Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's
- Onderwerp starter Joeri
- Startdatum
Yup zo een buisje. Het is hier 1 voor de neus, 1 voor de mond
.
Vrouwtje Theelepel
Well-known member
Holocene
Well-known member
Hier is dat ook echt een ramp. Ik haat het oprecht.Bedankt voor de tips. Spoelen doen we ook al. Dan schreeuwt ze wel het hele huis bijeen.
Alsof we in de WWE zitten, ik moet mij praktisch bovenop de dochter leggen/haar armen onder controle houden terwijl mijn vriendin de neus spoelt.
ze heeft ondertussen ook haar eerste ooronsteking + snotneus + paar extra tandjes die uitkomen. ideale cocktail dus
Mulan
Well-known member
Staaltje binnen brengen bij de huisarts zo snel je kan, als het er eentje is, moet er antibiotica gegeven worden! Ochtendurine is het best, maar als die straks mooi geel plast, is dat prima. Hoe doorzichtiger, hoe moeilijker te testen.
Daarnaast heel veel laten drinken, maakt niet uit of het water is of niet.
Hier vorige week met haar plasje naar de huisarts getrokken, die stak er een stick in die gelijk alle kleuren van de regenboog vertoonde.
Visenya
Well-known member
Da's de combo die wij een dikke week geleden ook meegemaakt hebben. Gelukkig was ze na drie dagen weer wat beter en eens het enkel antibiotica was, werkte ze minder tegen.Hier is dat ook echt een ramp. Ik haat het oprecht.
Alsof we in de WWE zitten, ik moet mij praktisch bovenop de dochter leggen/haar armen onder controle houden terwijl mijn vriendin de neus spoelt.
ze heeft ondertussen ook haar eerste ooronsteking + snotneus + paar extra tandjes die uitkomen. ideale cocktail dus
Tand nummer zes komt er ondertussen door hier. Dus nu krijgen we kusjes met op het einde een knauw in het gezicht.
Oh, neusjes spoelen. Vreselijk. Wij hebben dat héél lang gedaan, dat was inderdaad echt een WWE-match. Op een bepaald moment zijn we er mee gestopt omdat naar ons gevoel het weinig uithaalde, en we het niet meer over ons hart kregen om onze kinderen dat nog te laten doormaken.
Avondland
Well-known member
Dochter heeft wat last van slaapregressie vrees ik. Gisteren in bed gelegd en toen begon ze meteen te krijsen. De "kiekeboe"-methode geprobeerd maar dat verliep nogal dramatisch. Dan haar in mijn armen gelegd en toen ze in slaap begon te vallen haar in bed gelegd ... geen goed idee. En dan gewoon naast haar gezeten terwijl ze rechtstond in bed. En dan stilletjes aan opschuiven richting de deur. En dan de deur toegedaan. En toen was ze vertrokken.
Kinderen zijn raar.
Kinderen zijn raar.
Holocene
Well-known member
soms zou ik mijzelf eens willen bezig zien, het moet er echt hilarisch/absurd uitzien.
paar weken geleden bij vrienden gaan eten en het reisbedje meegenomen.
Probleem was dat de vloer van de slaapkamer absurd veel lawaai maakt/kraakt. telkens ik wou wegglippen kwam onze dochter terug wakker van het geluid en begon ze te wenen. Ik heb op de vloer moeten gaan zitten en in slow motion vooruitschuiven om de kamer geluidloos te verlaten
Laatst bewerkt:
Kan ook een ontsteking zijn aan zijn penis, ik weet niet hoe oud hij is maar kan zijn voorhuid al naar achter? Bij de overgang van nog niet los naar wel (in nog niet opgemerkt) kan daar wel wat vuil gevolgd door ontsteking komen. Doet dan ook veel pijn om pipi te doen
(Huisarts zal u dan een oogzalf voorschrijven :v)
Chelark007
Well-known member
Hij is er 4. Na school wel naar dokter.
Voorlopig nog niets gehoord vant school.
gamer5
Well-known member
Heb me sinds de hele situatie met mijn zoon wat weggehouden uit deze topic maar voel me nu toch gedreven tot eens mijn verhaal de doen in een halve kreet om hulp.
Even een korte schets van de situatie. Tijdens onze vakantie midden juli is onze jongste (14 maanden toen) gestopt met eten. Dronk nog een beetje van zijn fles maar zeker niet genoeg. In mei was er al vastgesteld dat hij onder zijn curve zat, en is er koemelkallergie vastgesteld. Voeding dus veranderd en dit ging eigenlijk wel goed. Hij kwam bij, en hij was een blijer kind. Maar tijdens de vakantie is het dus misgelopen.
