Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 10,9%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 58 28,9%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 34 16,9%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 21,9%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 10,9%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%

  • Totaal aantal stemmers
    201
WoT #12

@Général Zantas je hebt geen woord gelogen. :unsure: Deze is absoluut een van de betere in de reeks. Wat een heerlijk tempo, wat een gebeurtenissen.
Zou dat nu (groten)deels aan de hand van Brandon Sanderson liggen of niet?

In ieder geval, ik heb genoten. Echt genoten. De laatste 300blz vandaag gelezen; het boek moest en zou vandaag uitgelezen zijn. Héérlijk.:love:
 
Woeste Hoogten (Emily Brontë) - Nu ben ik niet de veellezer, wat mijn volgende uitspraak wel ietwat van haar kracht doet verliezen, maar ze is daarom niet minder gemeend: Ik denk dat ik eindelijk een favoriet boek heb.

Hoe makkelijk herkenbaar kan een boek uit 1847 zijn, kon nu geschreven zijn. Hoe vlot kan je de lezer zich uitgestrekte weilanden en typische gebouwen laten verbeelden. Hoe goed kan je met emoties spelen tov Heatcliff en evengoed heel veel andere personages. Ik kreeg zelfs op t einde nog compassie met Heatcliff toen Nelly
zijn laatste dagen/weken vertelde
. Ondanks alles wat aan het einde van het boek voorafgaat.

Wat eeuwig zonde dat er maar 1 roman van haar bekend is.
 
Woeste Hoogten (Emily Brontë) - Nu ben ik niet de veellezer, wat mijn volgende uitspraak wel ietwat van haar kracht doet verliezen, maar ze is daarom niet minder gemeend: Ik denk dat ik eindelijk een favoriet boek heb.

Hoe makkelijk herkenbaar kan een boek uit 1847 zijn, kon nu geschreven zijn. Hoe vlot kan je de lezer zich uitgestrekte weilanden en typische gebouwen laten verbeelden. Hoe goed kan je met emoties spelen tov Heatcliff en evengoed heel veel andere personages. Ik kreeg zelfs op t einde nog compassie met Heatcliff toen Nelly
zijn laatste dagen/weken vertelde
. Ondanks alles wat aan het einde van het boek voorafgaat.

Wat eeuwig zonde dat er maar 1 roman van haar bekend is.
Tof! Hoe ben je eigenlijk bij dat boek beland?

Naarmate ik meer lees, vind ik het steeds moeilijker om te antwoorden op de vraag 'welke boeken lees je graag?', er is gewoon steeds meer om uit te kiezen. :p
 
Tof! Hoe ben je eigenlijk bij dat boek beland?

Naarmate ik meer lees, vind ik het steeds moeilijker om te antwoorden op de vraag 'welke boeken lees je graag?', er is gewoon steeds meer om uit te kiezen. :p
Ik kies af en toe wel is een boek uit de boekenkast van mijn vader en veel meer dan ahja dat boek ken ik van naam zit er dan vaak niet achter. :unsure:

Ik heb dat ook wel maar dan met films ik ben gestopt met een watchlist die kreeg ik toch de komende decennia nooit helemaal gekeken.
 
Laatst bewerkt:
WoT #12

@Général Zantas je hebt geen woord gelogen. :unsure: Deze is absoluut een van de betere in de reeks. Wat een heerlijk tempo, wat een gebeurtenissen.
Zou dat nu (groten)deels aan de hand van Brandon Sanderson liggen of niet?

In ieder geval, ik heb genoten. Echt genoten. De laatste 300blz vandaag gelezen; het boek moest en zou vandaag uitgelezen zijn. Héérlijk.:love:

Zoveel goeie momenten. Heerlijk boek.
Rhand vs Semirhage, Rhand vs Tam, Nynaeve die weer iets healt (of is da boek 13, shit), Nynaeve die Lan in de Blight dropt en dan een speechke houdt in een van de tavernes daar, Rhand en Ituralde in Maradon

Amai, amai. Ik zou het bijna zelf weer gaan lezen.
 
Zoveel goeie momenten. Heerlijk boek.
Rhand vs Semirhage, Rhand vs Tam, Nynaeve die weer iets healt (of is da boek 13, shit), Nynaeve die Lan in de Blight dropt en dan een speechke houdt in een van de tavernes daar, Rhand en Ituralde in Maradon

Amai, amai. Ik zou het bijna zelf weer gaan lezen.
Pas op of je bent weer vertrokken voor 14 boeken( voor mij een half jaar, voor jou een weken of 2 :))

Zelf het Verloren Leger uitgelezen. Niet slecht, maar na De Lange Tocht vorig jaar en de Anabasis zelf voegt het niet zoveel toe. Wel een straffe verwezenlijking van die Grieken.

Intussen in Midnight Tides begonnen
 
Tof! Hoe ben je eigenlijk bij dat boek beland?

