Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 10,9%

  • 1-5 boeken

    Stemmen: 58 28,9%

  • 6-10 boeken

    Stemmen: 34 16,9%

  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 21,9%

  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 10,9%

  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%

  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%

  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%

  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%

  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%
  • Totaal aantal stemmers
    201
Drown - Junot Díaz

Dit debut werd mij aangeprezen als kortverhalenbundel, maar nu ik op alle verhalen kan terugblikken, beschouw ik het meer als een novelle waar ieder deel een ander perspectief binnen eenzelfde literair universum belicht. Met ieder verhaal krijg je een stukje extra context om de voorafgaande gebeurtenissen verder in te kleuren, wat de herleesbaarheidsfactor zeer ten goede komt.

Het is duidelijk dat dit werk autobiografisch geïnspireerd is. De bedriegelijke lokroep van de American Dream op arme arbeiders uit de Dominicaanse Republiek, het worstelen met homoseksualiteit in een machocultuur, de onweerstaanbare drang van drugsverslavingen, ... het zijn stuk voor stuk geen thema's die in de essentie origineel zijn, maar toch blijft Díaz mij bij als een unieke stem. Door het schijnbare gemak en de innemendheid waarmee hij de vrije indirecte rede hier heeft bemeesterd, vergat ik vreemd genoeg soms dat ik de lezer was en geen toeschouwer die alles voor zijn ogen in realtime ziet ontvouwen.

Ik heb deze alvast aan mijn mentale lijstje van aanraders onder de 200 bladzijden toegevoegd.
 
The Calculating Stars (Lady Astronaut #1) - Mary Robinette Kowal

In de jaren vijftig wordt Washington DC vernietigd door een meteoor, en volgens berekeningen gaat die voor een opwarming van de aarde zorgen dat de mensheid niet kan overleven. Oplossingen? De aarde verlaten en de maan en dan mars coloniseren.

Dit boek was echt heel leuk! Het verhaal is verteld vanuit het perspectief van een wiskundige die meewerkt aan het spaceprogram en astronaut wilt worden. Natuurlijk zorgt dat ervoor dat het boek feministisch is en ook thema's van racisme worden aangewend. Dit wordt wel allemaal netjes in het verhaal verpakt zonder prekerig over te komen.
De schrijfster schuwd ook het gebruik van jargon en wetenschap niet, maar doet dit op zo'n manier dat ik nooit het gevoel heb dat mijn beperkte kennis van wiskunde en ruimtevaart in de wegstonden op alles te begrijpen.

Als je Hidden Figures leuk vindt, zal dit boek je misschien ook wel kunnen bekoren.
 
De kaart en het gebied - Michel Houellebecq

Dit boek werd me aangeraden door @Niklas na mijn, euh, ietwat teleurstellende ervaring met Salman Rushdie. Ik heb er iets langer dan een maand over gedaan, maar het was wel een heel erg drukke maand, dus dat is toch zo slecht niet. De setting van het boek, de kunstwereld, sprak me erg aan dus dat was alvast een plus. Houellebecq schrijft helder - sommigen zouden droog zeggen - en hij maakt royaal gebruik van cynische maar geestige uitsmijters om zijn gedachtegangen te illustreren. Vreemd genoeg is dat voor mij zowel een pluspunt als een minpunt; zijn werk is immers ook bijzonder profaan, ontdaan van het transcendente - of zelfs een directe aanval erop, een beetje als het werk van Herman Brusselmans zeg maar. Het is een roman die de mens en maatschappij op zeer genietbare wijze fileert, maar geen enkele poging doet om te ontroeren of te inspireren. Dat is een beetje het verschil tussen een melancholicus en een cynicus, denk ik: slaan zonder te zalven.

Dank voor de tip dus, en leuk dat ik kennis heb mogen maken met Houellebecq, maar nu is het tijd voor iets anders met wat meer ziel. Suggesties steeds welkom, uiteraard.
 
Nahrtent zei:
De kaart en het gebied - Michel Houellebecq

Dit boek werd me aangeraden door @Niklas na mijn, euh, ietwat teleurstellende ervaring met Salman Rushdie. Ik heb er iets langer dan een maand over gedaan, maar het was wel een heel erg drukke maand, dus dat is toch zo slecht niet. De setting van het boek, de kunstwereld, sprak me erg aan dus dat was alvast een plus. Houellebecq schrijft helder - sommigen zouden droog zeggen - en hij maakt royaal gebruik van cynische maar geestige uitsmijters om zijn gedachtegangen te illustreren. Vreemd genoeg is dat voor mij zowel een pluspunt als een minpunt; zijn werk is immers ook bijzonder profaan, ontdaan van het transcendente - of zelfs een directe aanval erop, een beetje als het werk van Herman Brusselmans zeg maar. Het is een roman die de mens en maatschappij op zeer genietbare wijze fileert, maar geen enkele poging doet om te ontroeren of te inspireren. Dat is een beetje het verschil tussen een melancholicus en een cynicus, denk ik: slaan zonder te zalven.

