Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?

Hoeveel boeken lees je gemiddeld per jaar?

  • Ik lees nooit

    Stemmen: 22 11,1%
  • 1-5 boeken

    Stemmen: 57 28,6%
  • 6-10 boeken

    Stemmen: 33 16,6%
  • 11-20 boeken

    Stemmen: 44 22,1%
  • 21-30 boeken

    Stemmen: 22 11,1%
  • 31-40 boeken

    Stemmen: 8 4,0%
  • 41-50 boeken

    Stemmen: 4 2,0%
  • 50-75 boeken

    Stemmen: 5 2,5%
  • 75-100 boeken

    Stemmen: 1 0,5%
  • 100+ boeken

    Stemmen: 3 1,5%

  • Totaal aantal stemmers
    199
Nu de nieuwste van Michael Pye: Antwerpen. De gloriejaren. Perfecte compagnon bij de laatste van Jeroen Olyslaegers. De eerste pagina's prikkelen mijn verbeelding al zeer sterk, dus dit gaat een mooie lezing worden. Wie geschiedenis oninteressant vindt heeft gewoon geen verbeelding, denk ik dan.

Mogelijks wist je dit al. :p
 
'Elementaire deeltjes’ van Michel Houellebecq net gelezen. Ik ben wel fan moet ik zeggen, als je om kunt met de vaak expliciete (om niet te zeggen, perverse) taferelen. Meteen erna ook aan ‘serotonine’ begonnen van dezelfde auteur. Intrigerend man ook.

Ha! Nog een fan van Houellebecq! Ik zou je zeker 'Mogelijkheid van een Eiland' aanraden als je Elementaire Deeltjes kon smaken, teert ook wat verder op hetzelfde idee. Serotonine & Onderworpen vond ik beide ook erg goed, enkel De Kaart & Het Gebied is me wat minder bij gebleven.
 

Mogelijks wist je dit al. :p
Jazeker, vanmiddag toevallig gezien. Volgende week gaat die met Olyslaegers op historische kroegentocht in 't Stad. Daar zou ik graag bij willen zijn.

@Général Zantas Ik vind dit boek tot hiertoe meevallen, maar ik kan niet vergelijken met het origineel noch ben ik professioneel vertaler. Maar buiten een vergeten punt na de zin (het is nog altijd eerste druk ...) ben ik nog geen stuitende zaken tegengekomen. Mijn boek is trouwens gesigneerd, dat viel me vandaag pas op. Meevaller!
 
Lord of the rings
Fellowship of the ring en The Two Towers uitgelezen. :)
Fantastische boeken. Tolkien schrijft zo heerlijk.
Had gelezen dat sommigen moeite hadden met het tweede deel van The Two Towers. Frodo en Samwise die met Gollum op weg zijn dat dit een saai deel zou zijn maar zelf geen problemen mee gehad.

Nu aan het twijfelen om meteen verder met Return of the king te gaan of ik Dune ga lezen voor de film uitkomt. :unsure:
 
Mijn beeld op Frodo & Sam is wat vertekend door de films. Elijah Wood vond ik bij momenten irritant en zeurderig. Ik probeer het boek los te koppelen van de film, maar dat is aartsmoeilijk omdat ik in mijn jeugd zo verzot was op die films. Ik heb het boek zowel in het Nederlands als in het Engels gelezen. Ooit komt er nog wel een herlezing aan, want Tolkien is een boss.
 
Ik heb een jaar of 2 geleden ook eens de lotr boeken herlezen (eerste keer was toen ik een jaar of 15 was, denk ik) en dat was een hele leuke ervaring. Waar ik als kind vooral onder de indruk was van Aragorn en Legolas en al de coole stoere vechters en de grote speeches, en altijd zo snel mogelijk terug wou naar de veldslagen en tovenaars, was het me nu veel duidelijker wie de echte helden zijn. De stukken op het einde met Frodo en Sam zijn zo ongelooflijk sterk. Ik denk dat ik de laatste 50 pagina's van Return Of The King de hele tijd met kippenvel zat. Sindsdien heb ik heel wat andere fantasy proberen lezen en het is grappig hoe lotr niet alleen immens ver boven al de rest uitsteekt, maar ook zo volledig anders is dat ik het nauwelijks als hetzelfde genre kan beschouwen.


