Ik denk dat ik er een nummer of 3-4 van ken, van fuiven uit de periode 99-2002 en uit de tijd dat MTV nog muziek speelde. In de realiteit zijn het er waarschijnlijk meer. Ook ooit eens live gezien op Pukkelpop en dat was wel echt dik in orde.
Ik vond dat altijd wel leuk maar het heeft me nooit getriggerd om verder te zoeken. Tijd om daar dus verandering in te brengen! Benieuwd of ik 7 albums "techno" ga volhouden.
 
Begonnen met More music for the jilted generation. Niet elke minuut beluisterd, maar wel wat ontdekkingen gedaan. Een nummer zoals Poison is mijn ding bijvoorbeeld niet, dat ben ik geneigd te skippen. Full Throttle en Voodoo People zijn wel uitstekers op dit album, ik begin de gelaagdheid ervan te appreciëren ook al is het genre me niet vertrouwd. No Good (Start the dance) komt me ook bekend voor en kan meetellen als uitsteker, wellicht al een aantal keer gehoord op een of andere fuif. Geef me 5 Duvels en ik doe daar wel een danske op. Een nummer als 3 Kilos toont dan weer aan dat er wel wat interessante variatie zit in dit album.

Het is alleszins geen hapklare EDM en daar ben ik wel blij mee, want "handjes in de lucht"-muziek is pas goed na 10 Duvels en dan ben ik bijna comateus. Heel veel meer kan ik er niet over vertellen omdat het buiten mijn comfort zone is, maar ik kan de appreciatie voor het genre wel begrijpen. Claustrophobic Sting is vrij repetitief maar dat is eigenlijk geen kritiekpunt, want muziek met dominante leidmotieven kan behoorlijk geniaal zijn. Sterk nummer, even opnieuw opgezet.
 
The Prodigy was, mss samen met Chemical Brothers en in mindere mate Björk, DE band die mijn blik verruimd heeft van enkel rock naar muziek met elektronische invloeden. Ervoor trok ik daar enkel mijn neus voor op. Prodigy is/was basicaly punkmuziek, maar dan met elektronica. Dat zoiets mogelijk was, vond ik als puber fantastisch

In mijn herinnering ben ik ingestapt ben met hun doorbraakalbum Music For The Jilted Generation, maar heb ik tegelijk ook hun eerste album Experience ontdekt
Op beide albums staan er paar bommen van nummers. De bekendste zijn uiteraard Out of Space en No Good (start the dance), maar daarnaast was ik vooral weg van Voodoo People, Poison en Your Love

Daarna volgde uiteraard hun commercieel meest succesvolle album The Fat of the Land. Naast de bekende hits Firestarter en Smack My Bitch up was ik ook weg van Funky Shit (onder meer door de sample van Beastie Boys). Ik zag ze in die periode ook live op mijn eerste Torhout/Werchter in 1997. Dat was een fantastische ervaring als 17-jarige :)

Jammer genoeg stopte de liefde daar een beetje voor me. Van de albums erna heb ik weinig tot niets gehoord, behalve de singles. Daar zal ik nu dan eens werk van maken
In 2015 zag ik ze nog eens deels live op Rock Werchter, maar dat vond ik eigenlijk serieus tegen vallen. Het voelde een beetje gedateerd aan.

Uiteraard deed het me wel wat toen Keith Flint stierf, maar HET genie van de band is en was toch vooral Liam Howlett

edit: en toen speelde 5min later Firestarter op Willy :D
 
Laatst bewerkt:
Mag ik anders enkele andere radiostations voorstellen? :unsure:
Radio Maria heeft al geweigerd helaas.

Ben net door het eerste album van The Prodigy. Luistert leuk weg maar dit is niet iets dat zal blijven plakken bij mij. Voor die tijd was dat waarschijnlijk een baanbrekende sound, het probleem dat ik altijd heb met bigbeat is... dat het bigbeat is, alles groots, veel boenk, weinig nuance, verrrry 90s (niet altijd een goed ding).

Also, fuck chipmunkstemmen. Geen fan van de reggeainvloeden (I don't like reggae). Die 90s housesynths doen alles gedateerd klinken.

Favoriete nummer: Hyperspeed (g-force part 2)
Minst favoriete nummer: Fire & Out Of Space
 
Laatst bewerkt:
The Prodigy was, mss samen met Chemical Brothers en in mindere mate Björk, DE band die mijn blik verruimd heeft van enkel rock naar muziek met elektronische invloeden. Ervoor trok ik daar enkel mijn neus voor op. Prodigy is/was basicaly punkmuziek, maar dan met elektronica. Dat zoiets mogelijk was, vond ik als puber fantastisch

In mijn herinnering ben ik ingestapt ben met hun doorbraakalbum Music For The Jilted Generation, maar heb ik tegelijk ook hun eerste album Experience 'ontdekt'
Op beide albums staan er paar bommen van nummers. De bekendste zijn uiteraard 'out of space' en 'No Good (start the dance), maar daarnaast was ik vooral weg van Voodoo People, Poison en 'Your Love'

Daarna volgde uiteraard hun commercieel meest succesvolle album 'The Fat of the Land'. Naast de bekende hits Firestarter en Smack My Bitch up was ik ook weg van Funky Shit (onder meer door de sample van Beastie Boys). Ik zag ze in die periode ook live op mijn eerste Torhout/Werchter in 1997. Dat was een fantastische ervaring als 17-jarige :)

Jammer genoeg stopte de liefde daar een beetje voor me. Van de albums erna heb ik weinig tot niets gehoord, behalve de singles. Daar zal ik nu dan eens werk van maken
In 2015 zag ik ze nog eens deels live op Rock Werchter, maar dat vond ik eigenlijk serieus tegen vallen. Het voelde een beetje gedateerd aan.

