Thuis blijven wonen nog acceptabel?

[Maya]

Ik ben bijna 26 jaar, single en momenteel nog thuiswonend. Ik zou de komende 2 jaren graag een opleiding gaan volgen en dit combineren met (deeltijds) werken.
Ik twijfel enorm om dan nog 2 jaar thuis te blijven wonen, maar dan ben ik pas 28 tegen dat ik het huis uit ga. Is dit nog acceptabel? Anderzijds ga ik ook wel veel kunnen sparen. Mijn ouders vinden dit goed en steunen mij hier in, maar ik weet niet of dit een goede beslissing is. Ik heb het gevoel dat ik wat meer nood heb aan zelfstandigheid, maar anderzijds is het ook een kans dat ik krijg. Een andere mogelijkheid is dat ik de opleiding ga spreiden over meerdere jaren waarbij ik voltijds kan werken en uit huis kan gaan.

Hoe kijken jullie naar iemand van 28 die nog thuis woont?
Hoe oud waren jullie toen jullie zelf het ouderlijk huis uit gingen?

 

[Carrion]

Ik ben 35 en woon nog altijd thuis.

0 f*cks given

 

[Fetseroony]

Ik was 31 toen ik voor het eerst uit het ouderlijk huis ging om te gaan samenwonen.
Vanaf ik vast werk had, gaf ik een vast bedrag aan mijn ouders voor 'kost en inwoon', en terwijl kon ik nog sparen of eens risicoloos wat geld opsmossen

Zolang uw ouders akkoord gaan en u steunen, wat maakt dan de leeftijd uit?

 

[Wilcao]

Ik ben bijna 26 jaar, single en momenteel nog thuiswonend. Ik zou de komende 2 jaren graag een opleiding gaan volgen en dit combineren met (deeltijds) werken.
Ik twijfel enorm om dan nog 2 jaar thuis te blijven wonen, maar dan ben ik pas 28 tegen dat ik het huis uit ga. Is dit nog acceptabel? Anderzijds ga ik ook wel veel kunnen sparen. Mijn ouders vinden dit goed en steunen mij hier in, maar ik weet niet of dit een goede beslissing is. Ik heb het gevoel dat ik wat meer nood heb aan zelfstandigheid, maar anderzijds is het ook een kans dat ik krijg. Een andere mogelijkheid is dat ik de opleiding ga spreiden over meerdere jaren waarbij ik voltijds kan werken en uit huis kan gaan.

Hoe kijken jullie naar iemand van 28 die nog thuis woont?
Hoe oud waren jullie toen jullie zelf het ouderlijk huis uit gingen?

Ik zie niet in waarom dat onacceptabel is. Iedereen maakt zijn eigen keuzes en als dit eentje is met toestemming van uw ouders moet ge dat zeker doen. Zeker wanneer ge het ook nog eens met een doel doet.

Ikzelf was 25 jaar toen ik alleen ging wonen.

 

[Sylverscythe]

Je hebt volgens mij goede redenen om dat te doen, en 28 jaar lijkt me vandaag de dag niet uitzonderlijk laat. Ik denk dat het negatief stereotype eerder draait rond mensen die voor het gemak thuis wonen en voor de rest zich eigenlijk niet merkelijk anders gedragen dan toen ze nog een kind waren.

Uiteindelijk is het ook gewoon jouw leven, er is niet zoiets als "onacceptabel" hierrond, enkel wat anderen misschien gaan denken.

Ik was zelf ook 28.

 

[eniac]

Studies combineren met alleen wonen (maar dan echt alleen, niet "op kot") lijkt me niet zo evident. Dan zou ik zelf verkiezen om thuis te wonen en toch voor een aantal zaken ontzorgd te worden, zeker indien je ouders er geen graten in zien.

Tenzij je echt die nood aan zelfstandigheid zwaar voelt en je daar vol voor wil kiezen, maar dat ligt bij jezelf.

Als vader van 2 heb ik er niet direct een raar gevoel bij dat mijn dochters tot hun 28e zouden thuis wonen.

 

[Cerv.Be]

Waarom zou je die vraag zelfs stellen? Wat maakt het uit wat anderen denken? Jij moet dat voor jezelf uitmaken.

Ik ben op mijn 23e het huis uitgegaan, ik wou dan ook heel graag zelfstandig zijn. Voor mij de beste keuze geweest.

 

[Huybie_3]

Ik was 28 toen ik alleen (met mijn vriendin) ging wonen. Heb niet het gevoel dat het onacceptabel was ofzo.
Door die tijd thuis te wonen heb ik goed kunnen sparen! Wat later wel een goed voordeel voor me was.

 

[tructure]

Als je een goede band hebt met je ouders, zeker doen!
Of het voor buitenstaanders al dan niet acceptabel is, moet je je niets van aantrekken.

 

[R@ndom]

Ik denk dat ik aanvoel waar TS mee zit, idd voor buitenstaanders zijn het hun zaken niet, maar als je iemand leert kennen op je 28 en je "moet" zeggen dat je nog thuis woont of je hebt je eigen stekje , da's anders....

