(Seksueel) misbruik in de academische wereld

[Slyke]

Dominante persoonlijkheid, extreem hard/ongevoelig tegenover doctorandi = ze worden gepusht tot het uiterste = goede resultaten = succesvolle prof.

En vermits er goede resultaten geboekt worden, worden zulke machtsmisbruiken meestal gedoogd, omdat de KUL (hier in dit geval) denkt dat men niet zonder de prof kan.
It's the same old story, wat zich op heel veel werkvloeren afspeelt en waardoor slachtoffers vaak het gevoel krijgen dat ze niet gehoord worden.

Een toxische cultuur creëren in je onderzoeksgroep - dat is dus niet voldoende.

En dat is bijzonder triest, want het lijden van die "onderdanen" (ik zal ze maar zo noemen, want zo worden ze aanzien) is nochtans niet gering.

 

[Slyke]

Zo lang dat het enkel gaat over problemen met medewerkers (doctorandi, postdocs, ander personeel) vind ik eigenlijk dat niemand hier of in de media het recht heeft om daar iets over te zeggen. Dat is intern, tussen werkgever en werknemer. Als je ergens werkt, en je baas is een eikel, dan kan je ontslag nemen. (ok, doctorandi zijn een randgeval, wegens dubbel statuut: die zijn student én personeel)

Dat moet inderdaad intern afgehandeld worden, maar in overheidsinstellingen zit je vaak ook met die werknemers die eveneens benoemd zijn.
Die gaan niet zo maar hun job opgeven omdat ze opeens slachtoffer worden van bepaald grensoverschrijdend gedrag.
Zoiets sluimert lange tijd aan en meestal zullen ze in eerste instantie de fout bij zichzelf zoeken en mogelijks zelfs overcompenseren door harder te gaan werken.

Ik zie trouwens niet in waarom de werknemers hun ontslag zouden moeten aanbieden, terwijl het probleem klaarblijkelijk niet bij hen zit maar bij die bepaalde leidinggevende.
Zoiets is toch de omgekeerde wereld en dan is het hek helemaal van de dam...

 

[Avi]

Dit is nog wel totaal iets anders dan die andere prof die een studente verkracht heeft.

Hier gaat het over machtsmisbruik naar zijn personeel (=doctorandi) toe.
En dat is net een voorbeeld van wat ik in een eerdere post geschreven heb: een zeer succesvolle prof die ook vaak in de media kwam. Dominante persoonlijkheid, extreem hard/ongevoelig tegenover doctorandi = ze worden gepusht tot het uiterste = goede resultaten = succesvolle prof. Oh ja, en als neveneffect ook een emotioneel bloedbad onder die doctorandi.

De reden dat hij niet ontslagen is, is vermoedelijk het feit dat proffen ook vastbenoemd zijn. Dan is het de vraag wat er nodig is om iemand die vastbenoemd is te ontslaan. Verkrachting - laat ons hopen dat dat zwaar genoeg is. Een toxische cultuur creëren in je onderzoeksgroep - dat is dus niet voldoende.

Ik zie niet in waarom het over iets totaal anders gaat. De uiting van het probleem neemt een andere en extremere vorm aan bij F.D. die in dat geval ook tot strafbare feiten heeft geleid. Maar de oorzaak ervan, namelijk het zitten op het sociopathische spectrum, is dezelfde.

Ik zou nog verder durven gaan: zo iemand is vergelijkbaar met een 'slechte baas' in een bedrijf.
In dat opzicht vraag ik me af wat iemand die niks met dat bedrijf te maken heeft voor recht heeft om commentaar te geven op hoe die baas dat bedrijf leidt.

Het enige verschil is dat er hier een overkoepelende organisatie is (de universiteit) die bepaalde waarden voorschrijft. Dus de 'baas' (die prof) heeft wel verantwoording af te leggen t.o.v. die organisatie.

