Left Hand of Darkness nog niet gelezen maar obv LeGuins Earthsea boeken ben ik grote fan van haar. Paar jaar geleden zijn die in mooie Nederlandse vertaling verschenen en na het eerste te lezen moest ik onmiddellijk tweede deel kopen. Het was lang geleden dat ik dat nog eens tegengekomen was.
Boeken Welk fictieboek heb je net uitgelezen en wat vond je ervan?
- Onderwerp starter coldplayke
- Startdatum
Bauhaus
Well-known member
Arthur C. Clarke - Childhood's End In 2 avondjes uitgelezen en ervan genoten. Het verhaal kende ik nog vaag van de miniTV serie maar uiteraard is het boek beter. Vrij deprimerend en triestig einde, afhankelijk hoe je het interpreteert denk ik.
Weir Andy - The Martian Begonnen met lezen al weet ik niet of het echt voor mij is. Het is meer een What if ....verhaal over een gestrande astronaut. Het is dan ook meer technisch maar zeker niet slecht en is vlot geschreven. Alleen mis ik een beetje het gevoel van vewondering & verbazing, zoals bij andere sci-fi subgenres. Maar wie weet verandert dit verder op in het verhaal.
Weir Andy - The Martian Begonnen met lezen al weet ik niet of het echt voor mij is. Het is meer een What if ....verhaal over een gestrande astronaut. Het is dan ook meer technisch maar zeker niet slecht en is vlot geschreven. Alleen mis ik een beetje het gevoel van vewondering & verbazing, zoals bij andere sci-fi subgenres. Maar wie weet verandert dit verder op in het verhaal.
Laatst bewerkt:
FlyingHorseman
Well-known member
Yukio Mishima - Life for Sale
Dit was helaas een teleurstelling na The Sailor Who Fell From Grace With The Sea. Volledig anders qua stijl en toon, dit is een campy verhaal over een man die na een mislukte zelfmoordpoging zijn leven te koop aanbiedt. Dit leidt tot een reeks situaties die eigenlijk altijd er op uitdraaien dat het hoofdpersonage naar bed gaat met een bloedmooie vrouw met grote borsten. Blijkbaar was dit geschreven voor de Japanse Playboy en dat kan een verklaring zijn, maar ik vond die scènes nogal zwak, onwennig en karikaturaal. Voor de rest was dit wel een ontspannend boekje, maar ik denk niet dat er veel van gaat blijven hangen.
Joseph Conrad - Heart of Darkness
Gisteren op één dag uitgelezen, de derde keer in totaal maar de eerste keer in het Engels. Het viel me op dat dit voor zo'n oud boek eigenlijk vrij modern aandoet en z'n leeftijd niet echt verraadt, behalve misschien de eerste inleidende pagina's. Ik was vooral onder de indruk van de manier waarop Conrad de broeierige, sinistere sfeer van de jungle weet te vatten en de invloed die deze heeft op de psyche van personages.
Dit was helaas een teleurstelling na The Sailor Who Fell From Grace With The Sea. Volledig anders qua stijl en toon, dit is een campy verhaal over een man die na een mislukte zelfmoordpoging zijn leven te koop aanbiedt. Dit leidt tot een reeks situaties die eigenlijk altijd er op uitdraaien dat het hoofdpersonage naar bed gaat met een bloedmooie vrouw met grote borsten. Blijkbaar was dit geschreven voor de Japanse Playboy en dat kan een verklaring zijn, maar ik vond die scènes nogal zwak, onwennig en karikaturaal. Voor de rest was dit wel een ontspannend boekje, maar ik denk niet dat er veel van gaat blijven hangen.
Joseph Conrad - Heart of Darkness
Gisteren op één dag uitgelezen, de derde keer in totaal maar de eerste keer in het Engels. Het viel me op dat dit voor zo'n oud boek eigenlijk vrij modern aandoet en z'n leeftijd niet echt verraadt, behalve misschien de eerste inleidende pagina's. Ik was vooral onder de indruk van de manier waarop Conrad de broeierige, sinistere sfeer van de jungle weet te vatten en de invloed die deze heeft op de psyche van personages.
Avondland
Well-known member
Die Mishima is een vrij recente vertaling, dacht ik. Jammer dat die je niet bevallen was. En die Conrad is inderdaad heel sterk. Gelezen in de Mekongdelta, de ideale plaats ervoor.
