(Seksueel) misbruik in de academische wereld

[zwarten]

https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20221024_95325684

Voor wie het kan lezen.. Uitermate stevig verhaal..

7 en 8 juli 2016:​

Filip D., tevens haar promotor, heeft een Airb&b geboekt. Tijdens de tweedaagse trip gedraagt hij zich flirterig. Hij koopt een handtas voor zijn echtgenote in België, maar wil ook voor studente X een exemplaar kopen. Ze houdt de boot af. Hij stelt voor om een “verbindende tatoeage” te laten zetten. “What happens in Barcelona, stays in Barcelona”, wil hij blijvend op hun lijven laten tatoeëren. Ook dat houdt X af.

’s Nachts duikt hij bij haar in bed. Het slachtoffer heeft geen verhaal tegen de fysiek sterkere hoogleraar. Hij verscheurt haar T-shirt, dat hij nadien in zijn valies als trofee bewaart. Wanneer hij gaat douchen, haalt het slachtoffer het gescheurde shirt stiekem terug uit zijn valies. Ze voelt zich naar eigen zeggen gevangen, want de professor heeft haar visa en paspoort in zijn bezit.

De ochtend nadien doet hij volgens het slachtoffer op de luchthaven richting België alsof er geen vuiltje aan de lucht is. “Hij deed doodnormaal.” Hij zegt ook tegen haar dat “als ze geen seks met hem wou, ze maar niet moest meekomen”. En ook: dat “tachtig procent van de mannen haar zou verkrachten”. In de dagen nadien volgt een mail van hem met goede referenties voor een doctoraatsstudie in Maastricht. Voordien heeft hij tegenover X al gepocht over “orale beurten door Nederlandse studentes in ruil voor goede punten”.

Slachtoffer heeft zich na een mislukte zelfmoordpoging laten opnemen in psychiatrische instelling en daarmee duurde het zo lang eer ze naar buiten kwam met haar verhaal.

 

[Avi]

Uiteraard wringt dat, maar zoals nogmaals blijkt uit onderstaand artikel was het het slachtoffer zelf die absoluut niet wou dat er stappen gezet werden. Kijk, je kan het argument maken dat je, tegen de wil van het slachtoffer, toch iets moet doen dan. Ik persoonlijk zou dat argument niet durven maken... dan kan je best luisteren naar een expert op vlak van slachtofferhulp (=doen wat het beste is voor het slachtoffer om het misbruik te kunnen verwerken).

Zeer interessant artikel trouwens:

Demarche van Demir om KU Leuven hard aan te pakken in verkrachtingszaak oogst kritiek: slachtoffer wilde al die heisa net vermijden

Waarom doet Demir dat? Treedt ze zo niet wat buiten haar bevoegdheden? En vooral: heeft het slachtoffer daar wel iets aan?

www.vrt.be

En Demir is helemaal van het padje af met haar beslissing.
Meer nog, het is vrij misselijkmakend dat ze zichzelf probeert te profileren op de kap van het slachtoffer.

De KUL staat duidelijk aan de kant van het slachtoffer.
Demir beweert van zichzelf hetzelfde, maar slaat de bal volledig mis.

Valt dat ethisch te verantwoorden? Een seksueel roofdier nieuwe slachtoffers laten maken omdat een voorgaand slachtoffer niet wenst dat er wat aan wordt gedaan?

 

[JorisBlack]

Valt dat ethisch te verantwoorden? Een seksueel roofdier nieuwe slachtoffers laten maken omdat een voorgaand slachtoffer niet wenst dat er wat aan wordt gedaan?

Geen idee
In dit specifieke geval moet je (als KUL) ook kunnen staven waarom je de dader op non-actief zou zetten. En zoals @JPV zegt is dat moeilijk enkel en alleen op basis van een anonieme en onrechtstreekse bron. Nog moeilijker als er daarna mogelijks geen klacht bij de politie zou komen.

