Verkrachting en seksueel grensoverschrijdend gedrag


Ook wel een interessant artikel.

Ik ken persoonlijk een voorbeeld van een jonge prof die vroeger in een relatie zat met zijn doctoraatsstudente. Die zijn nu al 20 jaar gelukkig getrouwd en hebben 2 kinderen :unsure:

Maar zoals in het artikel staat: als het misloopt dan wordt het link. Al vraag ik me dan af wat je bereikt met zoiets reglementair te verbieden. Volgens mij resulteert dat gewoon in meer geheimhouding, en dat kan toch ook niet de bedoeling zijn...

Voor de leesliefhebbers: 'Disgrace' van J.M. Coetzee is helemaal on-topic hier :)
 

Ook wel een interessant artikel.

Ik ken persoonlijk een voorbeeld van een jonge prof die vroeger in een relatie zat met zijn doctoraatsstudente. Die zijn nu al 20 jaar gelukkig getrouwd en hebben 2 kinderen :unsure:

Maar zoals in het artikel staat: als het misloopt dan wordt het link. Al vraag ik me dan af wat je bereikt met zoiets reglementair te verbieden. Volgens mij resulteert dat gewoon in meer geheimhouding, en dat kan toch ook niet de bedoeling zijn...

Voor de leesliefhebbers: 'Disgrace' van J.M. Coetzee is helemaal on-topic hier :)
Ik denk dat in veel bedrijven het toch wel officieel verboden is om een relatie op de werkvloer te hebben, of op zijn minst als het over een relatie "meerdere" vs "ondergeschikte" gaat? Nu goed, ik denk wel dat dit meestal op zijn Belgisch wordt opgelost, een regel is meestal iets voor achteraf als er een stok wordt gezocht, en zo lang je je professioneel gedraagt zal niemand daar echt van wakker liggen.

Persoonlijk ken ik een heel gelijkaardig (zelfde?) verhaal, maar dat was toch een kwestie van het stil te houden tot dat doctoraat afgelopen was. Uiteindelijk gebeuren zo'n dingen op een werkplaats. Ik ben van 1986, mijn oudste doctoraatsstudente is van 1994, dus ergens niet onlogisch dat zo'n zaken voorkomen, maar het blijft toch een mijnenveld hoor.
 
Ik denk dat in veel bedrijven het toch wel officieel verboden is om een relatie op de werkvloer te hebben, of op zijn minst als het over een relatie "meerdere" vs "ondergeschikte" gaat? Nu goed, ik denk wel dat dit meestal op zijn Belgisch wordt opgelost, een regel is meestal iets voor achteraf als er een stok wordt gezocht, en zo lang je je professioneel gedraagt zal niemand daar echt van wakker liggen.

Persoonlijk ken ik een heel gelijkaardig (zelfde?) verhaal, maar dat was toch een kwestie van het stil te houden tot dat doctoraat afgelopen was. Uiteindelijk gebeuren zo'n dingen op een werkplaats. Ik ben van 1986, mijn oudste doctoraatsstudente is van 1994, dus ergens niet onlogisch dat zo'n zaken voorkomen, maar het blijft toch een mijnenveld hoor.
In tegenstelling tot wat De Sutter in het artikel stelt denk ik ook niet dat het risico op seksuele intimidatie de hoofdreden is waarom dergelijke relaties in de eerste plaats verboden zijn op universiteiten (al zal dat nu wel belangrijker worden). De grootste reden lijkt mij belangenvermenging, net zoals in veel bedrijven waar zo'n relaties ook verboden zijn omdat de ondergeschikte professionele voordelen zou kunnen krijgen en er op zijn minst de perceptie zal zijn dat er niet meer objectief geoordeeld kan worden.

Edit: Heb wat zitten opzoeken en de voor wat betreft Amerikaanse universiteiten ging het, in tegenstelling towat ik hierboven zei, wel degelijk om seksuele intimidatie, de verboden zijn er ontstaan in de jaren 80 nadat de rechtbank geoordeeld had dat het bestaan van een machtsrelatie op zich al een probleem kon zijn bij een seksuele relatie.