Was verplichte literatuur in taal- en letterkunde: in ons hele jaar waren er 3 mensen (waaronder ik) die hun hand omhoogstaken toen de prof terloops aan het begin van het college vroeg wie het een goed boek vond... Doet me altijd pijn als mensen blijven beweren dat de verfilming (Apocalypse Now, weliswaar met Vietnam ipv Congo als setting) stukken beter is dan het boek.
Je hebt in literaire kringen 2 kampen: degenen die Conrad een racist vinden omwille van de stereotype neerzetting van Congolezen, en degenen die vinden dat hij juist een complex beeld van de problematiek wou brengen waarbij de blanke bezetters veel negatiever werden voorgesteld dan doorgaans gewoonlijk was in die tijd. Chinua Achebe, een van de meest bekende Afrikaanse auteurs, heeft daar een berucht essay over geschreven dat nu nog steeds veel geciteerd wordt en letterlijk honderden reacties van andere auteurs / onderzoekers heeft teweeggebracht.
Wat Conrads uiteindelijke intentie met dit boek was, zal niemand met 100% zekerheid kunnen stellen, maar puur de literaire waarde ervan, met vooral die prachtige evocatieve beeldspraak waarmee hij iedere scène opnieuw tot leven roept, zou niet mogen afhangen van de puur politieke boodschap die men eraan vast zou kunnen hangen.
Avondland
Well-known member
Er zijn wel meerdere verfilmingen van het boek, maar Aguirre van Werner Herzog (in Zuid-America ten tijde van de conquistadores) is ook wel te vermelden waard. Alleen al de schitterende acteerprestatie van de waanzinnige Klaus Kinski en het beruchte productieproces van de film (waarbij Herzog Kinski bedreigde met een pistool) maakt de film te bekijken waard. En o ja, de machtige soundtrack van Popol Vuh!
Lord Jim vond ik minder goed, die bleef minder hangen.
Om daarover verder te gaan, totaal op een zijspoor
Kinsky Uncut is naar het schijnt ook een heel toffe autobiografie over die gestoorde relatie tussen Hertzog en Kinski. En de docufilm erover, My Best Fiend, is me al herhaaldelijk aangeraden. Jammer genoeg nog geen tijd gehad voorbeiden, maar gewoon ter aanvulling pablohoney
Well-known member
Lize Spit - Ik Ben Er Niet
Langdradig en 200 pagina´s te lang, was meer fan van Het Smelt.
Lang geduurd eer het uit was ook, zit precies in een leesdip na het 2de boek van de stormlight archive. Gauw aan dat 3de beginnen denk ik.
Langdradig en 200 pagina´s te lang, was meer fan van Het Smelt.
Lang geduurd eer het uit was ook, zit precies in een leesdip na het 2de boek van de stormlight archive. Gauw aan dat 3de beginnen denk ik.
Avondland
Well-known member
Héél fijn boekje gekocht: The Penguin Book of Japanese Short Stories.
Inmiddels aardig gevorderd in De Vikingen: een nieuwe geschiedenis van Neil Price. Héél boeiend, maar er zitten stukken bij die me iets te woke zijn wanneer hij spreekt over de genderqueerheid van vikingen. Dat genderfluïditeit van alle tijden is en gender allesbehalve een star concept is dat hetzelfde gebleven is in de tijd, daar kan ik zeker mee akkoord gaan. Maar dit voelde bij momenten wat pamflettistisch aan.
Inmiddels aardig gevorderd in De Vikingen: een nieuwe geschiedenis van Neil Price. Héél boeiend, maar er zitten stukken bij die me iets te woke zijn wanneer hij spreekt over de genderqueerheid van vikingen. Dat genderfluïditeit van alle tijden is en gender allesbehalve een star concept is dat hetzelfde gebleven is in de tijd, daar kan ik zeker mee akkoord gaan. Maar dit voelde bij momenten wat pamflettistisch aan.