Zo lang dat het enkel gaat over problemen met medewerkers (doctorandi, postdocs, ander personeel) vind ik eigenlijk dat niemand hier of in de media het recht heeft om daar iets over te zeggen. Dat is intern, tussen werkgever en werknemer. Als je ergens werkt, en je baas is een eikel, dan kan je ontslag nemen. (ok, doctorandi zijn een randgeval, wegens dubbel statuut: die zijn student én personeel)

Van zodra dat er effectief studenten betrokken zijn, dan mag (en moet) er wel geluisterd worden naar meningen van buiten de universiteit, aangezien het in dat opzicht gaat over een onderwijsinstelling. Een student is geen werknemer, en verdient bescherming tegen eender welke vorm van machtsmisbruik.

Vreemde kronkels hier. Je hebt als buitenstaander sowieso het recht om interpersoonlijk wangedrag aan de kaak te stellen. Laat het nét die binnenhuiscultuur zijn van waaruit jij lijkt te spreken die ervoor zorgt dat maar al te vaak de dekseltjes op die beerputten mooi blijven liggen.

Machtsmisbruik en wangedrag zijn evenmin aanvaardbaar in de privé. En wanneer dat gedrag in een bepaald geval dermate proporties begint aan te nemen dat het een maatschappelijke relevant verhaal wordt zou ik niet weten waarom de media daar niet op mag inpikken.

 

[Slyke]

Machtsmisbruik en wangedrag zijn evenmin aanvaardbaar in de privé. En wanneer dat gedrag in een bepaald geval dermate proporties begint aan te nemen dat het een maatschappelijke relevant verhaal wordt zou ik niet weten waarom de media daar niet op mag inpikken.

Het enige verschil is dat de media dan misschien niet echt wakker ligt van wangedrag bij één of andere koekjesfabriek in Zichen-Zussen-Bolder, terwijl de KUL dan wel een meer maatschappelijke rol vervult?
Wat niet wegneemt dat ik wangedrag in de privé goedpraat - zie bovenstaande posts.

 

[JorisBlack]

Dat moet inderdaad intern afgehandeld worden, maar in overheidsinstellingen zit je vaak ook met die werknemers die eveneens benoemd zijn.
Die gaan niet zo maar hun job opgeven omdat ze opeens slachtoffer worden van bepaald grensoverschrijdend gedrag.
Zoiets sluimert lange tijd aan en meestal zullen ze in eerste instantie de fout bij zichzelf zoeken en mogelijks zelfs overcompenseren door harder te gaan werken.

Ik zie trouwens niet in waarom de werknemers hun ontslag zouden moeten aanbieden, terwijl het probleem klaarblijkelijk niet bij hen zit maar bij die bepaalde leidinggevende.
Zoiets is toch de omgekeerde wereld en dan is het hek helemaal van de dam...

Ik bedoel: als je dat bekijkt vanuit het opzicht dat de prof 'de baas' is (iets als de CEO). Niemand kan de CEO ontslaan.

Met dus de kanttekening dat je hier wel die overkoepelende werkgever hebt. En het systeem van vaste benoemingen maakt het nog wat ingewikkelder (maar is op zich wel een essentieel onderdeel van academische vrijheid).

 

[Slyke]

Ik bedoel: als je dat bekijkt vanuit het opzicht dat de prof 'de baas' is (iets als de CEO). Niemand kan de CEO ontslaan.

Klopt, sorry, verkeerd geïnterpreteerd!

 

[Marsu]

Heb ook zo'n akkefietje meegemaakt en had zelf geen idee waarom ik gebuisd was. Ben toen uiteindelijk verhaal gaan halen op zijn bureau.

Na wat rond de pot draaien wist hij mij dan te zeggen dat hij mij te "familiair en ordinair" vond op het mondeling examen.

Ben toen toch ook in shock zijn bureau uitgewandeld.

Tja en wat kan je daar dan als student tegen doen.

Als ze het 'goed' aanpakken kan je er helemaal niets tegen doen eigenlijk, tenzij je bereid bent om zelf veel ongemakken te ondergaan. Je zou al voorbereid als een undercover agent naar dergelijke examens moeten gaan. Maar je gaat er op voorhand niet van uit dat iemand je een kloot gaat trekken.