 

[pardal]

Ben tot mijn 29ste thuis blijven wonen. Op mijn 26ste een graduaat opleiding begonnen voltijds. Het geluk gehad om op stage een contract te krijgen halftijds en mijn studies verder kunnen afwerken.

Een andere optie is misschien om te gaan Samenhuizen met vrienden/onbekenden. Woon je ook niet thuis, maar kosten worden gedeeld.

 

[bieren]

Wat andere hier van vinden je zeker niet aantrekken. Uiteindelijk bespaar je hier ook wel wat mee hoor en kan je als je beslist om alleen/samen gaan te wonen dan het extra geld wel gebruiken hoor.

Zelf ben ik op men 19 weg gegaan maar ik had geen band met men ouders.

 

[Chilliewillie88]

laat u vooral niet beïnvloeden door wat zogezegd maatschappelijk aanvaardbaar zou zijn of niet.

Als het voor u goed is en het is voor u ouders goed heeft daar niemand anders iets over te vinden.

ik was 27 toen ik het huis uit ging.

 

[willydrama]

2004: meer sociale druk om ouderlijk huis te verlaten
2024: meer sociale druk om in ouderlijk huis te blijven

Zou je ook inplannen om thuis te blijven tot je 30e of ga je klokslag 28 weg ? Of sluit je 32 niet uit ? Zo blijven we bezig...

Mijn advies is: de knop omdraaien zodat de wielen van volwassenheid beginnen te draaien en je niets aan te trekken van commentaar hier dat je je niets moet aantrekken van anderen.

 

[benjicroc]

Gewoon doen en zoveel mogelijk sparen.
Mocht een toekomstige zich daar aan storen, dan is het toch niet de juiste.

 

[Vrouwtje Theelepel]

Ik was 23 toen ik alleen ging wonen. Ondanks een goede band met mijn ouders had ik op dat moment gewoon de nood om alleen te wonen en zelfstandig te zijn. Eerst twee jaar gehuurd en dan op 25 een huis gekocht.
Mijn broer is tot 28 thuis blijven wonen omdat hij het goed had.
Zelf hoop ik wel dat mijn kind voor zijn 30ste het nest uit vliegt. Tenzij het echt om één of andere reden te moeilijk is.

 

[glashelder]

Ik was 29 toen ik uit huis ging. Ik ben wat later aan mijn studies begonnen.

28 lijkt mij in deze tijden niet zo abnormaal te zijn, je leest overal dat jongeren steeds langer thuis wonen (meer nog, we zien dat nog als 'jongeren', vroeger was je al getrouwd en had je een kleine van 7 jaar op die leeftijd).

Ik denk echt niet dat je daarin zo uitzonderlijk gaat zijn, en je hebt een goeie reden.

 

[Koonut]

Anderzijds ga ik ook wel veel kunnen sparen.

En de kans is groot, dat je dit volume op zo'n korte tijd, nooit meer bijeen gaat kunnen sparen. Zelf heel mijn(naar BG normen) klein vermogen op die eerste werkjaren kunnen bouwen. Al van mijn 17 ah werk en op mijn 25 pas uitgetrokken. Zorgeloos reizen, feesten en toen uiteindelijk de crisis in 2008 viel, ben ik mij er me nauwelijks bewust van geweest want mijn financiele buffer was "groot".

Uw leeftijd maakt niet echt uit. Wel hoe je uw ouders behandelt, en vice versa.

 

[Michster]

26 toen ik het huis uit ging en had eigenlijk intentie om niet zo snel het huis te gaan. Oorspronkelijk wou ik tegen mijn 30ste het huis uit zijn, maar om *persoonlijke redenen* de knoop toch vroeger doorgehakt.

Als ge hoort hoeveel discussie er tegenwoordig is over hoge huurprijzen, de rente die stijgt, hoeveel eigen inbreng ge moet hebben bij het aangaan van een hypothecaire lening.... Ik denk dat het meer en meer normaal wordt om in uw late 20s nog bij uw ouders te wonen.

Het enigste wat telt, is hoe gij er u bij voelt en of ge op uw huidige leeftijd goed overeen komt met uw ouders. Als ge nu erop uit trekt moet ge

1) op uw eigen leren leven met alle bijhorende uitdagingen en kosten
2) een opleiding volgen
3) (deel)tijds werken


Wat betreft het idee dat ge minder snel een relatiepartner vindt omdat ge nog bij uw ouders woont... Nonsens in mijn ogen. Iemand die ge wilt als partner zal bij voorkeur niet minder denken van uw woonsituatie en zo zijn er genoeg mensen.

 

[Scifo]

Toch niets beter dan hotel mama, dus zo lang mogelijk van profiteren. Tot uw ouders er iets van zeggen

Dan de kaart uitspelen van "wete gellie wel hoe duur het leven is als single". En dan krijgde mogelijks een financieel duwtje mee. Win - win eigenlijk. Alé zo heb ik het voor elkaar gekregen op mijn 30ste

Besparingstip nr2: na uw eigen stulpje, nog steeds aanschuiven bij uw ouders voor het avondeten. Thank me later