FlyingHorseman
Well-known member
Ik had al een idee van wat de kritiek van Achebe ging zijn en wat snel gegoogle bevestigt het. Ergens ben ik nu wel benieuwd naar het volledige essay om ook eens een mening te lezen die niet helemaal met de mijne strookt. Hier is het waarschijnlijk gewoon een kwestie van perspectief: doordat Conrad bepaalde dingen aan de oppervlakte houdt, kan je er zelf een bepaalde inhoud aan geven. Het lijkt alsof Achebe Conrad de zondes van de tijdsgeest aanrekent door hem te verwijten een passieve houding ten opzichte van de zwarte mensen in het verhaal te hebben. Maar dat lijkt me gewoon realistisch voor de Europese personages die opgevoerd worden, die hij nu toch ook niet bepaald op een voetstuk plaatst. Uiteindelijk documenteert Conrad toch ook enkele van de verschrikkelijke behandelingen van de inheemse bevolking, dus hij keert er z'n rug ook niet helemaal van weg.
Ik vind het altijd een beetje stom om boeken en verfilmingen te vergelijkingen, voor mij kunnen ze perfect naast elkaar bestaan. Maar goddamn Apocalypse Now is voor mij een van de beste films ooit. Als ik toch één ding er uit mag pikken om wel te vergelijken: ik vind dat Kurtz beter uitgewerkt is in Apocalypse Now.
ik ga niet zeggen dat de ontmoeting met hem in het boek anticlimactisch is, maar wanneer Marlow hem eindelijk tegen komt, is hij al zodanig weg gegleden en ziek dat er niet veel bewijs meer over blijft van wat hem een groots man maakte, zoals meerdere personages tijdens het boek aangeven. Voor mij werkt de larger than life versie die Brando er van maakt beter, iemand die angst en ontzag inboezemt, zelfs op het moment dat hij gek geworden is. De Kurtz in de film drijft eigenlijk de oorlogspraktijken van de VS zodanig door dat ze hem ontmenselijken, dat is misschien ook een wat betere kritiek op het Amerikaans interventionisme. Maar daar tegenover staat dan weer dat ik het einde in het boek misschien wat beter vind, omdat het daar de natuur is die uiteindelijk tegen hem ingrijpt, iets dat hij uiteindelijk toch niet kon overwinnen. Ook wel opvallend dat de kritiek over het ontbreken van een stem voor de inheemse bevolking zowel op kan gaan voor het boek als voor de film.
Soit, dit is een heel interessant onderwerp en eigenlijk verdient het wat meer aandacht dan de paar weinig uitgewerkte ideeën die ik tussen het werken door hier neerzet.
Laatst bewerkt:
Paolo Cognetti - Zonder de top te bereiken
Reisverslag van een tocht door het Himalayagebergte. 'De acht bergen' vond ik sterker maar deze was ook goed geschreven. Ik bleef wel wat op m'n honger zitten, ik hoopte wat meer te leren over hoe men leeft in de bergen maar dat kwam niet zo vaak aan bod.
Reisverslag van een tocht door het Himalayagebergte. 'De acht bergen' vond ik sterker maar deze was ook goed geschreven. Ik bleef wel wat op m'n honger zitten, ik hoopte wat meer te leren over hoe men leeft in de bergen maar dat kwam niet zo vaak aan bod.
Général Zantas
Well-known member
Robin Hobb - The Mad Ship (Liveship Traders Trilogy #2)
Deel 2 begint even traag zoals boek 1, maar gaandeweg worden we tentoongesteld aan een goede portie plotontwikkelingen en awesome actie.
Het vervelende karakter uit boek 1 zag zijn rol geminimaliseerd, blijkbaar vond Hobb het even irritant om erover te schrijven als ik het vond om erover te lezen.
Gelijk begonnen aan de afsluiter.
Deel 2 begint even traag zoals boek 1, maar gaandeweg worden we tentoongesteld aan een goede portie plotontwikkelingen en awesome actie.
Het vervelende karakter uit boek 1 zag zijn rol geminimaliseerd, blijkbaar vond Hobb het even irritant om erover te schrijven als ik het vond om erover te lezen.
Gelijk begonnen aan de afsluiter.
PBR Streetgang
Well-known member
Vonnegut is een Top 5 schrijver voor mij. Slaughterhouse 5 was mijn eerste boek van hem en vond het ook een beetje vreemd soms, maar mijn appreciatie voor dat boek is wel gestegen naarmate ik meer van hem las en meer vertrouwd geraakte met de linguïstische en filosofische thema’s die hem bezighouden.