Normaal gezien zou het ook zo zijn dat je bij een misdaad rechtstreeks naar de politie stapt (en niet eerst naar de werkgever van de dader). Een onderwijsinstelling is op dat vlak iets speciaal he... Je zou kunnen opperen voor specifieke regels voor onderwijsinstellingen, waarbij elke melding (ongeacht die anoniem, persoonlijk, onrechtstreeks of rechtstreeks is) leidt tot een onmiddellijke preventieve schorsing, tot het verdere onderzoek afgehandeld is. Ik denk echter dat dat teveel problemen met zich mee zou brengen:
- Valse meldingen (zal niet frequent zijn, maar wanneer het gebeurt heeft het direct stevige gevolgen)
- De doorsnee prof werkt waarschijnlijk heel hard, dus als er plots iemand uitvalt is het niet evident op te vangen door de collega's (universiteiten zijn in hetzelfde bedje ziek als secundaire scholen: constante strijd voor mensen en middelen)
- Wat zou dat 'verder onderzoek' moeten inhouden
enz.

 

[Mulan]

Er is toch ook nog wel wat mogelijk qua extra maatregelen zonder schorsing, niet?
Zoals de persoon zelf niet alleen laten in 1 ruimte met 1 student. Zoals een assistent aanwezig laten zijn op examens die mee evalueert. Zoals steekproefgewijs bevragingen doen of anonieme personen lessen laten meevolgen onder het mom "vrije student" of zo?

 

[JPV]

Er is toch ook nog wel wat mogelijk qua extra maatregelen zonder schorsing, niet?
Zoals de persoon zelf niet alleen laten in 1 ruimte met 1 student. Zoals een assistent aanwezig laten zijn op examens die mee evalueert. Zoals steekproefgewijs bevragingen doen of anonieme personen lessen laten meevolgen onder het mom "vrije student" of zo?

ik veronderstel dat ze dat eerste wel gedaan hebben, ik dacht zelfs dat dit nu al standaard zo is?

Dat tweede en derde ligt mss moeilijk ivm wat de politie vroeg.

 

[MrKend54l]

Het slachtoffer stalken tot ze Niet-Anoniem klacht indient bij de KU Leuven?

Zeg eens concreet hoe ze, voor zover we nu het weten, een ander resultaat zouden kunnen hebben?

Ik denk wel dat er meer kon gedaan worden om die melding om te zetten in een effectieve klacht.
Stalken is niet het juiste woord. Begeleiden en geruststellen zodat die formele klacht er kwam wel.
Zoals Avi ook al zei, dit is in volle metoo, en als je als universiteit weet hebt dat er zo een pipo op uw loonlijst staat dan zou je toch maximaal moeten inzetten om hem zo snel mogelijk buitenspel te zetten zodat er geen verdere slachtoffers vallen.

 

[JPV]

Ik denk wel dat er meer kon gedaan worden om die melding om te zetten in een effectieve klacht.
Stalken is niet het juiste woord. Begeleiden en geruststellen zodat die formele klacht er kwam wel.

hoe denk je dat, zonder dat je ook maar een beetje weet wie die persoon is of wat de unief van begeleiding gedaan heeft?

 

[JorisBlack]

Ze wisten blijkbaar eerst zelfs niet wie het slachtoffer was he, het was een derde die het was gaan melden. Je kan iemand niet 'begeleiden en geruststellen' als je niet weet wie dat is.

Wat ik ook interessant vind hier, is dat Demir haar standpunt afvlakte naar 'ja als het heel het weekend stil blijft vanuit de KUL, dat kan niet'. Dus er wordt verwacht dat men anno 2022 onmiddellijk communiceert... Luc Sels (die ongetwijfeld wel 7 dagen op 7 werkt) lijkt me sowieso niet iemand die elke 5 minuten spontane tweets rondstrooit (zoals de meeste politici). Plus de vraag van het slachtoffer om er geen hetze rond te maken...

De Standaard doet nog beter. Momenteel bovenaan hun site:

Studenten misnoegd over afwachtende communicatie KU Leuven rond verkrachtingszaak​

Vorige week veroordeelde de rechtbank van Tongeren een professor van KU Leuven voor de verkrachting van een studente in 2016. Dat de universiteit er pas zondagavond over communiceerde, wordt maar matig geapprecieerd door studenten.