Klaar met The Broken Earth trilogie. Deel drie was fantastisch van begin tot eind en slaagt erin van het complexe universum te doen landen op een heel sterke manier. I'm impressed.
Na uw post over dat eerste boek heb ik het ook besteld. Vorige week begonnen en momenteel ben ik al aan het derde bezig :unsure:

En om zelf ook iets aan te raden: onlangs Grief Is The Thing With Feathers gelezen, van Max Porter. Klein boekje, op een uur was het uit, maar grote impact. Unieke stijl, dikwijls pijna poëzie, en een onvoorstelbaar mooi en aangrijpend verhaal over een man die zijn vrouw verliest en hoe hij en zijn 2 zonen daarmee omgaan, waarbij hun rouw zich manifesteert als een grote pratende kraai die bij hen in huis komt wonen. Ik denk niet dat ik ooit al iets gelezen heb dat zo dicht raakt aan hoe het voelt om iemand zo dichtbij te verliezen. Prachtig boekje.
 
En om zelf ook iets aan te raden: onlangs Grief Is The Thing With Feathers gelezen, van Max Porter. Klein boekje, op een uur was het uit, maar grote impact. Unieke stijl, dikwijls pijna poëzie, en een onvoorstelbaar mooi en aangrijpend verhaal over een man die zijn vrouw verliest en hoe hij en zijn 2 zonen daarmee omgaan, waarbij hun rouw zich manifesteert als een grote pratende kraai die bij hen in huis komt wonen. Ik denk niet dat ik ooit al iets gelezen heb dat zo dicht raakt aan hoe het voelt om iemand zo dichtbij te verliezen. Prachtig boekje.
Op mijn to-read lijst gezet. :)
 
En om zelf ook iets aan te raden: onlangs Grief Is The Thing With Feathers gelezen, van Max Porter. Klein boekje, op een uur was het uit, maar grote impact. Unieke stijl, dikwijls pijna poëzie, en een onvoorstelbaar mooi en aangrijpend verhaal over een man die zijn vrouw verliest en hoe hij en zijn 2 zonen daarmee omgaan, waarbij hun rouw zich manifesteert als een grote pratende kraai die bij hen in huis komt wonen. Ik denk niet dat ik ooit al iets gelezen heb dat zo dicht raakt aan hoe het voelt om iemand zo dichtbij te verliezen. Prachtig boekje.

Deze heb ik gelezen toen die net gepubliceerd was. Heel erg van genoten. Ik herinner mij nog dat het na dit boek wat langer als normaal heeft geduurd vooral ik een andere broek begin te lezen. Ik moet het even laten inzinken. Ik heb het boek nog steeds op mijn boekenkast staan. Ik denk dat ik hem had gekocht omdat van het gedicht van Emily Dickinson een van mijn favoriete is waarop de titel is gebaseerd.
Bovendien als er een vogel (vooral een kraai of raaf etc) op de cover staat ik meestal wel eens kijk of het boek iets voor mij zou zijn aangezien zulke vogels echt prachtig en boeiend vind.
 
Is LOTR een must in het Engels? Ik lees in principe zonder problemen Engelse boeken maar natuurlijk een stuk minder vlot dan Nederlands, en ik zou niet graag willen dat er veel verloren gaat in de vertaling.
 
Laatst bewerkt:
Ik vind persoonlijk dat er toch altijd wat verloren gaat met een vertaling. Zelf bij zeer goede vertalingen.

Het hangt er dus vanaf of je het de moeite vindt om wat in te boeten om vlotheid om de originele versie te lezen.
Het is voor mij zo lang geleden dat ik de vertaling heb gelezen dat ik echt geen idee meer heb hoe de Nederlandse vertaling was ten opzichte van het origineel.
 