Sirens of Titan is een mooie introductie tot zijn ‘universum’, en ook Cat’s Cradle en Galapagos zijn de moeite. Maar zelf hou ik het meeste van Mother Night en Hocus Pocus. Dat zijn imo absoluut meesterwerken, goddamn.
Het Huis van de Moskee - Kader Abdolah
Ondanks de boeiende, autobiografische materie slaagde dit boek er niet in mij ook maar 1 pagina vast te grijpen. Mijn destijdse kinderbijbel bevatte complexere zinsconstructies en originelere beeldspraak dan deze langgerekte wikipedia entry vermomd als roman. Perfect boek als je je kennis van landbouwgerelateerde spreekwoorden en zegswijzen wil bijschaven (met verbijsterende, poëtisch doordachte parels als "hij was zo sterk als een paard" en "er was geen kip"), maar ik kan me niet inbeelden dat iemand die de Nederlandse taal machtig is onder de indruk zou zijn van het schrijversschap dat Abdolah hierin etaleert.
Mijn rechter hersenhelft begon spontaan te bloeden bij het lezen van dit soort passages:
Voor eenieder die een boek dat zich tegen de achtergrond van de Iraanse revolutie afspeelt wil lezen: doe jezelf een plezier en pik Persepolis van Marjane Satrapi op.
Ondanks de boeiende, autobiografische materie slaagde dit boek er niet in mij ook maar 1 pagina vast te grijpen. Mijn destijdse kinderbijbel bevatte complexere zinsconstructies en originelere beeldspraak dan deze langgerekte wikipedia entry vermomd als roman. Perfect boek als je je kennis van landbouwgerelateerde spreekwoorden en zegswijzen wil bijschaven (met verbijsterende, poëtisch doordachte parels als "hij was zo sterk als een paard" en "er was geen kip"), maar ik kan me niet inbeelden dat iemand die de Nederlandse taal machtig is onder de indruk zou zijn van het schrijversschap dat Abdolah hierin etaleert.
Mijn rechter hersenhelft begon spontaan te bloeden bij het lezen van dit soort passages:
Als mondrianisme een literaire term was, dan zou dit boek als schoolvoorbeeld van eendimensionaal en vlak schrijven dienst kunnen doen.
Voor eenieder die een boek dat zich tegen de achtergrond van de Iraanse revolutie afspeelt wil lezen: doe jezelf een plezier en pik Persepolis van Marjane Satrapi op.
Geen vermelding voor Breakfast of Champions?
Laatst bewerkt:
PBR Streetgang
Well-known member
Die heb ik nog niet gelezen, maar ik heb er alle vertrouwen in.
De Bourgondiërs. Aartsvaders van de Lage Landen - Bart Van Loo
Heldere geschiedenis over de Bourgondische periode in West-Europa, en voornamelijk dan bij ons. Enorm veel bijgeleerd over de leiders, steden, kunstenaars, sociaal-economische geschiedenis van die tijd. Op een zeer boeiende wijze verteld door Van Loo.
Heldere geschiedenis over de Bourgondische periode in West-Europa, en voornamelijk dan bij ons. Enorm veel bijgeleerd over de leiders, steden, kunstenaars, sociaal-economische geschiedenis van die tijd. Op een zeer boeiende wijze verteld door Van Loo.
My Dark Vanessa - Kate Elizabeth Russel
Het boek gaat over een vrouw die als tiener misbruikt is geweest door haar leerkracht. Het verhaal wordt verteld door het slachtoffer en springt heen en weer in de tijd: toen ze een tiener was, en nu hoe ze omgaat met alles wat er is gebeurt. Hoe ze omgaat met wat er gebeurt/gebeurde vond ik boeiend om te lezen en het laat toch ook zien hoeveel macht een misbruiker op een slachtoffer kan uitoefenen op een vrij eenvoudige manier.
Hoewel het geen lang boek is (kleine 400 pagina's) heb ik best lang over gedaan om het te lezen. Sommige stukken vond ik echt weerzinwekkend omdat sommige beschrijvingen toch vrij expliciet zijn. Het deed me een beetje denken aan een omgekeerde Lolita (dat ik zelf nooit heb gelezen maar al wel veel over heb gehoord) en dit werk werd ook regelmatig vermeld in het boek.