Dank voor de tip dus, en leuk dat ik kennis heb mogen maken met Houellebecq, maar nu is het tijd voor iets anders met wat meer ziel. Suggesties steeds welkom, uiteraard.
Klik om te vergroten...
De Avonden van Gerard Reve.
 
Nu ik het schitterend geschreven De Wolga ontspringt in Europa van Curzio Malaparte heb uitgelezen - een reeks ooggetuigenverslagen van zijn tijd als journalist aan het front in Oekraïne en Leningrad tijdens WOII - is het ogenblik aangebroken voor een herlezing van Duivels van meneer Dostojevski. Volgende week op verlof, dus tijdens de zoete slaapuurtjes van dochterlief duik ik in de politieke onderbuik van het negentiende eeuwse Rusland waarin God dood wordt verklaard en alles toegelaten is en dat kunnen die arme Russen niet aan.

Van Malaparte is Kaputt en De Huid ook zéér warm aan te bevelen. Barok en visceraal, ravissante esthetiek in tijden van oorlog en bloedvergieten.
 
J.R.R. Tolkien - The Two Towers (Lord of the Rings #2)

They're taking the hobbits to Isengard, they're taking the hobbits to Isengard, to Isengard, gard, ga-ga-ga-gard.
Het is moeilijk om deze boeken te lezen zonder telkens aan de films te denken en de vergelijkingen te leggen, maar op zich komen de boeken goed uit de vergelijking. Vaak heb ik na het lezen van een bepaalde scene iets als "hmm, jammer dat men het zo niet gedaan heeft in de film". Zoals de ontmoeting van Faramir en Frodo bv. In de boeken is hij toch een veel edelmoediger man dan in de film. Of het verraad van Gollum, in de films worden Frodo en Sam tegen elkaar opgezet en dat kwam geforceerd over, in de boeken gebeurt dit (gelukkig) niet.
That being said, op Helm's Deep na kon de focus op de Rohan me maar heel weinig boeien en was het toch lastig om er door te geraken. Dat is dan weer het nadeel van de verfilming, als je in een saai, traag of langdradig stuk zit dan ben je minder gemotiveerd om verder te lezen want je weet al wat er gaat komen. Afin, dat was bij mij toch het geval.
De trektocht van Frodo, Sam en Gollum blijft wel heel boeiend, al hield Tolkien zich wat in vermoed ik want het tempo ligt vrij hoog zonder al te veel onderbrekingen, terwijl je die wel zag bij de andere personage's in het andere "boek".
 
  • Leuk
Waarderingen: Pion
Général Zantas zei:
J.R.R. Tolkien - The Two Towers (Lord of the Rings #2)

They're taking the hobbits to Isengard, they're taking the hobbits to Isengard, to Isengard, gard, ga-ga-ga-gard.
Het is moeilijk om deze boeken te lezen zonder telkens aan de films te denken en de vergelijkingen te leggen, maar op zich komen de boeken goed uit de vergelijking. Vaak heb ik na het lezen van een bepaalde scene iets als "hmm, jammer dat men het zo niet gedaan heeft in de film". Zoals de ontmoeting van Faramir en Frodo bv. In de boeken is hij toch een veel edelmoediger man dan in de film. Of het verraad van Gollum, in de films worden Frodo en Sam tegen elkaar opgezet en dat kwam geforceerd over, in de boeken gebeurt dit (gelukkig) niet.
Klik om te vergroten...
Ah, het befaamde
g7o5mQS.png
 
Laatst bewerkt:
Avondland zei:
Nu ik het schitterend geschreven De Wolga ontspringt in Europa van Curzio Malaparte heb uitgelezen - een reeks ooggetuigenverslagen van zijn tijd als journalist aan het front in Oekraïne en Leningrad tijdens WOII - is het ogenblik aangebroken voor een herlezing van Duivels van meneer Dostojevski. Volgende week op verlof, dus tijdens de zoete slaapuurtjes van dochterlief duik ik in de politieke onderbuik van het negentiende eeuwse Rusland waarin God dood wordt verklaard en alles toegelaten is en dat kunnen die arme Russen niet aan.

Van Malaparte is Kaputt en De Huid ook zéér warm aan te bevelen. Barok en visceraal, ravissante esthetiek in tijden van oorlog en bloedvergieten.
Klik om te vergroten...
Ah, Dostojevski is weer dikke liefde hé. Het zijn werken waar je tijd voor moet uitrekken, maar traag en gestaag wordt dat een locomotief waarin je meegezogen wordt. Ik mis mijn studententijd op dat vlak wel, waar ik oceanen van leestijd had en het ene boek na het andere kon verslinden. Zeker in de lesvrije zomer. Je hebt voor dit soort werken ook echt tijd nodig, want een half uurtje per dag is echt totaal onvoldoende om mee te blijven in zo'n complex werk. Dan kan je beter kortere boeken lezen, maar zo'n vijfgangenmaaltijd verdient simpelweg een investering aan tijd.

Leve congé!
 