Ontopic wistjedatje uit het opiniestuk: Vanuit feministische kant was er indertijd blijkbaar oppositie tegen die regels, ze zagen het als een manier van christelijk, rechts Amerika om het seksueel leven van vrouwen te beknotten en vonden het problematisch dat vrouwen niet geacht werden zelf verstandig genoeg te zijn om te kiezen met wie ze naar bed gingen.

minder ontopic: Er wordt in het opiniestuk ook geopperd om die beperkingen nu eventueel af te bouwen omdat disproportioneel veel LGBTQ en andere minderheden van seksuele intimidatie beschuldigd worden op basis van die regels.
 
Laatst bewerkt:

Ook wel een interessant artikel.

Ik ken persoonlijk een voorbeeld van een jonge prof die vroeger in een relatie zat met zijn doctoraatsstudente. Die zijn nu al 20 jaar gelukkig getrouwd en hebben 2 kinderen :unsure:

Maar zoals in het artikel staat: als het misloopt dan wordt het link. Al vraag ik me dan af wat je bereikt met zoiets reglementair te verbieden. Volgens mij resulteert dat gewoon in meer geheimhouding, en dat kan toch ook niet de bedoeling zijn...

Voor de leesliefhebbers: 'Disgrace' van J.M. Coetzee is helemaal on-topic hier :)
Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Ze kunnen al 20 jaar gelukkig getrouwd zijn en 2 kinderen hebben, en tegelijk kan hun relatie in het begin niet ethisch geweest zijn en kan er een machtsongelijkheid bestaan hebben. Die in veel relaties bestaat, maar niet in alle relaties ook zorgt voor onethische situaties op de werkvloer (waar dus de werkgever iets over te zeggen kan hebben).
 
Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Ze kunnen al 20 jaar gelukkig getrouwd zijn en 2 kinderen hebben, en tegelijk kan hun relatie in het begin niet ethisch geweest zijn en kan er een machtsongelijkheid bestaan hebben. Die in veel relaties bestaat, maar niet in alle relaties ook zorgt voor onethische situaties op de werkvloer (waar dus de werkgever iets over te zeggen kan hebben).

Het is altijd moeilijk zo een situaties. En in welke mate moet je die mensen hun geluk (dat ze nu dus blijkbaar hebben) beknotten?
Niet dat ik er een pasklaar antwoord op heb zelf se;
 
Het is altijd moeilijk zo een situaties. En in welke mate moet je die mensen hun geluk (dat ze nu dus blijkbaar hebben) beknotten?
Niet dat ik er een pasklaar antwoord op heb zelf se;
In de realiteit is de oplossing toch eerder om privé en werk gescheiden te houden, en dus op de werkvloer niet de indruk te wekken dat je meer dan collega's bent. Afhankelijk van hoe ver de werkgever daarin gaat moet je dan natuurlijk ook zien dat je het werkelijk geheim houdt misschien, en social media niet volzetten met koppelfoto's. Maar het is uiteindelijk nu niet of men gaat controleren met wie je buiten de werkuren omgaat. Een Belgische werkgever gaat daar volgens mij meestal wel vrij pragmatisch mee om.
 
Het is altijd moeilijk zo een situaties. En in welke mate moet je die mensen hun geluk (dat ze nu dus blijkbaar hebben) beknotten?
Niet dat ik er een pasklaar antwoord op heb zelf se;
Ik vind dat redelijk eenvoudig, eigenlijk. Een relatie met een professor kan niet, tot je afgestudeerd bent of niet meer aan die school zit. Een relatie met je dokter kan niet zolang je daar patiënt bent. Zoals er staat:

"Maar bij belangenconflicten, het mogelijk schenden van vertrouwelijkheid, algemene spanningen of grensoverschrijdend gedrag vind je die argumenten wel degelijk terug [beknotten van geluk, zoals je zegt]."

Ik vind ook dat de professor aan het woord het totaal fout omschrijft. Hij zegt: Moet een student een andere richting kiezen? Of moet de docent stoppen met lesgeven als er een relatie van komt?