Is dat niet duidelijk uit het feit dat ik 1000 pagina's heb gelezen op minder dan een week? :unsure:
Hoort op alle vlakken bij de absolute top van de genreliteratuur. Diepe worldbuilding zonder zichzelf te verliezen, inventieve structuur, gevarieerde personages die echte mensen zijn, perfecte pacing, zeer sociaal-politiek geladen zonder belerend te worden. Gewoon heel goed geschreven ook, wat voor mij dikwijls een pijnpunt is bij scifi en fantasy.

Nu ben ik benieuwd. Volgende week ook eens met deze trilogie van start gaan. Benieuwd of de vele Hugo prijzen en de Utred-praise terecht zijn!
 
Deze heb ik gelezen toen die net gepubliceerd was. Heel erg van genoten. Ik herinner mij nog dat het na dit boek wat langer als normaal heeft geduurd vooral ik een andere broek begin te lezen. Ik moet het even laten inzinken. Ik heb het boek nog steeds op mijn boekenkast staan. Ik denk dat ik hem had gekocht omdat van het gedicht van Emily Dickinson een van mijn favoriete is waarop de titel is gebaseerd.
Bovendien als er een vogel (vooral een kraai of raaf etc) op de cover staat ik meestal wel eens kijk of het boek iets voor mij zou zijn aangezien zulke vogels echt prachtig en boeiend vind.
Heb je H is for Hawk al gelezen? Ben al een tijdje met het idee aan het tossen om deze aan te schaffen.
 
  • Leuk
Waarderingen: Yurf
Heb je H is for Hawk al gelezen? Ben al een tijdje met het idee aan het tossen om deze aan te schaffen.
Ja die heb ik gelezen. Ik vond het boek ook heel mooi en een bijzondere manier om met verdriet/verlies om te gaan. Ik heb van dit boek genoten.
Er wordt wel diep in gegaan op het valkeniers aspect maar ik vond dit zeer boeiend omdat het een onderwerp is dat mij interesseert. Ook wordt er vaak over T.H. White gesproken (schrijver van The Once and Future King) omdat hij ook schreef over zijn ervaringen als valkenier.
Als dit jou totaal niets zegt is het misschien niet voor jou.
 
Net Shylock is My Name van Howard Jacobson uitgelezen. Ik vond het een zeer grappig en origineel boek over Simon Strulovitch, een joodse vader met een rebelse dochter die een vriendschap aangaat met Shylock, het bekende en complexe personage uit Shakespeares problematische stuk The Merchant of Venice. De gesprekken tussen Shylock en Strulovitch zijn erg boeiend en gaan steeds over de joodse identiteit en de perceptie ervan door niet-Joden. En dit alles terwijl de zestien jaar oude dochter van Strulovitch een relatie aangaat met een macho-voetballer met een appetijt voor joodse meisjes. Het boek is soms tragisch, soms ergerlijk, soms confronterend, maar meestal erg grappig. Maar het is vooral de manier waarop Jacobson 'in dialoog treedt' met Shakespeare en de anti-semitische insteek van dat stuk, dat dit boek zo de moeite maakt om te lezen.
 
Ik heb De Meester en Margarita van Michaïl Boelgakov gelezen. De duivel komt naar Moskou en veroorzaakt er heibel. Ik moest er weer even in komen, misschien door de soms wat oubollig aanvoelende vertaling, maar dit blijft één van mijn favoriete boeken. Het is enerzijds een satire van Rusland onder Stalinistisch regime met wat magisch-realistische elementen en anderzijds een gelaagde allegorie over onder andere het goede versus het kwade. Boelgakov vertelt het verhaal met een schalkse humor waar een donkere ondertoon in zit, iets wat ik ook recent bij Thomas Pynchon terug vond en erg kan appreciëren.