J.R.R. Tolkien - The Return of the King (Lord of the Rings #3)

Effe op 2 dagen uitgelezen omdat ik vrij heb. Beste deel uit de trilogie wat mij betreft, relatief hoog tempo met goed opgebouwde actie. Veel memorabele scene's en quotes (ook dankzij de films natuurlijk).
Wel teleurgesteld met de epiloog, Gandalf weet dat de Shire f*cked up is en gaat niet eens meehelpen. Lol, ondankbare oude zak. Er lijkt me ook een fout in de tijdslijn te zitten in de epiloog, mar bon, boeit weinig uiteindelijk.

Heel blij dat ik deze klassieker na een kleine 20 jaar herlezen heb, heb er ditmaal een pak meer van genoten dan destijds.
 
Général Zantas zei:
J.R.R. Tolkien - The Return of the King (Lord of the Rings #3)

Effe op 2 dagen uitgelezen omdat ik vrij heb. Beste deel uit de trilogie wat mij betreft, relatief hoog tempo met goed opgebouwde actie. Veel memorabele scene's en quotes (ook dankzij de films natuurlijk).
Wel teleurgesteld met de epiloog, Gandalf weet dat de Shire f*cked up is en gaat niet eens meehelpen. Lol, ondankbare oude zak. Er lijkt me ook een fout in de tijdslijn te zitten in de epiloog, mar bon, boeit weinig uiteindelijk.

Heel blij dat ik deze klassieker na een kleine 20 jaar herlezen heb, heb er ditmaal een pak meer van genoten dan destijds.
Klik om te vergroten...

Ik ga die trilogie ook eens moeten herlezen denk ik. Is voor mij ongeveer 15 jaar geleden en ik ben ondertussen toch al een meer 'ervaren' lezer (wat meer gewoon aan stevigere werken).
 
One Day in the Life of Ivan Denisovich - Alexander Solzhenitsyn

De schrijver en Nobelprijswinnaar Alexander Solzhenitsyn zat zelf vast in de Gulag en schrijft uit eigen ervaring dit boek.
Onvoorstelbaar is het dat een boek zoals deze uitkomt tijdens en in het Soviet-regime zelf.
Is het de beste literatuur die je kan lezen? Ik zou zeggen van niet. Ook als "kampverhaal" zijn er wel "betere" te vinden.
Een mening van iemand die in onze vrije wereld opgroeide doet er echter totaal niet toe.
Dit boek is van onschatbare waarde. Vrijheid is nooit voor iedereen gegarandeerd, ook al zijn we allemaal, mensen.
 
Voss - Patrick White

Voss kan je benaderen als een spannende avonturenroman die netjes afwisselt met de klassieke scènes uit typisch Victoriaanse salondrama's. Het speelt zich af in 1850 in de Australische bush, dat toen nog uit grotendeels onverkend gebied bestond. De figuur van Voss staat van in het begin bij de bredere fictieve bevolking bekend als een Kurtziaans, omstreden kolonialist, maar als buitenstaander had ik het gevoel dat de auteur een paar stappen in het rijpingsproces van zijn verhaal en personages had overgeslagen om meteen tot die demonische karakterisering te kunnen komen.

Over het algemeen beschouwd heb ik dit boek wel met enorm veel goesting en ontzag gelezen. Het penmeesterschap van White schuilt in wat hij niet expliciet op papier zet, maar wat je onrechtstreeks kan afleiden uit vertellerscommentaar die dialogen en innere monologen begeleidt. Hij kan als geen ander met een ogenschijnlijk onschuldige zin een heel nieuwe betekenisdimensie schenken aan hetgene zijn personages openlijk meedelen.
 
JorisBlack zei:
Ik ga die trilogie ook eens moeten herlezen denk ik. Is voor mij ongeveer 15 jaar geleden en ik ben ondertussen toch al een meer 'ervaren' lezer (wat meer gewoon aan stevigere werken).
Klik om te vergroten...
15 jaar geleden gelezen en nog eens 5 jaar geleden en dat is iedere keer genieten. Literair zeer hoogstaand met een indrukwekkende en onderbouwde fantasiewereld. Hopelijk over x aantal jaar opnieuw.
 
Avondland zei:
15 jaar geleden gelezen en nog eens 5 jaar geleden en dat is iedere keer genieten. Literair zeer hoogstaand met een indrukwekkende en onderbouwde fantasiewereld. Hopelijk over x aantal jaar opnieuw.
Klik om te vergroten...

Haha ik herinner me nog toen ik die gekocht heb. Ik was toen zelf nog tiener, en was met mijn mama in zo'n gigantische Carrefour. LOTR trilogie (in het Nederlands) als 1 dik boek (dus niet alledrie apart). Lijkt op een bijbel met van dat heel dun papier.
En aan de kassa zat een jobstudent die tegen mij zei: ja ik heb hem zelf al 3 keer gelezen :p

Ik ga die wel eens in het Engels lezen nu denk ik :unsure:
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren

Vergelijkbare onderwerpen

Domieneo
Jouw 2021 in boeken
2
Reacties
39
Weergaven
2K
Domieneo
Domieneo
coldplayke
Welk non-fictie boek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?
16 17 18
Boeken
Reacties
349
Weergaven
25K
Hellsdinner
Hellsdinner
coldplayke
Favoriete personages
Reacties
6
Weergaven
760
FlyingHorseman
FlyingHorseman
Terug
Bovenaan