Er zijn nog andere opties, zoals "geen relatie beginnen met een student". En dan volg ik Vanbrabandt, die zegt "Een relatie tussen professor en studente geeft geen blijk van pedagogische integriteit". De student hoeft niet van richting te veranderen, de docent hoeft niet te stoppen met lesgeven. Of het moet niet in het geheim gebeuren, zoals JorisBlack hierboven schrijft. De docent kan ook voor de enige ethisch te verantwoorde oplossing kiezen, en niks beginnen met de student zolang er die pedagogische relatie is.

In de VS is het anders, daar kan het de facto juridisch niet meer, zoals in het artikel staat, omdat hun wetgeving daar heel er gebaseerd is op precedenten.
 
Goh ja, @Loser , allemaal goed en wel, maar liefde is niet rationeel.

Specifiek voor situaties in een universiteit is volgens mij de beste oplossing, indien er echt gevoelens zijn, eerder: wachten tot de (doctoraats)student afgestudeerd is, en de machtsongelijkheid dus wegvalt.
Universiteiten zijn de facto plaatsen waar mensen constant komen en gaan, dus dat is een optie. In een bedrijf is dat minder eenvoudig natuurlijk...

Toevallig is mijn anekdote hierboven iets dat gebeurd is aan een Amerikaanse universiteit (wel >20j geleden dus). Maar ik weet bv. niet of zij dat ook stilgehouden hebben terwijl het doctoraat nog lopende was. Ik vermoed van wel eigenlijk.
 
Tgoh, ik heb ook na justitie voor een kmo gewerkt waar de FCO een relatie had met de administratief bediende. Iedereen wist dat en ze lieten dat ook openlijk merken op de werkvloer. Dus ik zie daar eigenlijk geen graten in en ja, als de FCO dan weer eens een boete had opgelopen of hij had weer eens teveel gedronken toen hij terugkwam van een receptie; dan was het burcht administratie vs burcht financiën. Maar na enkele dagen was dat weer koek en ei en de zoon kwam daar ook gewoon 's middags mee eten. Dat was vrij huiselijk allemaal...
Ik heb het ook al even goed meegemaakt met een dames elftal op het hoogste niveau (Super League); die een relatie had/heeft met de coach. Waarvan iedereen dat ook weet. Nu, zij was ook de kapitein en vaak vaste waarde in de ploeg. Ik denk dat dit dan een stap te ver is maar dat zorgde niet voor wrevel.

Om een ander voorbeeld te geven, mijn zoon zat in de klas met de zoon van een eigen leraar. Ik denk dat dat pedagogisch ook zeer moeilijk ligt. Maar niemand maakte daar aanstalte op en die leraar kon dat perfect beheersen. Nog altijd zéér veel respect voor de mens want ik zou mij bv meer kwaad maken op mijn kinderen..

Natuurlijk - een mejuffrouw of een jonkman die net afgestudeerd is en het gaat om een betrekking 6de middelbaar waar men ook perfect al +18 kan zijn lijkt me ethisch niet ok. Als professor en leerling ( ook al kan dat dan een jaar verschillen), ik denk dat beide met volle verstand hun engagement kunnen aangaan dus moet het mogelijk zijn. Ik geloof niet achter bijbedoelingen om examenvragen los te peuteren of ik geloof niet in een gezagsrelatie niet meer op dat niveau. Ik denk zolang het niet achter de rug allemaal aan de gang is om het angstvallig stil te houden denk ik dat er geen probleem mee is.
 
Goh ja, @Loser , allemaal goed en wel, maar liefde is niet rationeel.

Specifiek voor situaties in een universiteit is volgens mij de beste oplossing, indien er echt gevoelens zijn, eerder: wachten tot de (doctoraats)student afgestudeerd is, en de machtsongelijkheid dus wegvalt.
Universiteiten zijn de facto plaatsen waar mensen constant komen en gaan, dus dat is een optie. In een bedrijf is dat minder eenvoudig natuurlijk...
Dat is gewoon hoe ik het zie, hè. Niet meer of niet minder. Ik snap dat liefde niet rationeel is, maar eerlijk? Deal with it.
Allee ja, er zijn nog momenten waarop liefde niet toegelaten is, zelfs niet tussen twee mensen die toestemming geven. De Amerikaanse zienswijze is erop gebaseerd dat toestemming niet kan bestaan bij zo'n ongelijke situatie, en dat vind ik eigenlijk wel correct. Ik zou als docent ook niet snel kunnen denken dat het om een eerlijke relatie gaat, of zeker kunnen weten dat ik er geen misbruik van maak.
 