Gelukkig waren mijn andere buizen gewoon aan mij te wijten.

 

[Renaat]

Wat Peter Hespel betreft (zijn naam mag hier wel gezegd worden zeker? het Belang van Limburg vernoemde hem ook bij naam, zag ik) vraag ik me ook af wat dat betekent voor zijn Bakala academy. Er is volgens mij wel een link met de KUL maar misschien meer als academische partner voor research and development. Bij Bakala komt hij alleszins per definitie in contact met jonge, ambitieuze sporters die hij voor een stuk kan maken of kraken...

 

[JorisBlack]

Wat Peter Hespel betreft (zijn naam mag hier wel gezegd worden zeker? het Belang van Limburg vernoemde hem ook bij naam, zag ik) vraag ik me ook af wat dat betekent voor zijn Bakala academy. Er is volgens mij wel een link met de KUL maar misschien meer als academische partner voor research and development. Bij Bakala komt hij alleszins per definitie in contact met jonge, ambitieuze sporters die hij voor een stuk kan maken of kraken...

Niet toevallig is de wereld van topsport er ook eentje waar men excellentie nastreeft. Inclusief sommige coaches die dat doen door keihard te zijn, en daarbij over de schreef gaan (waarbij 'de schreef' maatschappelijk gedefinieerd wordt, en de laatste jaren lager is geworden, m.a.w. we tolereren dat niet meer in het westen, i.t.t. landen als bv. China of Rusland).

 

[Avi]

Niet toevallig is de wereld van topsport er ook eentje waar men excellentie nastreeft. Inclusief sommige coaches die dat doen door keihard te zijn, en daarbij over de schreef gaan (waarbij 'de schreef' maatschappelijk gedefinieerd wordt, en de laatste jaren lager is geworden, m.a.w. we tolereren dat niet meer in het westen, i.t.t. landen als bv. China of Rusland).

Ik ga ervan uit dat we het eens zijn dat een dergelijke cultuur, die onder andere in Rusland aanzet geeft to de Dedovschina, menselijk niet te verantwoorden valt. Ja?

 

[JorisBlack]

Ik ga ervan uit dat we het eens zijn dat een dergelijke cultuur, die onder andere in Rusland aanzet geeft to de Dedovschina, menselijk niet te verantwoorden valt. Ja?

Ja, absoluut. Maar dan moeten we ook allemaal aanvaarden dat we op internationaal vlak minder competitief gaan zijn (in topsport, maar bv. ook qua wetenschappelijk onderzoek).

Ik ben daar persoonlijk ook voorstander van

Er zullen mensen zijn die beweren dat het geen of-of verhaal is, maar dat je én menselijker kan worden én nog steeds topprestaties kan verwachten. Daar geloof ik niet in. Maar geef mij ook liever een maatschappij die de nadruk legt op gelukkig leven (eigenlijk scandinavische mentaliteit) dan een maatschappij die de nadruk legt op presteren.

 

[Sylverscythe]

Ik heb zelf gedoctoreerd, dus dit is vrij herkenbaar.

Eigenlijk zit de hele academische wereld momenteel redelijk slecht in elkaar: gebaseerd op competitie en peer reviews (zelfs voor projectaanvragen - soms gaat dat over miljoenen - voor onderzoek), met lage slaagkansen voor projecten (10-20%). Dat schept een natuurlijke bodem voor machtsmisbruik, waarbij een prof met een dik CV veel invloed heeft, 'via via' in allerlei commissies en raden, over wat andere proffen (en de bijhorende onderzoekers) kunnen binnenhalen qua projecten en beurzen.

Het idee daarachter is dat je door die competitie de kwaliteit van het onderzoek verbetert - enkel de beste ideeën krijgen geld. Het is een soort gevecht voor fondsen. Het menselijke aspect verdwijnt echter in de prullenbak. Er wordt gevraagd naar objectiviteit in de beoordelingen, maar uiteraard is dat altijd 100% subjectief (de ene vindt een idee onhaalbaar/onzin/..., de andere vindt het geniaal/baanbrekend...). Men heeft ook allerlei metrics om elkaars CV te beoordelen (dit zie je trouwens in de hele maatschappij - 'the metric society' waarbij alle prestaties gemeten moet worden). Maar als er per toeval iemand in de beoordelingscommissie ziet die jou niet graag heeft, of die iemand anders liever heeft, dan kan je zwaaien naar je onderzoeksgeld.