Bij het thuiskomen zijn we dus onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Ik wou dat ze mijn kind binnenstebuiten keerden en dat er nu een deftige diagnose kwam. Dit was de start van een opname van 10 dagen, waar er ook een sonde is ingepland. Veel testen en weinig antwoorden later bleek er een probleem met zijn zouthuishouden in zijn lichaam. Hij heeft het mucogen, wat vastgesteld was bij geboorte maar had een normale zweettest afgelegd, dus dit was terug een optie. Genetische aandoening aan de nieren is ook een optie.
Nu zijn we 2 maanden na ontslag uit het ziekenhuis en we zijn maar iets wijzer. Het mucogen heeft een impact, maar de taaislijmziekte zoals we het kennen werd uitgesloten (na 6 weken bang afwachten op de resultaten). Van de nieronderzoeken hebben we nog altijd geen resultaat.
Het zoutgehalte in zijn lichaam word in balans gehouden door medicatie, en door de sondevoeding is hij terug goed op gewicht, so far so good. Maar het grootste probleem blijft op dit moment zijn eten. Waar hij bij thuiskomst geregeld 70-100gr groentepap nog at smiddags en ook regelmatig zijn fles is hij nu bijna volledig gestopt met eten. Alles is dus via de sonde.
Het ziekenhuis blijft talmen met een plan voor hem terug te doen eten en ik begin er enorm gefrustreerd van te worden. Er zijn ondertussen 5 dokter gepasseerd (pediater, longarts, darm-en maag specialist, diëtiste en logopedist) en het lijkt alsof ze nooit met elkaar spreken. Is nochtans een ziekenhuis met naam. Wij hebben eten blijven aanbieden maar het heeft niet veel effect. Het gebeurd dat hij nog wel is wat hapjes eet maar meer dan 30 gram is er de laatste maand niet in gegaan. 4 keer een uur per dag moet je hem redelijk stil houden omwille van zijn voeding die aan het doorlopen is. Zijn ontwikkeling is natuurlijk ook wat achter op zijn leeftijdsgenoten omwille van de hele situatie.
Zijn er hier mensen die ervaring hebben in een kind terug te laten eten wanneer die bijna volledig weigert te eten? Als er hier iemand ervaring mee heeft, of misschien een goede professional weet die ons kan helpen, sta ik voor alles open.
Even een korte schets van de situatie. Tijdens onze vakantie midden juli is onze jongste (14 maanden toen) gestopt met eten. Dronk nog een beetje van zijn fles maar zeker niet genoeg. In mei was er al vastgesteld dat hij onder zijn curve zat, en is er koemelkallergie vastgesteld. Voeding dus veranderd en dit ging eigenlijk wel goed. Hij kwam bij, en hij was een blijer kind. Maar tijdens de vakantie is het dus misgelopen.
Bij het thuiskomen zijn we dus onmiddellijk naar het ziekenhuis gereden. Ik wou dat ze mijn kind binnenstebuiten keerden en dat er nu een deftige diagnose kwam. Dit was de start van een opname van 10 dagen, waar er ook een sonde is ingepland. Veel testen en weinig antwoorden later bleek er een probleem met zijn zouthuishouden in zijn lichaam. Hij heeft het mucogen, wat vastgesteld was bij geboorte maar had een normale zweettest afgelegd, dus dit was terug een optie. Genetische aandoening aan de nieren is ook een optie.
Nu zijn we 2 maanden na ontslag uit het ziekenhuis en we zijn maar iets wijzer. Het mucogen heeft een impact, maar de taaislijmziekte zoals we het kennen werd uitgesloten (na 6 weken bang afwachten op de resultaten). Van de nieronderzoeken hebben we nog altijd geen resultaat.
Het zoutgehalte in zijn lichaam word in balans gehouden door medicatie, en door de sondevoeding is hij terug goed op gewicht, so far so good. Maar het grootste probleem blijft op dit moment zijn eten. Waar hij bij thuiskomst geregeld 70-100gr groentepap nog at smiddags en ook regelmatig zijn fles is hij nu bijna volledig gestopt met eten. Alles is dus via de sonde.
Het ziekenhuis blijft talmen met een plan voor hem terug te doen eten en ik begin er enorm gefrustreerd van te worden. Er zijn ondertussen 5 dokter gepasseerd (pediater, longarts, darm-en maag specialist, diëtiste en logopedist) en het lijkt alsof ze nooit met elkaar spreken. Is nochtans een ziekenhuis met naam. Wij hebben eten blijven aanbieden maar het heeft niet veel effect. Het gebeurd dat hij nog wel is wat hapjes eet maar meer dan 30 gram is er de laatste maand niet in gegaan. 4 keer een uur per dag moet je hem redelijk stil houden omwille van zijn voeding die aan het doorlopen is. Zijn ontwikkeling is natuurlijk ook wat achter op zijn leeftijdsgenoten omwille van de hele situatie.