Naarmate ik meer lees, vind ik het steeds moeilijker om te antwoorden op de vraag 'welke boeken lees je graag?', er is gewoon steeds meer om uit te kiezen. :p
Ik kan daar niet rationeel op antwoorden, dat is iets intuitiefs.

Duivels van Dostojevski vordert aardig, leve verlof! Geweldig hoe hij een immense psychologische diepte schept in zijn personages. Prachtig werk.
 
Een Slagerszoon met een Brilletje - Tom Lanoye

Dit was oké als prozadebuut, maar ik ben blij dat het niet het eerste werk is dat ik van Lanoye lees, want veel goesting zou ik er niet van hebben gekregen om me aan zijn verdere oeuvre te zetten. Het magisch realisme van deze verhalen deed me terugdenken aan mijn eigen spinsels voor creatieve schrijfopdrachten in het middelbaar. Dat is niet meteen de meest flatterende vergelijking, geloof me.
 
Een Slagerszoon met een Brilletje - Tom Lanoye

Dit was oké als prozadebuut, maar ik ben blij dat het niet het eerste werk is dat ik van Lanoye lees, want veel goesting zou ik er niet van hebben gekregen om me aan zijn verdere oeuvre te zetten. Het magisch realisme van deze verhalen deed me terugdenken aan mijn eigen spinsels voor creatieve schrijfopdrachten in het middelbaar. Dat is niet meteen de meest flatterende vergelijking, geloof me.
Zijn recente werk De Draaischijf is wel een goeike.
 
Scott Lynch - The Lies of Locke Lamora (Gentleman Bastard #1)

Weer een reread en eentje die niet op de planning stond, maar nadat een van de leden een snapshot postte in een ander topic begon het toch zeer hard te kriebelen. Bij de eerste leesbeurt kreeg die 5 sterren van me, en na de reread kan ik dit enkel maar bevestigen. Geweldig boek. Jammer dat het 4e deel al zo lang op zich laat wachten.
 
Crossroads - Jonathan Franzen

Toppertje en is blijkbaar het eerste deel van een trilogie. Ik kijk al uit naar de rest van het levensverhaal van deze familie. :unsure:
Heel leuk hoe Franzen inzoomt op korte signifacante gebeurtenissen in het leven en dan korte tijdsprongen maakt zodat je de impact van bepaalde beslissingen ziet. Heel menselijke karakters ook, erg goed uitgewerkt.

Grief is the thing with feathers - Max Porter

Op aanraden van wat leden hier, grote fan van dit korte meesterwerkje. Ben er doorgevlogen maar ik zal er regelmatig op terugkomen en opnieuw lezen. Merci vriendjes.
 
Scott Lynch - The Lies of Locke Lamora (Gentleman Bastard #1)

Weer een reread en eentje die niet op de planning stond, maar nadat een van de leden een snapshot postte in een ander topic begon het toch zeer hard te kriebelen. Bij de eerste leesbeurt kreeg die 5 sterren van me, en na de reread kan ik dit enkel maar bevestigen. Geweldig boek. Jammer dat het 4e deel al zo lang op zich laat wachten.

Ah ik ben niet de enige fan :)
Ja dat deel 4... wordt keer op keer uitgesteld naar een latere datum. Dacht ergens gelezen te hebben dat Lynch met een depressie zat.
 
Cliënt E. Busken - Jeroen Brouwers

Mijn eerste roman van Brouwers was meteen zijn laatste, maar het zal niet het laatste boek zijn dat ik van hem lees. Best indrukwekkend hoe Brouwers de inwendige woordenvloed van een naar vermoeden dementerende man in een zorginstelling - met al zijn kleine kantjes - op papier weet te zetten. Ik ben doorgaans een lezer die zoveel mogelijk gaatjes met boeken probeert op te vullen (als ik minstens 10 minuten moet overbruggen, pak ik graag mijn boek erbij), maar bij deze heb ik bewust ervoor gekozen om enkel in lange zittingen te lezen om zoveel mogelijk mee op de stream of consciousness te gedijen.

Ik las eerder dit jaar Mijn Lieve Gunsteling van Rijneveld dat in een gelijkaardige steeds doorrazende stijl geschreven is, maar dit boek van Brouwers vind ik dan wel de meer volwassen en overtuigende uitwerking ervan. Ik herkende veel van de problemen die ik met mijn eigen vader heb erin, dus als het iets heeft verwezenlijkt, dan is het mij een intieme blik gunnen in de psyche van iemand die reeds jaren ondoorgrondbaar voor mij is.
 