De link met andere soorten misbruik (emotioneel, bv. de omgang met doctoraatsstudenten, of ook seksueel) is volgens mij dat het systeem ertoe leidt dat mensen met sociopathische trekjes beter gedijen in die wereld. Proffen die beenhard zijn tegenover hun onderzoekers zijn degenen die streven naar uitmuntendheid. Ik ken zo een paar voorbeelden van proffen bij wie ik nooit ofte nimmer zou hebben willen doctoreren, maar die wel extreem succesvol zijn.

Ik wil niet beweren dat elke prof een sociopaat is. In tegendeel, de meerderheid is dat niet. Maar volgens mij is de kans op sociopathie wel hoger (dan bv. in de doorsnee samenleving). Ik zie online dat er in 2021 ongeveer 1300 proffen bij de KUL actief waren: als daarvan zelfs minder dan 1% een gebrek aan emoties heeft, dan zit je met 13 wacko's/potentieel rotte appels.

Niet alleen bij de KUL, maar bij quasi elke (grotere) universiteit die internationaal competitief wil zijn.

Algemeen commentaar, maar als iemand die ook heeft gedoctoreerd en nu aan een universiteit werkt ga ik hier gewoon helemaal mee akkoord. Het algemene publiek schat de academische wereld gewoon vaak helemaal verkeerd in, zo met het idee dat het "onderwijs" is, tijdens de zomer wel 2 maand verlof, beetje les geven, enz. Dit terwijl het onderwijs meer en meer plaats moet ruimen voor het presteren op vlak van onderzoek en het daarmee verbonden gevecht om geld binnen te halen. Dit allemaal zoals je zegt gebaseerd op enkele metrics die gewoon niet de (hele) realiteit beschrijven.

Zuiver kijkend naar metrics zoals publicaties en het binnenhalen van projectbudget zit je dan ook volledig naar de "output" te kijken van een systeem waar het uitvoerend (labo) werk wordt gedaan door doctoraatsstudenten en postdocs. Dus als je die wat meer uitperst is dat vaak positief voor de top van de piramide, de leidinggevende professor. De situatie die ik hier eerder aanhaalde, waar een vriendin in het lab van een patente vrouwenhater terecht kwam, en waar elke vrouw vroegtijdig haar doctoraat stopzette, ...wel dat is zo'n high performer met jaarlijks hopen goed aangeschreven publicaties en veel subsidie.

Overigens, dit systeem is internationaal zichzelf aan het voorbij lopen, met veel extremere uitwassen in Aziatische landen en de VS, waar het bv. 2 onderzoekspublicaties per jaar is of je ligt buiten. Ik wil het absurde hiervan onderstrepen hé, je MOET jaarlijks twee keer output hebben van je onderzoek. Onderzoek, dat per definitie onvoorspelbaar is, en verkeerd kan lopen, en eigenlijk als doel moet hebben om de kennis en het begrip te verbeteren, wordt zo verbasterd naar "publicaties".

Toen ik zelf in de VS zat, had ik het geluk bij een prof. te werken van de "oude stempel", die het had gemaakt met kwaliteit>kwantiteit van onderzoek, en zijn doctorandi goed behandelde. In een andere dienst was net een prof. vertrokken naar een beter betalende universiteit, en die had gewoon zijn doctorandi de boodschap gegeven: "X en Y mogen mij volgen en verhuizen naar mijn lab daar, maar A en B steek ik mijn tijd niet in, dag en bedankt, trek jullie plan". Nog een ander lab nam enkel nog maar Chinezen aan, die wilden namelijk zonder morren wel 10-12u per dag werken en namen nooit verlof want als ze naar China terugkeerden hadden ze visumproblemen.

