Toevluchtsoord voor de (toekomstige) mama's en papa's

[Deleted member 3056]

Naast het proberen om te genieten van je laatste vrije momenten voor de baby er is moet je er ook altijd voor zorgen dat je tijd vrij maakt nadat hij/zij er is. Dat is écht zó belangrijk hè.
Zorg dat je naast papa ook nog altijd blijft wie je nu bent. Ga niet en nooit volledig in functie van je baby leven want dan is de lol ervan af.

Ik heb koppeltjes helemaal opgebrand en uitgeblust gezien rond de tijd dat hun kind één werd. Zijn zichzelf helemaal verloren in de rol als mama en papa. Vink zo jammer...
Het leven bestaat na de geboorte uit meer de dutjes en poepluiers maar je moet het wel willen.

Als je een pittige huilbaby hebt wordt het een kunst om te leren genieten van de kleine dingetjes, ga je veel rust en voldoening uit halen.

 

[Bloembak]

Mongool wordt liefst niet meer gebruikt omdat die term een racistische oorsprong heeft. De persoon die het Down syndroom als eerste beschreef, dacht dat mentale stoornissen/beperkingen kwamen door een degeneratie van de mens naar een minderwaardig 'ras', zoals bijvoorbeeld de mongool (waar mensen met trisomie-21 volgens hem bepaalde karakteristieken mee deelden). Tot daar wat ik nog onthouden heb uit mijn cursus genetica.

Je bedoelt met het vetgedrukt de inwoners van Mongolië?
Want ik ben niet zeker als ik je zin helemaal juist begrepen heb anders.

 

[Avondland]

Naast het proberen om te genieten van je laatste vrije momenten voor de baby er is moet je er ook altijd voor zorgen dat je tijd vrij maakt nadat hij/zij er is. Dat is écht zó belangrijk hè.
Zorg dat je naast papa ook nog altijd blijft wie je nu bent. Ga niet en nooit volledig in functie van je baby leven want dan is de lol ervan af.

Ik heb koppeltjes helemaal opgebrand en uitgeblust gezien rond de tijd dat hun kind één werd. Zijn zichzelf helemaal verloren in de rol als mama en papa. Vink zo jammer...
Het leven bestaat na de geboorte uit meer de dutjes en poepluiers maar je moet het wel willen.

Als je een pittige huilbaby hebt wordt het een kunst om te leren genieten van de kleine dingetjes, ga je veel rust en voldoening uit halen.

+1

Af en toe je koppige trots opzij zetten en hulp vragen aan de grootouders, familie of vrienden is ook een goede tip. Je hebt mensen die heel perfectionistisch willen zijn en hun kind een ideale opvoeding willen geven, maar die houding mag dan lovenswaardig zijn, het nodigt ook uit tot depressies en een burn-out. Laat de dingen soms hangen, zwier je kind soms voor TV en draag zorg voor elkaar.

En ieder kind is anders. En iedereen zal afkomen met goede raad, maar probeer zelf gewoon wat uit. Leven is soms ook wat aanklungelen en aanmodderen en daar is niets mis mee.

 

[Lint]

Je hebt mensen die heel perfectionistisch willen zijn en hun kind een ideale opvoeding willen geven, maar die houding mag dan lovenswaardig zijn, het nodigt ook uit tot depressies en een burn-out.

En daar bovenop leer je dan uw kind om perfectionistisch te zijn, en dat is ook geen goede eigenschap. Streven naar goede kwaliteit enzo is belangrijk, maar de bal slaat heel snel door naar dingen perfectionisme, faalanst, "laag zelfvertrouwen want nooit voldoen aan perfecte eisen", ... .
Het is net belangrijk dat uw kind leert en ziet dat falen kan, mag, en ok is.

 

[Nineshots]

Af en toe je koppige trots opzij zetten en hulp vragen aan de grootouders, familie of vrienden is ook een goede tip.

Zijn er dan veel die daar te trots voor zijn?
In mijn omgeving zie ik niet echt dat er daar enige 'schaamte' ofzo voor zou moeten zijn.
Zelf heb ik mijn jeugd ook enorm vaak doorgebracht bij mijn grootouders.

 

[Avondland]

Zijn er dan veel die daar te trots voor zijn?
In mijn omgeving zie ik niet echt dat er daar enige 'schaamte' ofzo voor zou moeten zijn.
Zelf heb ik mijn jeugd ook enorm vaak doorgebracht bij mijn grootouders.

Goh, dat niet per sé maar je hebt mensen die per sé hun kind altijd willen bijhouden en niet willen profiteren van een ander, maar daar ben je veel mee als je daardoor wordt opgebrand. Ik heb zelf gouden tijden mogen doorbrengen met mijn grootouders en mijn dochter geniet ook van die tijd samen (de grootouders mogelijk nog veel meer). Maar ik besef héél goed dat ik op dat vlak een gezegend sociaal vangnet heb. Er zijn veel jonge ouders die zelf geen ouders meer hebben of waar familieruzies tot héél kleine families hebben geleid, waarbij hoop en al 1 grootouder overblijft.

 

[Be-Li]

Zijn er dan veel die daar te trots voor zijn?
In mijn omgeving zie ik niet echt dat er daar enige 'schaamte' ofzo voor zou moeten zijn.
Zelf heb ik mijn jeugd ook enorm vaak doorgebracht bij mijn grootouders.

Hier in de vriendenkring toch redelijk wat koppels waarbij de kinderen zelden eens bij grootouders of dergelijke worden opgevangen.
Wij hebben ontzettend veel geluk met alle hulp rondom ons. Kindjes zijn nu bijna 4 en 5. Ze zijn al v baby af gewend om ergens te gaan slapen door onze jobs. En nu is dat echt een gemak. Als wij eens ergens naartoe willen, is dat geen enkel probleem. Ze zouden bijna vechten om onze kinderen een dag of nacht bij te houden .
En als ik zie hoe zowel mijn kinderen als oma/opa/meter/tante/... daarvan genieten, dan voel ik me daar echt niet schuldig over.

 

[Mr.Anderson]

Naast het proberen om te genieten van je laatste vrije momenten voor de baby er is moet je er ook altijd voor zorgen dat je tijd vrij maakt nadat hij/zij er is. Dat is écht zó belangrijk hè.
Zorg dat je naast papa ook nog altijd blijft wie je nu bent. Ga niet en nooit volledig in functie van je baby leven want dan is de lol ervan af.

Ik heb koppeltjes helemaal opgebrand en uitgeblust gezien rond de tijd dat hun kind één werd. Zijn zichzelf helemaal verloren in de rol als mama en papa. Vink zo jammer...
Het leven bestaat na de geboorte uit meer de dutjes en poepluiers maar je moet het wel willen.

Als je een pittige huilbaby hebt wordt het een kunst om te leren genieten van de kleine dingetjes, ga je veel rust en voldoening uit halen.

Klopt volledig.

Maar het moet mogelijk zijn ook. Mijn vrouw werkt heel onregelmatige uren en geeft daarnaast ook nog eens les. Ikzelf ga ook fulltime werken. Meestal zijn we alleen thuis met de kinderen, terwijl veel koppels tegelijkertijd thuis zijn. Dus staan we er dan zowat alleen voor. Rekenen op familie zit er ook niet in, dus de kindjes wegdoen om eens iets te gaan eten gaat niet. Samen de baan op ging ook niet zo vlot in corona tijden.

Ons eerste was een huilbaby omwille van complicaties. Slapen was altijd een ramp. Gelukkig is dat nu zo goed als opgelost, maar het heeft 3 jaar geduurd. Ondertussen is er een 2de bijgekomen die ook moeilijk slaapt. Als we dan eens tijd vrijmaken om samen een film te bekijken, houden we ons hart vast omdat die babyfoon ieder moment kan beginnen roepen.

En als we dan eens een gezellige avond plannen met tapas en weet ik veel, zijn we beiden pompaf van de voorbije week.

Maar, het begint te beteren. Dus we blijven positief.

 

[Avi]

Zijn er hier ouders die al te maken gekregen hebben met invulboeken in het onderwijs? Hier is het nog veel te vroeg maar ik zag vandaag een artikel over die dingen verschijnen in De Standaard en ik val een beetje van mijn stoel. Studenten moeten dat invullen zoals een kleuter een kleurboekje.

Sinds wanneer hebben wij zo'n Amerikaanse toestanden in ons onderwijs?

 

[Nineshots]

Zijn er hier ouders die al te maken gekregen hebben met invulboeken in het onderwijs? Hier is het nog veel te vroeg maar ik zag vandaag een artikel over die dingen verschijnen in De Standaard en ik val een beetje van mijn stoel. Studenten moeten dat invullen zoals een kleuter een kleurboekje.

Sinds wanneer hebben wij zo'n Amerikaanse toestanden in ons onderwijs?

En wat vul je dan in? Wat je die dag gedaan hebt, zoals een agenda?

 

[TNTim]

Dit wordt waarschijnlijk bedoeld.

Ik snap de tegenkanting wel. Ooit een jaar geschiedenis gehad waarbij de leerkracht een dergelijk invulboek gebruikte. Dat werd dan in de les voorgelezen en ingevuld. Persoonlijk had ik liever een begeesterd leerkracht geschiedenis die uitwijdt en verhalen vertelt, daar stak ik veel meer van op...

 

[Lint]

Ben ik de enigste ouder die benauwd wordt als uwe kleine "papa kom eens kijken, ik heb een verrassing!!" roept?

Vandaag was de verrassing dat ze haar kleren had uitgedaan en zich had in gesmeerd met rode bessen uit de tuin .

 

[Mulan]

Ben ik de enigste ouder die benauwd wordt als uwe kleine "papa kom eens kijken, ik heb een verrassing!!" roept?

Vandaag was de verrassing dat ze haar kleren had uitgedaan en zich had in gesmeerd met rode bessen uit de tuin .

Ze was nog zo slim de kleren eerst uit te spelen!

Pro tip: vlekken van rood fruit krijg je er met citroensap uit.

 

[Deleted member 1888]

Ben ik de enigste ouder die benauwd wordt als uwe kleine "papa kom eens kijken, ik heb een verrassing!!" roept?

Vandaag was de verrassing dat ze haar kleren had uitgedaan en zich had in gesmeerd met rode bessen uit de tuin .

Liever dat dan zomaar in mond steken?

Ik kreeg een moeilijke vraag vandaag
Op het strand: "papa, waarom is hier zoveel zand?"

 

[pardal]

Liever dat dan zomaar in mond steken?

Ik kreeg een moeilijke vraag vandaag
Op het strand: "papa, waarom is hier zoveel zand?"

Hier zitten we al in volgend stadium, van waar komt zand, en van wat is dat gemaakt?

 

[Mikkel]

Liever dat dan zomaar in mond steken?

Ik kreeg een moeilijke vraag vandaag
Op het strand: "papa, waarom is hier zoveel zand?"

Ik laat de onze hier af en toe meekijken naar één van de fantastische David Attenborough documentaires.
Engels zijn ze al wat machtig en dat blijft plakken bij die gasten..zo een ogen trekken
En al hun vragen beantwoord David zelf wel

 

[Lint]

Ze was nog zo slim de kleren eerst uit te spelen!

Ja kleren uitspelen is niet zozeer van slim dan dat ze gewoon graag in hare pure rondloopt.

Liever dat dan zomaar in mond steken?

Ik kreeg een moeilijke vraag vandaag
Op het strand: "papa, waarom is hier zoveel zand?"

Tzijn gewoon de rode bessen uit onze tuin. Die mag ze eten en ze weet dat.

Hier zitten we al in volgend stadium, van waar komt zand, en van wat is dat gemaakt?

"haal papa eens een pintje en dan vertel ik dat"... en dan hebt ge tijd om dat snel te googelen. Bonus: vers pintje.

 

[shellshock]

Ben ik de enigste ouder die benauwd wordt als uwe kleine "papa kom eens kijken, ik heb een verrassing!!" roept?

Vandaag was de verrassing dat ze haar kleren had uitgedaan en zich had in gesmeerd met rode bessen uit de tuin .

Hier is het pas gevaarlijk als ze met iets aan het spelen is, en het opeens verdacht stil wordt. 99% kans dat ze met iets bezig is dat niet mag

 

[Creeping Death]

Vandaag een blonde lok haar op de tafel gevonden tussen het knutsel gerief.
Iemand heeft de schaar eens getest.. gelukkig geen te groot stuk

 

[anders.]

Hier zitten we al in volgend stadium, van waar komt zand, en van wat is dat gemaakt?

Liever dat dan zomaar in mond steken?

Ik kreeg een moeilijke vraag vandaag
Op het strand: "papa, waarom is hier zoveel zand?"

Die vragen vallen toch nog allebei mee?
1) Zand zijn eigenlijk heel kleine steentjes
2) Dat wordt gemaakt van voornamelijk koolstof
3) Op het strand is veel zand omdat dat aanspoelt uit de zee

Deze kon ik nog uit mijn hoofd antwoorden Maar misschien toch eens een lijstje opzoeken met "irritant moeilijke vragen van kinderen" en beginnen studeren