(plus-artikel dus kan het niet volledig lezen)

Maar dan iets verder scrollen en je ziet:

onderzoek on/off
‘Mensen sturen na een uur al een vraagteken als ik niet meteen antwoord.’

Ik krijg meer en meer de indruk dat Demir gewoon in een colère geschoten is door een tweet van Rik Torfs, een emotionele beslissing heeft gemaakt met achterliggende gedachte 'dan kan ik ook gemakkelijk scoren in de pers', en dan de dag erna beseft dat haar reactie volledig overdreven was, en dus in 'damage control' gaat. Misschien kan ze zelf de volgende keer ook eens 2 dagen i.p.v. 2 minuten nadenken voor ze over iets communiceert.

edit: en nu zal ik stoppen met te ranten over Demir ik zet haar gewoon bij op het lijstje van mensen op wie ik nooit zal stemmen

 

[Vulture]

Momenteel zit Demir in De Afspraak op Canvas.
"Ik vind, ik vind, ik vind..."
"Vanuit Vlaanderen, met Vlaanderen, vanuit Vlaanderen..."

Discussie in een notendop:
Presentator: "Het slachtoffer wenste dat het niet aan de grote klok werd gehangen. Ze zegt zelf dat ze bijna spijt heeft dat ze aangifte heeft gedaan, wetende welke heisa het nu veroorzaakt."
-Demir: "Dat komt niet door mij, want het stond al in de krant. Maar ik vind dat we vanuit Vlaanderen het signaal...."
-Experte die naast Demir zit: "Jaja, we moeten een signaal geven, maar je moet de privacy en eisen van het slachtoffer respecteren."
-Demir: "Ik vind....vanuit Vlaanderen...signaal... ."

Horendol word ik van zo'n ministers die zich voordoen als witte ridder om eens orde op zaken te stellen (over zaken waar ze amper kennis van hebben).
Als je weet wat een verkrachting doet met een slachtoffer dan kan je zo'n persoon als Demir echt wel missen.
Even een deur -dat op een kier stond- volledig intrappen, omdat je denkt daarmee te kunnen scoren.

 

[C11]

Het lijkt alsof er maar weinig wordt nagedacht vanuit de beleving van het slachtoffer. Dit alles staat voor mij op hetzelfde niveau als rechts die in Frankrijk het overlijden van dat meisje gebruikt om hun politiek standpunt over te brengen.

Alles wat er nu lijkt te gebeuren, lijkt tegen de wil van het slachtoffer te zijn. Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe het moet zijn om dit alles in de media te herbeleven.

 

[JorisBlack]

Het lijkt alsof er maar weinig wordt nagedacht vanuit de beleving van het slachtoffer. Dit alles staat voor mij op hetzelfde niveau als rechts die in Frankrijk het overlijden van dat meisje gebruikt om hun politiek standpunt over te brengen.

Alles wat er nu lijkt te gebeuren, lijkt tegen de wil van het slachtoffer te zijn. Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe het moet zijn om dit alles in de media te herbeleven.

Ik heb ook al gedacht: hopelijk heeft die vrouw momenteel een heel goede begeleiding.

 

[MrKend54l]

Alles wat er nu lijkt te gebeuren, lijkt tegen de wil van het slachtoffer te zijn. Ik kan me zelfs niet voorstellen hoe het moet zijn om dit alles in de media te herbeleven.

Ongetwijfeld.

Maar als daardoor een tendens en een bepaalde denkwijze en cultuur doorbroken wordt. Als er daarmee iets in gang wordt gezet, is de maatschappij daarmee niet gebaat.
Tegen de wil van een slachtoffer misschien, maar het verhelpt ook misschien dat er nog slachtoffers vallen.

 

[C11]

Ongetwijfeld.

Maar als daardoor een tendens en een bepaalde denkwijze en cultuur doorbroken wordt. Als er daarmee iets in gang wordt gezet, is de maatschappij daarmee niet gebaat.
Tegen de wil van een slachtoffer misschien, maar het verhelpt ook misschien dat er nog slachtoffers vallen.