 

[Muñoz]

Ik ga ervan uit dat we het eens zijn dat een dergelijke cultuur, die onder andere in Rusland aanzet geeft to de Dedovschina, menselijk niet te verantwoorden valt. Ja?

Ik denk dat de meesten er het over eens zijn dat het leven in het huidige Rusland menselijk niet te verantwoorden is.
Rusland is een thug state.

 

[rubenvb]

Proffen worden hier een paar keer vergeleken met CEOs, maar die vergelijking loopt in mijn ogen een paar keer mis, in beide richtingen:

1. "niemand ontslaat de CEO" -> eeeuuh jawel, de raad van bestuur kan zomaar beslissen om een nieuwe CEO aan te stellen. Ik wil niet weten wat voor politiek bloedbad daar aan voorafgaat, maar dat is wel degelijk een gangbare praktijk in tal van (zeker grotere) bedrijven. Presteer je niet goed? Volgende!
2. Een prof vergelijken met een CEO impliceert dat je inherente leiderschapskwaliteiten aan een prof toeschrijft. Die ontbreken stelselmatig, en vaak is dat niet zo extreem erg. Grotere labo's die professioneler georganiseerd zijn nemen daar zelfs soms niet-academisch personeel voor aan, hoewel dat natuurlijk enorm moeilijk ligt met de huidige fundingstructuur van academisch onderzoek.
3. Een prof die "tenure" heeft, een positie/zetel of whatever, die baat eigenlijk een soort van semi-zelfstandig academisch mini-bedrijfje uit, met enorm veel vrijheid. Dit is op zich goed, maar er wordt dus ook de HR kant in gegooid, wat in mijn ogen ook niet goed is. Die structuur veranderen is niet zo eenvoudig, omdat die ook vaak gewoon heel erg verankerd is in wet en instituut.

Enerzijds vind ik de hele storm die Demir wil opkloppen enorm populistisch, zeker aangezien er nu vanuit verschillende belangrijke hoeken gebleken is dat de universiteit inzake de opgeworpen handelingen eigenlijk de wensen van het slachtoffer en justitie beiden zo goed als mogelijk heeft gevolgd.
Anderzijds is het me dan weer te veel dat Sels op z'n paard gesprongen is en zegt "wij, de KULeuven, hebben niets fout gedaan". Dat kan gewoonweg niet he, er is altijd ruimte voor verbetering en aangezien dit soort zaken blijvend terugkomen en altijd te lang lijken aan te slepen is daar een voorbeeld van. Een betere en zeker ontwapenende uitspraak zou zijn: "we hebben naar eer en geweten het beste gedaan gelet op de wensen van de betrokken partijen (slachtoffer/justitie dus, niet de dader, obsvly), maar begrijpen het beeld dat dit creëert, en begrijpen ook dat er bepaalde negatieve neveneffecten (prof die nog doodleuk elders de grote Jan gaat uithangen) geweest zijn van ons handelen. We zullen overleggen en advies inwinnen om hier in de toekomst beter mee om te gaan."
Misschien holle woorden en politieke word fluff, maar dan verwacht ik ook dat ze de tering naar de nering zetten en effectief dat verbetertraject wat extra leven inblazen.

Grensoverschrijdend gedrag, gaande van verbaal sexisme, over psychologisch misstanden met werknemers/studenten, tot fysiek geweld, is gewoonweg een enorm complex en veelzijdig probleem. Het moet hard aangepakt worden, maar soms kan je niet de directe maatregelen nemen (innocent until proven guilty anyone?) of heb je niet de mogelijkheid om te weten wat de juiste ingreep is voor een bepaalde situatie.
Is het binnenshuis houden van dit soort zaken goed voor het proces om de beste oplossingen te bekomen? In mijn ogen zeker niet, zoiets leidt alleen maar naar een manier om je PR wat te controleren. Maar dat wil niet zeggen dat je discretie of het geheim van het onderzoek overboord moet gooien, iets wat Demir hier blijkbaar compleet uit het oog verliest. Sels heeft hier zeker een punt dat mede door haar indiscrete interventie en opwerping in de grote schijnwerper, de drempel tot melding en klacht indienen toch weer wat gestegen zal zijn, wat natuurlijk net het tegenovergestelde is van wat je wil als maatschappij.