  • Leuk
Waarderingen: ugar
Er is nog een tijd geweest waar dergelijke zaken geromantiseerd werd.

Louter ter info en niet echt een meerwaarde aan de discussie. Maar het viel mij op hoe daar toen ‘gewoon’ over werd gedaan.
Op zich hoeft het ook geen probleem te zijn en hangt alles af wat van wat er in die specifieke situatie gebeurt, dus een serie die het in bepaalde specifieke situatie normaliseert hoeft niet controversieel te zijn. De reden waarom er volledige verboden op bestaan is omdat dat dat in het belang is van de bedrijven en organisaties waarvoor we werken. Waarom het jezelf als bedrijf moeilijk maken en jezelf potentieel juridische en PR problemen op de hals halen als je gewoon alles kan verbieden, wat je als bedrijf niets kost en enkel gevolgen heeft voor de werknemers.

Niet dat die houding daarom niet verdedigbaar is, het is vaak een mijnenveld, maar het is ook niet omdat het verboden is dat daarom elke situatie ook per definitie immoreel is. Zo'n algemeen verbod is een gemakkelijkheidsoplossing voor een complexe situatie.
 
Laatst bewerkt:
Op zich hoeft het ook geen probleem te zijn en hangt alles af wat van wat er in die specifieke situatie gebeurt, dus een serie die het in bepaalde specifieke situatie normaliseert hoeft niet controversieel te zijn. De reden waarom er volledige verboden op bestaan is omdat dat dat in het belang is van de bedrijven en organisaties waarvoor we werken. Waarom het jezelf als bedrijf moeilijk maken en jezelf potentieel juridische en PR problemen op de hals halen als je gewoon alles kan verbieden, wat je als bedrijf niets kost en enkel gevolgen heeft voor de werknemers.

Niet dat die houding daarom niet verdedigbaar is, het is vaak een mijnenveld, maar het is ook niet omdat het verboden is dat daarom elke situatie ook per definitie immoreel is. Zo'n algemeen verbod is een gemakkelijkheidsoplossing voor een complexe situatie.
Daar volg ik wel in. In HIMYM zit volgens mij ook een situatie waar het hoofdkarakter verliefd wordt op een student. Die controverse wordt daar niet rond gemaakt.

Wat is mij nu afvraag is hoe dat wordt afgehandeld indien die situatie zich echt voordoet? Wat als een student/studente verliefd wordt op een prof en dat is wederzijds. Zijn daar protocollen voor?
 
Daar volg ik wel in. In HIMYM zit volgens mij ook een situatie waar het hoofdkarakter verliefd wordt op een student. Die controverse wordt daar niet rond gemaakt.

Wat is mij nu afvraag is hoe dat wordt afgehandeld indien die situatie zich echt voordoet? Wat als een student/studente verliefd wordt op een prof en dat is wederzijds. Zijn daar protocollen voor?
Daar gaat het stuk toch net over? Dat die er amper zijn?
 
Daar gaat het stuk toch net over? Dat die er amper zijn?
Dus effectief worden die dingen gans verboden? Hoe kan je, een band tussen twee personen buiten de muren van de school, dat verbieden? Dat er een ‘gedragscode’ is dat kan ik nog aannemen. Maar zoiets hard maken lijkt mij onmogelijk?

Dus ook vriendschappelijke relaties zouden dan niet mogen? Want de definitie van ‘relatie’ is ook enorm breed en dus niet subjectief definieerbaar in die situatie.
 
Dus effectief worden die dingen gans verboden? Hoe kan je, een band tussen twee personen buiten de muren van de school, dat verbieden? Dat er een ‘gedragscode’ is dat kan ik nog aannemen. Maar zoiets hard maken lijkt mij onmogelijk?

