel. Daarin komt de focus te liggen op de zus van het hoofdpersonage, die van haar man wil scheiden. Het zal allemaal wel op de een of andere manier bijdragen aan de maatschappijkritiek die Musil wou uiten, maar voor mij kwam dit zo ertussen gepropt dat het leek alsof ik qua plot overschakelde van een Monty Python-sfeer naar een vreselijke Disney-sequel waarin al je geliefde personages ineens compleet onuitstaanbaar geworden zijn, à la Mulan 2.
Wat ik vreemd genoeg niet wist voor ik het boek uit had, is dat Musil stierf voor hij er een einde aan had kunnen schrijven. Nu blijf ik dus wel een beetje gefrustreerd achter dat ik nooit zal weten wat zijn finale plannen met de Parallelaktion waren.
Na overal zeer lovende kritieken te lezen, heb ik enkele maanden geleden Hyperion van Dan Simmons gekocht, maar in een zeer kleine paperback die niet echt uitnodigt om er aan te beginnen. Zag nu toevallig dat de ebook ervan maar €1 kost op amazon dus besloten van het op die manier te proberen. Ben van plan het te lezen via de Kindle app op mijn iPad, misschien dat ik dan toch eens een Kindle of Kobo overweeg als het goed meevalt.