Spijtig genoeg is de aanpak een evenwichtsoefening. Niet in de zin van: de dader niet te hard aanpakken, maar eerder in dat er altijd perceptie kan zijn dat genomen maatregelen ofwel te ver ofwel niet ver genoeg gaan. En dat ga je iedere keer opnieuw hebben, toch totdat veel van de soorten feiten uit de taboesfeeer en schaamtesfeer getrokken worden, en dat is een heel ander cultureel, psychologisch en sociologisch vraagstuk waar ik me niet aan durf wagen. Zelfs niet of dat in feite een goeie evolutie zou zijn, want schaamte over een (al dan niet geweldadige) inbreuk of verkrachting van je sexuele integriteit of gewoon je integriteit als individu is niet zo heel onlogisch denk ik dan.

Maar staan roepen in het parlement als "bezorgde moeder"? Ga toch even vissen.

 

[Slyke]

Grensoverschrijdend gedrag, gaande van verbaal sexisme, over psychologisch misstanden met werknemers/studenten, tot fysiek geweld, is gewoonweg een enorm complex en veelzijdig probleem. Het moet hard aangepakt worden, maar soms kan je niet de directe maatregelen nemen (innocent until proven guilty anyone?) of heb je niet de mogelijkheid om te weten wat de juiste ingreep is voor een bepaalde situatie.

Bij grensoverschrijdend gedrag, zoals jij het hier omschrijft, is de complexiteit veelal dat er een gebrek is aan bewijzen.
Een bepaalde prof die verbaal grensoverschrijdend gedrag tov zijn medewerkers/studenten pleegt, kan veelal lang onder de radar blijven.

Stel dat op dat moment toch een student een klacht indient bij de overkoepelende organisatie/ombudsdienst, dan is maar de vraag hoeveel geloofwaardigheid geschonken wordt aan dat verhaal, zonder “harde” bewijzen.

Is het dan niet veelal zo dat de prof, die gekend is en mogelijks een zeer gewaardeerde collega is, de facto vrijuit gaat?
Want wie is die student die klacht heeft ingediend? Eén van de zovelen die op een campus rondloopt… who cares?

Waarmee ik deze manier van handelen niet goedpraat, maar in de praktijk wel veelal wat er gebeurt.

 

[Slyke]

KULeuven straft tv-prof Peter Hespel wegens machtsmisbruik: de man met twee gezichten

De KULeuven heeft professor inspanningsfysiologie Peter Hespel (61) uit zijn leidinggevende functies ontheven. Meer dan twintig doctoraatsstudenten hebben getuigd over jarenlange verbale agressie, pesterijen en intimidatie. In de sportwereld valt ongeveer iedereen steil achterover. Peter Hespel...

www.hln.be

En toch wel opmerkelijk dat diegenen die een zeker grensoverschrijdende gedrag vertonen, steeds het goed kunnen verstoppen naar de buitenwereld.
Is trouwens een kenmerk van een narcist dat ze (in eerste instantie) charismatisch, attent en liefdevol overkomen naar de buitenwereld.

Een gelijkaardig beeld zag je bij Bart De Pauw, die door velen aanzien werd als de grote publiekslieveling met een vleugje humor.

Het zorgt er uiteraard wel voor dat dusdanige daders moeilijk te ontmaskeren zijn en dat er dus een zeker voorbehoud is bij de instanties die zouden moeten optreden.

 

[willydrama]

In Heverlee gewoond, de thuisbasis van veel academisch personeel, ik zie m'n kinderen toch liever niet werken in die sector; er is veel tunnelvisie. Dat soort werk leent zich ook meer tot upstairs/downstairs tiranniek/onderdanig gedrag; al die proffen op hun eilandje zonder onderlinge sociale controle, minstens 3500 à 5000 netto plus extra's en er zijn er bij die afbetaalde studentenkoten bezitten. Een vriend doctoreerde vier jaar lang en zei dat er meer con's dan pro's aan de job waren en dat z'n promotor een douchebag was maar hij zag zichzelf toch niet op tafel slaan om dat radicaal te veranderen.