Delia Owens - Where The Crawdads Sing
Ik ben bij deze uit gekomen omdat ik in een soort leesdip zat en ik niet echt wist waar ik zin in had. Ik wist dat dit een enorm succes was en dat er binnenkort een film van uit komt dus dacht ik dat dit wel een vlot tussendoortje zou zijn. Dat bleek het ook te zijn maar ik was er niet helemaal wild van. De band van het hoofdpersonage met de natuur was wel vrij goed maar bij momenten werd het precies een young adult boek. Soms was de toon van het boek naar de Afro-Amerikaanse personages toe nogal.... Twijfelachtig. Het uiteindelijke verhaal was wel ok en ik wou wel weten hoe het eindigde maar ook niet meer dan dat en het einde vond ik een beetje zwak. Ik heb het gevoel dat mijn mening over het boek nog meer achteruit zou gaan als ik er meer over nadenk.

Toevallig las ik vlak na dat het boek uit was een artikel over de nogal louche achtergrond van de schrijfster die vroeger in Afrika samen met haar ex-man bescherming van wilde dieren verzorgde op een niet zo propere manier en betrokken zou zijn bij een moord. Moest ik dat op voorhand gelezen hebben, zou ik het boek niet gelezen hebben want nu heb ik, ook gezien het verhaal van het boek zelf, een wrange nasmaak.

Raymond Carver - Would You Please Be Quiet Please
Carver is echt een meester van het kortverhaal, hij doet het allemaal zo simpel lijken. Daardoor kan de emotionele pointe van één van zijn verhalen je soms plots besluipen. Daar zit ook wel een beetje het minpunt van zijn werk. Hij schrijft vaak rauwe, nogal trieste verhalen over uitzichtloze personages en ik kan aannemen dat niet iedereen daar altijd voor in de stemming is. Maar je merkt dat hij zelf tussen die personages geleefd heeft en weet waar hij over schrijft. Ik heb nu zijn drie grote verzamelingen gelezen en heb wel een voorkeur voor de andere twee.

Cixin Liu - The Three-Body Problem
Ongeveer halverwege deze en tot nu toe bevalt het me zeer. Normaal niet zo'n science fiction lezer maar ondanks dat Liu zijn verhaal grondt in wetenschap en er nogal veel personages voorkomen, vind ik het verhaal vrij vlot te volgen. En Liu verwerkt er wel interessante ideeën in. Nog een geluk dat ik het goed vind want ik heb ook de twee vervolgen hier al liggen.
 
Laatst bewerkt:
Cliënt E. Busken - Jeroen Brouwers

Mijn eerste roman van Brouwers was meteen zijn laatste, maar het zal niet het laatste boek zijn dat ik van hem lees. Best indrukwekkend hoe Brouwers de inwendige woordenvloed van een naar vermoeden dementerende man in een zorginstelling - met al zijn kleine kantjes - op papier weet te zetten. Ik ben doorgaans een lezer die zoveel mogelijk gaatjes met boeken probeert op te vullen (als ik minstens 10 minuten moet overbruggen, pak ik graag mijn boek erbij), maar bij deze heb ik bewust ervoor gekozen om enkel in lange zittingen te lezen om zoveel mogelijk mee op de stream of consciousness te gedijen.

Ik las eerder dit jaar Mijn Lieve Gunsteling van Rijneveld dat in een gelijkaardige steeds doorrazende stijl geschreven is, maar dit boek van Brouwers vind ik dan wel de meer volwassen en overtuigende uitwerking ervan. Ik herkende veel van de problemen die ik met mijn eigen vader heb erin, dus als het iets heeft verwezenlijkt, dan is het mij een intieme blik gunnen in de psyche van iemand die reeds jaren ondoorgrondbaar voor mij is.
Dat was ook mijn eerste, zéér fraaie, kennismaking met Brouwers maar mijn lieve @coldplayke ... haast je naar Bezonken Rood!

Gisterenavond in een soortgelijke reading frenzy het broeierige, donkere Duivels van Dostojevski uitgelezen. Zoals eenieder al raadt was dit een herlezing. Een tweede succesvolle, na een eerste gefaalde lezing toen ik 20 jaar was. Er zit een heel fraaie opbouw in dit werk en de pay-off is immens, waar een burgerlijke matinée uitmondt in een apocalyptische vuurzee met een nietsontziende slachtpartij. Dat kwam vast binnen destijds. Fuck zeg. Je moet je hoofd goed bijhouden wanneer je dit boek wil doorploegen en het helpt zeker om wat inzicht te hebben in de politieke breuklijnen die Rusland in de negentiende eeuw kende.

Nu wat "luchtiger" met Wessel te Gussinklo's De Expeditie. Het neurotische hoofdpersonage Ronald doet me alleszins heel erg denken aan de Fritz van Egerts van De Avonden van Gerard Reve. Dat is een goede zaak, ook al wil ik hem soms een dreun geven.
 
Net Tom Clancy - Zero Hour uit (engelstalig audioboek). Toch wel 't beste Clancy-gemerkte boek in jaren. Ze wisselen zo af en toe van auteur tegenwoordig maar deze mag wel efkes blijven. Beetje een must-read als je wat into actie/avontuur/spionverhalen bent.
 
Terug
Bovenaan