Daar ben ik het niet mee eens. Het slachtoffer moet gewoon echt op de eerste plaats komen. Dit gaat over een traumatische gebeurtenis en het hele media verhaal kan nu juist traumaversterkend zijn voor haar.

Moest Demir trouwens echt zo begaan zijn met het slachtoffer (en mogelijks toekomstige slachtoffers) kon ze deze hele situatie achter de schermen aanpakken door in overleg te gaan met de KUL (en misschien ook eens praten met de écht verantwoordelijke ministers...), zonder dit uit te smeren in de media en misbruik te maken van haar bevoegdheden. Er zijn voor de politiek andere manieren om grensoverschrijdend gedrag aan te pakken. Het is hierbij sowieso beter om niet te focussen op één specifieke zaak, maar om juist breder te kijken naar machtsmisbruik in het algemeen. Na jaren metoo moet Demir nu ook niet doen alsof ze uit de lucht komt gevallen dat dit bestaat.

Het slachtoffer (en haar advocaat) geven aan dat ze tevreden zijn over de aanpak van de KUL en wilden enkele simpele dingen: discretie en met rust gelaten worden. En wat doet Demir: het volledige omgekeerde. En zelfs nog erger: ze doet alsof ze aan de kant van het slachtoffer staat, terwijl ze net ingaat tegen wat dit slachtoffer wil. Dit is pure profilering, niets meer.

 

[Sylverscythe]

Professoren en consoorten hebben gewoon pervers veel macht. Meestal loopt dat goed af, soms totaal niet. Slachtoffers moeten een heel duidelijk platform hebben om naar voor te komen en vooral : geen enkele klacht mag worden gezien als 'te belachelijk om te melden'.

Dat lijkt me, toch tegenwoordig, redelijk overdreven hoor. De tijd dat een prof. als god de vader over zijn studenten heerste, en "afrekende" op het examen, lijkt me al lang gepasseerd, als ze al ooit bestaan heeft.

In mijn tijd waren er twee assistenten die zeer bekend stonden om grote viezerikken te zijn. Maar één van hen was aantrekkelijk, dus bij hem was het nooit ongewenst. Al was het natuurlijk niet bijster slim om alles te willen palen wat de aula binnenstrompelde. Die andere daarentegen was gewoonweg een stalker die misbruik maakte van toegang tot privégegevens. Die is ver over de grens gegaan bij verschillende medestudentes.

Dan was er ook één prof die inmiddels op pensioen is. Die mens zag ge van de achterste rij in de aula tijdens een examen gewoon recht naar de tieten van de studente voor zijn neus kijken. Onafgebroken van begin tot einde, letterlijk. Met een stel koplampen op het examen was de kans om te buizen zeer klein. Ik kan het bevestigen want de studente in kwestie was toen aan het bazelen dat het niet meer schoon was maar was toch geslaagd.

Waarom doet men daar niets tegen? Wel op dat examen waar ge weken voor hebt gestudeerd is het onaangenaam maar als ge denkt dat, als ge gaat klagen, ge mogelijks een zéér moeilijk verdere tijd tegemoet gaat. En achteraf krijgt ge uw punten en ge zijt meestal af van die prof/assistent.

Ik ben ook zo eens door een prof gekloot geweest, die had een tegenslag gekregen 'dankzij' een persoonlijke relatie van mij en ik mocht het ontgelden. Die schreef na mijn eerste woord een 9 op een briefje en schoof dat naar mij en keek vervolgens uit het raam voor de rest van het examen. De assistente ernaast keek ook naar mij alsof ze net Jezus zelve in assless chaps voorbij had zien wandelen. Volledig mondeling examen. Begin er maar aan, hé.