Al bij al vond ik het geen prettig boek om te lezen door het zware onderzerp, maar het verhaal zelf vond ik wel goed verteld.
Het boek gaat over een vrouw die als tiener misbruikt is geweest door haar leerkracht. Het verhaal wordt verteld door het slachtoffer en springt heen en weer in de tijd: toen ze een tiener was, en nu hoe ze omgaat met alles wat er is gebeurt. Hoe ze omgaat met wat er gebeurt/gebeurde vond ik boeiend om te lezen en het laat toch ook zien hoeveel macht een misbruiker op een slachtoffer kan uitoefenen op een vrij eenvoudige manier.
Hoewel het geen lang boek is (kleine 400 pagina's) heb ik best lang over gedaan om het te lezen. Sommige stukken vond ik echt weerzinwekkend omdat sommige beschrijvingen toch vrij expliciet zijn. Het deed me een beetje denken aan een omgekeerde Lolita (dat ik zelf nooit heb gelezen maar al wel veel over heb gehoord) en dit werk werd ook regelmatig vermeld in het boek.
Al bij al vond ik het geen prettig boek om te lezen door het zware onderzerp, maar het verhaal zelf vond ik wel goed verteld.
Heb je het over een "omgekeerde Lolita" omdat het verteld wordt vanuit het standpunt van het slachtoffer en niet de dader?
Ik denk dat ik niet snel een boek met pedofilie als onderwerp zal lezen dat Lolita kan overtreffen.
Inderdaad.
Ik heb Lolita zelf niet gelezen dus daar kan ik geen uitspraak over doen. De auteur heeft in haar nawoord wel geschreven dat ze geïnspireerd was door Lolita. Ik weet ook niet of ik het ooit zal lezen want ik vind het toch een ongemakkelijk onderwerp. Er waren echt momenten bij dat ik My Dark Vanessa ook niet wilde verder lezen maar ik wou weten hoe het uiteindelijk ging aflopen dus toch maar doorgebeten.
FlyingHorseman
Well-known member
Oh snap, hopelijk zit Kader Abdolah hier niet op het forum. Moest dat wel het geval zijn voor Bart Van Loo: de guerillamarketing van veelvuldige lovende reacties in dit topic werkt, Bart. Ik ga me ook eens aan één van uw boeken wagen.
Thomas Pynchon - The Crying of Lot 49
Hoewel slechts 140 bladzijden, was dit voor mij een uitdagend, moeilijk boek. Wat begint als een soort satire op de 60’s countercultuur ten tijde van de publicatie van de roman, muteert gaandeweg in een chaotisch samenzweringsverhaal vol toevalligheden, maffe personages en referenties die ik waarschijnlijk meestal niet helemaal kon plaatsen. Na een tijdje besloot ik het verhaal gewoon wat over me heen te laten gaan in plaats van te proberen om elk detail te vatten. Door dat los laten van de plot steeg mijn appreciatie, maar ik kan aannemen dat dit boek te bevreemdend en van de hak op de tak springend is voor veel mensen die liever een mooi afgelijnd verhaal hebben.
Ik weet nog altijd niet helemaal wat ik er van moet denken, maar dit is het eerste boek sinds lange tijd waar ik meteen na het lezen van de laatste pagina opnieuw wou beginnen.
Thomas Pynchon - The Crying of Lot 49
Hoewel slechts 140 bladzijden, was dit voor mij een uitdagend, moeilijk boek. Wat begint als een soort satire op de 60’s countercultuur ten tijde van de publicatie van de roman, muteert gaandeweg in een chaotisch samenzweringsverhaal vol toevalligheden, maffe personages en referenties die ik waarschijnlijk meestal niet helemaal kon plaatsen. Na een tijdje besloot ik het verhaal gewoon wat over me heen te laten gaan in plaats van te proberen om elk detail te vatten. Door dat los laten van de plot steeg mijn appreciatie, maar ik kan aannemen dat dit boek te bevreemdend en van de hak op de tak springend is voor veel mensen die liever een mooi afgelijnd verhaal hebben.
Ik weet nog altijd niet helemaal wat ik er van moet denken, maar dit is het eerste boek sinds lange tijd waar ik meteen na het lezen van de laatste pagina opnieuw wou beginnen.