Btw die prof in Leuven, goed dat hij geschorst is, maar er lopen evengoed studentes rond die er op het moment zelf niks op tegen hadden om met hem in bed te duiken.

 

[coldplayke]

In Heverlee gewoond, de thuisbasis van veel academisch personeel, ik zie m'n kinderen toch liever niet werken in die sector; er is veel tunnelvisie. Dat soort werk leent zich ook meer tot upstairs/downstairs tiranniek/onderdanig gedrag; al die proffen op hun eilandje zonder onderlinge sociale controle, minstens 3500 à 5000 netto plus extra's en er zijn er bij die afbetaalde studentenkoten bezitten. Een vriend doctoreerde vier jaar lang en zei dat er meer con's dan pro's aan de job waren en dat z'n promotor een douchebag was maar hij zag zichzelf toch niet op tafel slaan om dat radicaal te veranderen.

Btw die prof in Leuven, goed dat hij geschorst is, maar er lopen evengoed studentes rond die er op het moment zelf niks op tegen hadden om met hem in bed te duiken.

En wat wil je met die laatste zin zeggen? Hoe weet jij dat? En hebben die zogenaamde studentes dan nadien klacht ingediend voor verkrachting?

Deze zaak gaat niet louter over ongepast gedrag van iemand in een machtspositie die sowieso zelfs niet eens zou mogen flirten met studenten of personeel dat onder hem valt.

 

[KnightOfCydonia]

Ergens heeft dit artikel een hoog "How can I make this about me?"-gehalte want niet veel later beginnen ze over de krantensubsidies... maar toch vind ik het eerste punt wel relevant:

5 miljoen subsidies voor een universiteit die steenrijk is: daar moet de discussie over gaan

Het woord van de week is ‘subsidie’. Zuhal Demir dreigt ermee om 1,4 miljoen euro aan subsidies niet uit te betalen aan de KU Leuven omdat die onduidelijk was over hoe ze was omgegaan met Filip D., de prof die onlangs veroordeeld werd voor verkrachting van een studente en ook daarvoor al...

businessam.be

Een steenrijke unief subsidiëren, je moet die subsidies niet inhouden op basis van seksueel ongepast gedrag (of veel erger verkrachting), je had ze in de eerste plaats niet moeten geven.

Wat het slachtoffer van verkrachting betreft heb ik helaas een harde, onpopulaire mening vrees ik: met alle respect voor de rechten van het slachtoffer, maar een meldingsplicht in zo'n gevallen zou ik eigenlijk niet verkeerd vinden. Iedereen behalve het slachtoffer zelf - die kan mogelijk getraumatiseerd zijn tot op het punt dat die het niet kan - en die afweet van zo'n verkrachting zou die moeten melden, dat je potentiële nieuwe slachtoffers kan voorkomen. Zelfs voor mijn part wars van zaken als beroepsgeheim.

Oké, er is nog altijd het vermoeden van onschuld als er geen bewijs is (hoewel, een gescheurd t-shirt al heel wat is denk ik dan) maar zaken als een extra oogje op iemand houden bij meerdere meldingen lijkt mij niet verkeerd.

 

[coldplayke]

Ik kan het handelen van de universiteit nadat er melding van was gemaakt begrijpen, zeker met de verklaring dat ze niet ingrepen om het gerechterlijk onderzoek niet te belemmeren.

Wat ik moeilijker kan plaatsen, is hoe een hoogleraar een student mee kan uitnodigen naar een conferentie in Barcelona (wat op zich al zonderling gedrag is), en er nergens alarmbellen afgaan dat hij daarvoor een airbnb in plaats van 2 hotelkamers boekt. Worden zulke verplaatsingen/verblijven niet door de universiteit betaald dan?