Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Helemaal mee eens!De start was voor mij moeilijk te noemen. In het eerste hoofdstuk had ik moeite om me een weg te vinden doorheen de wereldopbouw en de manier waarop deze geschreven werd. Vaak overheerste het gevoel van: allé, komaan, begin nu eens. Halverwege het tweede hoofdstuk had ik dat gevoel van: jawel, er gaat iets komen.
Het geïrriteerde gevoel van de wereldbouw uit het eerste hoofdstuk maakte al snel plaats voor het nieuwsgierige van wat er nog moest komen. Ook vond ik dat de wereldopbouw die initieel zo irritant was, wel zijn plaats beter kreeg naarmate ik verder in het boek zat. De puzzelstukjes vielen goed op zijn plaats, zeker wanneer er later in het boek regelmatig heen en weer wordt gerefereed naar zaken uit de werelden.
Qua verhaal vond ik het zeker niet teleurstellend, maar het was ook geen hoogvlieger. Ook de ontwikkeling van het plot, de verklaring van de werelden en het gevoel dat in de werelden heerst paste goed in elkaar, maar ik bleef wat op mijn honger zitten. Zoals door enkele anderen reeds gezegd blijf je wel met een aantal vragen zitten over details in het boek zoals de cultist, zoals de zoektocht van de politie, ... Maar de reden waarom ze hier niet verder op in gaat is om volgens mij om niet te ver af te wijken van de twee werelden waar het verhaal echt om draait.
Ik geef het boek een 8/10. Toppertje om de boekenclub mee te beginnen. Misschien nog wel belangrijker, zelf zou ik dit boek niet van het schap hebben gepakt, wat eigenlijk de verassing zeker zo groot maakte nadat het boek zo goed meeviel.
Heel mooi beschreven!Mmm, ingewikkeld boek om een kleine review over te schrijven.
Er zijn voor mij duidelijk twee delen.
In het eerste deel krijg je de beschrijving van het huis en de gebeurtenissen daar. Traag, veel herhaling en eerder saai, vond ik. Ik veronderstel dat dit een bewuste keuze was van de schrijfster. Het dagdagelijkse leven van Piranesi was ook niet bepaald spannend.
Het tweede deel start dan met de komst van de profeet en komt in een stroomversnelling naar het einde toe. Op sommige momenten gaat het dan weer juist erg snel en gebeurd er plots erg veel. Ik veronderstel dat Piranesi zich ook zo voelde, alsof hij werd meegesleurd in zo'n versnelling.
Ik ga het boek vooral onthouden omwille van enkele thema's die je kan doortrekken naar het dagelijkse leven.
Schoonheid vinden in eenzaamheid bijvoorbeeld. Of de invloed van trauma op de identiteit van een persoon.
De losse eindjes die ik op sommige plaatsen ervaar, zorgen enerzijds voor wat frustraties, maar anderzijds geeft het de mogelijkheid voor een eigen invulling.
Ik blijf dan ook graag bij mijn eerder idee, waarbij het huis symbool staat voor een mentaal issue. Zijn familie en vrienden vertellen elkaar op het einde ook dat dit een beschrijving is van hoe een mentale ineenstorting er van binnenuit uitziet. In mijn beleving werd Piranesi gevangen gehouden en gemanipuleerd door de sekte(?)/Ketterley en verdween hij daardoor in deze alternatieve realiteit om te kunnen ontsnappen aan de gruwelen. Een vaak voorkomende strategie bij trauma. Een alternatieve realiteit die we trouwens allemaal wel in ons dragen, zeker wanneer we kind waren. Vandaar ook de verwijzing dat je moet terugkeren naar deze staat om de poort te vinden.
Het allerlaatste deel verwijst dan ook naar een terugkeer naar de echte wereld, waarbij hij voor een stuk geheeld is van zijn trauma. Hij ziet beide werelden overlappen en zoekt een nieuwe balans in zijn leven. Hij kon zich zo veel echte mensen niet voorstellen, maar eigenlijk verschillen die mensen niet zo hard van alle standbeelden. Hij beschrijft wolken die een plafond vormen, geluiden van de stad die klinken als de getijden, ... Hij probeert het beste van beide werelden te combineren en aan een nieuwe start te beginnen.
Al bij al dus toch een verrassend boek. Ik zou het zelf niet snel gekocht hebben, dus het was zeker een goed boek om de club mee te starten.
Ik ben er ook aan begonnen. Dank aan de Generaal om een boek te kiezen dat ik al ongelezen in mijn collectie had liggen!
Ik had gezien dat er een verwijzing naar Narnia in zit, welke is dat? Ben daar niet zo bekend mee.
Ik ben mee met het grote verhaal en daardoor wel benieuwd naar het verdere verloop, maar het overbodige gebruik van al die hoofdletters en aantekeningen zorgt toch voor enige frustratie tijdens het lezen. Ik merk dat ik toch niet helemaal een goed beeld kan vormen van het huis, doordat ik titels enzo over sla.
Ik ben op dit moment vooral nieuwsgierig of het zich daadwerkelijk allemaal afspeelt in de wereld die beschreven is, of dat het een soort verwijzing is naar een mentaal proces. Ik zou het bijvoorbeeld wel vinden passen als blijkt dat het hoofdpersonage eigenlijk in een soort psychose zit en in het huis op zoek gaat naar zichzelf en de echte wereld.
Maar dat is misschien al iets te ver nagedacht .
.
Ik ben er ook aan begonnen. Dank aan de Generaal om een boek te kiezen dat ik al ongelezen in mijn collectie had liggen!
Aangename eerste hoofdstukken, het opzet vind ik intrigerend en voorlopig is het bewust desoriënterend om mysterie op te wekken. Het wijkt ook af van waar ik normaal bij fantasy aan denk, hoewel duidelijk "fantastisch". De dagboekvorm vind ik passen, Piranesi lijkt me wel een onbetrouwbare verteller omdat hij net als de lezer de wereld waarin hij zich bevindt niet doorgrond heeft.
Ik had gezien dat er een verwijzing naar Narnia in zit, welke is dat? Ben daar niet zo bekend mee.
Ik weet ook niet of het al in andere comments verder dan de eerste 2-3 hoofdstukken voorgekomen is maar er bestond een echte bekende Giovanni Piranesi: een Italiaanse tekenaar en etser die in de 18de eeuw leefde en vooral bekend is van zijn imaginaire gevangenissen. Het verband met dit boek is meteen duidelijk.