Sinds kort heb ik te maken met een puber van 14. Het is toch serieus wennen. Ik krijg opeens vragen over jongens. Jongens die veel oogcontact maken en dan stom en stoer doen. En dan de vraag: "waarom doen jongens zo?"
Vragen om alleen naar de film te mogen gaan of om wat te gaan rond kuieren in een winkelcentrum met haar vriendinnen. Bloesjes die gekocht worden met best wel wat blote buik en stoere puberpraat aan tafel.
Allemaal dingen waarvoor ik eigenlijk nog niet klaar was en waar we opeens onze weg in moeten vinden. En tegelijkertijd mijn eigen kind ook nog de nodige aandacht geven.
Niet altijd even simpel.