Dus ook vriendschappelijke relaties zouden dan niet mogen? Want de definitie van ‘relatie’ is ook enorm breed en dus niet subjectief definieerbaar in die situatie.
Alleen de KUL zou zoiets uitsluiten, en die zeggen volgens het stuk:
"dat een romantische relatie tussen een professor en een personeelslid of doctoraatsstudent niet kan in een hiërarchische verhouding."

Romantische relatie in een hiërarchische verhouding. Daar valt een vriendschapsrelatie (uiteraard) niet onder.
Een gedragscode die objectief gestaafd is, is ook altijd hard te maken. Zoals dat je bijvoorbeeld niet dronken op kantoor mag zitten, of "fatsoenlijk gekleed" moet gaan als je naar klanten gaat.
 
Ik vind dat redelijk eenvoudig, eigenlijk. Een relatie met een professor kan niet, tot je afgestudeerd bent of niet meer aan die school zit. Een relatie met je dokter kan niet zolang je daar patiënt bent. Zoals er staat:

"Maar bij belangenconflicten, het mogelijk schenden van vertrouwelijkheid, algemene spanningen of grensoverschrijdend gedrag vind je die argumenten wel degelijk terug [beknotten van geluk, zoals je zegt]."

Ik vind ook dat de professor aan het woord het totaal fout omschrijft. Hij zegt: Moet een student een andere richting kiezen? Of moet de docent stoppen met lesgeven als er een relatie van komt?

Er zijn nog andere opties, zoals "geen relatie beginnen met een student". En dan volg ik Vanbrabandt, die zegt "Een relatie tussen professor en studente geeft geen blijk van pedagogische integriteit". De student hoeft niet van richting te veranderen, de docent hoeft niet te stoppen met lesgeven. Of het moet niet in het geheim gebeuren, zoals JorisBlack hierboven schrijft. De docent kan ook voor de enige ethisch te verantwoorde oplossing kiezen, en niks beginnen met de student zolang er die pedagogische relatie is.

In de VS is het anders, daar kan het de facto juridisch niet meer, zoals in het artikel staat, omdat hun wetgeving daar heel er gebaseerd is op precedenten.
De regel is eenvoudig maar de realiteit niet. Een doctoraatsstudent en prof. kunnen toch perfect verliefd worden op mekaar. Dat gebeurt nu eenmaal onder volwassenen.... Je komt anderen tegen waarvoor je iets voelt. Kan op het werk, tijdens het uitgaan, via een app tegenwoordig, ... Ik heb het over volwassenen uiteraard. Niet over de leerkracht die iets begint met een 15 jarige puber die hormonaal in de war is.

Zolang er sprake is van een bewuste relatie met wederzijdse toestemming is er geen grensoverschrijdend gedrag en is zoiets een andere discussie dan dit topic.

Uiteraard zal een hiërarchische relatie moeilijk(er) zijn tussen levenspartners maar daarom niet onmogelijk. Werkgevers moeten zich daar dus inderdaad op indekken en zoiets bij principe verbieden. Al zal er in de praktijk vaak een grijze zone zijn waarbij zoiets oogluikend wordt toegestaan zolang er geen problemen zijn.

Examen doen bij een prof waar je dezelfde ochtend nog mee in bed lag zal de objectiviteit van dat examen in twijfel trekken. Logisch. Het kan ethisch gezien nog erger: wat bij een relatie bij organisaties als brandweer, politie, leger? De commissaris of officier die zijn partner uit de wind zet bij gevaarlijke opdrachten.

En toch ben ik vrij zeker dat er ook in die organisaties relaties zijn.
 
De regel is eenvoudig maar de realiteit niet. Een doctoraatsstudent en prof. kunnen toch perfect verliefd worden op mekaar. Dat gebeurt nu eenmaal onder volwassenen.... Je komt anderen tegen waarvoor je iets voelt. Kan op het werk, tijdens het uitgaan, via een app tegenwoordig, ... Ik heb het over volwassenen uiteraard. Niet over de leerkracht die iets begint met een 15 jarige puber die hormonaal in de war is.

Zolang er sprake is van een bewuste relatie met wederzijdse toestemming is er geen grensoverschrijdend gedrag en is zoiets een andere discussie dan dit topic.