Uiteraard deed het me wel wat toen Keith Flint stierf, maar HET genie van de band is en was toch vooral Liam Howlett

edit: en toen speelde 5min later 'Firestarter' op Willy :D
Na de afluistertechnieken van Google doet Willy het nu ook al of wa?
 
2 cd's ver en tis genoeg voor vandaag denk ik :)
Ondertussen al meer dan 3 nummers herkend, terwijl diegene die ik zo kan opnoemen allemaal nog moeten komen dus ik ken in elk geval meer nummers dan ik dacht. In elk geval veel meer afwisseling dan gedacht.
Een aantal echt heel goeie nummers (Voodoo People is momenteel mijn favoriet)
Een cursus drum & bass voor beginners ook met momenten (voor zover ik iets ken van de genres binnen de electronica)
Maar ook wel genoeg rommel als ik eerlijk moet zijn. Ook een aantal nummers die goed hadden geweest mochten ze een minuut of 2-3 korter hadden geweest, maar die het zelfde stukje iets te vaak herhalen om boeiend te blijven (oa Claustrophic Sting)

Morgen nog eens 2 albums denk ik. Langer dan 2 platen kan dit soort muziek me (thuis en overdag) echt niet boeien.
 

Had ze toen graag live gezien. Wat een energie.

The Prodigy was echt wel een band toen die over zoveel verschillende genres populair was. Daarom alleen al voor mij een classic, heb mijn leeftijd mee natuurlijk.
 
Wat was de rol van Flint voor de derde plaat of zat hij er toen nog niet bij?
 
Radio Maria heeft al geweigerd helaas.

Ben net door het eerste album van The Prodigy. Luistert leuk weg maar dit is niet iets dat zal blijven plakken bij mij. Voor die tijd was dat waarschijnlijk een baanbrekende sound, het probleem dat ik altijd heb met bigbeat is... dat het bigbeat is, alles groots, veel boenk, weinig nuance, verrrry 90s (niet altijd een goed ding).

Also, fuck chipmunkstemmen. Geen fan van de reggeainvloeden (I don't like reggae). Die 90s housesynths doen alles gedateerd klinken.

Favoriete nummer: Hyperspeed (g-force part 2)
Minst favoriete nummer: Fire & Out Of Space
You don't like reggae?!? 😯
 
Ja maar tis toch echt een diep genre hoor, Jamaica heeft sinds de invoer van jazz daar een heel oude traditie, van ska naar rocksteady, naar reggae en dub.

En door immigratie doorheen de jaren ga je in de UK ook heel vaak die invloeden gaan terugvinden in de muziek van daar. Welbekend, maar het boek Last Night A DJ Saved My Life is een aanrader. De hoofdstukken over de UK Bass zijn duidelijk van toepassing op de eerste 2 platen van de Prodigy, die toen echt nog aan Uk Hardcore deden. Die reggae dub invloeden zijn wel echt bepalend en maken het onderscheid met andere techno die dan eerder op het Europese vasteland werd gemaakt.
 
Ik ben ook geen fan van reggae, maar kan het wel eens appreciëren als groepen soms wat reggae of dub invloeden in hun muziek verwerken. Zoals bv bij The Clash. Vind het gebruik ervan in Out of Space dan ook wel geslaagd.
 
Reggae kan ik nog wel redelijk smaken, al zou ik me absoluut niet als een liefhebber of kenner beschouwen. Maar ... af en toe zo'n reggaedeuntje? Yah man. Brengt me ook nostalgie toen ik als kind in Boechout opgroeide en jaarlijks uitkeek naar Sfinks. Met al dat extreemlinks wereldvreemd wereldmuziekvolk dat naar misogyne reggae luisterde.
 
Met al dat extreemlinks wereldvreemd wereldmuziekvolk dat naar misogyne reggae luisterde.
Zo is er natuurlijk heel veel muziek met problematische kanten he. We zullen maar niet beginnen over hiphop of - - ik zeg maar iets - - black metal? :unsure:

Niet dat zo'n whataboutisme de problemen van sommige reggae goedpraat, integendeel. Maar het lijkt me ook niet interessant om te gaan veralgemenen.
 
Zo is er natuurlijk heel veel muziek met problematische kanten he. We zullen maar niet beginnen over hiphop of - - ik zeg maar iets - - black metal? :unsure:

Niet dat zo'n whataboutisme de problemen van sommige reggae goedpraat, integendeel. Maar het lijkt me ook niet interessant om te gaan veralgemenen.
Het was niet bedoeld als een steek naar reggae of een poging tot veralgemening hoor. :p En het is hier alleszins niet de plaats om erover te beginnen, The Prodigy primeert.
 
Album 'The Fat of the Land' : kon me helaas niet echt bekoren. Precies wat te plattekes, te droog. Weinig variatie. Hoewel ik de link met drum n bass hier wel snap, is dit ondertussen al een achterhaald sub-genre binnen dat genre. Maar genres zeggen nu niet zoveel over de kwalieit ook.

Hier wat reggae-infused drum and bass:
 
Terug
Bovenaan