Ik heb toch al wat studenten weten klagen over examens via officiële kanalen hoor, waaronder een onterecht geval waarbij het examen dan werd georganiseerd met een neutrale prof. uit een andere faculteit als bijzitter. Ik kan me echt niet bedenken dat dit soort zaken vandaag nog zou passeren.
Er zijn ook centrale meldpunten nu voor (seksueel) misbruik, onstaan na de hele "me too" periode. Er is wel verandering, maar zoals hier al aangehaald zijn er weinig organisaties zo traag als de universiteiten, die in België veelal georganiseerd zijn als een soort van 19de-eeuwse hobbyclub.

Hoe meer ik hierover lees, hoe meer ik het toch wel een vorm van profileringsdrang, om niet te zeggen lijkenpikkerij, van Demir vind.

 

[JorisBlack]

Ongetwijfeld.

Maar als daardoor een tendens en een bepaalde denkwijze en cultuur doorbroken wordt. Als er daarmee iets in gang wordt gezet, is de maatschappij daarmee niet gebaat.
Tegen de wil van een slachtoffer misschien, maar het verhelpt ook misschien dat er nog slachtoffers vallen.

In onderstaand artikel maken ze net het omgekeerde argument, nl. dat de actie van Demir mogelijks net een extra drempel gaat vormen voor slachtoffers om het misbruik te melden. Als je als slachtoffer eindelijk de moed vindt om een klacht in te dienen, met de wens dat het niet groot opgeblazen wordt in de media (wat volledig begrijpbaar is), en dan zie je dit nu gebeuren...

Ook het argument van minister Demir dat dit nieuws het laatste zetje zou kunnen zijn voor andere slachtoffers om wél een klacht in te dienen, spreekt Keygnaert tegen. "Hier is een slachtoffer dat duidelijk heeft aangegeven dat ze er niet over wou praten. Dus dit geeft eerder de boodschap dat het verhaal toch naar buiten komt, of je het nu wil of niet. Er is nu eigenlijk een extra drempel bij gekomen.

Moet een verkrachtingszaak openbaar worden gemaakt? "Belangrijk dat slachtoffer regie in handen houdt"

www.vrt.be

 

[Marsu]

Dat lijkt me, toch tegenwoordig, redelijk overdreven hoor. De tijd dat een prof. als god de vader over zijn studenten heerste, en "afrekende" op het examen, lijkt me al lang gepasseerd, als ze al ooit bestaan heeft.

Ik heb toch al wat studenten weten klagen over examens via officiële kanalen hoor, waaronder een onterecht geval waarbij het examen dan werd georganiseerd met een neutrale prof. uit een andere faculteit als bijzitter. Ik kan me echt niet bedenken dat dit soort zaken vandaag nog zou passeren.
Er zijn ook centrale meldpunten nu voor (seksueel) misbruik, onstaan na de hele "me too" periode. Er is wel verandering, maar zoals hier al aangehaald zijn er weinig organisaties zo traag als de universiteiten, die in België veelal georganiseerd zijn als een soort van 19de-eeuwse hobbyclub.

Hoe meer ik hierover lees, hoe meer ik het toch wel een vorm van profileringsdrang, om niet te zeggen lijkenpikkerij, van Demir vind.

Die tijd bestond en bestaat nog steeds voor een goed deel hoor. Ik ken enkele proffen en we hadden het er vorige maand nog over. Die zijn redelijk onaantastbaar als ze het slim spelen. Gelukkig zijn meeste proffen wel gewoon deftige mensen (in de aula toch).

En ja als je uw klacht hard kan maken én je hebt er iets aan dan kan je naar de officiële kanalen. Ik weet dat er in het jaar onder dat van mij een prof werd geviseerd omdat die jaar na jaar he texamen belachelijk moeilijk maakte en met aantoonbaar hallucinante slaagcijfers. Het jaar er op werd het examen grondig aangepast als ik me goed herinner.

