Thuis blijven wonen nog acceptabel?

Thuis vertrokken toen ik 23 was, de enige reden was omdat het niet helemaal meer boterde tussen mijn pa zijn idee en dat van mij over thuis wonen. Daarna is de band met mijn ouders veel beter geworden, dus in mijn geval een topbeslissing geweest.

Financieel had het beter geweest om langer thuis te blijven wonen.
 
Nnogal contradictorisch niet? Het zou van alles impliceren maar niet elke situatie zou gelijk zijn :oink:. Met andere woorden kan je het eigenlijk gewoon niet weten en men zou er beter geen conclusies uit trekken.

Imo zijn er genoeg die alleen wonen maar die nog altijd niet op hun eigen benen kunnen staan. En als ze niet afhankelijk kunnen zijn van hun ouders dan is het wel van een partner, vrienden, OCMW of een hulpverlener. Ik snap echt niet dat mensen nog altijd alleen wonen als het summum van volwassenheid zien. Mensen kunnen legio redenen hebben waarom ze thuis blijven wonen, dat kan gaan van gemakzucht tot de zorg voor de ouders maar om daar dan direct andere zaken aan te koppelen, ik snap het niet echt.
Fair point. Ik ben daar wat kort door de bocht gegaan.
 
Ik heb zelf tot bijna m'n 29 jaar thuis gewoond, er was geen druk van thuis om weg te gaan, maar was al eventjes aan het rondkijken om iets te kopen. We komen nog altijd goed overeen. Alles heeft z'n voor & nadelen.

Zolang jij de druk niet voelt om weg te gaan, en de relatie met uw ouders is goed.. Wie zijn wij om te oordelen dat je liever nog thuis woont?
 
Ik was 21 toen ik ging huren met mijn vriend. Mijn ouders hadden hun huis in Hasselt verkocht om in Genk in een appartement te gaan wonen. Daar was enkel een extra slaapkamer voorzien voor mijn broer, en ik werkte in Antwerpen, dus dat zou weinig praktisch zijn geweest als ik met hen mee was verhuisd.

Ik was blij om te vertrekken. :p
 
Terug
Bovenaan