Ervoor had ik me gewaagd aan Wuthering Heights van Emily Brönte, maar ik geraakte er niet echt in, na een kleine honderd pagina's gestopt. Ga deze later wel nog een kans geven. Ook recent Dune van Frank Herbert gelezen en goed bevonden, maar had zin in iets anders voor ik aan het volgende deel begin.

Ik heb ook maar ineens die Broken Earth trilogie van NK Jemisin besteld samen met Harlem Shuffle, de nieuwe van Colson Whitehead.
 
Net Shylock is My Name van Howard Jacobson uitgelezen. Ik vond het een zeer grappig en origineel boek over Simon Strulovitch, een joodse vader met een rebelse dochter die een vriendschap aangaat met Shylock, het bekende en complexe personage uit Shakespeares problematische stuk The Merchant of Venice. De gesprekken tussen Shylock en Strulovitch zijn erg boeiend en gaan steeds over de joodse identiteit en de perceptie ervan door niet-Joden. En dit alles terwijl de zestien jaar oude dochter van Strulovitch een relatie aangaat met een macho-voetballer met een appetijt voor joodse meisjes. Het boek is soms tragisch, soms ergerlijk, soms confronterend, maar meestal erg grappig. Maar het is vooral de manier waarop Jacobson 'in dialoog treedt' met Shakespeare en de anti-semitische insteek van dat stuk, dat dit boek zo de moeite maakt om te lezen.
Jij had nog dingen van Jacobson gelezen he? Eentje specifiek dat je aanraadt?

Ik heb hier Zoo Time van hem liggen. Die heb ik ooit in een vlaag van woede tijdens het boekenfestijn in Hasselt voor een prikje gekocht. Ik zeg "vlaag van woede" omdat ik enorm teleurgesteld was in het aanbod dat jaar, en dit was samen met een boek van Roddy Doyle (dat het 2de deel in een trilogie bleek te zijn toen ik het nadien opzocht) het enige dat ik dat jaar uit wanhoop in mijn mandje had gelegd om toch niet helemaal van een kale reis terug thuis te komen.

Recensies van Zoo Time op goodreads zijn best wel slecht, maar ik weet uit ervaring beter dan me blind te staren op die ratings. Dus ooit zal hij nog wel eens de revue passeren bij mij. :p
 
J.V. Jones - Master and Fool (#3 Book of Words)

Goed einde voor deze trilogie. Het verhaal blijft interessant en verveelt niet. De POV-wissel zwakt wat af, daar er minder personages overblijven naarmate het verhaal vordert. Nabber blijft de meest amusante om te volgen, gevolgd door Jack en Tawl die elkaar eindelijk ontmoeten na 2 boeken "foreshadowing" en de ontmoeting stelt niet teleur.Het ging me wel iets te gemakkelijk voor de bad guys op militair/politiek vlak, weinig tegenslagen en voornamelijk veel succes tot de grote finale. De finale was niet echt groots in vergelijking met andere Fantasy reeksen, maar het paste wel goed bij het verhaal en je blijft niet met onafgewerkte verhaallijnen achter. Alles wordt netjes en geloofwaardig afgewerkt.

Over het algemeen een deftige trilogie. Niks wereldschokkend, en je gaat het ook geen 5x herlezen. Maar voor een eenmalige read per 20 jaar is het zeker niet slecht.

Dit was overigens mijn 50ste boek dit jaar, ik kan mijn doelstelling weeral bijschaven. Ik begon dit jaar met het doel van 30 boeken, dit werden er naderhand 50 en zullen er nu 75 worden.

Volgende boeken op het menu (indien er niets gewijzigd wordt): NK Jemisen - Broken Earth trilogie, LP Boon - De Kappelekensbaan, De Bende van Jan van Licht, De Zoon van Jan van Licht en Dimitri Verhulst - De Helaasheid der Dingen.
Eens iets doen aan mijn gebrek aan "echte"literatuur op mijn leeslijst.
 
Terug
Bovenaan