Zijn er hier mensen die ervaring hebben in een kind terug te laten eten wanneer die bijna volledig weigert te eten? Als er hier iemand ervaring mee heeft, of misschien een goede professional weet die ons kan helpen, sta ik voor alles open.
Inv
Well-known member
Kleine recap van de afgelopen 14 dagen met onze nieuwe aanwinst:
- Na 2 dagen ziekenhuis naar huis, buurvrouw op tweepersoonskamer was te irritant om nog te blijven
- Tepels van mijn vrouw kapotgesabbeld --> borstontsteking --> 40 graden koorts. En de mama maar dapper blijven doordoen terwijl de tranen in haar ogen springen bij het aanleggen. Wat een held
ondertussen alles wel terug ok met antibiotica - Zus is superlief. Vraagt om babybroer op haar schoot te hebben als ze moe is zodat ze wat kan friemelen met zijn vingertjes
- Hond is mega irritant, die vraagt dubbel zoveel aandacht sinds we terug thuis zijn
- Een uitstap doen met kleuter en pasgeboren baby is een volledige volksverhuis en veel stress bij mij met de dochter haar getreuzel terwijl we al te laat zijn. "Nee, die auto mag niet mee en doe nu eindelijk uw schoenen eens aan. Nee, niet die sandalen want het regent. Ja, ik weet dat je dat zelf kan maar doe nu voort gvd aaargh"
Mulan
Well-known member
Geen concrete tip, maar ik zou zeker eens naar een lokale pediater gaan ook, wie weet kan die jou naar iemand lokaal doorverwijzen?
Durf ook eens te polsen in een lokale fb-groep maar om negatieve reacties te weren duidelijk maken dat jullie door een team begeleidt worden en het eetprobleem een medische oorzaak heeft, vooraleer je je mag verwachten aan "stop met de sondevoeding en die zal wel eten!"
Ik zou ook eens naar een ostheopaat gaan, behalve 60 euro en wat tijd weinig aan te verliezen?
Heb je al geprobeerd om hem in de winkel te laten kiezen? Wandel eens door de gang met fruit, yoghurt, ontbijtgranen,... Je weet maar nooit...
Dat hebben we hier ook gehad. Tijdens de zwangerschap was het echt een fantastisch beest, ging met haar koppeke op de buik van mama liggen, fletste veel met mama als ze zich minder voelde en was echt waanzinnig braaf eigenlijk.
Maar sinds onze kleine man thuis rondloopt is het echt vreselijk irritant. Tot het punt dat ze een maand of twee geleden begon met grazen naar de kleine en nu zit ze tijdelijk bij opa thuis tot we eruit zijn hoe we de situatie wat beter kunnen oplossen. Nooit gedacht dat die van ons zo zou kunnen veranderen op zo korte tijd.
Mulan
Well-known member
Hier knapte hij naar mij toen ik terug kwam uit het moederhuis en de baby op schoot had, was serieus verschieten! Was echt enkele cm van haar hoofd. Direct met de dierenarts gebeld, er was ook sprake van de hond wegdoen om erger te vermijden... Uiteindelijk hem laten castreren, én Valeriaan gegeven én een honden gedragstherapeut langs laten komen. Bleek de decompensatie te zijn van alle stress.
Ik had platte rust daarvoor dus hij was 24 op 24 bij mij geweest en plots was ik 6 dagen verdwenen en kwam ik met een wriemelende mensenpup terug... Die wist gewoon geen blijf met zichzelf door de stress! Schakel dus zeker een gedragstherapeut in, zeker met borelingen neemt niemand een risico, 24u na contact stond die al aan ons voordeur. Heel aangename mens die zelf zei dat zoiets absoluut topprioriteit krijgt.
kaydoh
Well-known member
Mijn dochter wordt 11 maand vandaag, nog steeds geen tanden, kruipt naar achter (nog steeds niet naar voor, weigert ze, voor één of andere reden), voor de rest alles ok, alé ja buiten de groene slijmen die de laatste week uit haar neus komen gelopen.
Nog iemand waarvan hun baby nog niet (vooruit) kroop op deze leeftijd?
Nog iemand waarvan hun baby nog niet (vooruit) kroop op deze leeftijd?
Mulan
Well-known member
De mijne kroop pas toen ze al kon stappen aan 18 maand, dat was een kontschuiver. En zelfs dat begon ze pas te doen na haar eerste verjaardag.
kaydoh
Well-known member
Geen zorgen maken dusDe mijne kroop pas toen ze al kon stappen aan 18 maand, dat was een kontschuiver. En zelfs dat begon ze pas te doen na haar eerste verjaardag.
Ja ergens weet ik het wel, alles op haar eigen tempo.Geluiden maken op verschillende toonhoogtes daarentegen, een ganse dag
Denk dat ze snel zal praten