Uiteraard zal een hiërarchische relatie moeilijk(er) zijn tussen levenspartners maar daarom niet onmogelijk. Werkgevers moeten zich daar dus inderdaad op indekken en zoiets bij principe verbieden. Al zal er in de praktijk vaak een grijze zone zijn waarbij zoiets oogluikend wordt toegestaan zolang er geen problemen zijn.

Examen doen bij een prof waar je dezelfde ochtend nog mee in bed lag zal de objectiviteit van dat examen in twijfel trekken. Logisch. Het kan ethisch gezien nog erger: wat bij een relatie bij organisaties als brandweer, politie, leger? De commissaris of officier die zijn partner uit de wind zet bij gevaarlijke opdrachten.

En toch ben ik vrij zeker dat er ook in die organisaties relaties zijn.

Ja, voor een groot stuk mee eens. Dan hebben we het over professoren met hun studenten. Daar is het meer flou, maar net daarom dat ik dezelfde strikte regel zou hanteren. Ìk, als ik in die situatie zou zitten, hè. Ik zou mezelf er niet van kunnen overtuigen dat er zeker weten consent is, en de hiërarchische situatie niet zou meespelen.

Ik kijk dan bijvoorbeeld naar een psychiater die met een patiënte iets begint. Dat hoeft dan niet te gaan om wilsonbekwame mensen. In hoeverre kun je volledig en zeker van consent spreken als je die persoon net uit een depressie hebt geholpen? Ik weet dat niet... die projectie, dat bijna stockholmsyndroom, samen iets ingrijpends meegemaakt (waarvoor de ene betaald werd, wat zijn werk is).

Ik snap dat die voor elkaar kunnen vallen, maar als ik in die situatie zou zitten, zou ik er nooit zeker van kunnen zijn dat dat niet meespeelt en zou het voor mij onethisch zijn daar iets mee te doen. Zoals ik zei is het voor student-docent meer flou. Maar net daarom zou ik nog meer die regel hanteren van: gewoon niet. Dan wacht je, tot er wat ademruimte is geweest, tot de persoon voor je volledig uit die machtssfeer is.

Een agent die zijn vrouw uit de wind zet, dat is gewoon illegaal en belangenvermenging. Heeft niks met grensoverschrijdend gedrag te maken. Bovenstaande heeft alléén met grensoverschrijdend gedrag te maken voor mij. En dat kan er ook zijn als iemand in een zwakkere positie toch instemt.
 
Er staat niet voor niks "grijze zone" in de titel van dit topic :)
Sommige dingen zijn erg duidelijk onaanvaardbaar, maar veel andere dingen niet.

Het enige dat ik er nog bij wil zetten, is dat ik vind dat er nog wel een serieus onderscheid is tussen doctoraatsstudenten en 'gewone' studenten (bachelor, master). Een professor heeft op bepaalde manieren zeker een invloed op het succes van zijn/haar doctoraatsstudent, maar ook niet volledig. Aan vrijwel alle universiteiten is het zo dat er op het einde een vakjury beslist over 'geslaagd' of 'niet geslaagd', waarbij de professor die de doctoraatsstudent begeleid heeft daar helemaal geen inbreng in heeft. De bedoeling daarvan is net om te vermijden dat die prof zijn of haar student bevoordeelt. Bv. aan de KUL mag die zelfs letterlijk niks zeggen (niet helpen) tijdens de doctoraatsverdediging.

Bij een 'gewone' student is het de prof en enkel de prof die na een 1-op-1 examen zegt: geslaagd of niet.

Daarbovenop ook nog het leeftijdsverschil natuurlijk (de doorsnee 18-23 jarige student(e) is naar mijn mening nog niet emotioneel volwassen, de doorsnee 25+ doctoraatsstudent(e) wel).
 
Wat is dat toch vandaag met al die vooral bekende mensen die hun vrouw niet meer op een normale manier kunnen behandelen... ik stoor me er kapot aan. Die voetballers, mediafiguren en nederlandse muzikanten. ... alsof een vrouw een object is, geen rechten heeft en vandaag een trofee is geworden waar je mee pronkt.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan