Thuis blijven wonen nog acceptabel?

Ik denk niet dat daar in België veel problemen mee zijn. ( Hier probeer ik dat wel enkel te vertellen aan mensen die ik echt goed ken :p Als je hier op uw 18 niet vertrekt is er meestal iets mis :D )
 
Ik was 20 (en studeerde nog) toen ik uit guis vertrok (niet op kot, maar echt weg).
Maar als je overeen komt met je ouders moet je daar zeker zolang mogelijk wonen.
Geen zorgen, minder verantwoordelijkheden en meer kunnen sparen.

Je hebt aan niemand verantwoording af te leggen.
 
Gemiddelde leeftijd van thuisverlaters was in Vlaanderen in 2021 net boven de 26. Dus ik zou niet weten waarom 26-28 te laat zijn. Het is eerder de norm zou ik zeggen.
 
Met de huidige vastgoedmarkt, zou het stom zijn om niet thuis te blijven wonen in jouw situatie.

Ik vind 28 overigens nog vrij jong...
 
Neen dit valt helaas niet te accepteren, ik schaam me in uw plaats!

Iets serieuzer als jij je nog goed voelt thuis en je ouders vinden het goed dan zie ik op geen enkele manier een probleem om thuis te blijven wonen. Al ben je pakweg 64.
 
Laatst bewerkt:
Ik was 33; bijna jaar terug, goede keuze al bij al :)

Grotendeels voor mezelf gedaan en ook omdat ik het moeilijker heb om mijn ouders zien ouder te worden, zijn nog gezond maar kwaaltjes steken op en zijn ondertussen gepensioneerd ook. Kreeg het daar om den duur moeilijk mee…
 
Als je de nood niet voelt om uit huis te gaan en je geen vriendin hebt waar je mee wilt gaan samenwonen dan zou ik thuis blijven wonen.

Alleen wonen gaat een grote hap uit je inkomsten geven voor een veel kleinere woonst.

Zelf was ik op mijn 22e uit huis maar voelde daar echt de nood toe om uit huis te trekken en in de stad te gaan wonen. Had ook een deftig loon en kon een studio voor 400/maand op de kop tikken (8j geleden) dus dat was nog altijd dik sparen.
 
Hier op 24 gaan samenwonen. (was het beu om 3 huissleutels te hebben, sliep 4 dagen bij de vriendin,3 dagen thuis, en dan nog verbouwen eigen huis.)

De periode van 24-30. was wel de plezantste om op eigen benen te staan. (je eigen rustplek, verjaardagen vieren in je eigen stek,terwijl je nog echt jong bent.)

Hotel mama was natuurlijk geweldig, maar als je pas op je 30 thuis vertrekt en kort erna komen er bijv al kinderen dan heb je toch maar weinig "vrijheid" gehad.

Ook al die jonge gasten onzin, rotzooi eten om middernacht of de barbeque aansteken, of je vriendin de beurt van haar leven geven op de keukentafel, (toch wel lastig als je nog thuis woont)
 
Ik denk niet dat daar in België veel problemen mee zijn. ( Hier probeer ik dat wel enkel te vertellen aan mensen die ik echt goed ken :p Als je hier op uw 18 niet vertrekt is er meestal iets mis :D )
Ik hoop toch ook dat m'n kinderen niet blijven hangen tot ze 30+ zijn hoor. Enige zelfstandigheid zou wel fijn zijn.
Uiteraard is dat situatie afhankelijk en als de ouders er geen probleem mee hebben, waarom niet hé.

Ik heb een neef die 30+ is en nog bij mama en papa woont omdat dat gewoon heel makkelijk is. Geen boodschappen moeten doen, niet moeten koken, niet moeten poetsen, enz. Even geen werk? No worries. Zoiets begrijp ik niet.
 
Ik hoop toch ook dat m'n kinderen niet blijven hangen tot ze 30+ zijn hoor. Enige zelfstandigheid zou wel fijn zijn.
Uiteraard is dat situatie afhankelijk en als de ouders er geen probleem mee hebben, waarom niet hé.

Ik heb een neef die 30+ is en nog bij mama en papa woont omdat dat gewoon heel makkelijk is. Geen boodschappen moeten doen, niet moeten koken, niet moeten poetsen, enz. Even geen werk? No worries. Zoiets begrijp ik niet.
Het is nu ook niet of thuis wonen impliceert dat je geen zelfstandigheid zou hebben of omgekeerd.
 
Het is nu ook niet of thuis wonen impliceert dat je geen zelfstandigheid zou hebben of omgekeerd.
Hangt af van de hoeveelheid ruimte en de ouders zeker?
Bij mijn ouders was ( en is voor mijn broer) het hun huis, hun regels.

Maar natuurlijk het is niet alsof al dat "zelfstandige" zo moeilijk is. Ik ben van thuis wonen naar Noorwegen alleen verhuisd en dan heb ik ook alles van was doen tot administratie in een taal die ik niet kende mogen uitvissen. Dat lukt allemaal wel
 
Ik ben sinds 2 dagen 30 en thuis is het ingedramd dat huren geld weggooien is en men beter kan kopen.
Wel zijn er afspraken dat ik ook gewoon m'n eigen was doe, zelf strijk (rip een aantal hemden, shirts en broeken😖) en mee het huis rangeer
Uiteraard leg ik ook gewoon financieel bij.
Oh ja, ik ben ook nog single dus vrouwelijke BG'ers :unsure:

Ben toch wel blij dat ik zo goed kan sparen, gezien ik zeer zeker niet de best verdienende job heb.
Ik hoop wel binnen de 2 jaar iets te kunnen kopen, al is het een krot dat gerenoveerd moet worden.
 
Ik hoop toch ook dat m'n kinderen niet blijven hangen tot ze 30+ zijn hoor. Enige zelfstandigheid zou wel fijn zijn.
Uiteraard is dat situatie afhankelijk en als de ouders er geen probleem mee hebben, waarom niet hé.

Ik heb een neef die 30+ is en nog bij mama en papa woont omdat dat gewoon heel makkelijk is. Geen boodschappen moeten doen, niet moeten koken, niet moeten poetsen, enz. Even geen werk? No worries. Zoiets begrijp ik niet.
Ik reken er toch op dat ze vrij lang blijven hangen hoor. Denk dat 26-30 toch echt de norm is tegenwoordig.
Maar ze zullen bijdragen in de kosten, hun deel van het werk in huis doen, koken etc. Ben geen gratis hotel en we gaan zelf beide voltijds werken.

Denk er wel over na om tegen dan een appartement bij te kopen en de kinderen daar in te steken met een beperkte huur. Ze moeten daar ook voor te vinden zijn, maar ik zie mijn collega's allemaal dat pad bewandelen.
 
Oh ja, ik ben ook nog single dus vrouwelijke BG'ers :unsure:
Ik denk dat 'ik woon nog thuis' een afknapper is voor veel vrouwen, vanaf je een bepaalde leeftijd hebt.

Het is nu ook niet of thuis wonen impliceert dat je geen zelfstandigheid zou hebben of omgekeerd.
Dat vind ik niet. Het toont net aan dat je niet meer afhankelijk wilt zijn van uw ouders en op eigen benen wilt staan. Zoals ik hierboven zeg, ik denk dat dat een echte afknapper is op date om te zeggen dat je nog bij uw ouders woont, net omdat het impliceert dat je nog afhankelijk bent van uw ouders en hun onderdak.

Ik snap dat niet elke situatie zo is hé, niet iedereen 'profiteert' van z'n ouders zoals mijne neef waarover ik sprak.

Ik reken er toch op dat ze vrij lang blijven hangen hoor. Denk dat 26-30 toch echt de norm is tegenwoordig.
Maar ze zullen bijdragen in de kosten, hun deel van het werk in huis doen, koken etc. Ben geen gratis hotel en we gaan zelf beide voltijds werken.

Denk er wel over na om tegen dan een appartement bij te kopen en de kinderen daar in te steken met een beperkte huur. Ze moeten daar ook voor te vinden zijn, maar ik zie mijn collega's allemaal dat pad bewandelen.
Ja, mijn collega's kopen ook allemaal een appartement voor hun kinderen. Voor hetgeen dat nog maar kost den dag van vandaag.
 
Maatschappelijk denk ik dat dat acceptabel is. Maar zoals gezegd, vanaf een bepaalde leeftijd zal het voor sommige vrouwen zeker een afknapper zijn. We moeten daar niet naief over doen, iemand van 30 die alleen woont in Gent, of bij zijn ouders in een boerengat, wie gaat het beste in de vrijgezellenmarkt liggen?

Op persoonlijk vlak hangt er veel af van je relatie met je ouders. Ikzelf ben op mijn 24 uit huis gegaan en dat moest niet veel later zijn geweest. Aangezien mijn ouders veel thuis waren was die relatie toch wel aan het verzuren. Ik ben uit huis gegaan en sindsdien heb ik weer een heel goede relatie met mijn ouders.
Financieel boet je altijd in maar ik heb er geen seconde spijt van gehad dat ik alleen ben gaan wonen. En mijn ouders ook niet.
 
Dat vind ik niet. Het toont net aan dat je niet meer afhankelijk wilt zijn van uw ouders en op eigen benen wilt staan. Zoals ik hierboven zeg, ik denk dat dat een echte afknapper is op date om te zeggen dat je nog bij uw ouders woont, net omdat het impliceert dat je nog afhankelijk bent van uw ouders en hun onderdak.

Ik snap dat niet elke situatie zo is hé, niet iedereen 'profiteert' van z'n ouders zoals mijne neef waarover ik sprak.
Nnogal contradictorisch niet? Het zou van alles impliceren maar niet elke situatie zou gelijk zijn :oink:. Met andere woorden kan je het eigenlijk gewoon niet weten en men zou er beter geen conclusies uit trekken.

Imo zijn er genoeg die alleen wonen maar die nog altijd niet op hun eigen benen kunnen staan. En als ze niet afhankelijk kunnen zijn van hun ouders dan is het wel van een partner, vrienden, OCMW of een hulpverlener. Ik snap echt niet dat mensen nog altijd alleen wonen als het summum van volwassenheid zien. Mensen kunnen legio redenen hebben waarom ze thuis blijven wonen, dat kan gaan van gemakzucht tot de zorg voor de ouders maar om daar dan direct andere zaken aan te koppelen, ik snap het niet echt.
 
Ik denk dat 'ik woon nog thuis' een afknapper is voor veel vrouwen, vanaf je een bepaalde leeftijd hebt.
Hangt er volgens mij ook wel vanaf of je dat wat kan inkleden, en hoe sterk je net afwijkt van het gemiddelde. Als je nog iets studeert zoals de TS lijkt me dat zo vreemd niet. Als je natuurlijk "hotel mama" letterlijk opvat, en verder een man-child van 35 lijkt te zijn, gaat dat niet echt veel succes hebben. Natuurlijk, twee "identieke" mensen waar er eentje op relatief hoge leeftijd nog thuis woont, en de andere alleen, daar denk ik ook wel dat het niet zal helpen.

Zoals @nestorius zegt ken ik ook mensen die "jong" alleen zijn gaan wonen, lekker onafhankelijk, maar dan wel praktisch elke avond bij de ouders gingen eten en daar op vrijdag de was kwamen afzetten, mja.
 
Laatst bewerkt:
ALTIJD en zo lang het nog kan thuis blijven wonen.
Ken zelfs meer en meer mensen die bewust soort van kangeroe wonen.

Go go parents!
 
Terug
Bovenaan