Maar dat melden heeft niet altijd zichtbaar nut. In mijn tijd was de teneur dat je best niet al te veel noten op je zang hebt bij persoon x of y, want anders ging je academische toekomst wel wat moeilijker zijn. Sommige mensen hebben de ambitie om assistent te worden. En in mijn geval moest ik toch sowieso terug examen afleggen een dikke maand later, dan liever niet na een traag behandelde klacht en terug bij dezelfde prof na nog wat extra gezever. In mijn richting waren volledig mondelinge examens heel populair. Er was zelfs een prof die zijn eigen examenvorm had waarbij je maar 5 minuten voorbereidingstijd had alvorens je de vragen moest gaan uitleggen. Gek genoeg was dat wel zowat de meest rechtvaardige prof die ik ooit heb gehad. Geen idee in welke mate daar nu regels over bestaan, maar toen had niemand daar over te klagen.

En seksueel misbruik of intimidatie hebben sowieso al een flinke drempel om dat aan te geven, laat staan ergens waar die mens werkt en mogelijk nog invloed over u heeft. De schijn van macht alleen al heeft een immense impact in dat geval. De doorgaans belachelijke en onderbemande administratie van een unief helpt daar ook niet meteen bij.

Je hebt wel een punt over Demir natuurlijk.

 

[Sylverscythe]

In mijn richting waren volledig mondelinge examens heel populair. Er was zelfs een prof die zijn eigen examenvorm had waarbij je maar 5 minuten voorbereidingstijd had alvorens je de vragen moest gaan uitleggen. Gek genoeg was dat wel zowat de meest rechtvaardige prof die ik ooit heb gehad. Geen idee in welke mate daar nu regels over bestaan, maar toen had niemand daar over te klagen.

Zover ik weet mag je als prof. je eigen examenvorm wel kiezen, gelukkig hebben we die vrijheid nog. Zo heb ik als student ook alles gehad van schriftelijk, mondeling met schriftelijke voorbereiding (van 1u tot een paar minuten), en mondeling zonder voorbereiding. Zelf ondervraag ik studenten ook gewoon mondeling na een korte voorbereiding, dat is IMHO het beste om te peilen naar hun redeneringsvermogen en in hoeverre ze de stof beheersen. Meestal kloot je er vooral je zelf mee echter, aangezien dat meer tijd kost dan een schriftelijk examen met een verbetersleutel, en is het enkel haalbaar bij kleinere studentengroepen.

En seksueel misbruik of intimidatie hebben sowieso al een flinke drempel om dat aan te geven, laat staan ergens waar die mens werkt en mogelijk nog invloed over u heeft. De schijn van macht alleen al heeft een immense impact in dat geval. De doorgaans belachelijke en onderbemande administratie van een unief helpt daar ook niet meteen bij.

Daar ga ik mee akkoord, maar dat is mijn punt een beetje. Die absolute macht is vaak een schijn van macht, studenten die bang zijn van hun promotor want ja die thesis of dat doctoraat, terwijl in vele gevallen dat wel passeert of door iemand anders zou begeleid worden bij een gegronde klacht, maar ik snap ook wel dat het een soort "gijzelneming" is.
Die administratie, ja, daar worstel ik elke dag mee. Ik vermoed dat het meldpunt dat nu bestaat op elke (?) universiteit, niet wordt bemand door nieuwe personeelsleden.

Je hebt wel een punt over Demir natuurlijk.

Het is volgens mij altijd moeilijk als je ziet dat er iets verkeerd loopt/iemand over de schreef gaat, en het slachtoffer je dan vraagt om zeker geen kabaal te maken. Een vriendin van mij kwam zo destijds in een nogal toxische onderzoeksgroep terecht, waar -toevallig- elke vrouw haar doctoraat stopte, terwijl de mannen veel minder problemen hadden. De verhalen over de leidinggevende prof. als gefrustreerde homoseksueel, die wel dikke vrienden was met zijn mannelijke doctorandi, maar de vrouwen behandelde als een soort vijandige partij, zullen daar ook wel redelijk wat grond van waarheid hebben gehad. Maar zo lang geen enkel van die vrouwen officieel een klacht wil indienen (intern of extern) is er dan officieel ook niets aan de hand, spijtig genoeg.

 

[JBM]

Ik kan me ergens wel vinden in de stelling dat de aandacht dit nu krijgt niet gewenst is voor het slachtoffer.

Maar langs de andere kant, dat spelletje met die F.D. is al zo lang aan de gang. Hoe kan het dat de KUL hier nooit ingegrepen heeft?

 

[Hit Hard]

Het is volgens mij altijd moeilijk als je ziet dat er iets verkeerd loopt/iemand over de schreef gaat, en het slachtoffer je dan vraagt om zeker geen kabaal te maken. Een vriendin van mij kwam zo destijds in een nogal toxische onderzoeksgroep terecht, waar -toevallig- elke vrouw haar doctoraat stopte, terwijl de mannen veel minder problemen hadden. De verhalen over de leidinggevende prof. als gefrustreerde homoseksueel, die wel dikke vrienden was met zijn mannelijke doctorandi, maar de vrouwen behandelde als een soort vijandige partij, zullen daar ook wel redelijk wat grond van waarheid hebben gehad. Maar zo lang geen enkel van die vrouwen officieel een klacht wil indienen (intern of extern) is er dan officieel ook niets aan de hand, spijtig genoeg.

Als er dan ooit een gebouw in brand staat, wordt er dan ook intrigerend naar de vlammen gekeken tot er iemand komt melden dat er brand is?

Ik kan dat eigenlijk maar moeilijk begrijpen, de reactie van "er is niks aan de hand, want niemand klaagt". Als je merkt dat er mogelijk een probleem speelt (op welk vlak dan ook), is het dan zo eigenaardig van eens dieper te kijken of er iets van aan is? Het gaat hier om universiteiten met een hoop slimmeriken die in jouw voorbeeld al statistisch kunnen voelen of het aantal vrouwen wat stopt abnormaal is of toevallig. Er mag toch wel een beetje proactief worden opgetreden in zo'n omgeving?

 

[Sylverscythe]

Als er dan ooit een gebouw in brand staat, wordt er dan ook intrigerend naar de vlammen gekeken tot er iemand komt melden dat er brand is?

Lijkt me niet echt een goede vergelijking, ik vermoed dat jij ook sneller zal merken dat het bij de buren brandt dan dat de vrouw daar misbruikt wordt.

Ik kan dat eigenlijk maar moeilijk begrijpen, de reactie van "er is niks aan de hand, want niemand klaagt". Als je merkt dat er mogelijk een probleem speelt (op welk vlak dan ook), is het dan zo eigenaardig van eens dieper te kijken of er iets van aan is? Het gaat hier om universiteiten met een hoop slimmeriken die in jouw voorbeeld al statistisch kunnen voelen of het aantal vrouwen wat stopt abnormaal is of toevallig. Er mag toch wel een beetje proactief worden opgetreden in zo'n omgeving?

Ik denk dat je dat verkeerd ziet. Uiteindelijk zit je met een prof. die zijn onderzoeksgroep laat draaien, en hiervoor geldt binnenhaalt uit verschillende bronnen: subsidies van instellingen zoals FWO en VLAIO, EU-subsidies, bilaterale projecten met de industrie, geld vanuit de faculteit, enz.
Dan zit je met een personeelsdienst die vierkant draait (verloop, slechte opvolging dossiers) en op het einde gewoon "begin contract" en "einde contract" doorkrijgt, meestal vanuit allemaal verschillende administratieve diensten gelinkt aan het subsidiekanaal en/of de prof. zelf. Ik betwijfel ten sterkste dat er iemand, buiten dichte collega's en andere doctorandi, enig overzicht hebben om te besluiten dat er toch wel veel vrouwen vertrekken (en dan gewoon einde contract vermoed ik, geen ontslag). Dus dan is je pool van mensen die een klacht kunnen indienen al wat minder, en zit je ook gewoon met twijfel. Ik heb tijdens mijn doctoraat ook wel wat tranen zien vloeien bij (vrouwelijke) collega's, maar dat was dan vermoed ik wel gewoon gelinkt aan het werk zelf, niet aan misbruik. Uiteindelijk heb je dan het slachtoffer zelf, en als die zich sterk houdt, of gewoon liever geen kabaal maakt, zit je met de situatie zoals ze is.

En in dit alles heb je dan nog geen rekening gehouden met het bystander effect.